"Wait what do you mean na kilala nila ako? how?" hindi makapaniwalang tanong n'ya pa sa binata. Nakatayo na ang dalaga at taimtim na nakatitig sa binata na nagtatanong ang mga mata.Nagbuntong hininga si Edward at alam ni Brea na sa buntong hininga na iyon, hindi na naman nito sasabihin sakanya ang buong storya. He's going to left her confused and ibang iisipin na naman iyan ni Brea pag nagkataon.Hinawakan ni Brea ang hibla ng damit nito at sinamaan ito ng tingin. Brea had enough with his unfinished story that is related to her and to their past relationship."Can you tell me what do you mean this time? I've had enough with you leaving me hanging since day one about the revelations of our past relationship. So ano? kahit ito lang, sabihin mo na, Edward. Sobrang dami ko nang iniisip, huwag mo nang idagdag ito, nagmamakaawa na ako sayo." Nakatitig lang si Edward sakanya tapos binaling ang tingin sa libingan ng lolo at Lola nito at binaling ulit ang tingin sakanya."Kiss me and I'll tel
"Yeah, that happened. Anyway, ano ang pinag-usapan ninyo nila Lola back then?" nakita ni Brea ang sakit sa mga mata nito but Brea is still surprised with this new Edward. Hindi man lang siya tinanong nito or pinilit na mag explain ito or even push that conversation further. Ito na mismo ang nag-iiba ng usapan, the Edward she met after seven years would die just to have that conversation pero ang Edward na kaharap n'ya, parang ayaw pa nitong pag-usapan ito.Ngumiti ng malungkot si Brea sa binata at binaling ang tingin sa dalawang kamay n'ya. Nakatitig siya doon ng ilang segundo bago magsalita sa binata."She came to the hospital like a beggar. She was with her husband and they dressed like a beggar. Noong pumasok sila sa hospital, madaming nurses and doctors na inayawan sila kasi akala nila wala itong perang pampagamot sa kung ano man ang dahilan kung bakit sila nasa hospital that time. They keep asking for help pero walang nagbigay ng atensyon sakanya. I was checking some patients tha
Sa kagustuhan ni Brea na makalanghap ng sariwang hangin, umabot siya sa garden sa hindi kalayuan sa mismong kinatatayuan ng mansyon ni Edward.Namangha si Brea sa iba't-ibang uri ng mga bulaklak na nakikita n'ya doon at ang magandang hangin na tumatama sa mukha n'ya. Para siyang nasa paraiso at napapikit si Brea sa sarap ng pakiramdam n'ya nang dahil sa paligid.Nakakita si Brea ng bench doon at doon siya naupo, kahit bench sa garden na iyon ay napakaganda, para talaga siyang nasa paraiso sa pagkakataon iyon."This place is paradise." aniya pa. Napakalawak ng garden na iyon, hindi n'ya matanaw ang dulo pero napakaganda. Nakangiti ang dalaga habang pinagmamasdan ang paligid n'ya and she's enjoying and mesmerized by the place itself. Napakasarap ng hangin doon na parang henehele siya para matulog kaya humiga si Brea. Dahils siguro sa pagod ng mga mata n'ya kakaiyak, nakatulog siya kaagad sa paraisong harden.Kung paano siya umiyak bago natulog, ganong saya naman n'ya sa panaginip n'ya
Bumaba na si Brea at nadatnan n'ya ang parents ni Edward na kumakain na ng dinner pero walang Edward doon."Nasaan po si Edward?" magalang na tanong n'ya sa mommy nito at tinapunan siya nito ng matalis na tingin."he's in his office. Hindi na siya bumalik matapos n'yang may nakita sa cellphone mo, are you cheating on my son?" tumaas ang kilay ni Brea sa ginang."if I'm cheating on him, you think he can touch my cellphone? he has my cellphone po and I don't think most specially I don't know if I can cheat on your son, ma'am. excuse me po." she's heading towards the staircase nang magsalita ang daddy ni Edward."Eat dinner first, iha. It's dinner already, hindi pwedeng hindi ka kumain." lumingon si Brea sa daddy nito at ngumiti."Busog pa naman po ako, salamat po." aniya pa at tuluyan nang umakyat papuntang kwarto ng binata.Nang nasa loob na siya ng kwarto, hindi na n'ya alam ang gagawin at naupo na lamang siya sa couch na meron ang kwarto ng binata at nagbasa ng libro. Dala-dala n'ya
"Let me guess, you'll gonna blackmail me because you thought you scared me for knowing that secret?" Brea was still shocked after Isabel said that she knows about that. She wonders how she founds out but she's not afraid if everyone in that household will know that."aren't you? you seem shocked when i told you that I know about it." tumawa pa ito na akala nito may hawak na siyang alas laban sa dalaga.tumawa din si Brea sa babae. "that's funny. You really do think that you can use that against me. That's okay, atleast you tried." she's still laughing sarcastically because of that. "magkaiba ang nabigla kesa sa natatakot. You're right, I was shocked when I found out but then I realized that you're a psycho and so nothing's impossible for you. You'll find out everything that you desire to know, don't you?" ang talim ng titig sakanya ng dalaga. "I want you to stay away from Edward. Kung hindi ka dumating sa buhay n'ya, ako na sana ang pinakasalan n'ya." she's slightly shouting at her b
Nang makarating na sila sa kwarto nito, kusang naupo si Brea sa kama at parang tulala pa. Hindi n'ya namalayan na pinagmamasdan lang pala siya ni Edward and even approached her.Nakaluhod ang binata sa harapan n'ya samantalang siya ay nakaupo sa kama at hawak-hawak ni Edward ang dalawang kamay n'ya. "Did I arrive on time? nasaktan kaba n'ya physically? are you okay? did I scare you?" sunod-sunod ang tanong nito sakanya at doon lang bumaling ang tingin n'ya sa binata."No, she didn't had the chance to hurt me physically, thank you." she sincerest said to him. "But you scared me to death. Your shouts scared me and I didn't recognize you. But that's okay, because I understand that you were angry, I was just scared....of you." pinatong ng binata ang noo nito sa kamay n'yang hawak-hawak nito."Please don't be scared of me. I won't shout at you and I won't hurt you. I was just so mad at Isabel earlier that I can't help it anymore. Please don't be scared of me." "Edward, what were you all t
"Edward, wake up. It's time for breakfast." gising n'ya sa binata at umungol lang ang binata sakanya at tinalikuran siya."Hoy! gumising kana nga! Kanina ka pa natutulog. It's already eight in the morning, wake the hell up!" she said to him at niyogyog pa ito pero hindi parin ito gumigising at tanging ungol lang ang sagot nito sakanya."If you'll not gonna wake up, I'm gonna throw a water on you." dahil sa sinabi n'ya, dali-daling gumising ang binata. Bumangon ito kaagad at sinamaan siya ng tingin."You're so mean, gusto ko lang naman matulog pa." anito at inirapan ito ni Brea."Kanina ka pa natutulog, tigilan mo nga ako. Bumangon kana diyan at sabay na tayong mag breakfast." aniya pa dito at kinuha ang libro n'ya para magbasa habang hihintayin ang binata na matapos mag hilamos."alright," he said then proceed to walk papuntang banyo. Naghintay ng limang minuto si Brea sa binata at nagdamit lang ito ng sleeveless pero naka boxer parin.Pababa na sila papunta dining table nang makasalu
"What is it po?" tanong kaagad ng dalaga nang makaupo na sila sa couch.Tumitig ng husto sakanya ang ginang na para bang pinag-aaralan bawat galaw at salitang lumalabas sa bibig n'ya at saka nag buntong hininga. "Alam kong maraming beses mo na itong narinig mula sa'kin at ilang beses narin kitang tinarayan base sa titig ko sa'yo pero gusto ko lang humingi ng tawad sa pang ilang pagkakataon." walang prenong bigkas ng ginang sakanya."Hindi mo pa alam ang nangyari at ginawa ko pitong taon na ang nakalilipas pero also in behalf of that, I'm sorry again. I sincerely apologize for everything that I did that causes you so much trouble and made you suffer." taimtim lang na nakikinig si Brea sa ginang and the expression from her face is sincere and her voice as well."You might forgive me this time but once you found out everything that I did, you might hate us to death and that's okay. I'll accept that because what I did was so cruel to you and to your family." nawindang ang tenga ni Brea s