MasukNgumiti si Stefan."Magtatanong ako sa iyo. Sa tingin mo, pupunta ba sa lugar na ito ang isang batang Diyos ng Digmaan na tulad ni Harvey nang walang dahilan? Talaga bang sa labas ng lungsod kayang tumanggap ng isang kilalang tao?”Sumimangot si Aryan sandali. Sa tingin ko hindi, pero dumating siya rito na may plano. Kung magpapatuloy ito, baka maapektuhan ang ating seremonya.Ngumiti si Stefan.“Mismo.”“Ano ang pinakamalaking dahilan kung bakit naakit ang isang napakahusay na talento tulad niya sa isang maliit na lugar na tulad nito? Ang mismong bagay na malapit nang dumating sa seremonya, siyempre.“Kapag napagsama-sama ang Nine-Eyed Beads, magagamit ito upang makamit ang walang hanggang buhay!“Hindi lang si Harvey. Sigurado akong nagpakita na rito ang mga kilalang tao mula sa iba't ibang lugar... Hindi si Harvey ang una, at hindi rin siya ang huli.”Nagsaisip-isip si Aryan tungkol sa sitwasyon sandali. Pero hindi naman kailangang itago ang lahat ng ito para kay Harvey...
Sadyang hindi ito kapani-paniwala. At gayunpaman, ang katotohanan ay nasa harap mismo ng lahat.Hindi lang natalo si Takai—lubos siyang natalo. Hindi siya makakahanap ng dahilan para dito, kahit anong gawin niya.“Hindi... Imposible ito…”Naramdaman ni Nanako ang kahinaan mula sa pagkabigla.“Sugod! Lahat kayo! ”Nanginginig ang mga mandirigmang may espada at ninja ng pamilyang Kawashima bago sumugod. Imposibleng matanggap nila ang ganitong nakakagulat na pagkatalo.Clack!Tinapakan ni Harvey ang mahabang espada ni Takai. Maraming piraso ng basag na espada ang lumipad diretso sa unahan.“Aaagh!”Narinig ang mga sigaw ng sakit; ang mga eksperto ng pamilyang Kawashima ay alinman sa tinatakpan ang kanilang mga kamay at paa o gumugulong sa lupa, habang umiiyak sa buong panahon.Napatay ang pamilyang Kawashima! Walang pag-aalinlangan!Hindi lang si Nanako ang nagulat—natigilan din si Aryan, at gayundin si Miley.Tinakpan ni Whitley at Billie ang kanilang mga bibig; hindi nila al
Bago pa man makabawi si Takai, humakbang si Harvey pasulong at inihampas ang kanyang palad.Kung ikukumpara sa ginawa ni Takai, simpleng sampal lang iyon na walang anumang marangya o kumplikadong hakbang.Ano?!Patuloy na nagbabago ang ekspresyon ni Takai; hindi niya akalaing makakagawa pa rin ng atake si Harvey matapos patuloy na puntiryahin.Sa bilis at lakas ng sampal, hindi man lang siya napagod sa laban.Bago pa makabuo ng malinaw na kaisipan sa kanyang isipan si Takai, ang palad ni Harvey ay nasa harap na ng kanyang mukha. Wala siyang pagpipilian kundi itaas ang kanyang espada, umaasang maipagtanggol ang sarili mula sa pag-atake.Pak!Hindi makapaniwala si Takai; sa wakas ay natanto niya na walang balak si Harvey na labanan siya.Sa wakas ay sinampal siya sa mukha. Naramdaman niya ang matinding sakit, at patuloy na umiikot ang kanyang ulo; nanginginig ang kanyang katawan, at napalipad siya sa isang malaking puno mula sa likuran.Nahati sa dalawa ang puno, at natumba siya
"Mamatay ka na lang kung gusto mo talaga! Bakit mo pa idadamay ang lalaki ko?! Walanghiya ka!" SIgaw ni Nanako."Kung may mangyari kay Asher, hindi ko hahayaang makalusot ka sa ginawa mo!" ”Nakangiti si Harvey habang tinitingnan ang talim ni Takai nang hindi man lang tumitingin sa likod.Huwag kang mag-alala. Mabubuhay ang iyong lalaki.Kung kaya man ng tito mo na sunugin kahit isang hibla ng buhok ko, susuko ako.Gayunpaman, medyo sobra naman ang paghanga mo sa iyong tiyuhin. Nagsisimula na akong mag-isip na marami siyang ginamit na droga para lang makarating sa puntong ito."Sa huli, hindi naman siya naiiba sa iba pang taong pinapalipad ko."“Ikaw…”Nagngitngit si Takai; mas mabilis niyang inikot ang kanyang espada, na lumilikha ng buhawi ng apoy.Biglang nilamon ng malakas na apoy si Harvey.Nararamdaman ni Nanako at ng iba na nagiging sunog ang paligid; hindi nila maiwasang manalangin na sana ay hindi sila madamay.Tapos na tayo! Kung hindi kayang ipagtanggol ni Harvey
”Paano nangyari ito?!”Napahinga nang malalim si Nanako at ang iba bago nila kusa na kinusot ang kanilang mga mata.Anong nangyayari? Paano nakaiwas si Harvey sa Ikalabindalawang Slas? Hindi ako makapaniwala! 'Isa sa mga tagasunod ni Nanako ay hindi napigilang sampalin ang sarili para masigurado na hindi siya nananaginip.Nangisay din ang mga mata ni Takai.Hindi niya inakala na magiging napakabilis si Harvey, na may napakalakas na depensa. Mas mahalaga, napakatalas ng kanyang mata kaya agad niyang nakita ang kahinaan ng pag-atake.Kalmadong ikinaway ni Harvey ang kanyang kamay bago inayos ang kanyang damit.Binili ito ng asawa ko para sa akin, at gusto ko talaga ito. Medyo galit ako na pinipilipit mo ito. Siguro dapat kang lumuhod bilang paghingi ng paumanhin."Ikaw na mangmang na bastardo! Mamatay! ”Agad na nagalit si Takai sa mga mapanuyang salita ni Harvey; hindi na siya makapagpigil ng sarili.“Thirteenth Slash, Shiranui!”Parang nasusunog ang espada ni Takai. Ang nag
”Nasalag mo ang Raigeki ko?”Puno ng pagkadismaya si Takai.Malinaw niyang nakita na pinitik lang ni Harvey ang kanyang daliri kanina. At gayunpaman, sapat na ang simpleng aksyong iyon upang manlamig ang mga daliri ni Takai.Tanging ang Great Wall lamang ang nakapagparamdam sa kanya ng ganito noon."Talaga bang kasingbilis at kasinglakas ng Great Wall ang hayop na ‘to? O baka naman nagkakamali lang ako sa pagtingin sa kanya?”Napakita ni Takai ng kakaibang ekspresyon; pagkatapos maging God o War, hindi niya ito ipinakita kanino man. Sa halip, patuloy siyang nagsasanay sa sarili. Alam niyang malayo pa ang lalakbayin bago siya tuluyang maging pinakamalakas sa lahat ng God of War.Kailangan niyang sanayin ang kanyang mga kalamnan, bilis, konsentrasyon ng kanyang kapangyarihan, at marami pang ibang bagay. Lahat ng bagay ay nangangailangan ng oras...Gayunpaman, nagawa ni Harvey na harangan ang atake na ginugol niya ng hindi bababa sa dalawang dekada upang perpektuhin, na ikinagulat






