Chapter 75

(Dahlia POV)

“Minsan? Nakakatakot naman Yuki.” Ang pag-iisip ng babaing ito, napaghahalataan na makitid ang isipan. “Hindi niyo ako mapipilit.” Tigasan kong sinabi. “Hindi mo ako matatali at hindi ako magiging sunod-sunuran sayo. Kapag tinangap ko ang alok mo, yun ang magsisilbing katangahan ko.”

“Dahlia!”

“Lalaban ako.” Titig ko sa kanyang mga mata, at aktong babangon na ako sa kinakaupuan ko ng biglang hinawakan ng dalawang katulong ang balikat ko.

“Tss. Hinahamon mo talaga ako Dahlia at parang may hinahanap ka. Pwes ibibigay ko sayo, at dapat pagsisihan mo kaagad at mamulat ka sa katotohanan na dapat tangapin mo ang alok ko sayo habang maayos pa akong nakikipag-usap sayo. Ikulong niyo ang babaing yan! Hindi siya bibigyan ng pagkain o inumin sa loob ng tatlong araw!”

“Krimen ang gagawin mo.”

“Anong paki ko? Sa tingin mo ba may hustisya ang isang kagaya mo sa lipunang ito? Wala. Iku—.”

“Aking kapatid, anong problema ni Miss Dahlia sayo?” Sabat ng isang boses na matikas, ngunit pami