Zephyrus Bryle Yanetta
Pinagmasdan ko ang papalayong sasakyan ni Layviel. Kilala ko siya dahil palagi iyun kinwento ng mga kaibigan kong lalaki. Tss. Nang hindi ko na makita ang kanyang sasakyan, hindi pa ako bumaba dahil may papansin na kanina pa tumayo. Totoo ang sinabi nila, magaling mambilin si Layviel. Nilabas ko ang ari ko. Hinawakan ko agas ito at nilabas pasok habang inaalala ang mukha ni Layviel kanina noong nasa loob ang darili ko. Pumikit ako habang kinagat ang pang-ibabang labi. Ahh.. sht.. Layviel! fvck! Nilabasan ako kaya agad ko itong tinago at inayos ang sarili. Kailangan kong bumalik sa loob dahil nandun ang kaibigan ko. Nakita ko lang Layviel kaninang uminom mag-isa at sumayaw. Hindi sana ako tatayo pero may lumapit sa kanyang lalaki at naalala ang kinwento nilang nakipaghalikan ito sa mga lalaking kasayaw niya. Umakyat ako sa VIP room na nirentahan ng kaibigan ko para sa kasiyahan namin ngayon. Reunion namin ito.. napipilitan lang akong pumunta dahil kay Ivan. Worth it naman ang pagpunta dahil nakita ko si Layviel.. malapit pang nakaisa. "Saan ka galing Mr. Billionaire?" agad nilang tanong sa akin. Sinulyapan ko muna sila bago sumagot. "Diyan lang." Nawala sa akin ang attention nila kaya si Ivan naman ang nagtanong sa akin na nasa tabi ko. "Saan ka galing?" bulong nitong ulit sa tanong niya. "Diyan lang," ulit ko sa sagot ko. "Kaya nga nasa VIP tayo dahil hindi ka pwedeng makita ng mga tao." Don't worry, hindi ako kilala ni Layviel. "Nakita ko kanina sa Layviel," sabi ng isang kasamahan namin. Nakuha niya agad ang attention ko at nakinig sa kanyang sasabihin. Tinigilan na ako ni Ivan at nakinig nalang kay Alex. "May kahalikan?" tanong ng isa. Tss. "Meron pero hindi ko makilala." That's me man so back off. "Ganyan naman ang gagawin niya pag nasa bar." "Suya ba yung magaling mambitin?" tanong ni Ivan sa kanila. "Yeah. Kwento ng pinsan ko, pag nahaplos na nila ang ari nito ng isang beses, aalis agad ito," kwento ni Alex. Tanginang haplos na iyan. Kailangan ko bang ipagyabang na nakapasok ang isang darili ko? kinain pa yung akin kanina. Sobrang yabang ng pinsan ni Alex. "Narinig kong virgin pa yun," sabi ni Jonathan. Tumaas ang kilay ko. Totoo talagang virgin pa yun? pero base sa pinakita niyang performance kanina parang maraming experience. Malalaman natin yan sa pangalawang pagkikita. Titikman ko talaga siya, hindi pwedeng bitinin ulit niya ako. Naiinis ako habang inisip ang 'haplos ng isang beses'. So yung mga lalaking kahalikan niya hinaplos nila iyun? tss. Playgirl! 'Now baby, kung naghahanap ka ng hahaplos sayo. Hayaan mong ako ang gumawa sayo, kahit araw-araw pa iyan.' Nag-iba ang usapan nila, tungkol na sa kanya kanya nilang negosyo. Hindi naman ko naman sila masyadong nakausap noon, in short hindi ko sila circle of friends pero sinali parin nila ako dito pati si Ivan. "Mabuti pa itong si Yanetta sobrang successful na," sabi ni Alex. Lumingon silang lahat sa akin. "You too soon." Ngumiti sila at umiling. "Sa tingin ko kung saan lang ako ngayon, forever na kaming ganito," sabi naman ni Jonathan. "You're successful too," tipid kong sabi. Umiling siya at tinuro ako. "Ikaw ang totoong successful.. isang billionaire!" "I have millions of money pero wala pa yun kalahati sa pero mo Yanetta." "Magpasalamat nalang tayo kung anong meron tayo ngayon, maraming tao ang walang ganyan kalaking halaga," seryosong sabi ko. Ito ang natutunan ko sa lolo ko, always grateful for what we have today, no matter how small or big it is. That's my lolo's motto na pinamana sa mga apo niya. "Grateful naman kami, pero pag nakita kita o nakasama.. para akong sinampal sa kahirapan," natatawang biro ni Alex. Halatang lasing na si Alex."[Basta ayaw ko muna,]" nagmamatigas niyang sabi. Pumikit ako ng mariin."Gumamit ba kayo ng protection?" seryosong tanong ko nang may naalala."[Hindi.]"Suminghap ako sa narinig.Tngina."Ven paano kung mabuntis ka?" nakapikit kong tanong. Narinig kong tumawa siya parang tuwang-tuwa pa talaga."[I'm ready,]" mahinahong sabi niya kaya nanlaki ang mata ko sa narinig."Ven naman," hindi makapaniwalang sabi ko."[He promised me Lay so don't worry, okay?]" simpleng sabi niya."Tnginang promise na iyan," hindi ko na mapigilan ang sarili kong magmura.Narinig tumawa siya."[Wag kang mag-alala. It's my time to grow,]" mahinahong sabi ko. Napairap ako sa kawalan."Ewan ko sayo Vanessa. Kung hindi mo sasabihin iyan sa pamilya mo, ako ang masabi," seryosong sabi ko. Narinig kong bumugtong hininga siya."[Fine! hintayin mo lang okay? sasabihin ko rin sa kanila. Hindi mo na kailangan gawin iyan,]" simpleng sabi niya."Dapat lang talaga, nakakaptngaina talaga. Umuwi lang ako rito ganyan na ang na
"Anong hindi ko alam?" tanong niya agad nang makaalis ang kapatid ko."Yung sinabi kong tinakwil ako ni mommy kaya ako napunta sa Manila," mahinahong sagot ko sa kanyang tanong. Tumango siya at lumapit sa akin para yakapin ako.Nasabi ko na iyun kanina sa kanya bago dumating ang kapatid ko."Do you want me to help?" tanong niya."Hayaan mo sila," simpleng sabi ko.Alam kong marami pa siyang tanong pero bigla nalang nag ring ang cellphone ko. Tiningnan ko ito at kinuha para tiningnan ang tumawag."Sino yan?" tanong niya agad sa akin."Vanessa," simpleng sagot ko at sinagot ang tawag ni Vanessa. Pinindot ko ang loudspeaker para marinig din ng katabi ko na nakayakap sa akin ngayon."Yes Ven?" tanong ko agad sa kanya. Nakalimutan kong tawagan siya kagabi para kamustahin. Ano na kaya nangyari sa kanya sa trabaho namin. Alam kong hindi siya sanay na walang kasama pero alam kung hindi naman siya pabayaan ng manager namin."[Good morning, Lay!]" masayang bati niya kaya nagtaad ako ng kilay.
Binuksan ko ang pintuan ng makita ang kapatid sa labas. Medyo natagalan pa ako dahil inisip si Zephyrus sa loob pero hindi ko naman kailangan itago siya sa kapatid ko."Bakit ang tagal mo?" masungit niyang tanong sa akin pagkabukas ko at pumasok agad sa loob. Hindi ko pinansin ang tanong niya."Anong ginawa mo rito?" tanong ko sa kanya. Napatigil naman siya at humarap sa akin."Pumunta naman ako madalas dito ate, ngayon ka lang nagtanong ng ganyan?" takang sabi niya. Napakamot nalang ako sa ulo ko. "Tsaka ate, magbihis ka nga ng matinong damit," pailing niyang sabi at dumeritso na sa sala.Hindi pa tapos si Zephyrus sa kusina. Tumakbo ako sa kwarto ko at mabilis nagbihis ng matinong damit gaya ng sinabi ng kapatid ko.Lumabas na ulit ako pero may narinig na akong nagsalita sa sala.Patay."Sino ka?" rinig kong tanong ng kapatid ko. Kilala naman siya ng kapatid ko pero hindi ko alam kong bakit siya nagtanong."Boyfriend ni Layviel, and you are?" malamig na tanong ni Zephyrus. Hindi ni
"Hinanda ko na nga sarili ko kapag nalaman nilang kami ng kapatid ko makatanggap sa mana na galing kay lolo," wala sa sariling sabi ko habang inisip ang magiging reaction ng mga tita ko."Hindi mo na kailangan iyan, meron naman sa akin," seryosong sabi niya kaya taka akong tumingin sa kanya at napailing nalang."Siraulo, hindi nga kita boyfriend," umirap kong sabi.Tapos na akong kumain habang nagkwentuhan parin kami at ganun din siya, walang planong kumilos habang nakikinig."Can you be my girlfriend?" seryosong tanong niya.Lumakas ang tibok ng puso ko at naumulang tumingin sa kanya. Baka inisip niyang gusto kong maging boyfriend siya kaya ko iyun sinabi. Maganda nga pakinggan dahil may nangyari na sa amin at kanina lang may nangyari ulit. Babae rin naman ako kagaya ng ibang babae gusto ko ang lalaking makauna sa akin ay ang boyfriend ko pero hindi naman siya nanligaw kaya hinayaan ko na at hindi nalang inisip lahat."Wag ka ngang magbiro ng ganyan, sinabi ko lang naman iyun para ip
"Do you want more?" nakangising tanong niya habang dahan-dahan niyang tunanggal ang daliri doon. Lumapit ako sa kanya para yakapin nalang siya dahil akong masabi. Narinig kong tumawa siya."Let's eat," sabi niya habang nakayakap sa akin. Halatang nakangisi sa akin habang sinabi iyun.Nang-asar siya pero halatang may gustong gawin din ang gusto ko dahil sa isang bagay na parang galit na galit at gustong lumabas sa kanyang pantalon."Okay," mahinahong sabi ko at lumayo na sa kanya. Tumawa nalang siya at kinuha ang dala niyang pagkain kanina. Ngayon naramdaman ko ulit ang gutom na kanina ko pa naramdaman pero dahil sa ginawa niya, pansamantala ko itong nakalimutan.Pumunta kami sa kusina para doon kumain. Ngayong nandito siya hindi ko alam kung anong sasabihin sa kapatid ko kapag nakita siya rito, lalo na si lolo. Bakit ba kasi sumunod siya, hindi pwedeng hintayin nalang niya ako?Nagsimula na kaming kumain."Bakit nandito sa hotel?" tanong niya. Nagtaka naman akong tumingin sa kanya. An
Warning!!"A-ano ba!?" sigaw ko at tinulak kahit iba ang gusto kong gawin. Kainis bakit parang namiss ko rin siya."I miss you," bulong niya at hinalikan ang leeg ko kaya tinigilan ko na ang pagtulak sa kanya at hinayaan nalang siyang yakapin ako ng mahigpit.Ngayon ko lang naalala ang itsura ko.Omayghad!? kakagising ko at tangina!"B-bumitaw ka muna, pupunta lang ako sa kwarto," sabi ko. Lumayo naman siya pero hindi ako binitawan, tiningnan lang niya ako at ngumiti ng matamis."You're so beautiful especially in the morning," nakangiting sabi niya habang nakatitig sa akin.Tangina talaga."Mag s-suklay lang ako," nahihiyang sabi ko pero ngumisi lang siya at nilapit ang mukha sa akin kaya nilayo ko naman ito sa kanya."Anong ginawa mo!?" takang tanong ko habang nilayo ang mukha."Anong ginawa mo?" tanong niya rin sa akin."Hindi pa ako nag t-toothbrush!" sabi ko. Parang wala siyang narinig at nilapit ang mukha sa akin at hinalikan ako ng mabilis."Sabing—" hindi ko matapos ang sasabi