Olivia's POV Nakangiting inayos ko ang lanyard ng camerang dala ko. Dadaan muna ako sa flower shop para kunin ang bulaklak na ibibigay ko kay Sora.It's been a week since I've decided to court her. Pinalayas ba naman ako sa office niya ng tanungin ko kung pwedeng manligaw.Gano'n siguro talaga kapag tumatanda na, hindi naman siya masungit noon eh, ngayon grabehan ang kasungitan.Napapansin kong ayaw na ayaw niya sa mga isinusuot ko kaya para mas asarin siya ay sinasadya ko.This isn't actually my usual clothes. Nakasanayan ko lang sa pinsan kong si Cane. Sa side ni mommy.Nagkakilala kami sa France, nandoon kasi silang lahat. They help me recovered at sobrang naging close ko sila. Even Cien na rito sa pilipinas nakatira.Dinalaw ko nga siya last monday."Ang swerte naman ng mama niyo, ma'am." Kumunot ang noo ko matapos makapag bayad."Mama?""Opo?""Why?" Cause she has a daughter like me? Naman, ako na kaya ito. "Araw araw niyo pong binibigyan ng bulaklak." Halos mabitawan ko ang bu
Olivia's POV Hindi ako mapakali habang nagbibihis, tinawagan ko pa si Sacha para mang-hiram ng isang pares nang damit.Sinubukan kong tawagan si Sorandelle pero out of coverage na iyong linya niya, hindi ko alam kung bakit gano'n na lang ang galit niya sa'kin kanina.Nang si South naman ang tinawagan ko para itanong kung nasaan si Sora, hindi niya raw alam dahil nasa Korea pala ang bruha.Kaya naman panay ang baling ko sa paligid habang hinihintay si Zeran. Dala ko ang DSLR ko kaya may napaglilibangan ako habang naghihintay.Saktong pag-dapo ng lens ng camera ko sa dagat ay siya namang pag-dating ni Zeran at sumama pa talaga sa dapat na kukuhanan ko, hindi ko na lang sinita at basta ko na lang na pinindot ang shutter button.Tiningnan ko ang picture na nakuha ko, saka lumapit sa'kin ang babae."Ganda no?" tanong nito matapos makisilip. "Oo.." wala sa sariling sagot ko."Maganda kasi ako." Awkward na tumawa lang ako.Binalingan ko ito ng tingin at pinag-masdan siya. Ang ganda niya sa
Sorandelle's POVI did a lot of things way back then, bad things just to keep my love of my life, which is the woman beside me.I was so childish and acted impulsive whenever I got jealous, I ruined a lot of lives just for my own selfish reason. I can't go back to the past to correct my mistakes, all I can do is to change for the better which is I did, I guess.I'm no longer the obsessed Sorandelle Artemis Dela Vega, I know how to love her in a way that we will both feel the love that we're sharing to one another."Bakit ba balot na balot ka?" My Olivia is wearing a turtleneck sweatshirt to cover the marks I gave her last night of our love making. That was a blast.I can't help but to blush whenever I think about it, she really thought that she can dominate me by just her height? I'm way more taller than her, like 1 inch taller. Psh."M-mainit eh." She's blushing, maybe she remembered what happened."Kaya nga, tapos balot na balot ka.""Eh sa ayaw kong mangitim." I chuckled at her reac
Olivia' s POV"Via, sa table four daw." nag angat ako ng tingin mula sa perang bini-bilang."Ha? Ako ba?" tanong ko. Baka kasi nagkakamali lang ako ng dinig. Tapos hindi pala."Oo," tugon nito. Tiningnan ko ang harapan na wala ng pila."Pero dito ako naka toka ngayon," hindi naman sana ako magtataka kung waitress ako ngayon. Sinong magbabantay dito kung pagsi-silbihan ko ang nasa table four?"Ako na muna, naka ilang balik na kasi si Dolcie. Ayaw namang ibigay ang order unless it's you." walang nagawang tumango ako saka kinuha ang maliit na notebook na ibinigay nito sa akin.Hinanap ko kung nasaan ang table four, at nang makita ay madaling pinuntahan ko ito. Weekdays ngayon, tapos hapon na rin kaya marami talagang customers. Mabuti nga naubusan nang pila sa counter kanina. Nakakangalay din kasing tumayo."Good afternoon, Ma'am. May I take your order po?" magalang kong bungad. I wasn't able to see her face dahil naka focus ang tingin ko sa notebook na panay naman doddle. Parang bata tal
Olivia's POV "Nandito na naman siya?" tumango si Jhon, isa sa mga kasama ko sa trabaho. Halos isang linggo na itong nagpapa balik-balik dito sa coffee shop namin. Buntong hiningang kinuha ko ang tray saka sinimulang ayusin ang usual na order ni Miss Dela Vega. As usual, ayaw nitong iba ang maghahatid ng order niya. Pasalamat talaga siya at si Kris ang naka toka ngayon sa counter. I sigh. Nahihirapan ako sa sitwasyon ko, lalo na at nandito na naman ang mga mapang husgang tingin ni Miss Arigato. It's not her real name, sadyang nakaka inis lang ang kasingkitan ng mga mata niya.I mean—naiinis ako sa ugali niya, but I couldn't say that. Ibinubuntong ko na lang sa mata niyang halos hindi na naididilat. Naglakad ako papunta kay Miss Dela Vega dala-dala ang order niya. Wala naman siyang sinabi na kung ano. Tiningnan niya lang ako saglit bago ibinalik ang tingin sa phone niya. She look stress. Naka suot pa rin ito ng formal attire, mukhang galing sa trabaho. Tapos parating dito na sa
Olivia's POV"Nagmumukha ng flower shop itong kwarto natin, Via." Tama naman siua, inilibot ko ang tingin ko sa buong kwarto namin, puro bulaklak nga ang makikita. Sa loob ng dalawang linggo, araw araw na nagpapadala ng bulaklak si Miss Dela Vega sa'kin. Walang palya.Alam kong maganda ako pero hindi ko naman alam kung ano ang trip niya sa buhay? Binabawasan niya ba ang yaman niya sa pamamagitan nang pagbili ng bulaklak at pagbibigay nito sa'kin araw-araw? Isama mo pa ang mga pagkain na kung hindi galing sa fast food ay galing naman sa isang mamahaling restaurant.Kung sobra na ang yaman niya at gusto niyang bawasan, sana naman pera na lang ang ipadala niya. Jusko ka, baka matuwa pa ako. Hindi yung ganito. Aanhin ko itong mga bulaklak na nagkalat sa loob ng kwarto? Maliit na nga ang kwarto namin mas lalo pang lumiit dahil sa dami ng bulaklak.Hindi ko naman siya masabihang tumigil dahil hindi na sya sa'kin nagpakita pa sa loob ng dalawang linggo. Ang babaeng iyon. Wala ng ibang ginawa
Olivia's POVMabilis!Daig pa ang fast and furious sa sobrang bilis. Hindi ko alam kung ano ang dapat na sabihin ko sa kanya nang mga oras na iyon. Biruin mo, ako pa ang nahiya saming dalawa. Bakit? Ako ba ang nag confess? Pero kasi nakakatawa, wala pang isang buwan. Wala pa. Ang bilis naman yata.Ito ba yung sinasabi nila na kapag sobrang bilis ng isang tao'ng dumating sa buhay mo ay ganon rin sya kabilis na mawawala sayo?OA naman, Olivia."Aray.." malakas na daing ko ng batukan ako ni Yaena."Kanina ka pa kasi tulala." Masungit na sabi nya."Deserve." Ani naman ni avery. Mga punyawa. Tapos na pala yung klase namin pero wala man lang pumasok sa utak ko.Paulit ulit kasing nagre-replay yung nangyari kagabi. Bakit ang bilis kasi? Inaasahan ko naman yun no, malamang. Kahit hindi nya sabihin, sa mga ipinadadala nya para na syang manliligaw ko.Manliligaw? Babae? Babae ang manliligaw ko?Hindi naman ako homophobic, hindi rin ako bisexual lalo na ang lesbian pero may mga girl crush ako.P
Sora's POV. "The meeting will start fifteen minutes from now, Miss Sora." I heaved a sigh, calming my self. This is just a meeting Sorandelle, don't kill anyone. Especially that Madrigal boy. You still need him.I need to remind myself, baka kasi pagka pasok ko pa lang sa conference room ay masakal ko na ang lalaking iyon.I look at the design I made. How come? How come they copied exactly what I made? And worst, magkakaroon pa sila ng fashion show this week para i-release and mga damit na gawa nila but technically it's my freaking design. It's mine. It took me almost a month to finished it, and now malalaman kong napunta na pala sa iba? The fuck? You'll pay for this Verline apparel. I swear.I composed myself as I gracefully walk my way into that fucking conference room kung nasaan ang taong gusto ko ng patayin.Tahimik lang silang lahat, but the madrigal boy is smiling at me widely. He's flirting again, goosebump."Explain." I didn't manage to sit because of the frustration. They