Have you ever wanted to run away and hide? Like you don't want the world to know that you’re existing, fighting and surving. Because you always feel like you’re running in circles. Because you always wake up and you wanted to die. I sighed. I’ve always wanted to disappear and give up on everything... Not until Levi came. He’s the only one who magically takes all my pain away.I’m aware that we’re rushing things a bit. We became together within just a month. "What are you thinking, hmm?" Levi hugged me from behind and kissed my shoulder. I smiled and shook my head. "Wala naman. Akalain mo ’yon? One week na agad tayo?" "Pero parang kahapon mo lang ako sinagot." Natawa ako. "Ang bilis nga, eh! Pero ang galing, ah? Hindi pa tayo nag-aaway. Sabagay, sa simula lang naman lagi masaya." Lumuwag ang pagkakayakap niya sa akin at hinarap
Ilang araw na lang ay matatapos na ang school year. Mag-se-second year na kami. Madaling araw na pero heto at nakatutok pa rin ako sa laptop habang may isinusulat. Kahit patapos na ang school year ay dagsa pa rin kami ng mga gawain. Last christmas, Levi gave me a small keychain. Akala ko nga ay talagang simpleng keychain lang siya na heart ang hugis. Iyon pala ay kapag hinila ang sa gilid ay naroon ang tatlong pirasong litrato namin na hugis puso rin. From: Levi You’re still online on i*******m but you’re not replying. Are you still up? To: Levi Sorry. I still have a lot of works to do. From: Levi Can I call? I told him he can. Wala pang ilang minuto ay nag-flash na ang pangalan niya sa screen. He’s calling from messenger. Sinagot ko iyon at nag-request ng video call. Inayos ko ang phone at inilagay sa harap ko, sinasandalan nito ang iilang
Nakangiti ako hanggang sa makauwi dahil kumain kami sa labas ni Levi. We just spent our first anniversary together. Ginawan ko siya ng tula na baybayin ang sulat. Thinking about what he said earlier gave me butterflies in my stomach. "What is this?" he asked when I gave him the folded brown paper. "It’s my letter for you." His eyes widened. Sinubukan niyang pigilan ang ngiti ngunit hindi siya nagtagumpay. He pinched my cheeks and opened it. "I don’t understand." Kumunot ang noo niya. "Is this baybayin? Whatever... I’ll study baybayin na lang para mabasa ko." One year had passed. Magpapasko na naman. Isang taon na kaming mag-on at sa isang taon na pagsasama namin ay hindi pa kami nagkaroon ng away. I mean, meron naman pero hindi ’yong to the point na maghihiwalay na kami. Maliit na tampuhan lang dahil kahit ako ang may kasalanan ay siya ang nagbababa ng pride sa aming dalawa.&nbs
It’s been days since Levi and I fought over my parents, but I was still in shocked because of his confession. Magbabakasyon na naman kami at malapit nang mag-third year. How could my Tito do that? I couldn’t accept that... my father is a fucking rapist. Just hinking of him makes me want to vomit! Hindi pa kami ulit nagkakausap nina Tita. Kalalabas lang ni Tito sa hospital base kay Ate Mel. Ilang beses akong sinubukang contact-in ni Tita pero hindi ko ito isinasagot o kaya naman ay pinapatayan ko siya. I’m not yet ready to talk to them. I don’t think I could manage to hear their voice without getting mad. Kaya ba ako pinalalayo ni Tita dahil doon? Dahil ni-rape ng tatay ko ang nanay ni Levi? Tangina, ang sagwang pakinggan. Hindi ko masikmura. Nandidiri ako. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa silang harapin dahil ngayong wala pa sila sa harap ko ay nandidilim na ang paningin ko. He deserves to die! At bakit ak
Tama nga ang mga sabi-sabi na simple lang ang buhay pero maraming balakid at hindi inaasahang pangyayari. ’Yong tipong, akala mo ayos na pero hindi pa pala. Akala mo maaari ka nang umusad pero marami pa pa lang malalaking bato dahilan para huminto ka at maghintay sa mabagal na proseso. Ang sabi nila ay sumabay lang tayo sa agos ng buhay ngunit paano kung hindi na maganda ang pag-agos? Paano kung tumataliwas na ito sa gusto mong mangyari? Paano kung hindi kapani-paniwala ang agos ng buhay? Sasabayan ko pa rin ba ito? Hindi ko pa ulit nakakausap si Tita. Ayoko siyang kausapin o kahit sino sa kanila. Hindi pa ako handa dahil baka kung anong magawa ko dala ng galit. "Hoy, astig! Magkaklase pa rin tayo!" Inakbayan ako ni Aaron habang tinitingnan namin ang listahan ng mga sections. Ngumiwi ako. "Si Marga?" "Sa pagkakaalam ko ay sa ilang subjects lang ulit. Si Luis, sa isang subject
Walang mapaglagyan ang saya ko habang ikinukuwento sa kaniya ang nangyari. Lalo na iyong ikinuwento sa akin ni Mama noong highschool sila. Siya naman ay nakikinig lang sa akin at paminsan-minsan ay nangingiti dahil cute ako. Mama... Ang sarap sa pakiramdam. There’s a part of me na gustong ma-meet si Tita Alyanna. I wanted to say sorry kahit na wala namang gawa iyon at kahit sinabi ng mga nasa paligid ko na wala naman akong kasalanan. Pinaghahanap na ngayon ng mga Pulis si Patricio. He doesn’t deserve my respect. Binigay ko na rink kay Levi ang na-i-record ko para hindi na sila mahirapan sa pagkalap ng ebidensya. Lalo na at ilang taon na ang nakalipas mula nang maisarado ang kasong iyon. Wala pa man ay masaya na ako para kay Levi at kay Tita Alyanna. Hustisya lang naman ang makapagpapasaya kay Levi. Iyon lang ang makakapagpanatag ng loob niya. "Oh, tama na ang kuwent
"Congratulations!" My friends and I greeted each other. We even took a photo of us together. Hinanap ng mga mata ko sina Mama at nakita sila ni Papa na masayang nakangiti habang tinatanaw kami nina Aaron. "Graduate na tayo pero palamunin pa rin ako sa bahay," biro ni Jinx. "True," Luis agreed. "Shuta, hindi pa ako ready sa med school!" sigaw ni Cristel. "Ayos lang ’yan, sabay naman tayo, eh," saad ni Denise. "Saan kayo after?" Joyce asked. "Kakain kami sa labas nina Mama, Papa, Aaron, and Marga," I answered. "Kami rin, kasama fam ko and fam ni Chase," she said. Inasar-asar naman siya ng mga kaibigan namin. Masaya akong graduate na kami pero sa kabilang banda ay nalulungkot dahil hindi ko alam kung ano na ang ganap sa akin. Bukas ay gigising na ako na hindi iniisip ang mga subjects at profs na papasukan ko. Magsisimula na akon
TRIGGER WARNING: Rape, strong language. ---- "Aren’t you going to stop, Alex?" iritadong sambit ko nang bugahan na naman ako nito ng usok mula sa vape niya. He softly chuckled. "Fine, fine. I’ll stop." I rolled my eyes and continued watching netflix. A year had passed after graduation. A lot of things happened. Naging close ako sa mga pinsan ko sa side ni Papa. At iyong si Alex ang pinakaclose ko. Iyong lalaki na nagsabi noon na anak ako sa labas. Sino ba namang mag-aakala na makaka-close ko pa ang isang ’to? Si Hailey ay hindi ko gaanong close, nakakangitian lang kapag nagkakasalubong. Napag-usapan namin ni Alex ’yong tungkol kay Hailey. He said he was just overprotective to all of his cousins back then. Sinulsulan pa nga ako na hiwalayan ko na si Levi. Pero nagbibiro lang naman siya. Si Marga? Masasabi kong hindi na kami madalas nag-aaway