KABANATA 2

"Pucha, ang sakit ng ulo ko," sabi ni Nicole na kakalabas lang ng CR.

Maarteng lumayo si Cristel sa kaniya nang tabihan siya nito.

Kadiring babae. Guess what? Nakatulog lang naman siya sa CR!

At ngayon ay kakagising niya lang. Natawa ako nang maalala kong pinic-ture-an siya ni Joyce na nakasalampak sa bathtub.

"Arte ko, hindi ka pa nga nag-to-toothbrush," sabi sa kaniya ni Nicole.

"Kaysa naman sa ’yo, sa CR natulog," pakikipagtalo ni Cristel.

Ilang beses pa silang nagtalo ulit bago namin napagpasyahan na maligo na. Hinayaan naming mag-unahan ang tatlo dahil nag-aalmusal pa kami ni Althea.

"Joyce, breakfast muna," paalala ni Althea. Maalalahanin na kaibigan si Althea; parati niya kaming kinakamusta at pinag-sasabihan tungkol sa health namin.

"I don’t eat breakfast, remember?"

Napatango ako. Hindi nag-be-breakfast si Joyce dahil pakiramdam daw niya ay masusuka siya.

Ako ang sumunod na naligo at sunod ay si Althea. Si Joyce ang nagpahuli. Siya naman ang parating nagpapahuli sa amin. Siya ang parating nagbibigay-daan sa amin. She’s so damn selfless to the point na okay lang maubos ang sarili niya, basta puno kami.

"Huwag na natin ituloy ’yung bet!" sabi ko sa kanila habang papunta kami sa cottage.

"Scared, baby?" pang-aasar ni Nicole.

I rolled my eyes. "I’m not! May lalandiin lang kaya shut up kayo."

"Iyong lalaki kagabi?" hula ni Joyce.

Ngumisi lang ako at hindi siya sinagot kaya sinabunutan ako ni Denise. "Landi mo!"

Sinundan iyon ng asar ng iba pa.

"Mga basher!" sigaw ko sa kanila.

Pagkababa namin sa cottage ay agad lumawak ang pagkakangisi ko nang makita si Lev na prenteng nakapan-dekwatro at nakasandal sa wooden chair. Katabi niya si Jinx, sa palagay ko ay si Jinx ang pinaka-close niya sa mga pinsan niya. Wait, close sila? Napangisi ako.

Paaalisin ko sana si Jinx para ako ang katabi ni Lev nang biglang magring ang phone ko. Napatingin sa akin ang iba. Sumenyas lang ako na sasagutin ko ang tawag. Sinagot ko ito habang palayo ako sa cottage.

"Ate Mel..." banggit ko sa pangalan ng secretary ni tita.

["Hija, where are you?"]

I sighed and tried to calm myself. "Batangas. Why did you call?"

["Bumalik ka rito... bukas din."]

Agad napakunot ang noo ko at nakaramdam na kaagad ng inis. What the hell? Kakapunta lang namin dito, ah? Sisirain na naman nila ang kasiyahan ko?

"What? Why would I? It’s freaking sembreak! Hindi ako uuwi."

I stopped when I realized something. Home? I don't even have one.

Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya sa kabilang linya. ["Your mother told me so."]

Mahina akong natawa. ["Who’s my mother?"]

Ilang segundo siyang natahimik bago muling nag-salita. ["Hija, tigilan mo na ang pagiging rebelde mo---"]

["Hindi ako nagrerebelde. You know nothing so please, don't act like you know everything. Whatever, just tell Tita I will be there tomorrow," dere-deretso kong sabi at binaba ang phone ko nang hindi siya hinihintay.

Naramdaman ko ang pag-init ng mga mata ko. Imbes na bumalik sa cottage ay naupo nalang ako sa isang bato at tumingin lang sa kalmadong dagat. Tila ba ay kino-comfort ako nito. Ang kalmadong tunog ng alon ay nagsilbing musika sa aking mga tainga. Niyakap ko ang mgabtuhid at yumuko.

Ramdam ko ang pag-agos ng mga luha ko. Bakit ba tuwing masaya ako ay palaging may lungkot na kasunod?

Tita. Tita ang tawag ko sa sarili kong ina. Mula bata ako ay ipinagkait na niya sa akin ang pagtawag ko sa kaniya ng mommy, mom, mama, nanay, ina. Gano'n din sa sarili kong ama. Kahit masakit ay sinanay ko ang sarili kong tawagin sa ganoong paraan.

They never took care of me whenever I’m sick. They never helped me wore my clothes. They never helped me to eat properly. They never taught me how to read and write which are usually what parents are supposed to do. They never greeted me a 'happy birthday' during my special days. They never asked me about my day. And most of all, they never failed to make me feel like I’m not their own daughter.

Naramdaman ko ang presensya ng kung sino sa tabi ko pero hindi ako nag-angat ng paningin dahil amoy palang niya ay alam ko na. The familiar and manly scent entered my nostrils.

Levi.

"What are you doing here?" mahinang tanong ko, nanatiling nakayuko.

"Your friends are worried," malamig na aniya.

Suminghap ako. Pasimple akong nagpunas ng luha bago nag-angat ng tingin. Our eyes met but I immediately looked away, worrying he might notice that I cried.

Hindi siya nagsalita. Napatingin ako nang ilapag niya ang isang panyo sa batong inuupuan ko. He stared at me for a second before turning his back on me and started walking away from me.

"Saan ka galing?" tanong ni Joyce na kumakain ng barbeque

"Nagpahangin lang," tipid na sagot ko. Nasira na ang magandang mood ko kanina.

Nag-iwas nalang ako ng tingin dahil hindi siya halatang kumbinsido sa sagot ko. Alam kong nahahalata na niya na hindi lang iyon ang dahilan pero hindi na siya nagsalita.

"Anong problema?" Napalingon ako kay Aaron. Nakatingin lang siya sa dagat at bahagyang naniningkit ang mga mata dahil sa tirik ng araw.

"Ha? Wala naman."

He chuckled. "From excited expression to dull? Ha.." Umiling-iling pa siya. "I know you too well, Gwy."

I sighed.

"You know... I’ve always wanted to feel the warmth of my parents," I unconsciously said.

Naramdaman ko ang paglingon niya sa akin dahil sa sinabi ko pero hindi ko siya nilingon pabalik, nanatili lang akong nakatingin sa kawalan.

"Do you really want it? Makikipagpatayan ka ba para maramdaman 'yon?" makahulugan niyang tanong.

Mahina ngunit sarkastiko akong tumawa sa itinanong niya. "I badly want it, A."

Hindi na kami nag-usap ulit. Mukhang may gusto pa siyang sabihin pero hindi na siya nagsalita pa. Siguro at nararamdaman niyang ayoko rin munang pag-usapan ang tungkol sa bagay na iyon.

Nilapitan ko na sila Nicole na nag-iinuman na naman. Grabe... May hangover pa sila pero inom na naman. Medyo masakit pa ang ulo ko pero hindi ko naman na iniinda. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kina Nicole na uuwi na ako bukas.

"Anong mukha ’yan?" bungad ni Althea sa akin.

Napakamot ako sa ulo ko. "Ano kasi..."

"Ano?" Tumaas ang isang kilay ni Joyce.

"Ano..."

"Dali," naiinip na sabi ni Denise.

"Ano..." Napakagat ako sa labi ko.

Bigla akong binatukan nang malakas ni Cristel kaya nagugulat akong tumingin sa kaniya.

"Letse, puro ano!" malakas na sigaw niya sa'kin.

"Uuwi kasi ako bukas."

Binalot ng katahimikan ang paligid kaya medyo kinabahan ako.

"Bakit?" tanong ni Joyce nang maka-recover.

"Tumawag si tita," walang ganang sagot ko.

"What? Paano ka uuwi? Hindi ka marunong magcommute, 'diba?" nag-aalalang tanong ni Althea.

I sighed. Hindi ako sumagot kaya tinawag nila ang boys.

"Oh, bakit?" tumutulo pa sa katawan ni Luis ang tubig galing sa dagat.

"Uuwi raw si Gwy bukas," saad ni Denise.

Napatingin sila sa akin.

"Ang problema... hindi marunong magcommute ang isang ’yan," sabi ni Cristel.

"Wow!" react ni Jinx. "Akala mo talaga siya marunong. Hindi ka nga marunong tumawid, eh."

Gaya ng inaasahan, nagbangayan na ang dalawa.

Dumako sa akin ang mga nag-aalalang tingin ng boys. Hindi sila nagsalita.

"Eh, kung samahan nalang kita pauwi ta’s balik ako rito?" Luis offered and put his arms on my shoulder.

"Kahit huwag ka nang bumalik," saad ni Jinx.

I sighed and shook my head. "Huwag na. Ma-iistorbo ko pa ang pag-eenjoy mo."

Nanatili kaming tahimik lahat. Nakaramdam naman ako ng konsensya dahil pino-problema pa nila ako. Biglang dumating ang pinsan ni Jinx, nagtataka sa istura namin. Agad nagpaliwanag si Jinx nang magtanong ito.

"Oh? Uuwi rin si Levi bukas, ah?"

Nanlalaki ang nga matang napalingon ako, feeling excited. Gusto kong sumabay, shet! I giggled at the thought.

"Awit. Pasabay ko nalang kaya si Gwy?" Binalingan ako ni Jinx. "Goods lang ba?

I giggled. "Goods!"

Umalis na sila sa cottage at bumalik na sa dagat. Inasar naman ako ng mga kaibigan ko kay Lev.

Speaking of Levi....

Nasaan na nga pala ’yun? Tiningnan ko ang panyo na iniwan niya kanina at inamoy. Hindi ko ito nagamit, ang bango, shet. Parang ayoko na yatang ibalik hahaha.

Pagkatapos nilang magtampisaw sa tubig ay kumain ulit kami. Hindi ko na nakita ulit si Lev. Baka nagkulong ulit siya sa hotel room niya. Ang balita ko kay Jinx ay may sarili siyang hotel room dahil ayaw niya raw sa maingay.

Naglaro kami ng volleyball nang matapos. Nagsama ang tatlong pandak habang kami naman nila Denise at Althea. As usual, sila ang nanalo dahil kampi si Joyce.

Pagkabalik namin ng hotel ay nilagay ko sa isang ziplock ’yung panyo ni Lev. Nag-aayos ako ng gamit nang biglang may kumatok.

"Bakit, kupal?" bungad ko. Sinamaan niya ako ng tingin.

"Mamaya na lang daw kayo umalis ni Lev, sabi niya."

I sighed. Gusto ko pa sanang dito muna ako pero wala naman akong choice. Ayoko namang mag-inarte dahil makiki-sabay na nga lang ako.

"What time?" I asked.

"Ewan ko. Kayo nalang mag-usap. Which do you prefer? I* or contact number?"

I giggled and smirked at him. "Hmm... both?"

"Hoy! Lalandiin mo ang pinsan ko, ano?" masama ang tingin na aniya.

"So?" Inirapan ko siya.

Binatukan niya 'ko. "May girlfriend."

My jaw dropped. Ngunguto-nguto akong ngumuso. May girlfriend? Sabagay, sa itsura niya ba namang iyon, hindi na dapat ako magtaka kung may girlfriend siya. Gwapo pa naman niya.

Buti nalang at hindi ako lumalandi kapag may girlfriend na yung tao. I respect girls because I'm a girl, too. Hindi ko i-da-down ang kapwa ko babae. Depende nalang kung sila ang unang mang-gagago sa 'kin.

"Oh, natahimik ka? ’Di ka naman papatulan no'n kahit wala siyang girlfriend. Gusto no'n sa babaeng mahinhin," pang-aasar niya. 

Hinampas ko siya at hinablot na ang phone niya sa kaniya. "Alam mo, wala kang kwenta."

Madrama siyang napahawak sa dibdib. "Aray ko, beh! Pasalamat ka nga at dahil sa ’kin, makakasabay mo pa si Levi!"

"Edi thank you," sarkastikong sabi ko.

"You’re not welcome, Miss Gwy." He rolled his eyes.

Binalik ko na sa kaniya ang phone niya nang padabog pero bago pa siya umalis ay hinila ko na siya ulit.

"Full name?" I asked, raising a brow.

Kumunot ang noo niya. "Jinx Hunter Nicholas."

Hinampas ko siya. "I know!"

"Eh, bakit mo tinatanong?"

"I mean... ng pinsan mo!"

Tumaas ang kilay niya at biglang tumawa.  "Levincent Zyjan Nicholas."

Shet, ang ganda! Wala na bang panget na bagay tungkol sa kaniya? Kuha na niya yata lahat, jusko. Nakaka-insecure, ah?

Ako, hindi ko bet apelyido ko, eh. Gabriel. Puwede kayang palitan na ng Nicholas?

"'Nga pala... Maganda jowa niya?" tanong ko.

Tumawa siya. "Girlfriend, Gwy. Ayaw niyang jowa ang tawag sa girlfriend niya."

Arte naman. Pareho lang naman 'yun, eh! Ba't pa nauso yung jowa? "Hindi mo nqman sinagot 'yung tanong ko."

"Hmm... maganda! Mas maganda sa ’yo. Model 'yun saka bet na bet talaga ni Levi kasi hindi kagaya---"

"Lumayas ka na nga! Dami dami mong sinasabi!" sigaw ko at sinarahan na siya ng pinto.

Badtrip!

Inasar na naman ako nila Althea dahil sa narinig nila sa amin ni Jinx.

"Peram phone, share it langs ng kanta," nakalahad ang kamay na ani Cristel.

Naningkit ang mata ko sa kan'ya.

"Share it lang nga!" she assured and stole my phone. Kinuha ko ulit para i-unlock tapos pumasok ako ng CR para maligo. Pakiramdam ko ay napakaraming sand sa katawan ko, eh.

Dinig ko ang tawanan ng mga kaibigan ko sa labas. Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako at agad nagbihis.

"Anong ginawa mo rito?" tunog nambibintang na kaagad ang tono ng pananalita ko pagkakuha ng phone ko.

"Share it, duh?" Inirapan niya pa ako bago niya niyaya sila Nicole na lumabas.

Niyaya rin nila ako pero sinabi kong mag-aayos pa ako ng gamit. Tiningnan ko ang phone ko at wala naman akong nakitang kakaiba roon.

Matapos kong magligpit ay tinanong ko kay Jinx ang room number ni Levi. Ayoko ng text lang! Sabihin ko wala akong load!

From: Kinx bobo

    Bakit ha? Naku di mo yan makukuha Conservative yan si gago Mas conservative pa nga sayo ang isang yan Sobrang arte nyan baka akala mo. Ung room niya ay katabi lang ng room namin sa right side

Napakarami niyang sinasabi, nawawala na sa usapan.

Kumatok ako ng tatlong beses. Nalaglag ang panga ko nang bumungad sa 'kin ang katawan ni Levi.

Sarap, shet.

I cleared my throat bago nag-angat sa kaniya ng tingin. "Uhm... Hi!"

"What do you need?" masungit na tanong niya.

Wow, ah! Parang hindi naman niya ako pinuri kagabi na, 'nice tongue, young lady.'

"Anong oras pala ang alis natin?" awkward na tanong ko.

Awkward!

"I’ll text you later."

Napanguso ako. Kailangan talaga isang tanong, isang sagot?

Meron siyang number ko? Kinuha niya rin kaya? Geez. Tss! Magtigil, Gabriel. May jowa ’yan! Este girlfriend.

"All right. See you later!" nakangising pahayag ko at  nangingiting bumalik sa kwarto.

Ch-in-eck ko nalang lahat ng gamit ko at baka may maiwan pa ako. Finollow ko na rin ang I* niya. Ang number niya lang yung na-save ko eh.

Lvnct_Nchls

0 posts - 1,342 followers - 315 following

Awit, walang posts pero ang daming followers? Sana all! Ba’t ako nasa five hundred lang followers? Tapos following ko lagpas five hundred! Ang unfair nga naman talaga oh!

Nang magfive na ng hapon ay may kumatok sa hotel room namin. Wala pa rin dito 'yung mga hinayupak kong kaibigan. Tumambad sa akin si Levi na naka-ayos na!

He's wearing a black long sleeves partnered with ripped jeans tapos may suot rin siyang kwintas na silver. Iyong parang may pa-box. Dog tag ba ’yun? Basta ’yun na!

"Aalis na?" gulat na tanong ko sa kaniya.

"Yeah, let's Anak ng--! Ba’t biglaan naman 'to? Wala man lang bang warning?

"Okay, wait!" Nataranta akong kuhanin ang bag ko at ngumiti sa kaniya pero tiningnan niya lang ako bago tumalikod. Ang sungit talaga! Hindi man lang ba siya naaakit sa suot ko?

Ay powta, may girlfriend nga pala! Auto pass!

Nagpaalam na kami sa mga kaibigan ko at mga pinsan niya. Napaka-OA pa nga ni Cristel at sinabing mag-padala nalang daw ako ng sulat sa kanila! Mygosh.

Hindi na ako nagheels dahil baka mahirapan na naman ako. Sa bangka ay hindi man lang niya ako inalalayan, gentleman! Tahimik kong kinuhanan ng litrato ang tanawin tapos minsan ay pasimple ko siyang sinasama sa picture. Meron pa na nagselfie ako tapos kasama siya pero sa ibang side siya nakatingin.

Nakakabingi ang katahimikan na namayani sa loob ng sasakyan niya nang maksakay kami.

Wow, Ferrari! Sana all!

"Damn! Why is she not picking her fucking phone?" Halos mapatalon ako sa gulat nang bigla siyang sumigaw at ihagis ang phone niya sa dashboard.

Sino? Ah, baka girlfriend niya. Nag-away kaya sila? Biglang tumunog ang phone niya kaya napatingin ako roon; may nagtext. Bago ko pa muling mabasa ay kinuha na niya. Nagulat ako nang ihinto niya ang sasakyan at mariing tumingin sa ’kin.

"What the hell do you want, young lady?"