Buong-buo kong sabi, habang ang daliri ko ay malakas na dumadaloy ang dugo. Hindi ko sila papatawarin sa ginawa nila sa'kin, ginawa nila akong bato.
Ginawa nila akong masama, pwes ngayon. Tignan nila.
"Hindi sa gano'n ang gusto kong ipa-"
"Monica anong ginagawa mo!?" Hindi niya matapos ang gusto niyang sabihin, at sa sobrang gulat ko ay nabitawan ko ang hawak ko.
Napatingin ako sa pinto. Si Tita.
"Bakit ngayon ka lang po, tita?" normal kong tanong sa kanya na parang walang nangyari.
Mabilis siyang lumapit sa'kin at sumigaw para tawagin ang nurse na agad din pumunta sa kwarto ko. Tahimik lang ako, habang ginagamot ang daliri ko pati na rin sa babaeng nandito sa kwarto ko.
"Anong pangalan mo ija? Kaibigan ka ba ng pamangkin ko?" tanong niya sa kasama ko.
"Greza. Greza Sa
Masakit pala na i-hate mo ang tao na gusto mong i-keep. Pero mas mahirap palang maging tanga, may masabi lang kaibigan.Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Mas mabuti nang kumain nalang muna ako, kesa ang i-stress ang sarili ko sa mga bagay-bagay na hindi nam
Chapter 14Habang bitbit ko ang aso kong si Meowmeow sa mga kamay ko ay marahan akong pumunta sa malapit sa pinto.Sa tingin ko ay luto na ang tinola ni tita, at ako nalang ang hinihintay niya.Ang laki nang bahay niya, pero siya lang mag isa. Si tita ay nag ka-pcos dati, mga bukol sa ovary na naging dahilan para hindi na siya magka-baby at mas pinili nalang maging mag isa kahit mag asawa.Kung mag aasawa pa naman siya ay mas iniisip ni tita nab aka iwan din siya, dahil sa hindi niya kayang bigyan nang anak ang magiging asawa niya.“Aakyat palang sana ako para tawagin ka,” nakangiting sabi ni tita habang nilalapag sa hapag ang mga pagkain, “pero mas mabuti nang bumaba ka at dala mo si…”“Meowmeow po,” sabi ko habang nakangiti.“Si Meowmeow, para
CHAPTER 15“Bukas po” sigaw ko mula sa kumakatok.
Chapter 16Tapos na ang lahat kumain. Gabi na at ako na ang nag prisinta na mag hugas ng pinagkainan.
Chapter 17Mahaba ang traffic, habang ang mga busina ng mga sasakyan ay kanina pa tumutunog dahil sa pagka-inip s byahe.
Chapter 18“Hindi po ako baliw. Hindi ako baliw para kitilin ang sarili ko, kundi sa mga taong nakapaligid sakin. Palagi kong iniisip ang iniisip nang iba, palagi kong iniisip ang mga sasabihin nila. nang araw na ‘yon na puno ako ng takot, sakit at galit. Galit sa sarili kong bakit hindi nila ako magustuhan, galit sa mga tinuring kong kai
Chapter 19“No, Monica. Hindi ko isasaalang-alang ang mental health mo para sa pagpasok. Hindi kita ipressure sa academics mo, ayos lang kahit bumagsak or mag drop ka ngayon pero please naman anak. Take a rest naman muna,” pagmamaka-awa ni mama sakin.
Ito na ang araw na pinakahihintay ko. Maaga akong bumangon mula sa higaan para mag handa nang mga gagamitin ko sa pagpasok. Nag ayos ako nang sarili ko, bitbit ang bag papunta sa baba ay nakita kong na kahanda na ang mga pag kain sa hapag.Hab