34

NANG marinig ko ang boses ni Diego ay tumahan ako, galit akong lumingon sa kanya. I gritted my teeth, gusto ko siyang saktan. Gusto kong maramdaman at maranasan niya ang sakit na naranasan ko. Hinawakan niya ako sa kamay ngunit marahas kong binawi ang aking kamay, at tumayo. Napaluhod kasi ako kanina sa sobrang sakit ng aking dibdib.

“B-babe, please… Alam kong galit na galit ka sa akin,dahil sa kataksilan ko.Pero gusto kong malaman kung ano ba talaga ang nangyari. Kaya please, sabihin mo sa akin. Please!” pagmamakaawa niya. Lumuhod siya sa harapan ko at parang alam na niya kung bakit.

“Alam mo kung bakit na wala ang baby natin! Bakit mo pa tinanong kung ano nga ang nangyari?!” He lifts his head and stares at me. There's sadness and regrets! But it won't ease the pain that I am feeling.

“Pakiramdam ko kasi na may hindi ka sinasabi sa akin,” pabulong niyang salita at hinalikan ang likuran bahagi ng kamay ko.

“So,ano pakiramdam ng may nililihim, Diego. Masakit ba? Nakaka praning ba? Nak