THIRD PERSON’S POV
“Nakauwi na ba ang Sir mo?” Nagulat si Elmar nang may biglang magsalita sa likod niya. Kausap niya kasi ang ibang bodyguards ng amo niya. Gusto kasi ng ama nito na padagdagan ang security ng anak dahil siya ang pinagkakatiwalaan ay siya rin ang inutusan sa bagay na ito.
“Ma’am Amiah!” At dahil siya din ang laging kasama ng amo niya, sa kaniya din lagi nagtatanong ang mga tao, siya ang laging hinahanap kapag wala ang amo.
“What? I am asking you, you id*ot!” bulyaw sa kaniya ni Amiah na pinsan ng amo niya. Hindi na bago ito sa kaniya. Sanay na siya sa ugali ng pinsan ng amo niya, sa tagal na niyang nagta-trabaho sa M&M Company ay nakita na niya lahat ng masamang ugali ni Amiah.
Hindi siya nakasagot dahil nagsalita ang amo niya sa earpods na suot niya. Kanina pa sila magkausap dahil sa mga bilin ng D
ISLA’S POV“Good morning class! So, by this time I hope mayro’n na kayong napiling kompanya or firm for your incoming on the job training. Write the company or firm that you want on that piece of paper na hawak niyo para bukas ay maipasa na namin ang mga names niyo, so that, by Wednesday magsisimula na kayo. Naiintindihan niyo ba?”Lahat ay naghiyawan, sumipol naman ang ibang lalaki dito sa classroom. Lahat ay excited sa on the job training namin. Usually sa ibang school, third year ang internship or on the job training ng mga estudyante kaso dito sa school namin, gusto nila ‘yong malapit na graduation para daw pagka-graduate namin ay fresh pa mga natutunan namin sa on the job training. Which is okay naman sa amin ‘yong idea na ‘yon kasi may point naman sila.I heard ibang-iba na ang buhay sa actual.“Alright! Pag-isipan niyong mabut
ISLA’S POVNapasinghap silang lahat.Napaangat ako ng ulo nang maramdaman ko ang mga mata nilang nakatingin na sa amin o mas mabuting sabihin na nakatingin sa akin.Lahat sila ay nagulat, lalo na ako! Hindi ko inaakala na ganito siya kalala!Napapakamot na lang ako sa noo ko habang nakatingin sa bulaklak na iniaabot ni Mr. Martin.“Good morning, Isla,” bati niya ulit sa akin.Hindi ko alam kung tatanggapin ko. Kaso parang mas nakakahiya kung hindi ko tatanggapin.Dahan-dahan akong lumingon sa mga kasama ko, lahat sila ay naghihintay sa kung anong susunod kong gagawin. Ang awkward! Pakiramdam ko ay sobrang pula na ng mukha ko sa hiya.Napahinto ang tingin ko kay Gabreel, nakakunot noo siya at nagtatakang nakatitig kay Mr. Martin. Sh*t! Hindi man lang niya ako pinaghan
ISLA’S POVNapahinto si Gabreel, nanatili siyang hindi nakatingin sa akin. Hindi mapakali ‘tong mga daliri ko. Kinakabahan ako pero gusto ko lang naman malaman kung anong nagawa ko o may nagawa ba ako na hindi ko alam.Pero sabi ni Sasa ay napapansin niya rin ‘yong mga galaw ni Gabreel so ibig sabihin hindi lang ako nag-o-overthink. Hindi lang ako ‘yong nag-iisip na may mali.Maya-maya ay lumingon na siya sa akin at ngumiti. Hindi umabot ito sa mga mata niya.“Nothing, why?” maikling sagot niya. Humarap na siya nang maayos sa akin at mariin na nakatitig.Nakakahiya. Hin
THIRD PERSON’S POVNakatulog pa rin si Isla dahil sa panyong itinakip sa kaniyang ilong. Laging sinisigurado ni Sebastian na wala pa rin itong malay kaya lagi niyang pinagmamasdan ang mukha ni Isla.Napakaganda. Iyan ang nasa isip-isip ni Sebastian habang nakatingin ito sa mukha ni Isla. Maya-maya ay naisip niyang buhatin ang dalaga ng bridal style at iniakyat sa isang kwarto sa taas. Nilinisan niya ‘yon kanina kahit madilim.May mga gamit pa dito, tulad ng mga libro, isang lamesa at upuan sa gitna nito at isang queen size bed, marahan niyang inihiga ang dalaga sa kama at kinuha ang mga kamay at itinali ulit sa headboard ng kama. Kinumutan pa niya ito at saka hinalikan sa noo.“Sa wakas, mahal. Magkasama na tayo, sabi ko naman sa ‘yo, eh, walang makakahadlang sa atin. Akin ka lang,” banggit ni Sebastian.Pagkatapos a
ISLA’S POV“Just sent him to jail or to mental institution. Just make sure hindi na ‘yan makakalabas pa or else ako ang mismong papatay sa kaniya.”Naalimpungatan ako nang makarinig ako ng boses. Hindi pa malinaw kung sino ‘yon dahil iba ang tibok ng pulso sa ulo ko… kumikirot. Dahan-dahan kong hinawakan ‘to at sinusubukang ibangon ang katawan ko.Napatili ako nang maalala ang nangyari sa akin kaya naman bigla akong napamulat ng mata at tumingin sa aking paligid.“Aray,” inda ko nang sumakit na naman ang aking ulo. Sobrang sakit kaya napapapikit ulit ako.“Isla, Isla? Shh. I’m here. Ako ‘to, you are safe now, baby,” malambing na sabi ng kasama ko, parang boses ni Mr. Martin.Ramdam ko ang mga bisig niyang pumalibot sa akin at hinahalikan ang ulo ko
THIRD PERSON’S POVPagkasakay ni Gabreel sa sasakyan niya ay sinadya niyang huwag munang umalis sa lugar. Pinanood niya ang dalawa para mag-usap kahit hindi niya ito naririnig. Naging malalim ang kaniyang tingin nang mapansin na sobrang seryoso ang usapan ng dalawa.Kumunot lalo ang kaniyang noo nang mapansin na tila umiiyak ang dalaga bagamat nakatalikod ito sa kaniya ay nakikita niya kasing nagpupunas ng mukha ito. Hanggang sa nilagpasan ng dalaga ang kaibigan niya at walang lingon-lingon na umalis.Tulala at nanatili lang na nakatayo si Adam sa lugar kung saan siya iniwan ni Isla.Nakita ni Gabreel na tinanggal nito ang kaniyang salamin sa mata at nagpunas din.Napangisi si Gabreel at saka siya bumaba sa sasakyan niya at naglakad siya papalapit kay Adam.“Why is she crying?” tanong niya nang makalapit ng
THIRD PERSON’S POV“Sir? Sir!”Napakunot noo at nagsalubong ang mga kilay ni Mr. Martin sa kaniyang sekretarya. Nasa office siya ngayon at malalim pa rin ang isip. Sobrang gulong-gulo ang kaniyang isip at nalilito sa kung anong aksiyon ang gagawin niya sa mga revelation na nalaman niya kahapon.Kahapon pa niya hindi nakakausap si Isla dahil natatakot siya nab aka kung ano ang masabi niya. Kahit na tumatawag at nagte-text sa kaniya ang dalaga. Kailangan niya munang linawin ang lahat ng laman ng isip niya. Kailangan niya munang maghanap ng mga sagot sa mga tanong sa isip niya.“What?” wala sa sarili niyang tanong sa kaniyang sekretarya na ngayon ay nakaupo sa harap niya. Inalis niya ang tingin dito at tumingin ulit sa labas. Dahil nasa pinakamataas na palapag ang kaniyang opisina ay mataas din ang view mula dito. Nakikita niya ang mg
ISLA’S POV“A-anong ginagawa mo dito? Anong oras na, ah,” mahinang wika ko sa kaniya, ‘yong sapat lang para marinig niya.Naihangin ‘yong buhok ko kaya niyakap ko ang suot na roba at pinahigpit ang tali. Dahil anong oras na ay kakaiba na rin ang ihip ng hangin kaya naman nagsuot ako ng roba.Malamlam ang kaniyang mga titig sa akin. Umalis siya sa pagkakasandal sa kotse niya at binuksan ang pinto sa likod. Dumungaw siya sa loob at pagkabalik ay may hawak na naman na bulaklak na sunflower. Isang bouquet ‘yon. Naglakad siya papalapit sa akin at saka niya ito inabot.Nagkusa na humaba ‘yong nguso ko dahil akala ko ay may problema talaga o hindi kaya ay, nagsawa na siyang bigla sa akin.Hindi ko nga rin alam kung saan ako humugot ng lakas ng loob para tawagan at i-text siya ng ilang beses, eh. Sobrang kabado a