CHAPTER 3

MAYA'S POV:

Dalawang araw na ang lumipas at hito ako ngayon sa harap nang malaking building ng Velasco Enterprises. Namamangha akong naka tingin sa tayog at laki ng building na 'to.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako maka paniwala na inimbitahan ako ng Ceo at siya mismo ang nag offer sa'kin ng trabaho.

I'm so happy. I feel like a honor, A valedictorian. HAHAHA charrott.

Kahit nanginginig sa kaba ay nag simula na akong maglakad hanggang maka rating ako sa harap ng glass na pintoan sa malaking kompanya na ito.

"Good Morning kuyang guard." naka ngiting bati ko sa guard na naka tayo sa labas ng malaking pintoan ng kompanyang ito.

"Good morning ma'am, may kailangan po ba kayo?" ngiting bati rin pabalik ni kuyang guard.

"Mag a-apply po sana ako ng trabaho." naka ngiting saad ko pa rin.

"Ganon po ba ma'am, pasok po kayo." saad nito kaya yumuko muna ako bago pumasok sa loob.

Namamangha ko namang nilibot ang paningin ko dahil sa laki ng building na ito. I still can't believe na nandito na ako at naka apak sa kompanyang pangarap kung pagtrabahoan.

Kung noon pangarap ko lang na maka trabaho rito pero ito na ako ngayon, at ang Ceo pa mismo ang nag offer sa'kin. Grabe ang swerte ko naman.

Mabilis naman akong lumapit sa front desk nang makabalik ako sa ulirat dahil sa pagka mangha dahil maganda rin pala ang loob nito at hindi lang sa labas.

"Hello po ate, saan po ang office ng Ceo?" naka ngiting tanong ko sa babaeng nasa front desk.

"What's your appointment to the Ceo Miss?" tanong nito.

"Pinapatawag po ako ng Ceo,may important matter daw po siyang sasabihin sa'kin." naka ngiting saad ko rito.

Nakita ko itong nag taas ng kilay na para bang isa akong hibang na babae.

"What's your name?" she asked

"Maliah Ayacinth Dela Torre po." I said still smiling at her.

"Just wait there miss, I'll just call the Ceo to confirm what you said." saad nito at may tinawagan sa telepono.

Nag hintay naman ako at nilibot ulit ang paningin sa loob dahil hanggang ngayon ay namamangha pa rin ako sa ganda nito.

Ilang minuto pa ay narinig ko ang tawag ng babaeng nasa front desk.

"You can go now miss, the Ceo is waiting for you at his office. You can use that elevator, nasa 20 floor ang office ng Ceo at pag labas mo sa elevator na 'yan lumakad ka lang at makikita mo sa dulo ang office ng Ceo." she formally said kaya yumuko muna ako at nag lakad na.

Mabilis naman akong nag lakad at nahihiyang pumasok sa loob ng elevator dahil maraming matang naka tingin sa akin.

Agad ko namang pinindot ang no. 20 nang mag sarado na ang elevator.

Ilang minuto pa ay huminto na ang elevator na sinasakyan ko hudyat na nasa tamang palapag na ako. Bumukas naman ito agad kaya dali dali naman akong lumabas mula roon.

Nag umpisa na akong mag lakad at napa tingin sa paligid ko hanggang sa maka rating ako sa harap ng isang itim na pintoan.

Its probably the Ceo's office.

Nag umpisa ng manlamig at mamawis ang mga kamay ko dahil sa kabang nararamdaman. I never saw the Ceo's face pa, kinakabahan man ay curious ako sa mukha nito. Gaya rin ba siya ng mga nakikita kung Ceo na malaki ang tiyan at kalbo?

Napa iling iling naman ako dahil sa naisip. Kinakabahan man ay kumatok ako ng tatlong beses.

Bumukas naman ang pintoan at nakita ko ang isang lalaki na naka formal suit. Siya naba ang Ceo?

"Are you miss Dela Torre?" he asked kaya tumango-tango naman ako.

"Come in, the Ceo is waiting for you inside." he said.

So hindi siya ang Ceo? Akala ko kasi siya na.

Mabilis naman akong sumunod rito at pumasok sa loob. And when I entered the Ceo's room, everything is black. I roamed my eyes in the Ceo's office at literal na maitim lahat ng gamit nito, pati ang sofa maitim at walang kabuhay buhay ang office nito. Ni wala manlang painting na naka sabit or flower vase na naka display, masyadong masakit sa mata ang itim sa totoo lang.

Nagising ako sa malalim na pag iisip nang tumikhim ang lalaking bumukas ng pintoan kanina.

Nahihiya naman akong napa yuko dahil rito.

"You can leave now, Alvarez." I heard a manly cold voice said kaya napa angat naman ako ng tingin and there, I finally saw the Ceo's face.

Hindi ito matanda na mataba at kalbo. The Ceo in front of me can define as a Greek-god. His cold stare bring shivers down my spine when his eyes diverted on me.

His ocean blue eyes ay walang kabuhay buhay na naka tingin sa'kin na para bang tinitignan nito pati ang kaloob looban ko. Napa iwas naman ako ng tingin at napa lunok dahil hindi ko kinaya ang mga titig nito, mga titig na parang hinuhikay pati ang kaluluwa mo.

I heard him clear his throat before breaking the silence between us.

"So you're Miss Dela Torre?" panimula nito kaya tumango naman ako.

"Y-Yes po." kinakabahang sagot ko rito at naka iwas pa rin ang tingin dahil diko kaya ang titigan ito.

"I'm waiting for you to come here in my office miss. Have a sit and I'll discuss the reason why I called you to be here in my office." malamig na wika nito kaya nanginginig at nahihiya naman akong umupo sa harap nito.

"I will direct to the point Miss, Dela Torre. I want you to be my wife." wika nito sa malamig na boses habang ang tingin ay nasa akin pa rin.

Laglag panga at gulat naman akong napa tingin rito. Wtf? Akala ko ba trabaho ang io-offer niya sakin bakit asawa?

"S-Seryoso po kayo sir? Hindi magandang biro po 'yan." naiilang na turan ko nang maka bawi ako sa gulat.

Kinakabahan ako sa uri ng tingin nito, mga tingin na para bang kinikilatis ang buong pagkatao ko. His stare sent shivers down my spine and my heart is beating fast too. This is my first feeling this kind of feeling at sakaniya ko lang nararamdaman ito, and I don't like this feeling.

"Do I look like I'm joking Miss, Dela Torre?" he seriously mutter.