Chapter 348"Umuwi kana James, may pupuntahan lamang ako!" "Yes, sir!" sagot ko agad at nauna na itong umalis.Akmang susunod na ako sa pag-alis Niya pero biglang nag vibrate qng phone ko sa bulsa."Jas, nakuha ko na ang ebidensya!"Mula sa mensahe ni Cherie.Napakapit ako sa mesa ng mahigpit habang binabasa ang mensahe niya. Ang bilis ng tibok ng puso ko—ito na. Ilang linggo na kaming naghihintay ng pagkakataong ito. Sa wakas, hawak na namin ang patunay.Agad akong nag-type ng reply."Siguraduhin mong malinis ang pagkakakuha, Cherie. I-forward mo sa secured folder natin. Huwag kang dumiretso rito. May mata sa paligid."Ilang segundo lang ay dumating na ang encrypted file. Nang i-access ko ito, bumungad ang isang video recording—kuhang-kuha ang mukha ni Manuel Ortega, ang assistant finance supervisor namin, habang palihim na isinusubo sa bulsa niya ang isang thick envelope mula sa confidential vault."Hayop ka," bulong ko sa sarili ko. "Ikaw pala."Sa likod ng mapagkakatiwalaang ngit
Chapter 347 Jasmine POV "Shit," napamura ako nang makita kong tumatawag si Jacob. "Bakit ba kasi hindi ko nilagay sa silent mode 'yung phone ko?" Nagbalatkayo kasi akong lalaki at ako ang secretary ni Jacob—na hindi niya alam. Ang tanging nakakaalam lang ay si Ellie. Kaya agad akong nag-excuse kay Jacob na mag-CR muna. Pagkapasok ko sa cubicle, dali-dali kong tinawagan si Ellie. "Ellie, pupunta raw ang tauhan ng kuya mo sa mansion para kuhanan ako ng litrato. Sabihin mo sa kanila na natutulog pa rin ako sa silid para hindi sila magduda," pabulong kong utos habang nililingon ang paligid para makasigurong walang ibang tao. Alam kong delikado na ang sitwasyon ko. Pero kailangan ko itong gawin para maprotektahan ang sarili ko at ang anak ko. "Wag kang mag-alala, Jasmine. Ako na ang bahala. Tatawagan ko si Kuya ngayon," tugon niya sa akin na may kasamang kumpiyansang tono. Napabuntong-hininga ako sa kaunting ginhawang naramdaman. Mabuti na lang talaga at may kakampi akong katulad ni
Chapter 346Lumipas ang ilang oras, at agad akong kinatok ng secretary ko sa opisina. Ramdam ko ang tensyon sa kanyang boses.“Sir Jacob, nandoon na po ang ibang board members at shareholders. Naghihintay na po sila sa conference room para sa urgent meeting.”Tumango ako at mabilis na inayos ang mga papel sa mesa bago tumayo.Habang naglalakad papunta sa conference room, hindi ko maiwasang maramdaman na may mali. Tahimik ang hallway, pero ramdam ang bigat ng hangin. Parang may bumabagabag sa lahat.Pagpasok ko sa silid, sabay-sabay silang napalingon sa akin. May ilan na nakakunot ang noo, ang iba naman ay mukhang apektado ng kung anong balita.“Good morning,” maikling bati ko habang diretsong naupo sa pinakaulo ng mahabang lamesa.Tahimik. Walang gustong magsimula.Ako na ang nagsalita.“Anong meron? Bakit napatawag ng biglaan ang meeting na ‘to?” seryoso kong tanong habang pinasadahan ko ng tingin ang bawat isa.Tumikhim si Mr. Yulo, isa sa senior shareholders.“Jacob, may kailangan
Chapter 345Jacob POVKinabukasan, maaga akong umalis ng mansyon. Hindi ko na hinintay pang magising si Jasmine, pero bago ako tuluyang lumabas ay nagbilin na ako kay Manang Lita, ang aming mayordoma."Pakisigurado pong makakain siya ng maayos, Manang. Ihanda n’yo rin ‘yung mga paborito niyang prutas at dapat laging sariwa."Tumango si Manang at ngumiti ng may malalim na kahulugan. Parang nabasa niya ang nasa isip ko—na kahit wala pa kaming label, kahit magulo pa ang lahat, ay mahalaga na sa akin si Jasmine.Bago ko tuluyang nilisan ang mansyon, tinungo ko pa ang silid na pansamantala niyang tinutuluyan. Dahan-dahan kong pinihit ang doorknob at bahagyang sinilip ang loob.Mahimbing pa rin ang tulog niya. Nakayakap siya sa unan, bahagyang nakabuka ang labi, at nakakulot ang katawan na para bang hinahanap pa rin ang init ng katawan ko mula kagabi. Napalunok ako. Bumilis ang tibok ng puso ko.Magkaibang silid kami, ayon na rin sa bilin ni Mommy. "Walang pagtatalik habang wala pa kayong k
Chapter 344Pero hindi pa nga ako tuluyang nakakatulog ay bigla kong narinig ang marahang pagbukas ng pintuan.Dahan-dahan akong huminga at pinakiramdaman ang paligid. Kilala ko ang amoy na ‘yon—isang pamilyar na halimuyak na palaging nagbibigay ng kapanatagan sa akin.Si Jacob…Natural lang ang pabango niya, hindi matapang pero sapat para maalala ko kung gaano ako ligtas kapag nasa tabi ko siya.Kaya’t kahit gising pa ako, pinili kong magpatulog-tulogan. Ayokong makita niya ang tensyon sa mata ko. Gusto ko lang maramdaman ang presensya niya, ang init ng kanyang katawan sa tabi ko—dahil sa gitna ng kaguluhan, siya ang tahimik kong sandalan.Maya-maya’y naramdaman kong lumubog ang kama. Maingat siyang humiga sa tabi ko, at marahang hinaplos ang buhok ko.“Pagod ka na, mahal. Pahinga ka lang… ako ang bahala,” bulong niya, akala’y tulog ako.At sa sandaling iyon, kahit gising pa ang diwa ko, parang unti-unti nang pinanatag ng tinig niya ang lahat."Good night. Matutulog na din ako sa sil
Chapter 343 Jasmine POV Dinig na dinig ko ang kanilang pinag-uusapan. Naka-cross ang mga braso ko habang nakatitig sa monitor ng laptop sa tapat ko. Ilang linggo ko nang pinakikiramdaman ang paligid, at ngayon ko lang napatunayan kung gaano kahalaga na bantayan ko ang bawat sulok ng mansyon. Sa screen, nakita ko si Jacob, seryoso habang kausap ang pamilya niya tungkol kay Olivia. “Olivia Fernandez…” bulong ko sa sarili ko habang bahagyang napapikit. “Isang babaeng kailangan kong tapusin… para maging ligtas ang pamilya na ito.” Ang kamay ko ay dahan-dahang dumapo sa maliit kong tiyan. “Ayokong matulad ang anak ko sa mga batang lumaki sa takot at panganib. Hindi ko hahayaan ‘yon mangyari sa Montero family... lalo na kay Jacob.” Muling tumingin ako sa monitor—nandoon pa rin ang masiglang usapan nila, pero sa likod ng mga tawa at biruan, alam kong may banta. At ako lang ang makakatapos nito. Dahil hindi lang ako isang babae ni Jacob… Isa akong ina. Isa akong tagapagtanggol. Agad