RHENZ"MRS.KO, galit ka?"Naniningkit naman ang mga mata ni Sammy na nakatingin sa akin."Nakakahiya ang ginawa mo SA hospital!" Aniya."Bakit kinakahiya mo na ako, Samuelle? So, kapag si Bry, ipagyabang mo na crush mo ang gagong iyon!"" My God, Rhenz. Huwag kang isip bata!"Kararating lang namin sa bahay. Nawala na rin sa isip ko na may meeting pa ako. Panay naman ang tawag ng sekretarya ko."Aalis muna ako saglit. Pero dito ako kakain ng hapunan," saad ko kay Samuelle.Nakakunot naman ang noo niya."Sa opisina ako pupunta," agad na turan ko. Baka iniisip niya sa babae ko na naman ako pupunta."Wala naman ako pakialam kung doon ka pupunta sa mga babae mo!" "Wala na akong babae. Haist, bakit ba ganyan ang iniisip niyo sa akin?" Naiiritang sabi ko." Nagtaka ka pa!" Mataray na sagot niya at tinalikuran ako.Suplada!Tinawagan ko na lang si Louise ang aking secretary na hindi na muna ako maka-attend ng meeting."Oh, akala ko ba aalis ka," bungad na sabi sa akin ni Samuelle.Naabutan k
RHENZ"LOUISE?!""SIRRR….!" Tarantang tumakbo naman ito palapit sa akin."May board meeting ako mamayang hapon, right?! Bakit hindi pa nakahanda ang mga reports paper?!""Ehhh..s-sir, andami niyo kaya inutos sa akin. Hindi ko alam kung ano uunahin ko," aniya na nakangibit ito.Napakamot naman ako sa aking ulo."Dapat inuna mo ang mas importante! Louise naman!"" 'Di ba sir, sabi ko sa'yo, kumuha ka pa ng isang assistant. Or puwede si Sammy, para magkasama kami dito," aniya na nakangiti."Ayaw niya. Kaya mo naman iyan! Tinaasan ko naman ang sahod mo!"Nakasimangot naman ito."Hello world!" Boses ni Samara ang umalingawngaw sa opisina ko.Napatingin naman kami sa pinto.Sina Samara, Jenny at Ziena ang dumating."Hi, kuya kong pogi!""Sige na Louise, ayusin mo na ang pinapaayos ko sa'yo."Pagkaalis ni Louise, agad naman ako humarap sa tatlong babae."Ano kailangan niyo? You can see, I'm so busy!" "Busy? Eh nakipaglandian ka nga diyan sa secretary mo," aniya ni Ziena sa akin.Inirapan ko
RHENZ"HINDI ko talaga maintindihan ang ugali ng mga babae," reklamo ko at kaharap ang mga kaibigan ko sina Dos, Javi at Damon. Nandito kami sa bar na pag-aari ng magkakapatid na Geller. Actually, sina Tobby at Tucker na ang namamahala ng bar ito."Bro, kapag mahal mo, maintindihan mo rin iyon," natatawang sagot ni Damon.I know Damon is happy with his wife. At nakikita ko sobrang hands on niya sa lahat, at lalo sa mga anak niya. Ganoon rin si Dos. Pero si Javi, wala pa ring plano na lumagay sa tahimik. I don't know the real score between him and D. Pero si D kasi, parang nakakatakot maging asawa ito. D is a police officer, kasama din nito sila Jenny, Bea at Z."Ginusto mo naman, 'di ba? So, tiisin mo," aniya naman ni Javi.Napabuga naman ako ng hanging. Kahapon kasi nag-away kami ni Sammy. Sinabihan pa ako na hindi ako magaling sa kama. Which is, disappointed din ako. Mabilis lang ako labasan noong nakatalik ko siya."Akala ko ba, bro. Good for six months lang ang marriage niyo. 'Di
SAMUELLEPANAGINIP lang ba ito? I mean, bakit ganito na ang pinapakita sa akin ni Rhenz. And worst, inaraw-araw pa ako ng gagong iyon. Ay hindi pala, mapaaraw at gabi. "Pero talaga, Louise. Naninibago lang ako kay Rhenz," kasalukuyan na kasama ko ito sa isang restaurant at kumakain ng tanghalian."Hay naku, Sammy. Pasalamat ka na lang na nagbago na siya. At wala na siyang kabit, o sabihin na lang natin na hindi na siya kabit," natatawang saad naman ni Louise.Napanguso naman ako. "Sana nga. Sabi niya, for lifetime na raw ang pagsasama namin.""Eh di magaling. Ibig sabihin, mahal ka na niya. OMG! Ibig sabihin, seryoso na siya sa'yo."Sana nga. Nararamdaman ko naman na mahal ko na rin siya. After namin kumain ni Louise, bumalik na ito sa opisina, samantala ako naman, bumalik na rin sa hospital."Hello, Sammy. May dumating na flowers for you," aniya ng kasamahan kong nurse at inabot sa akin ang napakagandang lily flowers."Ahmm..thank you," alanganing sagot ko at kinuha ito.Napangiti
SAMUELLE"UGH! RYENZ!""Ahh..Sammy! Binabaliw mo lagi ako," aniya na mabilis ang pagtaas baba ng kanyang katawan sa ibaba ko.Everytime we lovemaking, nakalimutan ko ang lahat na pagtatampo ko rito.May mga bagay na hindi namin napagkasunduan. Hindi rin naman maiwasan na mag-away kami. May mga bagay na hindi kami magkasundo."Ohh...Sammy!" Hingal itong bumagsak sa aking tabi. Humarap naman ako rito at yumakap ng mahigpit."I love you, Rhenz.""Love you too, Mrs.ko."May tiwala ako sa kanya. Alam kong nagbago na ito. Sa araw-araw na magkasama kami, lalo ko ito minahal. "Mrs.ko, nakaligtaan mo yata ang contraceptive pills mo."Sabado ngayon at tamang-tamang naman na rest day ko. At Hindi rin pumasok sa opisina si Rhenz. "H-Huh..nagpalit ako ng brand eh. Parang may side effect kasi sa akin 'yan," sagot ko at sabay iwas ng tingin." Oh, okay. Oo nga pala, sumama ka sa akin mamaya. Birthday ni Wolf."Hindi ko pa naman kilala lahat ang mga kaibigan ni Rhenz. Pero sabi niya, Kapatid ni Dra
SAMUELLEHABANG nasa biyahe pauwi, hindi naman kami nag-iimikan ni Rhenz. Gulong-gulo na rin ang isip ko. Sinabayan pa ang sakit ng aking puso. Nagpaumaga na muna kami sa bahay ni Wolf bago umuwi.Pagdating sa bahay, mabilis akong bumaba at dumiretso na sa silid namin. "Sammy?"Napatingin ako kay Rhenz na kapapasok lang. "P-Papasok ka ba ngayon sa opisina mo?" Tanong ko na lang rito.Ayoko pag-usapan pa namin ang tungkol sa ex-girlfriend niya."Yeah. May board meeting pa ako mamayang tanghali."Pilit naman ako ngumiti. "G-Gagayak na rin ako."Kahit tinatamad ako pumasok, pero kailangan dahil hawak mo ang schedule ni Doc.Garret."Baka hindi kita masundo mamaya. Pero may isang tauhan ako na susundo sa'yo mamayang pag-out mo.""H-Huwag na! Kaya ko naman umuwi."Huminga naman ito ng malalim. "Okay. Maligo lang ako."Malungkot na sinundan ko ito ng tingin. Nagbago siya. Sino ba talaga si Deborah sa buhay niya? Bakit ganyan na lang naging epekto ito kay Rhenz?Maraming katanungan sa isi
SAMUELLEKAKALABAS ko lang sa shower, bumungad naman ang mukha ni Rhenz nakasimangot."May business trip ako this coming monday, baka dalawang araw ako mawawala. May magbabantay sa'yo, at siya na rin susundo sa'yo sa hospital," aniya na gumagayak na ito papasok sa opisina."Hindi na kailangan na bantayan ako. At saka, kasama ko naman palagi si Louise.""Baka kung saan-saan ka na naman dadalhin ni Louise. At kailangan mo ng bodyguard, Sammy-."Sumabat naman ako. "Hindi ako anak ng bilyonaryo para bigyan ako ng bodyguard, asawa ko."Nitong nakaraan, wagas makatawag ng misis ko. Ngayon, Sammy or Samuelle. Naiinis ako. Dumating lang ang ex niya, nagbago na ang pakikitungo sa akin. Kahit I love you, hindi na niya sinasambit."Sumabay ka na sa akin, ihatid muna kita sa hospital bago ako pupunta sa opisina.""Maraming traysikel. At mura lang naman ang pamasahe."Nakakunot naman ang noo niya na nakatingin sa akin."Ayoko makipag-away, Sammy. Please."" Ay, ako ba? Hindi naman kita inaano diya
SAMUELLE "T-THANK YOU, Bry. Kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko." "It's okay. So, ihatid na ba kita?" tanong ng binata sa akin. Tumango naman ako. Hinubad pa nito ang kanyang jacket at pinasuot sa akin. Medyo malamig na kasi. "Thank you," mahinang sabi ko sa binata. Hindi ko alam kung saan ito, at hindi ako nagtanong sa binata. Maganda ang place at nakak-relax. "By the way, paano kayo nagkakilala ni Bright?" Tanong ni Bry habang nakatutok ang mga mata sa pagmamaneho. "A-Ano kasi-," nahiya tuloy ako ikuwento dito sa unang pagkikita namin ni Rhenz. "Well," natatawang sabi lang nito. Huminga naman ako ng malalim. "Don't stress yourself, Sammy. Dumadaan talaga sa buhay natin ang ganitong pagsubok." Napatitig naman ako sa binata. "S-Single ka pa ba?" Biglang tanong ko naman. "Hmmmm...minsan," aniya at humalakhak ito. Haist. Another babaero na naman ang kasama ko. "Just kidding. Yeah, I'm still available." Napailing na lang ako. Kalimitan naman sa mga bachelor na katulad n