( Janine )
Sa pagtalikod ko. Isa lang ang pag-asang hawak ko.
Ang pag-asang balang araw, magiging maayos rin ang pakiramdam kong 'to.
Lilipas din 'to Janine. Maging matatag ka lang.
Palabas na ako ng kapilya nang matigilan ako.
Napalingon ako sa sindihan ng kandila.
Ang lugar kung saan hiniling ko na magbago na ang lahat.
Napalapit ako. Yung alaala ni Julius.
Hindi siya marunong gumamit ng posporo.
Na bigla kong ikinangiti ngunit.sinundan ng mga luha.
Ewan ko ba. Saan ko ba kinukuha ang luha kong 'to.
Oo nga naman. Narito ako para balikan lahat ng alaala.
Para kapag dumating ang panibagong bukas. Tapos na talaga ang lahat.
Lumapit ako sa sindihan. Inabot ang isang kandila. May isang kandilang may sindi.
Doon ko idinikit yung akin. Kung dito sa lugar nag-umpisa ang lahat. Dito ko rin tatapusin ang lahat.
( Janine )Sa mga oras na yun. Gusto ko may yumakap sa akin.Kaya nagulat ako ng may yumakap sa akin. At ang yakap na yun ay matagal ko ng hinahanap. Sa loob ng limang taon."Tama na Janine." At halos bumuhos ang luha ko. Sa mga yakap niya. halos naramdaman ko yung panahon na nangulila ako sa kanya. Sa yakap niyang yun parang nanaisin ko pa na pang habang-buhay na ganto na lang kami.( JULIUS )Hinarap ko si Janine sa akin. Pareho kaming basang-basa ng luha ang mukha namin."Hanggang ngayon, iyakin ka parin." At pinunasan ko sa pamagitan ng mga daliri ko ang luha niya. Saka niyakap ko siya."At hangang ngayon, kayang-kaya mo paring patuluin ang luha ko."Naramdaman ko, napayakap na rin sa akin si Janine. Umiyak uli siya habang naksubsub sa dibdib ko ang mukha niya.Sobra kong namiss ang babaeng 'to. Gusto ko… Ganito na lang lagi kami. Mala
( DEO )(Haist. Di na ako babalik author sa bahay na yun! Kung naroroon lang naman ang witch na yun. Mabait pero nasa loob ang kulo. Tsk.)Tsk. Ang sakit parin ng ulo ko. Matapos may mangyari sa akin sa Del Mendevil Mansion noong nagdaang araw.Hindi ko yun sinabi kay Sir Julius.Kaya nga may galit ngayon sa akin ang boss ko dahil hindi ko daw siya sinipot.At kinabukasan noon nagulat na lang ako. Magpapakasal si Sir Julius kay Ivy? Anong nangyari?Kinulam ba siya ng babaeng yun? Hala.Tsk. Mga babae talaga ang galing manlason ng isipan ng mga lalaki. Napabuntong hininga ako.Ako pa talaga ang mag-aayos ng kasal nila? At sa makalawa na yun. Kaya nga abala ako.Lokong boss ko yan. Pinagbigyan ang kayabangan ng babaeng yun… at ang rason… Para kay Kevin.( JANINE )Lutang ang isipan ko haba
( JANINE )Nakaramdam ako ng tuwa ng, niyaya ako ni Julius, kahit ganito ang situation naming dalawa.Bigla akong nagkaroon ng sigla dahil. di ko inaakala na sa pagmulat ko ng aking mga mata si Julius ang madaratnan ko. At labis akong nanabik ng pumayag siyang makasama ko saglit ang anak namin.May kinausap siya sa kabilang linya para ayusin ang araw naming to. Napayakap ako sa mga tuhod ko. Sana di na matapos ang araw na ito. Nakatingin ako sa likuran niya, habang may kinakausap siya, nakaharap siya sa labas.Ang lalaking to.At muli na namang tumulo ang mga luha ko. Di ko na talaga alam kung saan ko kinikuha ang luhang to.Ang lalaking nakatalikod sa akin, talagang impossibleng maging akin. Bakit nangyayari ito sa akin? Nasasaktan ako. Sobra. Paulit ulit na sinasampal ako ng katotohanan na hindi siya ang para sa akin.Habang nakatitig ako sa kanya. bigla siyang humarap."It's settled. Janine? Ba
( Janine )Sinundo kami ni Deo noong gabing yun. At si Deo na rin ang naghatid sa akin pauwi.Bago ko talikuran si Deo."Deo.""Miss Janine ""Maraming salamat sa lahat.""Ha? Parang mamatay na ako niyan Miss Janine.""At kahit anong mangyari. Wag mong iiwan sa trabaho si Julius at pasecure ang mag-ama ko ha.""Miss Janine.""Sige hangang dito na lang ako." Saka tumalikod na ako.Sinalubong ako ni Daniel."Nakuha ko na yung ticket ko." Bungad na pambati ko sa kanya."Talaga bang tuloy ang alis mo." Marahan akong tumango.Kapag nagtagal ako dito baka di ko na makayanan ang sakit na nararamdaman ko."Hindi mo na ba ipaglalaban yang nararamdaman mo at ang iyong anak." Pinaghahanda ako ng pagkain ni Daniel."Ayoko ng maging komplikado at magulo ang mundo ni Kevin. Sa buhay may kailangan talaga tayong isuko. Kahit gaano pa yun kahalaga.para
( JULIUS )Nagising ako dahil sa walang modong katok na yun.Nang buksan ko…"Hindi ka parin handa. O baka nakalimutan mo ngayon ang kasal niyo ng pamangkin ko?"Oh. Good. F*ckSh*t!Yung uncle ni Ivy na bigla na lang sumulpot. Di ko alan kung bakit kumukulo ang dugo sa kanya."Gano'n? Nakalimutan ko nga." Saka sinarhan ko ang pinto.Nahiga uli ako .Sana di na muna ako nagising sa araw na ito. Nakakaasar.Ngunit, bumangon na ako. Para ito kay Kevin, kung bakit ko 'to gagawin.( DANIEL )Maaga kaming nakarating sa airport. Halatang may tinatakasan nga si Janine. Isang oras pa ang flight niya at.Isang oras pa bago magsimula ang kasal ni Julius.ayun na rin sa flash news sa may malaking TV kaharap ang waiting area.Tinignan ko si Janine. Halos ayaw niyang tumingin roon at makinig.Kung walang m
( Deo )Hindi talaga ako dadalo.at papanindigan ko yun. Dahil di ko alam kung bakit di nahahalata ni Julius ang pagkatao ni Ivy. Tss."Sir, may naghahanap po sa inyo." Napasilip ako sa salamin.Yung taong kinuha ko para imbestigahan ang impormasyon na nakaabot kay Sir Julius."Papasukin siya." Nang magkaharap kami. Ipinatong niya sa mesa ko ."Yan yung nakuha kong impormasyon na ikakasigurado ko, ikakalinaw ng lahat.""Ayos kaya pala natagalan ito." Binuksan ko ang folderYung barko kung saan bigla na lang nawala si Miss Janine."Tama yung impormasyon na dinukot si Miss Janine. At ang mga taong nasa likuran noon ay ipinahuli ni Master Julius. Saka ipinagpilitan nilang patay na si Miss Janine matapos tumaob ang bangkang sinasakyan niya. Ngunit ang mga namuno sa nangyari ay.malalaman niyo kung sino kapag binusisi niyo pa iyan."Napatango ako.Sumunod na pahina, isang dalampasigan.
(Julius)Sinarhan na ang pinto. Senyales na dumating na ang bride ko.Napaupo ako. Kinakabahan ako sa gagawin ko.Kailangan ko bang pakingan ang sinabi ng anak ko."The rule is... Iyong dapat po ihaharap niyo sa Kanya ay yung mahal niyo po at mahal din kayo. Do you love Mama Ivy?"Para ito sa kanya at para sa ikakatahimik ng pamilya namin ni Janine.Huminga ako ng malalim.Nagkamali ako. Hindi dapat ako nagmadali sa pasyang ito.Kung di matutuloy ang kasal namin ni Ivy.Aalis siya. Paano na si Kevin?Saka narinig ko na ang Wedding March song.Bumukas ang pinto…( Miss Leiy )Sa araw na ito yung ikinakatakot ko na baka di dumating si Julius ay hindi nangyari.Oo, nakaramdam ako ng tuwa.Sa wakas ito ang araw na gusto kong mangyari.na kala ko impossibleng mangyari.Ngunit ng makita ko
( Miss Leiy )Si Daniel. No! Ibig ba nitong sabihin…Mismo sa araw na ito magkakalinawan ang lahat?!No! Not this time!"Guard ilabas niyo na yan." Utos ni Uncle.( DANIEL )Anong ibig niyang sabihin?"Guard ilabas niyo na yan." Utos ng matabang Middle-aged na lalaki. Tumalikod na si Julius at bago pa man ako makaladkad.Saka pumasok sa isipan ko ang sinabi niya.Ako ba?! Ako ba ang dahilan?!"Julius! Wala kaming relasyon ni Janine! Magkaibigan lang kami!"( Ivy )Sa sinabi ni Daniel. Biglang natigilan si Julius.Lalo na nang humarap siya. Natatakot na ako.Kaya ako na ang napaurong. Hindi!"Bitiwan niyo siya." At tuluyan na akong napatalikod.( DEO )Nang dumating ako. Akala ko huli na ako. At n