( Janine )
Pumunta kami ni Daniel sa isang area na may malaking bilog na mesa. Kung saan ang mga nakaupo halos naka-business suit. Bago pa kami makalapit. Pinigilan ko si Daniel..
“Di ako dun nababagay. Ikaw na lang.”
“Janine, wala yun. Tara. Relax's ka lang. Ok?”
“Pero. Puro lalaki ang nandun.”
((( Janine POV’s ))).Parang mahihimatay ako lalo na ng magtama ang mata naming dalawa na agad kong ikinabawi. Panaginip lang ito diba? Ibig ba nitong sabihin—. Ang taong nakakausap ko ay walang iba kundi si Julius! Napakagat-labi ako.“Janine. Ayos ka
((( Janine POV’s ))).“Miss Janine.” Isa lang ang taong tumatawag ng gano'n sa akin si Deo at ng lingunin ko. Si Deo nga.“Juice?”Umiling ako.“Nag-iisa ka?”Tumango ako.
((( Julius POV’s ))).Nang umalis si Janine kasama si Daniel. May mali akong naramdaman sa sarili ko. Maya-maya lang, tumayo ako at umalis sa mesang yun. Sinundan ako ng mga tauhan ko.Tumigil ako sa paglakad.
((( Julius POV’s ))).Bumalik ako at si Deo saka Janine na lamang ang naabutan ko.“Wala. Halos wala tayong makita. At kung di dumating sa buhay namin si Daniel. Siguro pati buhay ko naisanla na.”Ayoko na talaga ito patagalin pa.
((( Dr. Eriez POV’s ))).Kanina ko pang pinagmamasdan si Julius. Kung makatingin sa fiancei ni Daniel parang tinatadtad ng pino. No'ng una ang akala ko naiilang si Julius sa katabi niya dahil babae ito. Pero mali pala ako dahil ang fiancei ni Daniel ay walang iba kundi si Janine, ang babaeng tinutulungan ni Julius.
(Dr. Eriez)Sa sasakyan…“Di mo ba nahahalata si Julius kanina?” Tanong ko kay Wenziel.“Huh? Parang wala naman ah?”“Tss. Ako lang pala na ang nakapansin lalo na yung rason kung bakit siya umalis kanina.”
((( Janine POV’s ))).Yung mga matang galit. Gusto kong titigan yun dahil alam kong nasasaktan siya. Lalong-lalo na ako. Nakakaramdam ako ng sakit na di ko maintindihan kung bakit.No'ng tumayo siya at umalis. Halos may umiiyak sa loob ko. Gusto ko siyang tawagin.
( Janine POV)Lumabas na ako ng banyo. May tumutunog. Phone ko. At ang caller. Tss. Si Daniel.“Hello.”“Nasaan ka?”“Nakauwi na.”“What?! ”