"Bye!" sigaw ko habang kumaway-kaway ang nga kamay sa papaalis na sina Alex at Joy.
Ang saya ko sa araw na ito! Alas sais na ngayon, walong oras ko silang kasama dito sa bahay. Hindi ko na nga halos mabilang ang mga tawang lumalabas sa bibig ko kanina.
Napansin ko ang magka-salubong na kilay ni Tyrone sa gilid ko habang nakatitig sa ngayo'y papaalis nang kotse nila.
"Wuy, bakit nakabusangot 'yang mukha mo?" tanong ko pa dito. Mukhang nagulat ko pa ito dahil sa ipinakita niyang reaksyon.
"Akala ko ba si Joy lang ang kasama mo dito? " malamig nitong sambit.
"Wala akong sinabi ah. Saka, alam mo namang magkaibigan kami simula pa noon-"
Kakauwi lang namin galing sa kilinika ng ob-gyn ko upang magpacheck-up.3 months had already passed. 7 months na ang baby ko, sobrang bilis ng panahon. Ilang buwan nalang at manganganak na ako.Malaki ang pasasalamat ko at tinupad ng Diyos ang aking panalangin, for the past 2 months hindi ako nakaramdam ng sobrang kirot ng aking ulo, siguro ay sumasakit siya ngunit hindi katulad ng dati na sobrang sakit ang aking mararamdaman.Malaki ng ang aking tiyan, kaya ganoon na rin siguro ang pagiging maalahanin ng aking asawa sa tuwing naglalakad ako o bababa ako ng hagdan.Andito ako ngayon sa sala, kasalukuyang kumakain ng chicharon habang nanonood ng telebisyon.Katabi ko ngayon si Tyrone
"Pumasok ka na. " pagpipilit ko nito.Kumunot ang noo nito, "No, I can't leave you here. Hindi natin alam baka mamaya manganak ka na. " worried was written on his face.I just sighed and flashed him a cheerful smile, "You know what, you're too excited." I commented and giggles.Napngiwi ito pagkatapos ay isinablay nito ang kamay sa balikat na tila napahiya sa aking sinabi."Nag-aalala lang naman ako eh. " he then pouted his lips.I just shook my head as alien look written on my face, "Ewan ko sa 'yo." I just said.I felt his hand caressing my tummy.It's already nine months since m
Naalimpungatan ako sa ingay na aking naririnig. Sinubukan kong igalaw ang kamay ko ngunit parang may nakakabit na kung sa bandang iyon.Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. Kalauna'y napangiwi ako dahil sa ilaw."My baby is awake!" narinig ko ang boses ni mommy."Oh. Thank you, Lord! " boses ni daddy ang naririnig ko.Nilingon ko ang mga ito. Nakaupo sila sa mga upuan na malapit sa pinto."M-Mommy.. " mahinang bulong ko. Agad silang lumapit sa akin pagkatapos ay hinawakan ang mga kamay ko."Baby, what did you feel? Are you hurt? Tell me. " mommy asked.Napangiti ako at umilin
TATLONG araw na simula noong ipanganak ni Samantha ang anak nito.Sa loob ng tatlong araw na iyon, naging masaya si Tyrone dahil mas napapadalas na ang pagkasama nito sa kaniyang anak.Minsan nalang rin ito umuwi dahil nagiging busy na ang mga magulang ni Samantha, si Joy naman ay hindi kailangang magtagal kung babantayan niya man si Samantha dahil nagtatrabaho pa rin ito sa Walton's.Kasalukuyang nilalaro ni Tyrone ang anak nito, ngunit napansin nito ang asawa nakatitig sa kawalan.Kahapon pa ganito ang asawa, nagiging balisa ito. Wala namang maisip na dahilan ang lalaki at gusto niyang malaman iyon, kaya tumayo ito at lumapit sa asawa."Misis ko?" pagtawag nito. Mukhang nagbalik na
Tahimik akong nakamasid sa anak ko habang natutulog. Bryne was sleeping peacefully.Nakaupo lang ako sa silyang katabi ng crib na tinutulugan ng anak ko, nakatukod ang mga siko ko at nakangiting pinagmamasdan siya."Baby, I promise. When everything is fine, babalikan kita, kayo ni daddy. I'll explain everything. " I blinked back a tear, but it escaped and slid down on my cheeks. I silently cried, ayokong magising si Tyrone sa likod ko at makita niyang umiiyak ako.It's already 2:34 in the morning butmy soul was completely wide awake. As I turned my head, Tyrone was sleeping soundly, I stared at his face.I do really hate myself for hurting this kind of man. For the past few days, hindi ko na siya pinapansin. Gusto ko siyang sana
Nasa gitna ng pagyayakapan ang dalawa nang marinig nila ang malakas na pag-iyak ng anak nila na kasalukuyang nasa baba.Mabilis na kumalas si Samantha galing sa mainit na yakap ni Tyrone at agad na tumayo at iniwan itong nakaupo sa sahig.Nakatulala lang ito habang nakatitig sa harap, tila hindi alam ang gagawin.Nahihirapan na siya sa sitwasyon. Hindi niya alam kung anong dahilan, ngunit isa lang ang masisiguro niya. May problema ang asawa nito, at mukhang natatakot itong umamin sa sa kaniya.Kailangan niyang maghanap ng paraan upang alamin ang mga problemang iyon. Hindi niya dapat hintaying, tuluyan na silang sirain ng isang problema. Naiipit na ang anak nila, at ayaw niyang mas masaktan pa ito.
"Nyayaya!" tila batang sambit ni Tyrone habang nilaro-laro ang anak namin.Naiiling akong tinitingnan ang mga ito. Natatawa pa ako dahil mukhang ewan itong si Tyrone.Kagagaling lang kasi nitong anak ko sa pag-iyak. Mukhang ayaw niyang umalis ang daddy niya sa trabaho, ayaw yata akong makasama eh."Sige na, Tyrone. Pumasok ka na. Mukhang hindi na yata mainit ang ulo ni Bryne. " natatawang wika ko at naglakad papalapit sa kanila."Huwag na muna, paniguradong iiyak na naman 'to mamaya.. " saad nito na ikinunot ng noo ko."Kasi naman, sinanay mo siya na palagi kang nandyan eh." pabulong kong sambit at tumalikod, kunwari'y may ginagawa ako.
"Misis ko! Please! Please!" halos hindi na makahinga si Tyrone dahil sa pag-iyak.Sinulyapan lang ito ni Samantha at agad na nag-iwas ng tingin, ayaw niyang makita sa ganoong sitwasyon ang asawa ngunit kinakailngan niya iyong gawin.Nakaluhod ngayon si Tyrone habang yakap-yakap ang binti ng asawa na nagpupumilit na lumabas ng bahay."Ano ba Tyrone! Bitiwan mo nga ako! " pagalit nitong sigaw.Bitiwan? No! Ayaw niyang bitawan ang asaaa at baka makalayo pa ito, baka ikamatay niya pa ito."No! I won't, please don't leave me!" he cried.Isiniksik ng lalaki ang mukha sa hita ng asa