Lucas' POV Limang buwan, limang buwan na ang nakalipas simula nang dumating ako sa manor ng mga Amoux. Marami akong natutuhan sa panahong lumipas dahil kay Lucio, sa loob ng tatlong buwan, tinuruan ako ni Lucio magbasa at magsulat. Mabilis ko lang natutunan ang lahat ng tinuro niya sa akin, ang sabi nya sa akin ay may taglay raw akong talino na ngayon lang niya nakita. At sa dalawang buwan naman hanggang ngayon ay tinuturuan niya ako ng self defense, sobrang hirap at mabigat para sa akin pero lahat ay nagbubunga. Hindi ko pa siya nasasabayan pero sabi niya ay nag iimprove daw ako. Hindi ko nga din akalain na ganito siya kagaling, naikwento niya sa akin na ang ama niya ay isang warrior kaya nagkaroon siya ng interes sa mga ganitong bagay. Ang pinakanagustuhan ko sa lahat ng pinaliwanag niya sa akin ay ang paghawak ng kutsilyo. At habang nagtatagal kami sa pagiinsayo ay mas lalo kong nalalaman na magaling ako sa paghawak sa mga matutulis na bagay.
Lucas' POV Ngayong araw na ito ay ang padiriwang para sa kaarawan ni Lucio, dadalo ang asawa ni Lisencio, nakilala ko na siya at masasabi kong malapit kami sa isa't isa. Mabait siya at masiyahin. Maganda at malambot sa tainga ang boses, talagang bagay sila ni Lisencio. Marami din ang dadalo mamaya kaya lahat ng katulong ay abala sa pag aayos ng buong bahay. May mga naglalagay ng dekorasyon at mga nagluluto ng mga pagkain sa kusina, gusto ko sanang tumulong kahit na sa paglilinis lang kaya lang ay hindi pumayag ang mga katulong lalo na si Lucio. Kaya narito lang ako sa kwarto, naghihintay sa mga katulong na mag aayos sa akin mamaya, 'yon ang bilin ni Lucio kanina. Habang siya naman ay nasa kwarto niya at inaayusan. Kinakabahan tuloy ako, ito ang unang pagkakataon na makikihalobilo ako sa napakaraming werewolf pero ang sabi naman ni Lisencio ay may ibang nilalang ding dadalo tulad ng matalik niyang kaibigan na isang bampira. Nagulat nga ako dahil i
Lucas' POV Alam ko din namang wala akong magiging laban sa kanila kung pisikal na lakas ang pag-uusapan at mabilis rin ang bawat kilos nila pero nagsanay ako para rito, para protektahan ang sarili ko. Hindi ko hahayaang may masaktan! Inihanda ko ang kutsilyo ko at saka ako pumosisyon nang ayos. Kita ko ang pag-ngiti nila nang nakakaloko, siguro ay minamaliit nila ako sa kanilang isipan, tignan natin kung makangiti pa kayo pagkatapos ko kayong pulbosin! Kumukulo ang dugo ko sa kayabangang ipinapakita nila sa akin. Kita ko ang pagtayo ni Nerio mula sa lapag. Pumunta siya sa harap ko, hinaharang ang mga tingin nilang tatlo. "Kaya kong protektahan ang sarili ko, hindi mo kailanganga lumingon sa akin. Magpokus ka na lang sa harap mo." Hindi siya sumagot o kahit na tumingin pero tumabi siya at sumugod sa tatlong nasa harap namin. Ang isa naman sa tatlo ay lumapit sa akin, mabilis ngunit sinanay ako ni Lucio sa kanilang kilos at galaw. Agad kong naiwasan
Lucas' POV Pagpasok namin sa loob ay balak ko na sanang bitawan ang kamay niya ngunit napakahigpit naman ng kapit niya sa kamay ko. Hahayaan ko na sana siyang daluhan ang mga bisita niya pero ayaw niya atang humiwalay sa akin kaya hinayaan ko na lang siyang hawakan ang kamay ko. Nakakahiya man ay hindi ko na lang pinansin ang mga tingin nila sa akin. Ni hindi din ako tumitingin sa mga kausap ni Lucio at bawat isa sa kanila ay nagbibigay ng regalo sa kaniya. May mga katulong din na nakasunod sa kaniya na naghahawak ng mga ito. "I didn't know that you own a human, is she—he your pet? I almost mistook him as a woman." Humigpit ang kapit ni Lucio sa aking kamay. Kita ko kung paanong sumama ang ekspresyon sa mukha ni Lucio. Mukhang hindi maganda ang susunod na mangyayari. Kailangan kong hawakan nang mahigpit si Lucio o susugurin niya ang lalaki sa aking harapan. "Excuse me, pero sa ating dalawa mas mukha kang pet. May leash at collar ako sa kwarto ko, gusto m
Lucas' POV Napalunok ako dahil ang puso ko ay ayaw kumalma, napakabilis ng tibok at parang gustong kumawala sa dibdib ko. Ang kamay niya ay nakahawak pa rin sa braso ko at narito pa rin siya sa aking likuran. Anong gagawin ko? "I really missed you." Napapikit ako nang bigla niya akong yakapin. Ang kiliting matagal ko ring hindi naramdaman. Bumabalik sa akin ang lahat. Pero......hindi magawang maging masaya ng puso ko. Ayaw ko, ayaw kong magpadalang muli sa kaniya. Nangako akong hindi ko ibibigay sa kaniya ang puso ko. "Sino ka?" Alam kong nagulat siya pero mas nagulat ako nang sabihin ko iyon. Napapikit ako dahil sa kaba. Hindi ko sinasadyang sabihin ang mga salitang 'yon. Hindi ganitong simula ng usapan ang gusto kong mangyari! Lucas! Ano bang ginagawa mo? Alisin mo ang mga hindi naman importanteng pangyayari sa utak mo at umayos ka! " What do you mean?" Rinig ko ang pagkalito sa boses niya pero hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin.
Lucas' POV Hindi ako nakatulog...hindi ako makatulog. Buong magdamag akong gising at mulat na mulat. Ayaw ng mata kong bumigay kahit na anong gawin ko. Nagbilang na ako ng tupa sa isip ko at umikot ikot sa kama para lang pagudin ang sarili pero wala pa ring epekto sa akin. Kasalanan ito ni Fenrill! Bakit pa kase siya pumunta dito? Nananahinik ako tapos biglang susulpot na parang kabute. May payakap yakap pa! Hindi ko tuloy maalis sa isip ko ang ginaw— ha! Walang nangyari kahapon! Umiling ako nang sunod-sunod at huminga nang malalim ng ilang beses. Bumangon ako at dumiretso sa banyo. Kailangan kong alisin sa sistema ko ang werewolf na iyon! Hindi siya maganda sa puso ko. Binuksan ko ang gripo at naghilamos ako tapos ay tumingin sa salamin. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakanganga. Bakit? Bakit ganiyan ang itsura ko?! Hindi naman mainit kaya bakit namumula ang mga pisngi ko? Pati ang tainga at leeg ko! Anong nangyayari?! Hindi, hindi ito pwede. Hin
Lucas' POV Ilang galos na ang natamo ko mula kay Lucio at halos dalawang oras na kaming nagsasanay. Pero alam kong nag-iimprove ang lakas ko lalo na ang pisikal. Kung noon ay hindi ko magawang maitulak man lang o tumagal ng isang minuto habang pinipigilan ako ni Lucio sa pagtulak sa kaniya ngayon ay iba na. Nasasanay na ako sa lakas at bilis nila pero hindi ko itatangging hindi ako magiging sing bilis at lakas nila. Ngunit masaya ako dahil kahit papaano ay hindi na ako mahina. Hindi na nila ako maibababa sa ganoong senaryo ulit. "Let's take a rest, I'm tired." Umupo si Lucio sa tabi ni Rell habang ako na man ay umupo sa aking kinatatayuan. "Water?" Tumango ako at hinagis niya sa direksyon ko ang bote ng tubig. "Lucas." Tumingin ako kay Rell na ngayon ay nasa tabi ko na. "Hmm?" Nagpatuloy ako sa pag inom. Ngayon ko lang napansing tumangkad siya. "Pwede ba kitang dalawin araw-araw?" Natawa ko sa sinabi niya. "W-why are you laughing?"
Lucas' POV Pagkatapos nang pag-uusap namin kahapon ay pinatulog nila ulit ako dahil mukha daw talaga akong puyat, totoo naman kaya hindi na ako pumalag. Napakasarap din ng tulog dahil napakahaba, tangahali an rin ako nagising at bumangon sa higaan. Ang naabutan ko na lang ay ang nananghaliang Rell at Lucio. Nang tinanong ko sila kung bakit hindi nila ako ginising ay dahil hindi daw ako magising. Tulog na tulog at parang ayaw gumising kaya pinabayaan na lang nila ako matulog. Sumabay din ako sa kanila sa panananghalian at sabay sabay din kaming natapos at pumunta sa lugar ng aming pagsasanayan para sa araw na ito. Nung una ay tumanggi pa si Rell at kita ko naman ang pag aalala sa mukha ni Lucio pero ayos naman na ang pakiramdam ko, pakiramdam ko nga ay kaya ko na ulit tumanggap ng sipa mula kay Rell. Napilit ko silang dalawa sa pamamagitan ng mga salitang 'Magsasanay ako kasama si Lisencio.' Kaya agad naman akong hinatak ni Rell at Lucio papunta sa aming