Babymaker 102

Narinig ko ang pagtunog ng doorbell. Agad akong napatingin sa pinto at bumuntong hininga. Hindi ko na tinawagan pang muli si nanay dahil mukhang alam ko na agad kung sino ang nasa labas ng pinto.

Kakatapos ko lang tawagan si Alas kanina. Maybe twenty or thirty minutes ago at nang matapos ay si Nanay naman ang tinawagan ko para sabihan siya sa sitwasyon. And as usual, nanay and her nonending nags. Mamaya ko na papakinggan ulit ang pangangaral nito dahil may importante akong gagawin.

Tumayo ako at lumapit sa pinto. Sinilip ko muna sa peephole kung sino ang na sa labas at nang makumpirma kung sino ito at malakas akong napabuntong hininga. Hindi nga ako nagkamali sa pag-iisip na si Alas ang na sa labas ng pinto.

I pulled the door open and welcomed him with my tight smile. Sa totoo lang ay inaantok pa ako. Hindi ako nagkaroon ng matinong tulog kagabi kaya ito ang naging resulta, puyat.

“Have you finally decided?” tanong nito. This time, hindi na malamig ang boses nito ngunit wala naman