Kabanata 10.2

Umalis naman na si Samuel at pumasok sa loob, si Noah naman na ang nagbukas ng pintuan para sa akin. Napakagentleman talaga ng isang yun, alam niya na ngang ang laki-laki ng gown hindi man lang ako tinulungan kahit hanggang tapat lang ng kwarto ko.

Hirap akong bumaba dahil sa laki ng wedding gown ko, mabuti na lamang at hindi naman ako iniwan ni Noah at tinulungan akong makababa at tinulungan niya na rin akong buhatin yun hanggang sa makaakyat kami ng hagdan.

“Gaano ba kabigat yang gown mo at kailangan mo pa ng katulong? Nabuhat mo naman yan kanina ng mag-isa lang.” Saad niya, inirapan ko na lang siya saka hinarap si Noah.

“Thank you,” saad ko saka binuksan ang pintuan ng kwarto ko saka pumasok. Napairap na lang ako sa hangin ng maalala kong hindi ko nga pala kayang tanggalin ito ng mag-isa. Tinawagan ko na lamang si Anna para tulungan ako. Hindi naman siya nagtagal at kumatok na sa pintuan ko.

“Congra