Chapter Twenty

Kade Humilton's Point of view,

Gusto ko lang mawala ang takot niya. At para mangyari yun kailangan sabihin niya yung totoo niyang nararamdaman.

Lagi nalang masaya si Klyde, laging nakangiti. But I'm his twin, iisa lang kami, I can feel it. May takot at lungkot siyang ikinukulong sa loob niya.

I'm always asking him, I'm always pushing his button, for him to explode. Masama ang mag-ipon ng sama ng loob, at ayokong mangyari sa kakambal ko yun.

"Really? Haha poor girl. What Hospital ? Pupunta ako."

Is that, Ate Ester? Nasa telepono nga pala siya, kanina pa siya don.

"No. Hindi ko muna sasabihin sa dalawang bata." ibang-iba ang boses na gamit niya, parang ibang tao siya. At sinong dalawanag bata? kami ba ni Klyde ang tinutukoy niya?

Magpapakita na sana ako sakanya, but I stop 'when I heard a familliar noise, Ate Lexie's heels. Sumili