Ulam

Third Person Point of View

            Isang malakas na panahaw ang maririnig ngayon sa kalsada. Panahaw ng isang ina na nawalan ng kanyang mahal na anak. Kanina pa ito humahagulgol mula ng makita ang kahindik hindik na sinapit ng kanyang anak.

            Nagkakagulo ang mga tao ngayon habang pinagmamasdan ang dalagang wala ng buhay sa isang tabi na kalong kalong ng kanyang humahagulgol na ina.

            “Ano ba iyan? Grabe? Hayop ba ang gumawa niyan?”

            “Kakadiri! Ang salbahe! Bakit ginawa nila iyan!”

            “Hindi tao ang kayang gumawa niyan!”

            “Walang hiya talaga ang mga tao! Hindi man lang naawa sa bata.”

            “Kawawa naman ang pamilya ni Karla. Ang balita ko ay nag iisang anak na babae niya yan.”

            “Oo nga, sabi pa ng tatay ni Lita ay mag kaaway pa raw ang mag ina kagab!”

            “Weh? Talaga? Baka naman siya ang gumawa niyan sa anak niya!”

            “Ano ka ba?! Bakit niya naman gagawin iyan kay  Lita? Kilala ko si Karla! Mahal na mahal niya yang anak niya!”

            “Aswang ang may gawa niyan! Tignan mo at winakwak ang tiyan!”

            “Sabi nila may nakita daw silang puting van na paggala gala noong isang araw. Baka yun yung gumawa niya para ibenta ang mga laman loob.”

            “Mga babae at bata ang biktma nila. Hindi na sila naawa sa uuwian nitong pamilya.”

            “Nirape ba? Kawalang hiya ano! Mga demonyo!”

            “Baka naman kulto ang may gawa niyan. Baka nagsisimula nanaman sila.”

            Ilan lamang iyan sa mga bulungan at balitang kumakalat ngayon dahil sa natagpuang bangkay ng dalaga na si Lita.

            “Parang awa niyo na! Hanapin niyo ang may gawa nito sa anak ko!” hagulgol ni Karla sa mga nakakalat na pulisya. “Hulihin niyo ang mga kaibigan niya! Sila ang may gawa nito sa anak ko! Sila ang pinuntahan ng anak ko!!!!”

            “Naiintindihan namin misis,” sagot ni Joselito na isang pulis. “Inimbestigahan na sila ng mga kasama namin pero mukhang malayo na sila ang may gawa ng ganitong kahindik hindik na bagay. Isa pa ay base sa kanila ay hindi nila nakita si Lita at akala nila ay hindi na tumuloy dahil nagagalit daw kayo.”

            Galit na napatayo si Karla sa sinabi ni Joselito.

            “ANONG IBIG MONG SABIHIN NA MALABO?!” tanong ni Karla habang ang mga lumuluhang mata ay matalim na nakatingin kay Joselito. “HINDI AKO NANINWALA! SILA LANG ANG HULING NAKAUSAP NG ANAK KO! MGA BAD INFLUENCE SILA! KUNG HINDI NILA INAYA SI LITA AY HINDI MANGYAYARI SA KANYA ITO!!! DAPAT NILANG PANAGUTAN ANG GINAWA NILA SA ANAK KO!!!”

            Napahagulgol si Karla at nanghina ang mga tuhod sa kanyang pagsigaw. Muntik na siyang bumagsak sa lupa at mabuti na lamang ay nahawakan siya ng asawa nito na ngayon ay puno ng dismaya, lungkot at galit sa dibdib.

            Hindi rin siya makapaniwala sa kanyang nakikita ngayon. Paborito niya itong anak dahil nag iisa itong babaeng anak. Pinagsisihan niya na pinayagan niya ito na umalis ng kanilang bahay.

            Punong puno siya ng pagsisi. Sinasabi niya sa kanyang sarili na sana ay siya na lamang ang namatay.

            “ANAK KO!!!” sigaw ni Karla at tinulak ang asawa saka kinalong ang anak. “GUMISING KA LITA! ANAK KO GISING!!!”

            Napatakip si Carmen ng kanyang bibig noong makita ng harapan ang bangkay ni Lita. Kaklase niya ito rati ngunit hindi sila close pero gayunpaman ay nalulungkot siya sinapit nito.

            Hindi siya makapaniwala habang tinitignan ang walang laman na dibdib ni Lita. Wakwak ito at  parang wala ng dugo.

            Nanginginig ang kanyang mga kamay sa kanyang mga naiisip. Iisa lang ang nasa isip niya. Mga kulto.

***

            “Masarap ba?” tanong ni Maria kay Gilda habang pinagmamasdan niya itong kumain.     

            Tumango tango naman si Gilda habang ninanamnam ang mga lamang loob na niluto ni Maria.

            “Mahilig po talaga ako sa mga isaw at atay,” ani ni  Gilda. “Lagi akong bumibili ng inihaw dati noong nasa maynila pa lamang ako. Grabe talaga ang sarap niyo magluto pati mga laman ay napapasarap niyo at napapalinamnam. The best!”

            “Saan mo nakuha iyan, Maria?” tanong ni Teresa habang hinihipan sng sabaw sa kanyang kutsara.

            Ngumiti naman si Maria sa matanda.

            “Nadaan ko lamang kagabi, Lola Teresa,” sagot ni Maria. “Sayang nga lang at hindi ko nakuha lahat.  Pero nakakapagtaka na isang bagay lang ang wala sa nadaanan ko.”

            Alam na agad ni Teresa kung saan niya nakuha ito. At alam nito kung ano ang nais ipahiwatig ng babae sa kanya.

            “Tapos na ako kumain,” ani ni Teresa at tumayo. Walang ano ano ay dumiretso na ito palabas.

            “Gilda, gusto mo na ba maligo uli?” tanong ni Maria sa kumakain na dalaga.

            Napatigil naman si Gilda at binaba ang kanyang kutsara.

            “You mean sa secret paliguan niyo po?” tanong ni Gilda habang nakangiwi. Wrong timing ang pagtatanong ni Maria dahil kumakain siya kasalukuyan.

            “Tama, gusto mo ba?” tanog ni Maria. “May bago akong nakuhang dugo. Siguradong mas magiging mabisa kapag naligo ka ngayon dahil fresh na fresh pa ito.”

            Napaisip naman si Gilda sa sinabi ni Maria. Iniisip niya na okay pa ang kanyang balat kaya hindi niya naman kailangan maligo pa.          

            “Pass na po muna ako,” sagot ni Gilda sa kanya.

            “Okay,” ani ni Maria habang nakangiti at pinagmamasdan ang kinakain ni Gilda.

            Ngunit bukod pa roon ay okupado ang kanyang isipan sa nadaanan niya kahapon. Alam niya ang mga galawang iyon dahil dati rin nilang ginagawa ito. Kung paanong paano ang mga proseso ay kabisado niya.

            Nawala ang kanyang mga ngiti dahil alam niyang may ginagawa si Teresa ng hindi pinapaalam sa kanya.

            Iniisip niya na gumagawa ito ng mga bagay na patalikod sa kanya. Hindi niya hahayaang hindi siya nito isama sa kung ano man ang kanilang plinaplano.

            Sisiguraduhin niya na darating ang panahon na wala na ang matanda at masaya na silang nabubuhay tatlo nila Gilda kasama ang tatay nitong si Dan.

            Iniisip ni Maria na nais siyang tanggalin ng matanda sa kanyang kasalukuyang pwesto at gumagawa ito ng mga hakbang upang palubugin siya ng tuluyan.

            Matagal na niyang napapansin na hindi siya nito kinakausap kausap.

            Ngumiti si Maria noong napatingin sa kanya si Gilda. Ngumiti rin si Gilda at inubos ang laman ng mangkok na ulam.