CHAPTER 48

“So, what now? This is a win-win situation for the all of us para hindi na matuloy pa ang kaso.”

Huminga muna nang malalim si Leigh bago siya nagsimulang magsalita, “Magkano naman ang makukuha ko?”

“Huwag kang umasa na malaki, dahil sa laki ng utang ng ama mo… baka wala na ring matira sa’yo. Maliit lang din naman ang lupa na ‘yon. Walang masyadong halaga.” Mataray naman na sagot ni Ms. Cruz.

Umirap si Leigh sa narinig. “Maliit na nga eh, pero pinag-iinteresan mo pa ng sobra.”

“Ang mga kalapit na lupa ng lupa niyo ay pagmamay-ari ko na. ‘Yun na lang ang natitira at ang sakit na ng mata ko na makita ang sira at lumang bahay na nakatayo doon. May balak akong ipatayo sa parte na ‘yon, kaya kung ako sa’yo, pumayag ka na lang. Kailangan mo ng pera ‘di ba?”

Sasagot pa lang sana si Leigh kaya lang natigilan siya nang mahagip ng kaniyang mata ang kamay ni Wayne sa may bandang hita niya na parang sumenyas ito ng ‘tama na’. Buti na lang at naintindihan niya ‘yon agad kaya naman nagsalita na