Mag-log inPAGKATAPOS ng halos dalawang oras na meeting kasama ang mga investors, pagod pero determinado si Erickson na magpahinga kahit sandali. Mabigat ang linggo, mabigat ang ulo, at lalo pang mabigat ang puso niya mula sa mga nakaraang araw nilang alitan ni Nancy.Gusto niya lang kumain nang tahimik at mag
Kinabukasan, maaga pa lang ay nasa opisina na si Nancy. Hindi pa man sumisikat nang husto ang araw, nagka-kape na siya habang inaayos ang ilang files. Tahimik ang buong floor, walang ingay maliban sa tikatik ng keyboard niya at hinaing ng aircon.Habang nag-aayos, hindi niya maiwasang maalala ang ka
Mabilis lumipas ang isang buwan—isang buwang punô ng kung anu-anong pagbabago na hindi man lang napansin agad ni Nancy. Sa una, inis, irita, at pilit na pasensiya ang kasama sa bawat araw niya kay Erickson. Pero habang lumilipas ang panahon, habang nakikita niyang unti-unting gumagaling ang sugat ni
Napakurap si Nancy, nanlaki ang mata. “Ay—teka—hoy! Totoo ba ‘yan?!”Napahawak si Erickson sa balikat niya, nakayuko nang bahagya, pero hindi maitago ang napakamakapal na ngiti. “Hindi ko alam kung sa hampas mo… o sa’yo talaga.”“Gago!” bulalas ni Nancy, pero halatang kinakabahan din. “Sabihin mo
Nagkatinginan sina Nancy at Erickson—mahaba, puno ng hindi masabing emosyon, at may halong pagka-asar sa dalawang tatay na halatang may sariling teleserye sa utak.Si Nancy ang unang umiwas ng tingin, pinisil ang bridge ng ilong niya. “Ay, Diyos ko…” bulong niya. “Hindi pa nga kami nagkakasundo, m
MATAPOS iyon, hindi pa man tuluyang humuhupa ang tensiyon sa pagitan nina Nancy at Erickson, biglang bumukas ang pintuan. Sabay na pumasok ang dalawang pamilyar ngunit hindi inaasahang bisita—si Alfredo, ama ni Nancy, at si Henry, ama ni Erickson.Parehong may hawak na jacket, parehong mukhang galin







