LOGINTahimik ang buong sasakyan habang bumabaybay ito sa pamilyar na daan patungong mansiyon ng mga Bustamante. Sa tabi ng bintana, nakatingin si Lara, pinagmamasdan ang mga puno ng acacia na dati’y madalas nilang tambayan niya. Sa bawat tanawin, parang muling nabubuhay ang mga alaala.“Mommy,” tawag ni
Ngumiti si Lara, mapait ngunit totoo. “Dahil kahit anong mangyari, ikaw pa rin si Darius. Ang lalaking minahal ko, ang ama ng anak ko, at ang taong ayokong mawala. Kung may paraan para makasama ka pa namin, gagawin ko. Kahit ano.”Hindi na nakasagot si Darius. Hinaplos niya ang mukha ni Lara at hina
PAGKALIPAS NG isang linggo..Pumasok sa silid ang doktor. May dala itong clipboard at seryosong ekspresyon. Ramdam ni Lara na may mabigat itong sasabihin. Mabilis niyang pinunasan ang luha at tumayo, inaayos ang sarili.“Dr. Lindon,” mahinahon na sabi ng doktor, “kailangan po nating mag-usap sandali
Tahimik ang loob ng sasakyan habang bumibiyahe sina Lara, Hunter, at Zeny patungo sa ospital. Mahigpit ang pagkakahawak ni Lara sa kamay ng anak, samantalang si Hunter ay tahimik lang na nakatanaw sa bintana, pinagmamasdan ang mga gusali at taong nagmamadaling tumatawid sa kalsada. Sa loob ng kanyan
Tahimik na tumulo ang luha ni Zeny habang pinagmamasdan ang anak. Hindi niya alam kung anong dapat maramdaman—galit, awa, o takot. Ngunit higit sa lahat, ramdam niya ang takot… takot na baka sa sandaling ipikit ni Darius ang mga mata nito, hindi na muling magising.“Anak,” mahinang wika niya, halos
"ANAK, namumutla ka?" nag-aalalang tanong ni Zeny kay Darius nang puntahan niya ito sa opisina. Halata sa mukha ng ginang ang pagkabalisa, lalo na nang makita ang maputla at pagod na anyo ng anak. Mula pa sa pintuan, napansin na niyang tila namamayat ito, parang ilang gabi nang hindi natutulog.Mata







