These past few weeks, I noticed the awkward actions of Tita Calla, Tito Carob, and Kuya Collin. They all become busy and has no vacant time. At first, I understood. However, as I learned about something na naman galing kay Headmaster Hades last week, I've begun observing my surroundings.
Last night, I just realized that I did a great revision on the prophecy. I still can recall Celeste's words to me when we, students, went to Thalia.
"Isang babae ang darating pagkatapos ng ika-dalawangdaang kabilugan ng buwan. Siya'y may taglay na kakaibang lakas at kapangyarihan. Sa loob ng unang limang araw, malalaman niya ang kaya niyang gawin. Pagsapit ng ika-dalawangdaang isa ng kabilugan, malalaman niya kung sino siya. Dalawang buwan matapos ay mapapahamak siya. Ika-tatlong buwan, maghahasik na ng kasamaan ang mga taga-Dreich at maghahanda na ang lahat para rito. Pagsapit ng pangalawang kabilugan ng buwan sa ika-limang buwan, magsis
"Ahrina." Nilingon ko si Lia. "Sabi ng doktor, stable na daw sila Crimson at Thoreau. Sa loob lang ng 48 hours o higit pa, magigising na sila." Tumango ako. "Tara sa loob?" Pagpasok sa loob, sila Mommy ang nakita ko kasama si Marina, Blake, at Freesia. Lumapit ako sa kama ni Crimson at naupo upang isa-isang pagalingin ang mga sugat niya. "Ahrina, hindi mo na kailangang gawin ito, pakiusap," saad ni Blake sa akin. "Gagaling din naman sila agad." Wala akong pakialam. Matapos kong pagalingin si Crimson, nagpunta na ako kay Thoreau. May humawak sa braso ko at mabilis kong hinawi ang kamay na iyon na kamay pala ni Mommy. "A-Anak..." Nang naghilom na ang huling sugat ni Thoreau na nasa noo niya, tumayo na ako at hinarap sila Mommy. "Mind explaining me this sh*ts?" "A-Ahrina anak..." I saw
"Anak ko, naparito kang muli." Humarap ako sa likuran ko at nanlaki ang mata ko sa nakita. "Nagulat ka ba?" "H-Hindi ka na..." Sh*ta totoo ba itong nakikta ko? "Nagtatago lamang ako sa ganoong anyo. Ito ang tunay kong itsura, anak ko. Ito ako, Ahrina, at hindi ko pinagsisisihang pinakita ko ito sa iyo," masaya niyang sambit. "Muli tayong nakita. Batid kong may gusto ka ulit na itanong sa akin." Ah, oo nga pala. "Bakit kinailangan mong saktan sila Crimson at Thoreau?" Ngumiti siya at nilapitan ako. "Kung hindi ko sila sasaktan, masisira nila ang aking hukbo. Minsan, kailangan mong isakripisyo ang isang bagay para sa nakakabubuti ng marami. Inutusan ko ang mga necromancers ko na palayuin silang dalawa pero gumamit sila ng kanilang magic kaya kinailangan kong magbaba ng utos na saktan silang dalawa." Naiinis man ako sa ginawa niya, kailangan k
Pagkadating sa Academy patio, nandoon na silang lahat. Agad akong niyakap ng mga girls habang mga nagsisipagluhaan. "Mga bruha, hindi naman ako babalik ng Earth." "G*ga." Tumawa kaming tatlo sa sinabi ni Marina. Pinunasan niya ang luha niya at pabiro akong sinampal. "Oh ayan, baka sakaling matauhan ka pa." "Wala nang atrasan 'to 'no, loka-loka ka." Hinarap ko sila Lia at Freesia. "Oh, wag umiyak. Hindi naman ako mamamatay." "Siguraduhin mo!" bulyaw sa akin ni Freesia na ikinatawa ko. "Tawa-tawa ka dyan, kapag ikaw talaga namatay, hindi kita bibisitahin." "Mabuti. Para ako na lang ang bibisita sa iyo." I turned to Lia. "Ikaw na bahala sa dalawang ito ah." She jokingly saluted. "Yes, boss." I turned to the boys and chuckled. "Buti naman at walang magdadrama sa inyo." Blake pouted and o
Tumunog na ang bell, hudyat na oras na ng tulog. Pero kahit anong pilit ko sa sarili ko, hindi ko magawa. Kaya binuksan ko ang pinto at naupo sa may balcony. Gano'n parin naman ang buwan, walang pinagbago. Napakaliwanag at bilog na bilog. Nanatili lang akong nakatitig sa buwan. Kahit kasi hikab, hindi man lang nagpaparamdam. Para bang hindi talaga ako inaantok. "Crimson, you still awake?" Wala na talaga akong makausap dito. Naging instant loner tuloy ako. To my surprise, he responded. "Yes, baby girl, I'm still up. Can't sleep?" "Hm-hm. Ikaw? Bakit hindi ka pa natutulog?" "Can't sleep too. I miss you." A smile appeared on my lips. "I miss you too. Ganyan mo ako ka-miss kaya hindi ka makatulog?" "Hoho, what if I ask you the same q
Walang kakwenta-kwentang araw! Very unproductive. After ng mock competitions, pinag-lunch kami and another tests were executed. 'Yun lang! Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama pagkatapos maglinis ng katawan at tumunganga. "You still awake, baby girl?" I was a bit startled no'ng marinig ko ang boses ni Crimson but then, I answered him afterwards. "Yes! Yes, gising pa ako." "Tell us your room number." My eyes widened. P*ta, room number! "Hey! You guys are here?" "Uh-huh." "Room 194. Teleport here, I'll block the magic ward." I stood out from my bed and raised both of my hands to create a hole on the ward protecting us all. "Okay na." As I felt humans behind me, I closed the hole I made and touched the wall to create a ward blocking t
Ngayong araw na ang simula ng Wielders of Charms. Wala namang masyadong ganap kahapon kaya tingin ko, pinagstay lang talaga kami dito para makapaghanda mentally. Well, maliban sa nagpunta ang mga panget at maiingay na nilalang dito. Pero yeah, puro tunganga lang ang ginawa ko kahapon. Nakipag participate naman ako sa mga tests kagaya ng physical examinations kung kaya ba namin and kung mentally fit ba kami, mock competition sa may arena na nasa likuran lang ng hostel, and pahinga na. Hindi na ako nakipag-socialize. Hindi naman ako nagpunta rito para doon. Wala na akong pake kung ayaw nila sa akin dahil sa impression na pinakita ko or gusto nila ako dahil may malakas ako. Ang gusto ko lang at ang kailangan ko lang, ang maipanalo at matapos ko ang kompetisyong ito. Madaling araw pa lang, actually 3:30 AM pa lang, gising na ako. Ako yata ang pinakamaagang nagising. Tulog
"Good morning, citizens of Magic World! Today we celebrate the 130th Wielders of Charms! Make some noise!" The audience made a loud noise echoed in the whole arena. Sus, mga uto-uto. "And now, in this day, we will now officially open the 130th Wielders of Charms competition by starting with the Union of Magic Acting Director-General, Mr Kinetlch Arcenum." Acting Director-General? Nasaan ang mismong Director-General ng Union of Magic? "Hey pusa!" "My name is Pitch!" "Bakit ka nagagalit? Duh, hindi ko naman alam 'no!" "Hindi pa ba sinasabi sa iyo ni Crimson?" "Sasabihin ko bang hindi ko alam kung sinabi niya sa akin?" Sarap nito minsan kausap eh. "By the way, may tanong kasi ako." "Bilis-bilisan mo dahil nakain ako." "E
First thing I saw pagkamulat ko ng mga mata ko ay ang kulay blue na ceiling kaya agad akong napaupo. But then, I closed my eyes as my sight spinned and my head ached a bit. "Ano ba yan, dahan-dahan lang kasi." Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa concern sa akin ni Crimson o maiinis dahil bad mood na naman siya. "Oh, tubig." Iniminulat ko na ang mga mata ko at kinuha ang boteng inaabot sa akin ni Freesia. Pagkabalik ko sa kanya nung bote ng tubig, nagsalita ulit siya. "Ayos na ba pakiramdam mo?" "Medyo nahihilo parin ako. Pero kaya naman na, bearable naman." I smiled at them. "Thank you." "Eliminations pa lang hinimatay ka na," Marina scolded. "Pa'no pa kaya kapag quarters na? Pati sa semis? Hindi ka makakaabot ng finals niyan!" High blood din itong si Marina. Lahat na yata sila high blood my gosh. "Trust me, Marina, makakaabot ako sa finals. Hindi naman nagkakamali a