ROSENDA'S POV: KINABUKASAN ay maaga akong nagising kung kaya't tinulungan ko na si Belinda magluto ng almusal. Nakarinig naman ako ng kalabog sa itaas kung kaya't napatingin ako sa hagdan ngunit wala namang tao doon. It must be Wade. Lasing pa ata hays. "Good morning, Mommy," bati sa akin ni Spade na naroon na sa hapag kainan at naghihintay ng almusal. "What do you want, Baby?" tanong ko sa kanya. "My cereal, Mommy," saad niya. "Okay," saad ko at saka kinuha ang cereal at nagtimpla ng gatas. Siya na ang naglagay ng cereal niya sa bowl at ng gatas dahil tinuruan ko siya kung paano, para hindi masayang at makain niya lang kung gaano karami ang kaya niyang kainin. Sa panahon ngayon, mas okay na marunong mag isa ang bata at hindi umaasa sa magulang. He must learn how to be independent. Natutunan ko yan sa bahay ampunan noon dahil wala naman akong inaasahan noon kundi ang sarili ko lang. Habang hinahalo ko ang sinangag ay nagulat ako ng may biglang yumakap sa akin mula sa likod at h
WADE'S POV: ST. LAZARUS ACADEMYTapos na ang sembreak at pasukan na naman kung kaya't maaga akong pumasok sa school. Pagpasok ko ay naroon na ang mga bata at ang iingay nila, lahat sila ay nakita ko maliban kay Samuel at Kainer. "Tahimik! Tahimik!" sigaw ko sa kanila."Daddy, Teacher si Kainer saka si Samuel nagsusuntukan sa playground!" sumbong sa akin ni Spade kaya napatingin ako sa playground na kaharap ng classroom at tumakbo palapit sa dalawang bata. "Awat! Awat! Tama na! Pipitikin ko kayong dalawa!" saad ko habang inaawat ko sila, hinawakan ko ang mga kwelyo ng uniform nila at pinaghiwalayan ko sila. "Doon tayo sa office ko mag usap! Ang aga aga hays!" saad ko habang hawak-hawak na ang magkabilang kamay nila at naglalakad pabalik sa classroom. "Deana," saad ko pagdungaw ko sa classroom. "Yes po, Teacher?" tanong niya."Tayo ka, maglista ka ng noisy," utos ko na kaagad niya namang ginawa at tumahimik ang buong klase. Inakay ko si Kainer at Samuel sa opisina ko at doon kam
ROSENDA'S POV: It was both the happiness and the contentment that I felt right now. Hinawakan ko ang sinapupunan ko habang nakatingin sa mga bulaklak. I was dreaming of having a family with Wade my whole life and now… it's really happening. Lahat ng tao ay may kanya-kanyang swerte sa buhay, nasa atin na lamang kung paano natin hahanapin ito.Malayo-layo na rin ang narating ng swerte ko simula ng kupkupin ako ng ama-amahan kong si Joaquin. Para sa katulad kong nagmahal ng iisang lalaki sa buhay ko, masasabi kong maswerte na ako dahil papakasalan ko siya ngayong araw na 'to, bagama't dumaan kami sa maraming pagsubok at matagal kaming nawalay sa isa't-isa, napakagaling ng tadhana dahil hindi niya pinabayaan ang pag-ibig namin. I'm still in love with that same man. Siya at siya pa rin, wala ng iba. Kinakabahan ako habang hawak-hawak ang kumpol ng mga bulaklak sa aking mga kamay, hinihintay ko ang pagbukas ng pinto ng simbahan. Ang sabi ko sa aking sarili ay hindi ako iiyak, pero muk
Nagsimula siyang halikan ang aking labi pababa sa aking leeg at nagtagal sa aking dibdib at dinede iyon, nilaro-laro niya pa ang dila niya sa nipples ko na siyang nagdala ng kakaibang kiliti sa aking katawan. Libog na libog na ang gwapo niyang mukha habang nakatingin sa akin at dinidila-dilaan ang aking malulusog na dibdib. "Uhmmm, ang sarap sarap mo Cupcake," saad niya na hinalk-halikan din ang tiyan ko. Pawis na pawis ako sa ginagawa niya sa akin, ni halos hindi ako makagalaw at hinang-hina na ako. Napakainit ng bunganga at dila niya na labas masok sa aking pagkababae. Napakasarap non na para bang malulunod na ako, mas lalo ko pang ibinuka ang mga hita ko upang makain niya pa ako ng buong buo, ipinapasok niya naman ang kanyang dila sa kaloob-looban ko at saka pinaikot-ikot iyon habang ang dalawang daliri niya ay naglalabas masok din sa aking pagkababae. Basang basa na ako ngunit ayaw niyang tigilan na tila ba inuubos niya ang katas na inilalabas ko. "Ughh, ahhh, Wade, ahh, ahhh,
WADE'S POV: Nang matapos ang honeymoon namin ay masaya kaming bumalik sa bahay. I was living the best life ever with my own family now at wala na akong mahihiling pa. Pumunta ako sa Alvarez Group of Companies upang kausapin si Dean. "Anong ginagawa mo dito?" tanong niya sa akin. Ngumiti ako at kinuha ang cheque book ko at nagsulat ng one million pesos. "Yan! Yan ang gusto ko sayo Pare, buti naman at magbabayad ka na sa wakas!" saad niya na tuwang tuwa at saka akmang kukunin ang cheque ngunit hindi ko iyon binigay. "Yes Dean, magbabayad na ako pero sa isang kundisyon," saad ko sa kanya. "Ano na namang kundisyon yan?! tanong niya na naiinis. "Pahiram ako ng Yate mo," simpleng saad ko. "Aba, kung makasabi ka ng pahiram akala mo damit lang ang hinihiram mo sa akin ah, hoy! Baka hindi mo alam minana ko pa ang Yate ko na yan sa mga magulang ko, may sentimental value yan sa akin, dyan ako natuto mangisda, dyan din ginanap yung birthday ko, dyan din kami nag one night stand ng misis
ROSENDA'S POV: Hindi ko alam kung saan ako balak dalhin nito ni Wade, kanina pa kami bumyahe at mukhang napapalayo na rin kami. "Wag mo sabihing mag a-out of town tayo, may pasok ka pa bukas sa school at saka sa Hotel," paalala ko sa kanya. "Hindi noh, malapit na tayo," saad niya sa akin at maya-maya ay inihinto niya na ang sasakyan. "Uhm, Wade, hindi naman ito restaurant, ang sabi mo sa akin ay dinner, hindi tuloy ako kumain, nagugutom na ako," saad ko sa kanya. "May pagkain sa loob, at saka akong bahala sayo," saad niya sa akin at saka ako inalalayang bumaba ng kotse. Pagpasok namin ay may restaurant sa loob at napakaganda ng lugar, ngayon lang ako nakapunta sa lugar na ito. "Greetings! Good evening Mr. And Mrs. Suarez, this way please," saad ng crew at dinala kami palabas ng restaurant. Hala, akala ko doon na kasi nagugutom na ako pero bakit lumabas kami? Nagulat naman ako ng biglang piniringan ni Wade ang mata ko."Babypie, hindi ka nakakatuwa, pag ako talaga pinagti-trip
WADE'S POV: SUAREZ'S RESIDENCE"The wheels on the bus go round and round, round and round, round and round," kanta ni Rosenda habang sinasabayan ang tugtog na nagmumula sa Led TV. Nilalaro niya kasi ang bunsong anak namin na si Rosaline na ngayon ay nasa crib at kapwa sila nanunuod ng Cocomelon habang ako naman ay nagtimpla na ng brewed coffee ko dahil kailangan ko iyon ngayong araw upang maging energetic ako sa trabaho. It's february 14, today at Valentines Day kung kaya't magiging busy kami ngayon sa Gentleman Hotel. "Baby Rossie ko! Good morning! Goood morning! Peak-a-boo! Boo!" saad pa ni Rosenda na nilalaro si Baby Rosaline. "Aalis na ako Cupcake," saad ko na sinukbit na ang shoulder bag ko. "Oh sige, ingat huh, wag mo kalimutan kunin yung lunch mo pinrepare ko na, nandyan sa may table!" sigaw niya ngunit lumapit ako sa kanya. "I love you Daddy!" saad niya sa akin ng lumapit ako sa kanya sabay halik ng mabilis sa aking labi. "Nga pala Cupcake, nagpahanda ako ng dinner mama
GENTLEMAN HOTELPagpasok namin sa loob ay naabutan namin si Zion na kinukumpulan ng mga babae. "Isa, isa lang po," saad niya sa mga customer. "Oh, bakit topless si Zion?" tanong ni Rosenda. "Syempre Cupcake, marketing strategy yan," saad ko sa kanya at kumindat. "Aba, kumpleto ka ah, pati sex toys, naglagay ka rito," saad niya pa na habang hinahawakan ang mga iyon. "May gusto ka ba? Kuha ka lang, para gagamitin ko sayo mamaya," saad ko sa kanya na ngumisi. Natawa naman siya at sinabing, "Sira ulo ka!" Pumasok na kami sa VIP Suite, ang pinakamalaking Suite doon ay kung saan ako laging nag ii-stay, ito rin ang pinag stay-an namin ni Queen noon, kumpleto lahat dito at luxury room talaga ngunit ang dinner date mamim ngayon ay sa rooftop kung kaya't iginiya ko na siya doon. Pinuno ko ng fairy lights at pina-designan ko rin iyon ng mga bulaklak para sa importanteng gabi na iyon. Kinuha ko na ang boquet na pinahanda ko kanina para kay Rosenda. "Flowers for you Cupcake, Happy Valent
ROSALINE'S POV: ONE YEAR LATER…“Joaquin! nasaan ba tayo? sabihin mo naman! nakakatakot parang dagat na ‘to, lumulundo eh, nasa bangka ba tayo?!” tanong ko kay Joaquin habang kapit na kapit sa kanya, naka blindfold kasi ako. Pinilit niya pang isuot sa akin yan dahil ayoko talaga baka kasi mamaya ay kung ano na naman ang gawin niya sa akin. “Yes, nasa dagat tayo.” “Joaquin, tanggalin na natin ‘tong blindfold, ayaw ko na, natatakot ako!” “Relax. Wag kang matakot, nandito lang ako. Almost there.” saad niya habang inaalalayan ako. “Hawak ka sa may handle,” utos niya na ginawa ko naman. Nang tanggalin niya ay blindfold ko ay halos malaglag ang panga ko sa sobrang ganda ng view. “Oh my god! We're on a big yacht Joaquin! This is a big yacht and the sea!” saad ko sa kanya na hindi makapaniwala sa ganda ng view habang siya naman ay nakangiti lang sa akin. “You should have seen your face, you’re full of joy right now.” “Thank you, Mahal! I really need a vacation grabe, ngayon nalang u
JOAQUIN'S POV: Nang magising ako ay si daddy agad ang una kong nakita. “P-pa.” saad ko ngunit tuyot ang lalamunan ko. “Joaquin, gising ka na.” napalingon naman ako sa kaliwa at nakita ko si Rosaline. Alalang-alala ang mukha niya at may hawak siyang isang baso ng tubig. Dahan-dahan akong umupo sa hospital bed. Itinapat naman ni Rosaline sa bibig ko yung baso upang makainom ako. “Kamusta na pakiramdam mo? okay ka na ba? sabi ng doktor, stress at over fatigue daw.” “Okay na ako, sa tingin ko. Dad, ikaw ba? okay ka na?” “Sorry, I lied. I’m not really sick, gusto ko lang na puntahan mo ako, Anak.” saad ni lolo. “Uhm, doon lang po muna ako sa labas. Nandoon po kasi si mommy at daddy.” pagpapaalam naman sa amin ni Rosaline kung kaya't hinayaan ko siya. Ngayon ay kami nalang dalawa ni daddy ang nasa kwarto. Walang hiya, na-confine pala ako dahil sa pesteng lagnat. “Noong kabataan ko Anak, ganyan din naman ako sa mommy mo. Die hard na die hard halos ayaw kong pakawalan dahil ako ang
ROSALINE'S POV: Pagdating namin sa Ospital ay kaagad kaming nagtungo sa private room ni lolo. “Nandoon sila lahat pati sila ate Noreen at Neri. This is bad.” saad sa akin ni Joaquin habang papasok kami ng kwarto. “Joaquin, anak.” nanghihina na sambit ni lolo. Lumapit naman kaagad si Joaquin at hinawakan ang kamay ni lolo. “Pa, ano bang nangyari sayo?” tanong niya ngunit napakunot ang noo ni lolo. “Teka, mainit ka.” “Oo Dad, nilalagnat ako eh pero mas importante ka.” “Mabuti pa magpatingin ka para magamot ‘yang lagnat mo.” “Hindi na, Dad, okay lang ako.” saad ni Joaquin na nagmamatigas pa rin. Lumabas nalang ako at bumili ng paracetamol at mineral water. Pagbalik ko ay nasa labas na sila lahat at nag-uusap-usap kung kaya't sumilip ako sa loob ng kwarto ni lolo at nakita ko si Joaquin na nakahiga na sa sofa na nasa gilid ng kama.Kaagad akong lumapit kay Joaquin. “Mahal oh, bumili akong gamot, inumin mo na ‘to.” “Kanina pa masakit ulo ko, akala ko kung saan ka nagpunta, hind
ROSALINE'S POV: “Hello?! bakit ngayon niyo pa sasabihin sa akin kung kailan nakauwi na ako ng bahay?! hindi ba pwedeng ipagpabukas yan?! talagang bibigyan niyo pa ako ng stress sa gabi?! mga putang ina niyo!” singhal ni Joaquin habang may kausap sa cellphone galit na galit na siya kung kaya't hinawakan ko ang braso niya ngunit hinawi niya lang ako. “Hindi ba nag quality check ‘yang mga yan bago ipadeliver dyan sa fabrication?! hindi niyo chineck ng maigi?! tapos sasabihin niyo sa akin ngayon hindi tama yung sukat mali-mali yung mechanisms na pinadala at mali ako ng bili?!” Pilit kong pinapakalma si Joaquin ngunit ayaw niyang kumalma. Sinisigawan niya talaga yung kausap niya. “Gusto kong makita yan ng personal bukas ah!” iyon lang at pinatay niya na ang tawag. “Mahal… tama na yan, hayaan mo na.” “Hayaan eh ginagago na ako ng mga ‘to eh!” singhal niya at nag dial na naman ng isa pang number. “Hello?! Hello?! ano yung nirereklamo ng foreman ko?! mali daw yung pinadala niyong mecha
ROSALINE'S POV: Simula ng mangyari ang pagbisita na iyon sa amin ni lolo at daddy ay mas inigihan ni Joaquin ang pagtatrabaho niya. May mga kumukuha sa kanyang clients kaya sinasamantala niya basta maganda ang bayad ngunit kapalit ng pagiging abala niya ay ang kawalan namin ng oras sa isa’t-isa. Palagi akong naiiwan sa Penthouse. Naglalaba, naglilinis at nagluluto nang sa gayon ay pag-uwi ni Joaquin ay may pagkain na. Hindi ko akalain na ganito pala kahirap maging housewife and what more having kids pero hindi ako pwedeng sumuko. I know what we want. I know what I want for my babies at ito na iyon. Ang binubuo naming pamilya ni Joaquin. Isang gabi ay malakas ang ulan at nag-aalala na ako kay Joaquin dahil wala pa rin siya. 10:00 pm na ng gabi kung kaya't tinawagan ko na siya pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Nasa kama lang ako at nakaupo lang ngunit hindi na ako mapalagay kung kaya't pilit kong tinatawagan ang cellphone niya ngunit nagri-ring lang ito. Damn it, Joaquin. As
Maya-maya ay dumating naman si Joaquin na halos mataranta at muntik pang madapa papasok ng Penthouse. “Uncle, Daddy! hayaan niyo na nga sabi kami bakit ba kayo nandito?!” singhal niya sa dalawa na inis na inis. “Matigas ka pa rin?! Hindi ko alam kung saan nanggagaling ‘yang ugali mo na yan Junior!” saad naman ni lolo. “Eh kasi naman, bakit niyo ba kami pinapakialaman?! Dad, we’re old enough, we can handle ourselves.” “Yeah, sure, you can handle yourself but what about Rosaline? she's young, she can't do this alone Joaquin, don't be so selfish!” “I'm not selfish, I’m doing this for her, bakit Dad?! akala mo hindi ko kakayanin ng wala ang pera mo?!” “Look Joaquin, this is not about the money. First, you ruined her life and now you're taking her away from me. My only daughter.” saad naman ni daddy. “Ano bang gusto niyong mangyari?! parang hindi tayo nagkakaintindihan dito eh, ikaw Dad, tinakwil mo ako dahil galit ka sa bawal na relasyon namin, tapos ngayon hindi mo naman mapanindi
ROSALINE'S POV: Abala ako habang naglilinis ng bahay nang may biglang kumatok. Si Joaquin siguro iyon, baka may naiwan siya. Nagmadali akong lumapit sa pinto at binuksan iyon ngunit nagulat ako nang tumambad sa harapan ko si daddy at si lolo Joaquin. “Da-daddy? lolo?” saad ko na uutal-utal at halos hindi makapaniwala.Sumilip-silip si lolo Joaquin sa Penthouse. Kaagad ko namang kinuha ang kamay niya at nagmano. “It's a nice place you two have here, Hija.” saad ni lolo. Nakangiti siya at good mood lang habang si daddy naman ay mukhang dismayado pa rin at masama ang loob sa ginawa namin ni Joaquin. “Would you want to invite us inside? Rosaline?” tanong ni daddy. “Sure.” saad ko na niluwagan ang bukas ng pinto para makapasok sila.Luminga-linga na naman si lolo Joaquin sa paligid at maging si daddy. “Not bad for a prodigal son of yours, kuya.” saad ni Daddy habang parehas nilang tinitignan ang Penthouse. “How did you find us here?” tanong ko sa kanilang dalawa. “Connections, Da
ROSALINE'S POV: Kakatapos lang ng check-up ko sa clinic ngunit nagulat ako nang makita ko na nasa labas si Joaquin at hinihintay ako. Bakit? ano kayang nangyari? bakit siya nandito? hindi ba’t may trabaho siya? Nang makalabas ako ay tumayo siya ng maayos at sinalubong ako. Kanina kasi ay nakasandal siya sa kotse niya at nakasimangot. “Mahal, bakit nandito ka? akala ko ba may project kang inaasikaso?” tanong ko kaagad sa kanya. “Get in.” malamig ang mga utos na it n at mababakas sa mga mata niya ang kanina pa’y pagkagalit. Sumunod nalang ako at pumasok na sa kotse. Tahimik siya buong byahe namin ngunit nang makapasok na kami sa elevator ay hindi ko na nakayanan pa kung kaya't tinanong ko na siya. “What happened? Is there something wrong?” “Nothing.” iyon lang ang sinabi niya. “Fine, if there's nothing to worry about then get yourself together!” nainis na ako kung kaya't iyon ang nasabi ko. Hindi ako punching bag na pagbubuntungan niya ng sama ng loob niya kapag badtrip siya.
JOAQUIN'S POV: “Nag enjoy ka ba sa out of town natin?” tanong ko sa kanya nang makauwi na kami sa Penthouse. Nakaupo kami sa couch at magkayakap lang. “Yes, sobrang nag enjoy ako, Mahal, alam mo ba first time ko nag-dagat ulit kasi wala naman akong time mamasyal noon sa States. Na-miss ko mag-beach!” “Sige, uulitin natin ‘to promise ko sayo, mamamasyal tayo ulit pag pwede na. Just focus on your pregnancy right now.” “Promise yan huh.” “Yes, I promise.” saad ko na ngumiti sa kanya, hinaplos niya naman ang pisngi ko. “Ay, Mahal, bukas pala may check-up ako sa OB, doon na rin malalaman yung gender ng babies natin.” “Sige, sasamahan kita, anong oras bukas?” “Uhm, maybe 10 a.m. pero wag na, okay lang, kahit ako nalang mag-isa,” “Huh? Bakit?” “Eh diba bukas yung ocular para doon sa malaking project na sinasabi mo?” “Bukas ba iyon? damn it, nakalimutan ko.” “It's alright. Ako nalang.” “Ihahatid nalang kita doon sa Clinic.” “Sige.” “Balik trabaho na bukas, magiging busy na nam