Bumili muna ako ng toasted siopao sa nadaanan kong bakery. It's 7:00 in the morning at tamang tama ito para sa almusal.
Bumaba ako ng kotse ko at pumasok sa loob ng malaking Bakery may mga upuan at lamesa sa gilid para sa mga dine-in customers.
"Uhm, Ate toasted siopao nga po at saka isang hot chocolate,"
"Dine-in po Ma'am?" tanong ng tindera.
"Take out po," saad ko
"Ilan pong toasted siopao?" tanong ng tindera.
"Uhm, lahat na lang po iyan Ate, dadalhin ko kasi sa bahay ampunan," pagpapaliwanag ko.
"Naku siguradong matutuwa sila Sister niyan," saad ng tindera na kaagad na binalot ang lahat ng nilutong toasted siopao sa isang malaking supot.
"Ay opo, natatandaan ko nga po na paborito ho iyan ng mga bata," saad ko sa tindera.
"Siya nga pala Hija, isa ka ba sa mga sponsor o dati kang beneficiary?" tanong ng tindera.
"Dati po akong beneficiary, eh napamahal na ho sa akin ang bahay ampunan kaya bumabalik-balik ho ako upang bumisita," saad ko sa tindera sabay abot ng supot na may lamang toasted siopao.
"Ay ganoon ba, napaka-suwerte naman ng mga bata at may mga sponsors na kagaya ninyo," saad ng tindera sabay ngiti.
"Salamat ho," saad ko sabay ngiti.
Amoy na amoy ko ang aroma ng mabangong tinapay kung kaya't kumuha ako ng isa at umupo sa may dine-in area. Inilapag ni ate tindera ang hot chocolate ko sa lamesa.
Kumain muna ako at uminom ng hot chocolate dahil nagugutom na ako.
Nang makakain ako ay dumiretso na ako sa bahay ampunan.
HOME FOR THE ANGELS , LAGUNA
"Magandang umaga ho, pwede ho ba kay Mother Superior?" tanong ko sa guard na siyang nagpapasok sa akin sa loob ng ampunan.
"Rosenda? Rosenda, ikaw nga Hija, kaawaan ka ng Diyos," saad ni Mother Superior na sinalubong ako ng mahigpit na yakap.
"Mother Superior," saad ko na tinanggap ang mainit na yakap ng madre.
"Naku, mabuti naman at nadalaw ka rito sa bahay ampunan," saad ni Mother Superior.
"Siya nga pala Mother Superior, may dala ho pala akong pasalubong sa mga bata, ito ho," saad ko sabay abot sa madre ng malaking supot.
"Toasted siopao, naku siguradong magugustuhan nila ito, halika at puntahan natin ang mga bata sa loob," saad ni Mother Superior kung kaya't sumunod na ako.
Hindi nagbago ang lugar na iyon, tandang-tanda ko pa ng mga panahon na dito pa ako nakatira. They were the most beautiful memories of my childhood days.
Naglalaro ang mga bata sa isang nursery room pagpasok namin, natigil silang lahat sa biglaan naming pagdating.
"Good morning, Mother Superior, good morning Visitor," saad ng mga bata na siyang nagpangiti sa akin.
"Oh, magsi-pila kayo at bibigyan ko kayo ng tinapay," saad ni Mother Superior sa mga bata na siya nang ginawa ng mga bata upang mabigyan sila ni Mother Superior ng tinapay.
Natuwa ako ng makita ko ang ngiti sa kanilang mga labi buhat ng aking dalang pasalubong.
My childhood here was so special. Bagama't nangungulila ako sa aruga ng mga magulang ay dito ko natagpuan ang isang pamilya na handang tulungan at damayan ako sa kahit anong bagay. It was the love and the sacrifice that built this place at nagpapasalamat ako na dito ako napunta kung saan maayos ang kalagayan ko at namuhay ako ng tahimik at malapit sa mga taong nagmamahal sa akin.
It was an ordinary day back then noong nakita ako ni Joaquin Dela Vega sa bahay ampunan na ito. Malungkot ako at nakaupo lang sa sulok kung kaya't nilapitan niya ako at kinausap at sinabing gusto niya akong kupkupin.
Natakot ako noong una, hindi ko akalain na mayroong isang taong gustong mag alaga sa akin at handa akong paglaanan ng oras at pagmamahal ngunit inabot ko ang kamay niya at tinanggap ko ang kanyang alok. Naguguluhan man ay hindi na ako nagdalawang isip.
Nang mapadpad ako sa Hacienda ay doon ko nakilala ang kanyang nakababatang kapatid na si Wade Dela Vega. Sampung taon lamang ako noon at siya naman ay binatilyo na.
"Wade, this is Rosenda, Rosenda this is Wade, simula ngayon ay tawagin mo na siyang Uncle, maliwanag ba iyon?" pagpapaliwanag sa akin ni daddy.
"Opo Daddy, hello Uncle," saad ko kay Uncle Wade, kinawayan ko siya at saka ngumiti ng matamis ngunit kinamayan niya lang ako at hindi na nagsalita.
It was just a simple crush at first until it grew to the point that I couldn't control myself whenever I saw his very existence.
Biglang nag ring ang phone ko kung kaya't hinugot ko iyon sa aking trousers at tinignan kung sino ang tumatawag, pag tingin ko ay si Daddy.
Me: Hello? Dad,
Daddy: Where are you, Darling?
Me: I'm sorry Dad, I texted you right? Nandito po ako sa bahay ampunan, dumalaw lang.
Daddy: Ah ganoon ba, kakagising ko lang kasi at ang sabi ng kasambahay natin ay hindi ka pa umuuwi, hindi ko rin nabasa ang text mo. Nag-alala ako.
Me: I'm sorry Dad, pa-uwi na ho ako.
Daddy: Okay, mag-iingat ka, Anak.
Me: Opo, bye Dad!
Pinatay ko na ang tawag.
"Uhm Mother Superior, mauna na ho ako, hinahanap na po kasi ako ni Daddy Joaquin," saad ko kay Mother Superior ng lumapit sa kanya.
"Sige, mag-iingat ka Anak, Rosenda ah, kaawaan ka ng Diyos," saad ni Mother Superior at niyakap ako.
Pag-uwi ko ay tumambad sa akin ang lasing na lasing na si Uncle Wade. Pilit niyang tinutungga ang bote ng whiskey na hawak niya kahit wala naman na laman.
"Damn it, I need to get more," saad niya sa sarili sabay lakad sa kusina ngunit pinigilan ko siya.
"Uncle, tama na lasing ka na," saad ko sa kanya ngunit bigla niya akong hinawi at napa-upo ako sa sahig.
"Rosenda? I'm sorry," saad niya nang makilala ako kung kaya't tinulungan niya akong tumayo.
"Anong nangyari Uncle, bakit lasing na lasing ka?" tanong ko sa kanya. It was 10 p.m. at siguradong tulog na si Daddy sa taas.
"I'm going through something," saad niya sa akin.
"Ano iyon?" tanong ko.
"I don't know. The same pain again. It's my mother's death anniversary today," saad niya.
"Come here," saad ko sabay yakap sa kanya.
"I'm fine, Rose you don't have to, ililigo ko lang to tapos magiging okay na ako," saad niya sa akin ngunit sinundan ko siya sa kwarto niya.
"Bakit nandito ka?" tanong niya.
"I thought you might need something," saad ko at saka binuksan ang cabinet niya upang humanap ng damit.
Kumuha ako ng sando at short at inihanda iyon ngunit napansin kong halos hindi niya mabuksan ang shower at napa-upo siya sa shower room kung kaya't pumasok ako at binuksan ang shower at binasa ko siya. Nagulat siya sa ginawa ko.
"It's alright Uncle," saad ko sa kanya.
Dahan-dahan niyang hinubad ang t-shirt niya ngunit hindi niya maitaas iyon kung kaya't tinulungan ko siya.
"It's okay, I'll do it," saad ko sa kanya at itinaas ang t-shirt niya, napatingin ako sa abs niya ngunit hindi ko muna pinansin iyon.
"Seemed amazed? You're blushing," saad niya, napangiti ako at napakagat labi.
"Hay nako Uncle, pasalamat ka at lasing ka ngayon," saad ko sa kanya habang hinuhubad ang t-shirt niya.
"You can touch it if you want to," saad niya.
"Talaga ba?" tanong ko ngunit nauna na ang kamay ko na haplusin iyon.
"God, you're so buff, ang tigas ng abs mo Uncle," saad ko sa kanya.
"Bathe me now," saad niya kung kaya't kinuha ko yung shower handle at itinutok sa kanya.
"Rosenda," saad niya pa.
"Yes?" tanong ko.
"You said you like me right?" saad ni Uncle na tumingin ng malamlam sa aking mga mata.
Damn it, pakiramdam ko ay nanghihina ako sa mga titig niya.
"Uncle, yes I do like you but I love you most, hindi ba't pagmamahal ang importante sa lahat?" saad ko sa kanya.
"Ah importante ba iyon, wala ako non Rosenda," saad niya.
"Meron Uncle, ako," saad ko sa kanya.
"Mahal mo ako? please," saad niya na hindi naniniwala.
"Bakit ba ayaw mo maniwala?" tanong ko sa kanya.
"Because no one loves me, Rosenda, a lot of women likes me but don't love me, isa na dyan ang nanay ko," saad niya.
"Uncle wag mo pong sabihin yan, masasaktan si Daddy at pati na rin ako, mahal ka namin," saad ko sa kanya.
"Ikaw ba Rosenda, kung halimbawang maging tayo, kaya mo ba maging kuntento at tapat sa akin?" tanong niya.
"Oo naman Uncle, ikaw lang naman ang gusto ko eh, pero bakit mo naman naitanong iyan?" saad ko sa kanya.
"Dahil yan ang mga bagay na hindi natutunang gawin ng nanay ko, kung hindi sana siya sumama sa ibang lalaki ay sana ay buhay pa siya ngayon," saad ni Uncle Wade.
Hindi ko alam ang history ng pamilya nila at ngayon ko lang ito naririnig kay Uncle.
So that's it. That's why Uncle Wade is a womanizer, he's mad at his mother for not being loyal and contented.
ROSALINE'S POV: ONE YEAR LATER…“Joaquin! nasaan ba tayo? sabihin mo naman! nakakatakot parang dagat na ‘to, lumulundo eh, nasa bangka ba tayo?!” tanong ko kay Joaquin habang kapit na kapit sa kanya, naka blindfold kasi ako. Pinilit niya pang isuot sa akin yan dahil ayoko talaga baka kasi mamaya ay kung ano na naman ang gawin niya sa akin. “Yes, nasa dagat tayo.” “Joaquin, tanggalin na natin ‘tong blindfold, ayaw ko na, natatakot ako!” “Relax. Wag kang matakot, nandito lang ako. Almost there.” saad niya habang inaalalayan ako. “Hawak ka sa may handle,” utos niya na ginawa ko naman. Nang tanggalin niya ay blindfold ko ay halos malaglag ang panga ko sa sobrang ganda ng view. “Oh my god! We're on a big yacht Joaquin! This is a big yacht and the sea!” saad ko sa kanya na hindi makapaniwala sa ganda ng view habang siya naman ay nakangiti lang sa akin. “You should have seen your face, you’re full of joy right now.” “Thank you, Mahal! I really need a vacation grabe, ngayon nalang u
JOAQUIN'S POV: Nang magising ako ay si daddy agad ang una kong nakita. “P-pa.” saad ko ngunit tuyot ang lalamunan ko. “Joaquin, gising ka na.” napalingon naman ako sa kaliwa at nakita ko si Rosaline. Alalang-alala ang mukha niya at may hawak siyang isang baso ng tubig. Dahan-dahan akong umupo sa hospital bed. Itinapat naman ni Rosaline sa bibig ko yung baso upang makainom ako. “Kamusta na pakiramdam mo? okay ka na ba? sabi ng doktor, stress at over fatigue daw.” “Okay na ako, sa tingin ko. Dad, ikaw ba? okay ka na?” “Sorry, I lied. I’m not really sick, gusto ko lang na puntahan mo ako, Anak.” saad ni lolo. “Uhm, doon lang po muna ako sa labas. Nandoon po kasi si mommy at daddy.” pagpapaalam naman sa amin ni Rosaline kung kaya't hinayaan ko siya. Ngayon ay kami nalang dalawa ni daddy ang nasa kwarto. Walang hiya, na-confine pala ako dahil sa pesteng lagnat. “Noong kabataan ko Anak, ganyan din naman ako sa mommy mo. Die hard na die hard halos ayaw kong pakawalan dahil ako ang
ROSALINE'S POV: Pagdating namin sa Ospital ay kaagad kaming nagtungo sa private room ni lolo. “Nandoon sila lahat pati sila ate Noreen at Neri. This is bad.” saad sa akin ni Joaquin habang papasok kami ng kwarto. “Joaquin, anak.” nanghihina na sambit ni lolo. Lumapit naman kaagad si Joaquin at hinawakan ang kamay ni lolo. “Pa, ano bang nangyari sayo?” tanong niya ngunit napakunot ang noo ni lolo. “Teka, mainit ka.” “Oo Dad, nilalagnat ako eh pero mas importante ka.” “Mabuti pa magpatingin ka para magamot ‘yang lagnat mo.” “Hindi na, Dad, okay lang ako.” saad ni Joaquin na nagmamatigas pa rin. Lumabas nalang ako at bumili ng paracetamol at mineral water. Pagbalik ko ay nasa labas na sila lahat at nag-uusap-usap kung kaya't sumilip ako sa loob ng kwarto ni lolo at nakita ko si Joaquin na nakahiga na sa sofa na nasa gilid ng kama.Kaagad akong lumapit kay Joaquin. “Mahal oh, bumili akong gamot, inumin mo na ‘to.” “Kanina pa masakit ulo ko, akala ko kung saan ka nagpunta, hind
ROSALINE'S POV: “Hello?! bakit ngayon niyo pa sasabihin sa akin kung kailan nakauwi na ako ng bahay?! hindi ba pwedeng ipagpabukas yan?! talagang bibigyan niyo pa ako ng stress sa gabi?! mga putang ina niyo!” singhal ni Joaquin habang may kausap sa cellphone galit na galit na siya kung kaya't hinawakan ko ang braso niya ngunit hinawi niya lang ako. “Hindi ba nag quality check ‘yang mga yan bago ipadeliver dyan sa fabrication?! hindi niyo chineck ng maigi?! tapos sasabihin niyo sa akin ngayon hindi tama yung sukat mali-mali yung mechanisms na pinadala at mali ako ng bili?!” Pilit kong pinapakalma si Joaquin ngunit ayaw niyang kumalma. Sinisigawan niya talaga yung kausap niya. “Gusto kong makita yan ng personal bukas ah!” iyon lang at pinatay niya na ang tawag. “Mahal… tama na yan, hayaan mo na.” “Hayaan eh ginagago na ako ng mga ‘to eh!” singhal niya at nag dial na naman ng isa pang number. “Hello?! Hello?! ano yung nirereklamo ng foreman ko?! mali daw yung pinadala niyong mecha
ROSALINE'S POV: Simula ng mangyari ang pagbisita na iyon sa amin ni lolo at daddy ay mas inigihan ni Joaquin ang pagtatrabaho niya. May mga kumukuha sa kanyang clients kaya sinasamantala niya basta maganda ang bayad ngunit kapalit ng pagiging abala niya ay ang kawalan namin ng oras sa isa’t-isa. Palagi akong naiiwan sa Penthouse. Naglalaba, naglilinis at nagluluto nang sa gayon ay pag-uwi ni Joaquin ay may pagkain na. Hindi ko akalain na ganito pala kahirap maging housewife and what more having kids pero hindi ako pwedeng sumuko. I know what we want. I know what I want for my babies at ito na iyon. Ang binubuo naming pamilya ni Joaquin. Isang gabi ay malakas ang ulan at nag-aalala na ako kay Joaquin dahil wala pa rin siya. 10:00 pm na ng gabi kung kaya't tinawagan ko na siya pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Nasa kama lang ako at nakaupo lang ngunit hindi na ako mapalagay kung kaya't pilit kong tinatawagan ang cellphone niya ngunit nagri-ring lang ito. Damn it, Joaquin. As
Maya-maya ay dumating naman si Joaquin na halos mataranta at muntik pang madapa papasok ng Penthouse. “Uncle, Daddy! hayaan niyo na nga sabi kami bakit ba kayo nandito?!” singhal niya sa dalawa na inis na inis. “Matigas ka pa rin?! Hindi ko alam kung saan nanggagaling ‘yang ugali mo na yan Junior!” saad naman ni lolo. “Eh kasi naman, bakit niyo ba kami pinapakialaman?! Dad, we’re old enough, we can handle ourselves.” “Yeah, sure, you can handle yourself but what about Rosaline? she's young, she can't do this alone Joaquin, don't be so selfish!” “I'm not selfish, I’m doing this for her, bakit Dad?! akala mo hindi ko kakayanin ng wala ang pera mo?!” “Look Joaquin, this is not about the money. First, you ruined her life and now you're taking her away from me. My only daughter.” saad naman ni daddy. “Ano bang gusto niyong mangyari?! parang hindi tayo nagkakaintindihan dito eh, ikaw Dad, tinakwil mo ako dahil galit ka sa bawal na relasyon namin, tapos ngayon hindi mo naman mapanindi