Ryah Zovee POINT OF VIEWSANDALI kaming natahimik na tila pinapakiramdaman ang bawat isa. Maya maya pa, inilagay mo Kezia ang mangkok na hawak niya sa tabi ng maliit na mesa saka ako tinanong. “How do you feel? Are you still cold? May nararamdaman ka pa bang hindi ka kumportable?” Sunod sunod na tanong niya sa akin habang sinisipat ako.Umiling ako sa kaniya. “I feel much better now, thank you, Kezia.” Tinignan niya ako ng napapataas ng kilay.“Why are you so polite to me? I just want to know if you are feeling better now.” Hindi ako nakaimik sa sinabi niya kaya't napakamot nalang ako sa batok ko.Naramdaman ko ang pagbuntong hininga niya. “What if stay with me tonight? Gabing gabi na. And! Don't think about anything, puwede ka namang umuwi nalang bukas.”Napakamot nalang ako ulit. Gusto ko sana kaso si Ruby, siguradong hahanapin ako no'n pagkagising niya. “Gusto ko sana, kaso si Ruby nasa bahay. Takot siya sa mga kulog at kidlat lumalakas pa naman ang ulan.” Pagpapaliwanag ko sa kani
Ryah Zovee POINT OF VIEWHindi ko na napigilang mapaupo habang napayakap sa sarili dahil sa halo halong ginaw at sakit ng nararamdaman. Ramdam ko ang pamumula ng mata ko. Nanginginig akong kinapa ang cellphone ko at pinilit humarap sa screen. Lumalabo na ang paningin ko ngunit pinipilit ko nalang ang sarili na maghanap ng puwedeng ma-contact.Sa huli, ang tanging puwede kong ma-contact ay si Kezia. Mabilis ko itong tinawagan at napapikit na nanginginig habang hinihintay na sagutin niya.Nang sagutin niya mabilis akong nagsalita. “Ke-Kezia. Puwede bang s-sunduin mo ako?” Nanginginig na sabi ko habang pilit kong nilalakasan ang buses ko. Napapikit pa ako ng mariin dahil sa malakas na hangin na tumama sa katawan ko.Narinig ko ang pagkasinghap sa kabilang linya na tila nagulat. “Ryah? What's going on? Tell me, where are you? Pupunta ako kaagad diyan.” Tarantang sabi ni Kezia sa kabilang linya. Sinabi ko kaagad ang address ko. Rinig ko sa kabilang linya ang pagtakbo niya. “Oo! Papunta na
Ryah Zovee Sandoval POINT OF VIEWHINDI ako nakagalaw sa kinatatayuan habang tinitignan ang magkayakap na si Grayson at Zoe. Hindi man ako ganoon kalapit sa kanila ngunit dama ko na iba na ang relasiyon na mayro'n sila.Gusto kong umiyak, gusto kong sumigaw, gusto kong magalit at ipagsigawan kay Grayson na mali na ang nakikita ko. Na mali na ang lahat, pero paano? Paano ko gagawin 'yon kung walang maniniwala sa akin.Ang kaninang pakiramdam ko na masama ay lalo lamang lumala dahil sa kanila. Hindi man lang ako nayakap ni Grayson ng ganiyan at halikan ang noo ko sa tuwing kailangan ko. Napakuyom ako ng kamao habang pinipigilan kong maglabas ng emosiyon. Alam ko naman sa sarili ko na hindi ako minahal ni Grayson, tanggap ko na 'yon, pero, ang makita ko siyang ganito sa harap ko ay hindi na tama. Mag-asawa pa rin kami. Alam nilang nandito ako, but they still act like that? Worst sa harap pa ng maraming tao? So, ano ako rito? I look like a mistress na pinagpipilitan ang sarili sa isang t
Sandaling natulala si Ryah. Nanlamig ang mga kamay at paa niya sa hindi inaasahang dalawang tao na nasa harapan niya. Bago pa man siya mabalik sa kaniyang wisyo, si Zoe na nakatayo malapit sa pintuan ay nakikipagkamustahan na sa lahat, may halong mapang-angkit at tila isang anghel kung ngumiti. “Is everyone already here? You shouldn't waited too long, right? We did some matters kasi before going here.” Lumingon siya sa paligid hanggang sa napatigil ang kaniyang tingin kay Ryah. Kunware pa itong nagulat saka ngumiti. “Ryah, nandito ka pala. I thought hindi ka pupunta sa welcome party ko. It's great, you came.” Si Grayson na nasa tabi niya ay tinapunan lamang ng lingon si Ryah, wala pa ring ekspresiyon at tila wala silang malalim na relasiyon sa isa't isa. Bahagyang nagulat si Ryah at nalito dahil sa sinabi nito. Hindi niya pinahalata ang pagkasimangot at hindi niya gusto ang nangyayari. 'Welcome party ni Zoe? 'Di ba napag-usapan naming farewell party ito? Dinner with friends? Ba
PINAHID ni Ryah ang kaniyang nagbabadyang mga luha at mabilis na tumayo upang ayusin ang sarili. Nanghihinayang pa rin siya sa mga bagay na pinaglaanan niya ng oras sa trabaho ngunit sa huli ay mapupunta rin pala sa iba. Nagbukas muli ang elevator dahil sa may sasabay sa pagbaba. Napatikhim ng mahina si Ryah, isang kumpunan ng mga workers ang pumasok. Tinignan nila si Ryah na puno ng pag-aalala at hindi pagpayag na umalis siya at manatili sa kumpanya. “Ma'am, aalis ka na ba talaga?” Bahagyang nagulat si Ryah sa tanong nito. “'Wag ka nang umalis Ma'am. Hindi kami pagpayag na aalis ka.” Napakurap si Ryah dahil akala niya'y aawayin siya ng mga ito. “Ayaw ko sa bagong director na si Zoe, ang yabang ng dating, parang high na siya kaagad eh kararating palang. Hindi ko siya gusto.” “Babaan mo buses mo.” Pagsita ng isa sa pumasok. “Anak siya ng Pamilyang Russo 'di ba? Isa rin sa successful na pamilya. Balita ko first love siya ni Mr. Grayson. Pero feeling ko may malalim pa Silang r
Makalipas ang ilang oras na biyahe ay nakarating na sila sa kompanya. Panay ang buntong hininga ni Ryah habang nakasunod kay Grayson na hindi siya hinayaang makaalis. Nang bitawan siya ni Grayson, napatingin pa siya sa kaniyang braso na namumula na dahil sa pagkakakapit ni Grayson. May kaunting sakit na naramdaman si Ryah ngunit pinili niya na lamang na indain ito.Sa buong biyahe nila, kahit pilitin man ni Ryah ang umalis ay hindi niya nakaya dahil sa lakas ni Grayson. Mahigpit siyang hinawakan na parang wala lang kay Grayson kung masasaktan ito. Naramdaman ni Ryah na parang trinato siya na parang isang robot.Napabuntong hininga nalang muli si Ryah. Hinarap siya ni Grayson bago pumasok ng tuluyan sa loob ng kumpanya. Seryuso ito at malamig ang mga matang tinignan siya. “This time, I will personally supervise you and complete the work. I will sure you wouldn't do anything wrong again.” Tila may pagbabanta itong nagsalita.Napairap nalang si Ryah ng tumalikod ito. Wala rin namang maga