บทที่ 115

ซอง อันยี หน้ามุ่ยและปล่อย ทัง โรลชูว ไป จากนั้นเธอก็เดินตามไปที่โต๊ะทำงานของเธอ "การเดินทางเป็นยังไงบ้าง?"

ทัง โรลชูว กลอกตาและพูดอย่างพ่ายแพ้ "ฉันต้องเผชิญกับหน้าที่ที่น่ารำคาญเหล่านั้นทั้งวันแกคิดว่าฉันรู้สึกยังไงล่ะ?"

"นั่นไม่ดีแน่ ๆ แต่เมื่อเทียบกับตอนนี้ แกกำลังมีปัญหาจริง ๆ นั้นแหละ"

ซอง อันยี เหลือบมองไปที่ห้องทำงานของ หลี่ น่า อย่างเคร่งขรึม “เมื่อเช้านี้หลังจากที่ กู โรลโรล มาที่สำนักงานเธอก็ไปร้องเรียนเรื่องนี้กับ หลี่ น่า เธอบอกว่า แกไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของบริษัท ปฏิเสธที่จะร่วมมือกับเธอและไม่สนใจชื่อเสียงของบริษัท ผู้หญิงคนนั้นเล่นใหญ่จริง ๆ หลี่ น่า ถูกเรียกไปประชุมในตอนเช้าและตอนนี้เธออาจจะรอแกอยู่"

"จริงเหรอ?"

ท่าทีของ ทัง โรลชูว ไม่แปลกใจมากนัก ดูเหมือนเธอจะเดาได้ว่า กู โรลโรล จะทำแบบนี้

เธอเม้มปากและมีรอยยิ้มเย็นชาที่มุมริมฝีปาก "ถ้าอย่างนั้นฉันควรไปหา หลี่ น่า ฉันอยากจะรู้ว่า บริษัท จะทำยังไง"

หลังจากคุยกับ ซอง อันยี ทัง โรลชูว ก็ลุกขึ้นและไปที่ห้องทำงานของผู้จัดการเพื่อตามหา หลี่ นา

"คุณอยู่ที่นี่เอง"

เมื่อเห็น ทัง โรลชูว หลี่ น่า วางงานในมือของเธอ ท่าทีที่เ