บทที่ 11

เธอพูดอย่างตะกุกตะกักด้วยเสียงอันเบา ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดเหล่านั้นจะออกจากปากของเธอแต่ลู ชินจินก็ได้ยินทุกคำที่เธอพูด

ในเวลานั้น สายตาของเขาดูเปลี่ยนไปก่อนจะถามเธอว่า “คุณแน่ใจแล้วใช่ไหม?”

“ค่ะ” เธอพยักหน้าเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น

แก้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงสด ความสวยงามบนใบหน้าของเธอนั้น แม้แต่ดาราก็ไม่สามารถเทียบเคียงได้ ในเวลานี้ เธอดูงดงามและมีเสน่ห์มาก

หัวใจของเขาเต้นแรงในขณะที่ริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ผมควรจะต้องเคารพการตัดสินใจของคุณสินะ”

เขาปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามความรู้สึก เขาวางแก้วไวน์ลงและโอบแขนไปรอบ ๆ เอวของเธอแล้วดึงเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของเขา จากนั้น เขาก็ค่อย ๆ ก้มศีรษะและจูบลงบนริมฝีปากของเธอเบา ๆ

‘ตู้ม!’

ทัง โรลชูวรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างระเบิดขึ้นภายในใจของเธอ วินาทีต่อมา เธอจึงปล่อยจิตใจของเธอให้ว่างเปล่า

จูบเบา ๆ ของเขาสามารถลิ้มรสไวน์จากริมฝีปากของเขาได้ เขาทำให้เธอตกอยู่ในภวังค์ ด้วยจูบของเขา

มีเสียงพึมพำขึ้นมาในหัวและเธอก็มองไปที่ผู้ชายคนนั้นด้วยความงุนงง เธอไม่สามารถบรรยายความรู้สึกแปลก ๆ นั้นออกมาเป็นคำพูดได้

เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมีจูบแบบนี้อยู่บนโลกใบนี้ด้วย ในที่สุดลู ชินจินก็ได้ปลดปล่อยเธอ เขาสูดหายใจเข้าเต็มปอด โรลชูวรู้สึกราวกับว่าอากาศทั้งหมดกำลังจะถูกดูดออกมาจากปอดของเธอ

ดวงตาของเขาลุกโชนและดุเดือด แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็หยุดการกระทำทุกอย่างก่อนที่มันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้

เขาจ้องไปที่หน้าอกของเธอที่กำลังหายใจอย่างรุ่นแรง เมื่อเธอกลับมามีสติแล้ว ในที่สุดเธอก็พูดออกมาว่า “ขอบคุณนะคะ”

เธอรู้สึกขอบคุณที่เขาได้หยุดการกระทำก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปมากกว่านี้

ลู ชินจินระงับความกระสับกระส่ายภายในใจของเขาและพูดขึ้นอย่างเมินเฉยว่า “ไม่ต้องกังวลหรอก วันนี้มันก็แค่น้ำจิ้ม แต่ในอนาคตผมจะทำมากกว่านี้แน่นอน”

เธอหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ฉันรู้ว่าคุณค่อนข้างแตกต่างจากที่ฉันคิดเอาไว้”

“หืม? คุณคิดว่าผมเป็นยังไงเหรอ?” เขาถามด้วยความสงสัยในขณะที่เขาขมวดคิ้ว

“คุณเป็นเหมือนผู้ชายที่ลึกลับและไม่ค่อยเปิดเผยตัวตนเท่าไหร่ ฉันคิดว่าคุณเป็นคนที่เย็นชา ใจเย็นและโหดเหี้ยม คุณดูเหมือนผู้ชายที่มีอำนาจ และดูเหมือนว่าคุณไม่มีทางที่จะมามีความสัมพันธ์อะไรกับฉันได้” เธอพูด

“แล้วตอนนี้ล่ะ?”

“คุณเข้าถึงได้ไม่ยากอย่างที่คิด”

ลู ชินจินมองไปที่เธออย่างจดจ่อและพูดว่า “คุณเป็นคนเดียวที่ผมจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของผม แต่ต่อหน้าสาธารณชน ผมจะแสดงความเย็นชาออกมาเท่านั้น”

คำพูดของเขาทำให้ทัง โรลชูวถึงกับพูดไม่ออก

เธอประทับใจที่เขาไว้ใจเธอ

เธอจะโกหกผู้ชายคนนี้ได้อย่างไรในเมื่อผู้ชายคนนี้ดูจริงใจกับเธอมากเช่นนี้

“ฉันเองก็จะแสดงตัวตนที่แท้จริงของฉันกับคุณด้วยเช่นกัน” เธอให้สัญญา

ทัง โรลชูวและลู ชินจินได้ก้าวเข้ามาอีกขั้นสำหรับการแต่งงาน ในคืนที่สองของการแต่งงาน พวกเขาต้องนอนเตียงเดียวกัน

พวกเขาเชื่อใจกันและกันว่าพวกเขาจะไม่ล้ำเส้นกัน

ทัง โรลชูวนอนหลับอย่างสบายใจในคืนนั้น และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็ไม่เห็นเขาอยู่ในห้องนอนแล้ว

เธอเดาว่าเขาคงจะออกไปทำงานแล้ว แต่เมื่อเธอเดินลงมาข้างล่าง เธอกลับเห็นเขากำลังนั่งรอเพื่อทานอาหารเช้ากับเธอ

บนโต๊ะอาหารมีทั้งอาหารจีน อาหารตะวันตก ถูกจัดวางเอาไว้เป็นจำนวนมาก หลายเมนูถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นไปตามรสนิยมความชอบของเธอ

เธอนั่งลงตรงข้ามเขา ก่อนจะยกชามโจ๊กขึ้นมา กินอย่างเงียบ ๆ อย่างไรก็ตาม อาหารเช้าที่ดูน่าสนุกของเธอนั้นถูกขัดจังหวะเมื่อกู โรลโรลโทรเข้ามา

เธอขมวดคิ้วด้วยใบหน้าที่ดูไม่พอใจ

“มีอะไรหรือเปล่า?” ลู ชินจินถาม เขารู้สึกว่าอารมณ์ของเธอเปลี่ยนไป

“มันเป็นสายที่ฉันไม่อยากรับค่ะ” เธอกล่าว

เธอรู้ว่าถ้ากู โรลโรลโทรมาในเวลานี้ มันจะต้องมีเรื่องอะไรไม่ดีแน่ ๆ

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่อยากรับสาย แต่ในที่สุด เธอก็ตัดสินใจรับสาย จากนั้น เธอก็ได้ยินเสียงของกู โรลโรลดังขึ้น “โรลชูว ฉันได้ยินคุณพ่อบอกว่าเธอย้ายออกไปแล้ว คืนพรุ่งนี้เป็นคืนงานหมั้นของฉันกับยินเฟง เธอจะต้องมาร่วมงานให้ได้นะ!” กู โรลโรลพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเย้ยหยัน

ทัง โรลชูวอยากจะทำให้เธอหน้าเสีย แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็พยายามอดทนและพูดออกไปว่า “กู โรลโรล เธอคงภูมิใจมากสินะที่เธอได้ของที่คนอื่นไม่ต้องการไป”

จากนั้น เธอก็ได้วางสายทันทีโดยไม่รอฟังคำพูดจากกู โรลโรล

ลู ชินจินเลิกคิ้วและมองไปที่เธอ เขาเม้มปากและพูดว่า “คุณทำให้ผมตกใจที่คุณกล้าพูดแบบนั้น”

“เอ่อ…นี่เป็นเพียงน้ำจิ้มเท่านั้นค่ะ” เธอกล่าว

เธอวางโทรศัพท์ลงและกินโจ๊กต่อ

ลู ชินจินจ้องมองไปที่เธอด้วยความสนใจ จู่ ๆ เขาก็คิดว่าภรรยาของเขาเป็นคนที่น่าสนใจมาก

“แล้วคุณจะทำยังไงต่อไปหลังจากที่พวกเขาทำแบบนั้นกับคุณ?” เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามออกไป

เขารู้ประวัติของเธอเป็นอย่างดี เนื่องจากว่าเขาได้ให้มู่ หลิงไปสืบมา เขารู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง

ทัง โรลชูวรู้ดีว่าเขาทำอะไรลงไปบ้าง แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจกับการกระทำของเขาสักเท่าไหร่ เธอไม่ได้วางแผนอะไรเอาไว้เลย

เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเมื่อนึกถึงทุกอย่างที่กู โรลโรลและจี ยินเฟงทำกับเธอเอาไว้ “ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องนั้น แต่ฉันจะไม่ยอมปล่อยพวกเขาไปอย่างแน่นอน!”

ลู ชินจินไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแต่มองไปที่เธอด้วยความสนใจ