บทที่ 166

ทันใดนั้นเมื่อได้ยิน ฉิน มันนี เรียกเธอ ทัง โรลชูว ก็อดไม่ได้ที่จะหยุดเดินพร้อมถามเบา ๆ ว่า "ต้องการอะไร?"

ฉิน มันนี เดินไปหาเธอ เธอสแกน ทัง โรลชูว ตั้งแต่หัวจรดเท้าและพูดด้วยเสียงที่เบาลงอย่างเห็นได้ชัด "เธอควรแสร้งทำเป็นว่าเธอไม่เห็นอะไรทั้งนั้นนะ"

"เธอกำลังสั่งฉันงั้นเหรอ?"

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของผู้หญิงคนนี้ ทัง โรลชูว ก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

"ฉันแค่แนะนำเธอ ว่ามันคงจะดีกว่า ไม่ใช่ทุกอย่างที่ควรจะทำ ไม่งั้น เธออาจจะพบจุดจบที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่"

ฉิน มันนี จ้องไปที่ ทัง โรลชูว อย่างรุนแรงและน้ำเสียงของเธอก็เต็มไปด้วยความโหดร้าย

เธอเคยชินกับความเย่อหยิ่ง มันเป็นไปไม่ได้ ที่เธอจะก้มหัวให้ต่อหน้า ทัง โรลชูว

“คุณฉิน ฉันคิดว่าเธอควรคิดให้ดีก่อนนะ คนที่เสียเปรียบควรก้มหัว อย่าทำตัวเหนือกว่า อย่างแรก ฉันไม่ได้เป็นเกรงกลัวอะไรเธอเลย และสอง ฉันแค่เดินผ่านไป ฉันไม่สนใจเรื่องของเธอเลย นอกจากนี้โปรดระวังการใช้น้ำเสียงของเธอด้วย อะไรที่ทำให้เธอคิดว่าจะสั่งฉันได้"

ทัง โรลชูว มองไปที่ ฉิน มันนี อย่างดูถูก เธอไม่ได้ใช้คำด่าในประโยคที่พูดเลย

ออร่าความแรงของเธอไม่มีวันแพ้ใคร!

หลังจากที่เธอได้ยิ