บทที่11

บทที่ 19

จงอย่ายอมแพ้

คุณรู้ไหมว่าคนส่วนใหญ่ในโลกนี้ยอมแพ้เมื่อพวกเขาเข้าใกล้จุดหมายผมจะให้เป็นตัวอย่างสักหนึ่งเรื่อง –

เมื่อมีใครคนหนึ่งบอกคนๆหนึ่งว่ามีสมบัติล้ำค่ามากมายฝังอยู่ใต้ดินใกล้กับต้นสะเดาคุณสามารถขุดสมบัติอันล้ำค่านั้นจากตรงนั้นแล้วเอามันไปใช้ได้ใครคนนั้นมีความสุขมากที่เขาจะได้สมบัติอันล้ำค่านั่นเขาไปที่ต้นสะเดาเพื่อที่จะลงมือขุดและใครคนนั้นขุดลงไปใต้ดินได้ 5 ฟุตแต่เขายังไม่เจอสมบัติล้ำค่าตรงนั้นแต่แล้วเขาก็ยอมรับในความพ่ายแพ้ระหว่างทางเขาได้ไปต่อว่าคนที่บอกเขาเรื่องสมบัติแก่เขาคนที่เขาคิดว่าทำให้เขาถูกทำให้ดูเหมือนคนโง่

แล้วก็มีใครบางคนกำลังซ่อนตัวและแอบดูสถาณการณ์ทั้งหมดอยู่เมื่อชายคนแรกละทิ้งจากตรงนั้นชายคนที่สองก็ลงมือขุดลงไปในจุดเดียวกันทันทีใครอีกคนหนึ่งนั้นขุดหลุมลึกลงไปประมาณหนึ่งฟุตใต้พื้นดินและนำกล่องสมบัตินั้นไปชายคนที่สองนั้นได้เอาสมบัติไปแล้วจากไปพร้อมเสียงหัวเราะในความโง่เขลาเบาปัญญาของชายคนแรก

ดังนั้นจงจำให้ขึ้นใจเสมอว่าคุณไม่ควรล้มเลิกคุณจะไม่ได้อะไรเลยหากว่าคุณยอมแพ้มันถ้าคุณพยายามฝ่าฟันขึ้นมากกว่านั้นอีกเพียงเล็กน้อยคุณจะประสบความ