LOGINShare
บทที่ 1115
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1116
ไม่อย่างนั้นด้วยความแข็งแกร่งที่จำกัดของตระกูลเฟิง พวกเขาก็เป็นเพียงมดที่แข็งแกร่งกว่าเล็กน้อยในสายตาของพระราชวังหมิงเยว่ผู้คนของสองตระกูลใหญ่ต่างรอคอยผลของการต่อสู้ด้วยความคิดของตนเองการต่อสู้ของบุคคลระดับยักษ์ใหญ่นั้นน่ากลัวอย่างแท้จริงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ไกลพอสมควรแต่คลื่นลมที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราวก็ทำให้พวกเขารู้สึกหายใจไม่ออกได้แข็งแกร่งเกินไป!ไม่ต้องพูดถึงการแทรกแซง พวกเขาไม่สามารถต้านทานผลที่ตามมาได้ด้วยซ้ำ“บึ้ม!!!”“ปัง!!!”เสียงปะทะและเสียงคำรามต่างๆ ดังมาจากด้านล่างอย่างต่อเนื่องไม่มีใครรู้สถานการณ์การต่อสู้ที่แน่ชัดตอนนี้ตระกูลเฟิงค่อยๆ สงบลงจากความตื่นเต้นของพวกเขาท้ายที่สุด ท่านผู้เฒ่าของเราก็แก่แล้วและการต่อสู้ระยะยาวไม่ใช่เรื่องดีสำหรับพวกเขาเมื่อเกิดอุบัติเหตุกับท่านผู้เฒ่าของเรา ผลที่ตามมาอาจไม่สามารถจินตนาการได้ในขณะที่ทุกคนกำลังรอคอยอย่างใจจดใจจ่อทันใดนั้น ก็มีร่างหนึ่งโผล่ออกมาจากด้านล่างด้วยความเร็วแสงความเร็วนั้นเร็วมากจนทุกคนเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างเลือนลาง ตามมาด้วยเสียงดังสองครั้งที่เข้ามาในหู"ปัง!!!""บรึ้ม!!!"ร่างนี้ชนกับ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1117
ไป๋ไค่เซวียนจ้องมองเฟิงเหล่ากุ้ยอยู่ครู่หนึ่ง ยืนยันว่าเขาไม่ได้ล้อเล่นไป๋ไค่เซวียน: "ตาแก่เฟิง บอกเงื่อนไขของแกมา! ถ้าเรายอมรับได้ เราก็จะทำตามความต้องการของแก แต่ฉันหวังว่าแกจะไม่ต้องการอะไรมากเกินไป ไม่อย่างนั้นทุกคนจะตกตาย และแกจะไม่มีความสุข"ตาแก่เฟิงเมื่อเห็นไป๋ไค่เซวียนยอมถอย ในที่สุดก็เผยรอยยิ้มลามก"เงื่อนไขของฉันง่ายๆ ฉันอยากเป็นพันธมิตรกับตระกูลไป๋ของแก"ไป๋ไค่เซวียนประหลาดใจเมื่อได้ยินคำพูดของเฟิงเหล่ากุ้ย"โอ้ ฉันไม่รู้ว่าแกต้องการพันธมิตรแบบไหน" ไป๋ไค่เซวียนถาม"มันง่ายมาก! วิธีที่มั่นคงที่สุดในการเป็นพันธมิตรกันคือผ่านการแต่งงาน""การแต่งงาน? ใครกับใคร?""แน่นอนว่าต้องเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดระหว่างสองตระกูลของเรา ฉันและหญิงสาว ไป๋จิงติงที่อยู่ข้างๆ แก"เฟิงเหล่ากุ้ยพูดจบและจ้องมองร่างของไป๋จิงติงด้วยรอยยิ้มลามกบนใบหน้าของเขาก่อนที่ไป๋ไค่เซวียนจะพูดได้ ไป๋จิงติงที่อยู่ข้างๆ เธออดไม่ได้เธอจ้องมองเฟิงเหล่ากุ้ย ลมหายใจที่สงบอยู่แล้วของเธอกลับเร็วขึ้นอีกครั้ง และหน้าอกที่อวบอิ่มของเธอขึ้นลงอย่างรุนแรง เห็นได้ชัดว่ารู้สึกโกรธมาก"ไอ้โรคจิตแก่! รนหาที่ตาย!"หล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1118
"ไอ้แก่โรคจิต แกต้องคิดให้ดี ถ้าวันนี้แกฆ่าฉันจริงๆ พระราชวังหมิงเยว่จะต้องสูญเสียผู้อาวุโสไปหนึ่งคน ปรมาจารย์พระราชวังจะต้องสืบสวนจนถึงที่สุดอย่างแน่นอน ตระกูลเฟิงของแกสามารถต้านทานความโกรธแค้นของพระราชวังหมิงเยว่ได้หรือเปล่า? อย่าตัดอนาคตของตระกูลเฟิงทั้งหมดเพียงเพราะแรงกระตุ้นชั่ววูบ" ไป๋จิงติงขู่"เธอเป็นสมาชิกของพระราชวังหมิงเยว่ ฉันจะไม่ฆ่าเธอ แต่สมาชิกคนอื่นๆ ของตระกูลไป๋จะต้องตาย! ตราบใดที่เธอไม่ตาย พระราชวังหมิงเยว่จะไม่ดำเนินการใดๆ ต่อตระกูลเฟิงของฉัน" ตาแก่เฟิงกล่าวด้วยฟันที่กัดแน่น"ถ้าแกยังให้ฉันมีชีวิตอยู่ และเมื่อฉันมีพละกำลังเพียงพอ ฉันจะทำลายตระกูลเฟิงของแกและแก้แค้น ฉันยังเด็กและมีเวลาอีกมากมาย ถ้าทุกอย่างเป็นเช่นนี้ ครอบครัวของพวกเราทั้งสองก็จะไม่มีจุดจบที่ดี ทำไมแกไม่ปล่อยพวกเราไปตอนนี้ และจากนี้ไป ทุกคนจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก?" ไป๋จิงติงแนะนำอย่างรวดเร็วเธอกลัวจริงๆ ว่าตาแก่เฟิงจะลงมือโดยหุนหันพลันแล่นและฆ่าทุกคนในตระกูลไป๋ในกรณีนั้น แม้ว่าจะแก้แค้นในอนาคต จะมีประโยชน์อะไร?ตระกูลไป๋จะไม่รอดเช่นกันในท้ายที่สุด ทั้งสองตระกูลจะต้องประสบกับความเสียหายตาแก่เฟิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1119
"แกเป็นท่านผู้เฒ่าของตระกูลเฟิง ดังนั้นทุกสิ่งที่ตระกูลเฟิงทำคือการตัดสินใจของแก?" หลินตงถามอีกครั้ง!"ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร? ตระกูลเฟิงของฉันล่วงเกินคุณได้ยังไงร? ได้โปรดพูดออกมา หากเป็นความผิดของตระกูลเฟิงของเรา เราจะขอให้พวกเขาขอโทษอย่างแน่นอน" ตาแก่เฟิงกล่าวอย่างสุภาพหากคนธรรมดากล้าพูดกับเขาแบบนี้ตาแก่เฟิงคงไม่สุภาพขนาดนั้นอย่างแน่นอน บางทีเขาอาจจะเป็นฝ่ายลงมือและทำให้อีกฝ่ายพิการก่อนก็ได้แต่เขาไม่สามารถมองคนสวมหน้ากากที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันนี้ออกนอกจากนี้ การลงมืออย่างเงียบงันเช่นนี้ตาแก่เฟิงก็ยังต้องปฏิบัติด้วยความระมัดระวังท้ายที่สุดแล้ว ทางช้างเผือกนั้นใหญ่และกว้างเกินไปมีดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่นับไม่ถ้วน มีผู้คนอยู่เต็มไปหมด นอกจากพวกเขาเขาไม่เชื่อว่าความแข็งแกร่งระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงกลางขั้นสูงสุดของเขาจะอยู่ยงคงกระพัน"ดี! เมื่อแกพูดแบบนั้น ฉันจะไม่ยุ่งวุ่นวายอีกต่อไป แกไม่ต้องกังวลว่าฉันจะเป็นใคร! อย่างไรก็ตาม ฉันฆ่าเฟิงซิงเจี้ยน เขาพาตัวนายน้อยของตระกูลเฟิงของแกไปและวางแผนที่จะประทับตราทาสบนดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1120
นี่มันเกิดบ้าอะไรกันแน่?เมื่อกี้ เขารู้สึกชัดเจนว่าไม่มีพลังต่อดาบเล่มนี้ และคิดว่าตัวเองคงจะตายแล้วแต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้รับอันตรายใดๆหรือเป็นแค่กลอุบาย พื่อทำให้กลัวเท่านั้นหัวใจของตาแก่เฟิงผ่อนคลายลงทุกคนที่นั่น รวมถึงสองยักษ์ใหญ่ของตระกูลไป๋ หันความสนใจไปที่ตาแก่เฟิงพวกเขาเห็นทุกสิ่งที่หลินตง เพิ่งมือลงทำแต่เฟิงเหล่ากุ้ยไม่ได้ถูกฆ่าด้วยดาบ อย่างที่พวกเขาจินตนาการไว้ กลับกันเขายังปกติดีนี่มันแค่คุยโม้ แต่ทำไม่ได้จริงพอทุกคนเริ่มสับสน"ตึง!!!"มีเสียงดังขึ้นทุกคนหันตามเสียงและมองไปรอบๆนี่....???ทุกคนจ้องมองทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าด้วยความงุนงง ทุกคนตะลึงกันหมดพวกเขาเห็นว่าดาวเคราะห์ที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของตาแก่เฟิง ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน และตอนนี้กำลังเคลื่อนตัวไปทางแต่ละด้านด้วยพื้นผิวที่ถูกตัดอย่างเรียบร้อยและสม่ำเสมอ ราวกับว่ามันถูกผ่าเปิดออกด้วยของมีคมบางอย่างของมีคม???จากนั้น ฝูงชนก็หันกลับมามองหลินตงอีกครั้ง หรือพูดให้ถูกต้องกว่านั้นคือ มองไปตรงดาบยาวสีแดงในมือของเขาคงไม่ใช่ขอวงมีคมหรอกนะ?เป็นไปได้ไหมว่าการฟันอย่างไม่ตั้งใจของชายสวมหน้ากากคนนี้ก่อนห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1121
ไป๋จิงติงจ้องมองหลินตงไม่ไกลนักเธอมีสีหน้าตกใจเธอรู้ถึงความแข็งแกร่งของตาแก่เฟิงขั้นสูงสุดในช่วงกลางของปรมาจารย์มหาจักรวาลแต่เขาไม่สามารถต้านทานดาบธรรมดาของชายคนนี้ได้เลยหรือ?และพลังของดาบเล่มนี้ก็น่ากลัวเกินไปเช่นกันไม่ใช่หรือ?ไป๋จิงติงรู้สึกว่าในบรรดาผู้คนทั้งหมดที่เธอรู้จัก มีเพียงเจ้ากรมวังเท่านั้นที่อาจมีพลังที่จะต่อสู้กับบุคคลนี้แม้แต่รองเจ้ากรมวังทั้งสองคนของพระราชวังหมิงเยว่ ก็ยังไม่สามารถทำได้คนแบบนี้จะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?และตามความตั้งใจของเขา เป็นเพียงเพราะตระกูลเฟิงต้องการประทับตราทาสบนดาวเคราะห์พื้นเมือง ที่เขาบังเอิญพบเจอพละกำลังที่น่าเหลือเชื่อความยุติธรรมนั้นล้นหลามคนแบบนี้หายากจริงๆเมื่อกลับไปที่พระราชวังหมิงเยว่ เธอจะไม่ลืมถามเจ้ากรมวังว่า รู้จักคนๆ นี้หรือไม่การสวมหน้ากากสีเงินและถือดาบยาวสีแดงนั้นควรจะจดจำได้ง่ายท้ายที่สุดแล้ว มีเพียงไม่กี่คนในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่สามารถไปถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาลได้ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพิจารณาจากรูปร่างของเขาแล้ว เขาไม่น่าจะแก่เกินไป อย่างน้อยก็ไม่ใช่ชายชรา ไม่ใช่แค่วัยกลางคนห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1122
ตระกูลเฟิงต้องพินาศเป็นแน่หลินตงมองไปที่ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งกำลังถูกแบ่งครึ่งและแยกออกจากกันไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่บนดาวเคราะห์ดวงนี้ ซึ่งหลินตงสัมผัสได้ล่วงหน้าด้วยพลังจิตวิญญาณของเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่กล้าทำเช่นนี้หลินตงยังคงพึงพอใจกับพลังของดาบเล่มนี้มากการผสมผสานระหว่างดาบกำราบมาร และทักษะการต่อสู้ชั้นยอด วิชาดาบกำราบมาร น่าประทับใจจริงๆกุญแจสำคัญคือเขาไม่ได้ใช้ความแข็งแกร่งแม้แต่น้อย เขาแค่ใช้ดาบอย่างสบายๆ โดยต้องการลองพลังของการผสานดาบกำราบมารกับวิชาดาบกำราบมารไม่คาดคิดว่ามันจะสร้างพลังทำลายล้างที่ยิ่งใหญ่ได้เช่นนี้เมื่อท่านผู้เฒ่าตระกูลฟิงตายไป สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือสมาชิกหลักของตระกูลลมเท่านั้นหลินตงหันไปมองยานรบประจัญบานกาแล็กซีของตระกูลเฟิงเพียงแวบเดียว สมาชิกหลักของตระกูลเฟิงก็หวาดกลัวจนหัวใจแทบหยุดเต้นหลินตงเป็นเพียงตัวแทนของความตายในสายตาของพวกเขา"เนื่องจากตระกูลเฟิงของแกปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนมดและสามารถเหยียบย่ำพวกเขาจนตายได้ตามต้องการ ฉันจะปฏิบัติต่อแกเหมือนมดและเหยียบย่ำพวกแกจนตายได้ตามต้องการได้ใช่ไหม?"หลังจากหลินตงถามคำถามนี้เสร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1123
หลังจากจัดการกับตระกูลเฟิงจนเสร็จสิ้นแล้ว จิตใจของหลินตงก็ผ่อนคลายลงมากในที่สุดก็ได้ล้างแค้นครั้งใหญ่ ให้กับหลินตงอีกคนกับโลกในอีกมิติเวลาได้ ถือได้ว่าเป็นชดชเยให้ตัวเขาในวัยชราต้องรู้ว่า หลินตงและโลกในอีกมิติเวลานั้น ถูกประทับตราทาสโดยตระกูลเฟิงได้สำเร็จ และไม่สามารถพลิกสถานกดารณ์ได้อีกหลายชั่วอายุคนพลังจากการประทับตราทาสนั้นได้ผลักดันให้เฟิงรั่วก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดที่ไม่อาจจินตนาการได้ ทำให้เขากลายเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครทัดเทียมในกาแล็กซีแม้จะผ่านมาหลายพันปีแล้ว เขาก็ยังได้รับตำแหน่งเจ้าแห่งกาแล็กซี ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่น่าเสียดายที่ในมิติเวลานี้ เฟิงรั่วได้ลงไปคุยกับรากมะม่วงตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วตอนนี้ตระกูลเฟิงก็ถูกทำลายล้างไปแล้วเช่นกันท่านผู้เฒ่าและสมาชิกหลักของตระกูลเฟิงตายเกือบหมดแล้ว และคนที่เหลือไม่สามารถก่อปัญหาใดๆ ได้นอกจากนี้ ตระกูลไป๋จะไม่เก็บพวกเขาไว้มหาอำนาจเข้าใจหลักการของการกำจัดรากเหง้าดีกว่าใครๆหลินตงไม่จำเป็นต้องกังวลกับเรื่องนี้อีกต่อไปเขากลับไปที่ยานรบแปดเหลี่ยมอย่างรวดเร็วทันทีที่เขาเข้ามา เย่ชิงหวู่ก็ทักทายเขาและตะ
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1415
อสูรดาราในอสูรกาแล็กซีเหล่านี้ไม่ได้ฆ่าหลินตงทันที แต่เลือกที่จะค่อยๆ เข้าใกล้และบีบวงล้อมของพวกมันพวกเขาจะทำเช่นนี้เพราะทั้งหลินตงและคนอื่นๆ ต่างก็เป็นปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินที่มีศาสตราเทพมายาอันตรายอย่างยิ่งหากทั้งสองร่วมมือกันและโจมตีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยกะทันหัน ก็มีแนวโน้มว่าจะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถึงแก่ชีวิตได้ดังนั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันไม่ให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานตอบโต้ตราบใดที่ขวางทางถอยของหลินตงและค่อยๆ รุกคืบ แม้ว่าหลินตงจะลอบโจมตี พวกเขาก็จะมีเวลาตอบสนองและหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาอันเลวร้ายหากปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินเกือบสามสิบคนรวมใจกันเป็นหนึ่ง แล้วโจมตีพร้อมกัน โดยไม่สนว่าตัวเองจะบาดเจ็บหรือไม่ หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานจะไม่มีโอกาสต้านทานท้ายที่สุดแล้ว ความแตกต่างด้านจำนวนคนของทั้งสองฝ่ายนั้นมากมายเกินไปน่าเสียดายที่ไม่ใช่พวกเขาอสูรยักษ์สีทองเหล่านี้คือกำลังรบชั้นนำของเผ่าพันธุ์ของตน ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์ตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนของอสูรดาราที่ัตัวเองสังกัดอยู่ด้วยหากใครคนใดคนหนึ่งถูกหลินตงเล็งเป้าโจมตีอย่างกะทันหันจนได้รับบาดเจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1414
หลังจากเข้าใกล้เต่ายักษ์แล้ว พวกเขาก็ถอนกายาทองคำอมตะและยืนอยู่บนกระดองของมันอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์การเคลื่อนไหวของพวกเขาดึงดูดความสนใจของอสูรยักษ์สีทองที่อยู่รอบ ๆ ทันที“เกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้แกยังทำเป็นเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ไม่เพียงแต่แกเรียกพวกเราว่าสัตว์เดรัจฉาน แถมยังบอกอีกว่าถึงเราจะโจมตีพร้อมกัน ก็ยังไม่สามารถฆ่าแกได้ ตอนนี้ทำไมล่ะ? กลัวขึ้นมาแล้ว? ถ้ากแน่กริงก็เข้ามา! มาสู้กันอีกสามร้อยยก!” ป้าเทียนเยาะเย้ย"ชิ!!! ในหัวนั่นมีสมองอยู่ไหม? แกมองยังไงว่าฉันหนี? ถ้าฉันกลัวคงวิ่งหนีไปแล้ว? ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าพวกแแกกล้าก็มาฆ่าฉันสิ!" เฉินจิงจื่อหานตะโกนตอนนี้ เขาได้กลับมามีท่าทีเหมือนเจ้าสำนักน้อยแห่งสำนักดาวสวรรค์อีกครั้งแล้วนี่แหละยังอธิบายได้ว่า ใช้อำนาจรังแกคนอื่นมีไป๋หลี่เหยียนหง ปรมาจารย์ระดับราชันย์อมตะหนุนหลังอยู่แน่นอนว่าเขาจะไม่กลัวขยะพวกนี้เฉินจิงจื่อหานเมินอสูรยักษ์สีทองที่กำลังเข้ามาเหล่านี้แต่หลินตงที่อยู่ข้างๆ กลับรู้สึกกังวลเล็กน้อยไป๋หลี่เหยียนหงเคยกล่าวไว้90% ของพลังการต่อสู้ของเธอ จะต้องใช้เพื่อระงับความปรารถนาที่กำ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1413
คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1412
ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
