LOGINShare
บทที่ 176
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1555
หลินตงยังอยู่ในห้องต่อไปอีกสักพัก จากนั้นจึงตามจูหมานหลินไปยังห้องอาหาร!ตลอดมื้ออาหาร จูจูเฝ้าดูหลินตงไม่ละสายตาไม่มีทางเลือกอื่น หลินตงจึงต้องกินอาหารจนหมดโต๊ะ และเด็กหญิงตัวน้อยก็ปล่อยเขาไปหลังจากรับประทานอาหารเสร็จ หลินตงก็ถูกจัดห้องแยกไว้ห้องนี้อาจไม่ถือว่าหรูหราแต่โชคดีที่ห้องค่อนข้างสะอาดและเป็นระเบียบซึ่งสอดคล้องกับเจตนาของหลินตงหลินตงไม่มีข้อกำหนดมากเกินไปในเรื่องนี้ตราบใดที่ห้องไม่สกปรกหรือรกเกินไป เขาก็สามารถยอมรับได้ในขณะหลินตงที่พักผ่อนในห้องยานขนสินค้าเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วไปยังทางเข้าของรูหนอนเมื่อระยะทางใกล้เข้ามาอารมณ์ของจูหมานหลิน ก็เริ่มตึงเครียดมากขึ้นเรื่อยๆระยะทางประมาณสามวันจากทางเข้ารูหนอนนั้นง่าย และอันตรายที่สุดในการเผชิญหน้ากับโจรสลัดอวกาศด้วยความแข็งแกร่งของพวกเธอบนยานขนสินค้า แม้แต่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นก็ยังไม่มีเลยการเผชิญหน้ากับโจรสลัดอวกาศสักกลุ่ม ก็ไม่มีทางรับมือได้เลยเวลากำลังผ่านไปอย่างช้าๆไม่นาน ยานขนสินค้าก็เข้าสู่โซนเสี่ยงสูงจูหมานหลินรู้สึกตึงเครียดตลอดเวลาเธอภาวนาในใจอย่างแน่วแน่ อย่าได้เผชิญหน้ากับโจรสลัดอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1554
ทันทีที่หลินตงมาถึงอาณาจักรดวงดาว เขาก็ถูกไป๋หลี่เหยียนหงพามายังนิกายแก้วเจ็ดแสงทันทีผู้คนที่เขาพบในนิกายแก้วเจ็ดแสงคือใคร?ผู้นำนิกายแก้วเจ็ดแสง กงซุนจื้อเหมิงซีเหมินฟู่กุ้ย ปรมาจารย์อาณาจักรเซียนที่เพิ่งเลื่อนขั้นจากตระกูลซีเหมินและผู้อาวุโสสูงสุดในอาณาจักรเซียนทั้งสองของนิกายแก้วเจ็ดแสงบุคคลเหล่านี้ ทุกคนล้วนเป็นบุคคลที่มีสถานะและชื่อเสียงในอาณาจักรดวงดาวแม้แต่ในพิธีรับศิษย์ของกงซุนจื้อเหมิงพื้นที่ที่จัดเตรียมสำหรับหลินตงยังเป็นโซนรับรอง VIP ของนิกายแก้วเจ็ดแสงด้วยมีสมาชิกระดับกลางถึงระดับสูงของนิกายแก้วเจ็ดแสงายล้อมเขาอยู่ส่วนใหญ่อยู่ในอาณาจักรนิรันดรสิ่งนี้ทำให้หลินตงเข้าใจผิด คิดว่าปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรมีอยู่ทั่วไปเหมือนวัชพืชในอาณาจักรดวงดาว ไม่มีอะไรพิเศษเลยจริงๆ แล้วนี่ไม่ถูกต้องอาณาจักรนิรันดรไม่ได้หายากเท่ากับในอารยธรรมระดับกลางถึงระดับต่ำในอาณาจักรดวงดาวแต่พวกเขาไม่ได้มีอยู่ทั่วไปเช่นกันเพียงแค่ต้องดูที่สถานที่ถ้าอยู่ในสถานที่ที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดของอาณาจักรดวงดาว เช่น แผ่นดินลอยฟ้าเสินโจว อาณาจักรนิรันดร์ก็ไม่มีอะไรพิเศษเลยมากจนแทบนับไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1553
บุคลิกที่เป็นกันเองของหลินตงทำให้จูหมานหลินรู้สึกสบายใจได้อย่างรวดเร็วผู้หญิงเชื่อในสัมผัสที่หกของตนเองมากจูหมานหลินก็ไม่มีข้อยกเว้นและเมื่อเธอออกจากครอบครัวอย่างเงียบๆ และออกไปข้างนอก เธอก็ได้เห็นโลกด้วยเช่นกันแม้ว่าจะพบปะกับหลินตงเพียงช่วงสั้นๆอย่างที่ว่ากันว่าหน้าตาเป็นภาพสะท้อนของจิตใจรูปลักษณ์และบุคลิกของหลินตง รวมกับนิสัยที่เป็นกันเอง ทำให้คนเผลอเชื่อใจโดยไม่ทันระวังมันยากที่จะปฏิบัติกับเขาเหมือนเป็นคนเลวแม้แต่จูจู ลูกสาวของจูหมานหลิน วัยเจ็ดหรือแปดขวบ ก็ยังประทับใจหลินตงเป็นอย่างดีไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ได้พูดคุยกับเขาอย่างกระตือรือร้นเช่นนี้ และยิ่งไปกว่านั้น เธอก็คงไม่ได้ขอร้องให้เขาอยู่ต่อหลินตงตัดสินใจอยู่ต่อเขาเข้ากับจูหมานหลินและลูกสาวของเธอได้ดีอย่างรวดเร็วนั่นเป็นวิธีที่เขาได้เรียนรู้ชื่อของหญิงสาวผู้สง่างาม จูหมานหลินสำหรับเด็กหญิงตัวน้อย หลินตงรู้แล้วว่าชื่อของเธอคือจูจูแม่และลูกสาวมีแซ่เดียวกันนั่นทำให้หลินตงรู้สึกอยากรู้เล็กน้อยพ่อของเด็กหญิงก็แซ่จูเหมือนกันหรือเปล่า หรือว่าเขาอาจจะเป็นลูกเขยจากด้านนอกบนโลก ก็มีเด็กบางคนใช้แซ่ของแม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1552
จูหมานหลินพูดไม่ออกนี่เป็นโชคที่ท้าทายสวรรค์จริงๆถึงอย่างนั้น การชนคนก็ยังดีกว่าการชนโจรสลัดอวกาศ“ขอโทษที หลินตง ดูเหมือนว่าเราจะชนคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ” จูหมานหลินพูดด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อยหลังจากคิดทบทวนหลินตงก็ได้รวบรวมสถานการณ์เข้าด้วยกันเมื่อเขาออกจากพื้นที่มิติที่สี่ มีบางอย่างพุ่งเข้าหาเขาจากด้านล่าง“เอ่อ พี่สาว ฉันขอถามหน่อยเถอะ ฉันอยู่ที่ไหน?”“คุณอยู่บนยานขนสินค้าของฉัน เรามาจากดวงดาวจักรพรรดิที่อยู่ห่างไกล และกำลังมุ่งหน้าไปยังแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจว”“อ๋อ คุณกำลังจะมุ่งหน้าไปยังแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจวด้วยเหรอ”“ถูกต้องแล้ว! แล้วคุณล่ะ หลินตง คุณจะไปที่แผ่นดินลอยฟ้าเสินโจวเหมือนกันเหรอ?”“เอ่อ... เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ฉันกำลังวางแผนที่จะไปที่นั่นเหมือนกัน” หลินตงตอบ"เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ หลินตง เมื่อคุณเหนื่อยนิดหน่อยก็พักผ่อนบนยานลำนี้เถอะ! จุดหมายปลายทางของเราเหมือนกัน และเมื่อเราไปถึงแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจว ฉันจะเรียกคุณ" จูหมานหลินแนะนำ"ไม่! พี่สาว ฉันไปคนเดียวได้โดยไม่รบกวนคุณ" หลินตงปฏิเสธเขาไม่ได้เหนื่อยและต้องการพักผ่อนจริงๆนี่เป็นเพียงข้อแก้ตัวเท่านั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1551
หลินตงส่ายหัวอย่างมึนงงและยืนขึ้น สำรวจบริเวณโดยรอบเห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่ในอวกาศอีกต่อไป แต่ในห้องที่แปลกประหลาดเขาคิดว่าเขามาถึงแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจวแล้ว แต่จังหวะเวลาไม่ถูกต้องอย่างเห็นได้ชัดยังไม่ถึงครึ่งหนึ่งของระยะทางด้วยซ้ำ!เมื่อเห็นจูหมานหลินและลูกสาวหลินตงถาม: "พี่สาว ที่นี่คือที่ไหน?""คุณเป็นใคร?" จูหมานหลินไม่ตอบคำถามของหลินตงและกอดจูจู ลูกสาวของเธอไว้แน่น ถามอย่างระมัดระวัง"ฉันเป็นคนที่บังเอิญผ่านมา ฉันหวังว่าคุณจะให้อภัยฉันนะพี่สาว""คะ...คุณไม่ใช่โจรสลัดอวกาศเหรอ?""โจรสลัดอวกาศเหรอ โจรสลัดอวกาศอะไร?" หลินตงถามด้วยความสับสนจูหมานหลินตกตะลึงยังมีใครไม่รู้จักพวกโจรสลัดอวกาศอีกเหรอ?แต่แล้วเธอก็คิดอีกครั้งบางทีมันอาจเป็นแค่เรื่องของคำศัพท์เฉพาะภูมิภาคก็ได้“โจรสลัดอวกาศเป็นพวกคนชั่วที่เอาชีวิตรอดด้วยการปล้นยานขนสินค้าที่แล่นผ่านไปมา” จูหมานหลินอธิบายหลินตงเข้าใจทันทีนั่นก็เหมือนโจรสลัดบนโลกหรอกไม่ใช่เหรอ?พี่สาวที่มีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่คงเข้าใจผิดว่า เขาเป็นโจรสลัดอวกาศใช่ไหม!เขาคิดว่าอุปนิสัยของเขาไม่ค่อยตรงกับภาพลักษณ์ของโจรสลัดอวกาศ"อย่ากังวลเลย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1550
หากพวกเขากล้าที่จะโจมตีตระกูลจู พวกเขากำลังหาที่ตายใช่หรือไม่?ในเวลานี้ ตระกูลจูก็แอบเผยแพร่ข่าวบางอย่างเช่นกันพ่อของเด็กในท้องของจูหมานหลินเป็นทายาทของกองกำลังอันแข็งแกร่งในอาณาจักรดวงดาวชายผู้ถูกกำหนดให้สืบทอดตระกูลใหญ่ทั้งหมดด้วยความแข็งแกร่งและอิทธิพลที่ไม่มีใครเทียบได้ทันทีที่ข่าวนี้ถูกเปิดเผย ทุกคนก็เชื่อจริงๆดังนั้น ในช่วงเวลาที่จูหมานหลินตั้งครรภ์และเพิ่งกลับมาที่ตระกูลจูกองกำลังที่กดขี่ตระกูลจูทั้งหมดก็หยุดลงและเสนอการชดเชยสำหรับความสูญเสียครั้งใหญ่ที่เกิดกับตระกูลจูตลอดหลายปีที่ผ่านมาตระกูลจูยังใช้โอกาสนี้ในการขยายความแข็งแกร่งของตระกูลอย่างรวดเร็วแข็งแกร่งกว่าก่อนที่จูหมานหลินจะจากไปอย่างไรก็ตาม ช่วงเวลาดีๆ ไม่ได้ยาวนานนักพร้อมกับการเกิดของจูจู ลูกสาวของจูหมานหลินกองกำลังโดยรอบยังไม่ได้ยินว่า จูหมานหลินกำลังจะจัดงานแต่งงาน และยังไม่มีเงาของมหาอำนาจจากอาณาจักรดวงดาวที่จะมาเยี่ยมเยียนด้วยพวกเขาเริ่มนึกสงสัยและจึงเริ่มลองเชิงอีกครั้ง อย่างเงียบๆ และระมัดระวังตระกูลจูไม่มีทางหยุดมันได้พวกเขารู้ดีว่า ความจริงไม่มีวันปิดบังได้สิ่งเดียวที่พวกเขาทำไ
You may also like
