로그인공유
บทที่ 247
관련 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 248
หลินตงมาถึงฐานทัพ ที่นี่สร้างโดยการเจาะภูเขาให้เป็นโพลง ข้างในมีพื้นที่ขนาดใหญ่ แต่ภายนอกดูเหมือนภูเขาธรรมดามีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งคอยให้การต้อนรับหมายเลขเก้าส่งเขามาที่นี่แล้วก็หายตัวไปไม่นานหลังจากที่หลินตงจากไป หมายเลขสามก็มาถึงสถานที่ลงจอดคนสองคนที่เพิ่งดูการต่อสู้ระหว่างหลินตงกับหมายเลขเก้ามาที่นี่ชายวัยกลางคนมองต้นไม้ใหญ่ที่ถูกหลินตงพุ่งชนเป็นครั้งสุดท้ายอย่างละเอียด"เป็นยังไงบ้าง?" ชายชราถาม"แข็งแกร่งมาก! ใจกลางไม้เหล็กแข็งแตกเป็นรอยแตก! การโจมตีครั้งนี้เกินกำลังของรายการมังกรระดับแรก หากไม่ใช่การต่อสู้ของหมายเลขเก้าที่มีประสบการณ์และหลีกเลี่ยงได้ การโจมตีครั้งนี้ก็เพียงพอที่จะทําให้เขาเกษียณก่อนกําหนด หัวหน้า หลินตงนี้ไม่สามารถปล่อยไปได้และมีศักยภาพมากเกินไป" ชายวัยกลางคนกล่าวด้วยความตะลึงเล็กน้อย"ฉันรู้! ประสบการณ์การต่อสู้ของหลินตงดูเหมือนจะน้อยมาก และเขาก็ควบคุมความแข็งแกร่งของตัวเองได้ไม่ดีนัก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่เปิดการโจมตีครั้งสุดท้ายนี้โดยสุ่มสี่สุ่มห้า""เป็นแบบนี้จริง ๆ นี่ถึงจะสะท้อนศักยภาพของเขา ตอนนี้เขาอายุยังไม่ถึงยี่สิบสองปี ค่อยฝึกฝนต่อไป ในอนาคตอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 249
หลังจากที่หลินตงเข้าใจถึงความสำคัญของตัวตนทั้งสองอย่างถ่องแท้แล้ว เขาก็รู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปจริง ๆจากผู้แพ้ที่ไม่มีอะไรเลยและแม้แต่ดูถูกตัวเอง ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่มีความมั่งคั่งไม่จำกัดเท่านั้น แต่ยังมีสถานะที่สูงในประเทศอีกด้วยสมาชิกอย่างเป็นทางการของหน่วยปฏิบัติการพิเศษกลุ่มเอ บวกกับสมาชิกอย่างเป็นทางการของทีมเหยี่ยวทีมอีแร้ง สองสถานะนี้รวมกันอาจกล่าวได้ว่าผู้บัญชาการจังหวัดและผู้บัญชาการกองทัพทหารท้องถิ่นต้องเกรงใจเขาแน่นอนว่าการที่จะได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ ความพยายามของพวกเขานั้นเกินกว่าที่คนธรรมดาจะเปรียบเทียบได้ และบ่อยครั้งที่พวกเขาต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อปฏิบัติงานยิ่งไปกว่านั้นสวีว่านหลี่และโจวเจิ้งหัวยังบอกเขาด้วยว่าตราบใดที่เขาไม่ทรยศหรือทำอะไรที่เป็นอันตรายต่อประเทศและสังคม กลุ่มปฏิบัติการพิเศษและเหยี่ยวจะเป็นผู้สนับสนุนของเขาและเบื้องหลังกลุ่มปฏิบัติการพิเศษและเหยี่ยวคือรัฐตอนนี้เขามีประเทศเป็นผู้สนับสนุน เขายังสามารถเริ่มแผนของตัวเองและใช้เงินอย่างบ้าคลั่งเพื่อรับแต้มศักดิ์สิทธิ์ตอนนี้ทุกสิ่งที่เขาทำขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของเขา ถ้าเขาไม่มีความแข็งแกร่งสวีว่านห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 250
และหากงานล้มเหลวค่าคอมมิชชั่นจะถูกส่งกลับคืนให้นายจ้างตั้งแต่ต้นจนจบนายจ้างและผู้ปฏิบัติงานจะไม่พบปะหรือติดต่อกัน แบบนี้ซึ่งเป็นการปกป้องตัวตนของนายจ้างได้ดีกว่านับตั้งแต่ก่อตั้งดาร์กเว็บ เนื่องจากความล้มเหลวของงานไม่มีผลกระทบต่อนายจ้างเลย ดังนั้นนายจ้างที่โพสต์งานภายในก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และความนิยมของดาร์กเว็บก็เพิ่มขึ้นเช่นกันปัจจุบันดาร์กเว็บกลายเป็นโลกใบเล็กที่คอยช่วยเหลือทหารรับจ้างและนักฆ่าจำนวนนับไม่ถ้วนทีมทหารรับจ้างและนักฆ่าก็ได้รับการจัดอันดับตามความยากและอัตราความสำเร็จของภารกิจด้วยผู้ที่สามารถติดอันดับสูงสุดได้คือบุคคลที่ดังก้องในโลกใต้ดินทั่วโลกทุกประเทศกำลังปราบปรามดาร์กเว็บอย่างเด็ดขาด เนื่องจากการมีอยู่ของมัน บุคคลสำคัญทางการเมืองในประเทศเหล่านี้อาจกลายเป็นเป้าหมายของการลอบสังหารได้ตลอดเวลาแต่ไม่มีทาง ที่อยู่ของดาร์กเว็บเปลี่ยนแปลงเกือบทุกวันและมียอดฝีมือของแฮกเกอร์ชั้นนำของโลกปกป้อง เป็นไปไม่ได้ที่จะกำจัดมันให้หมดสิ้นและดาร์กเว็บยังคงเติบโตทุกวันฉินเจิงได้รับคำเตือนจากหัวหน้าจ้าวซือเต้าว่าการนัดหมายสิบปีใกล้เข้ามาแล้วและให้เขาอย่าสร้างปัญหาในอนาคตอัน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 251
หลังจากรอคอยมาเป็นเวลานาน ฉินเจิงก็หมดความอดทนแล้วจริง ๆติดต่อเจ้าหน้าที่ของดาร์กเว็บโดยตรงและถามว่าเกิดอะไรขึ้นเขาไม่เต็มใจที่จะละทิ้งโอกาสนี้และเฝ้าดูหลินตงหลบอยู่ใต้จมูกของเขาส่วนสาเหตุที่เขาต้องลงมือที่จิงตูไม่ใช่ตอนที่หลินตงอยู่เจียงเฉิงเขาแค่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเป็นเขาฉินเจิงที่เป็นคนทำ แต่ไม่สามารถหาหลักฐานใด ๆ ได้ นี่คือจุดประสงค์ของเขาตราบใดที่ไม่มีหลักฐาน ก็ไม่มีใครทำอะไรเขาได้!ถ้าเขาทำในเจียงเฉิง คงไม่มีใครสงสัยเขา ดังนั้นสิ่งที่เขาทำจะไม่ไร้ประโยชน์เหรอ?สิ่งที่เขาต้องการไม่เพียงแต่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเท่านั้น แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือการบอกคนอื่นว่าเขาฉินเจิงไม่ใช่คนหาเรื่องได้ง่าย ๆ และใครก็ตามที่ต่อต้านเขาต้องเตรียมพร้อมที่จะชดใช้นี่คือความมั่นใจที่เขาควรมีในฐานะทายาทของตระกูลฉินแห่งจิงตูและความเป็นราชาแปดอันธพาลเพราะหลินตง ในช่วงนี้เขาจึงกลายเป็นตัวตลกในแวดวงจิงตูถ้าเขาไม่กู้หน้านี้ขึ้นมา เขาจะอยู่ในแวดวงจิงตูต่อไปได้อย่างไร?ตราบใดที่มีบางอย่างเกิดขึ้นกับหลินตงในจิงตู ในครั้งนี้ทุกคนจะคิดว่าเขาทำ แต่ไม่มีหลักฐาน ไม่เพียงแต่เขากู้หน้าได้ แต่ยังไม่มีใคร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 252
วันรุ่งขึ้น หลินตงพบร้านขายเบนซ์ใกล้ ๆ และซื้อรถเบนซ์หนึ่งคัน มันไม่สะดวกจริง ๆ หากไม่มีรถยนต์ ไม่สามารถนั่งแท็กซี่ไปทุกที่ได้!จากนั้นหลินตงก็มาที่มหาวิทยาลัยชิงมู่ แต่เขาไม่ได้เข้าไป แต่วนไปรอบ ๆ สำหรับจุดประสงค์แน่นอนว่าหาบ้านสำหรับมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงระดับโลกอย่าง มหาวิทยาลัยชิงมู่ ที่พักในเขตพื้นที่การศึกษาโดยรอบจะมีราคาแพงที่สุดโดยธรรมชาติราคาของบ้านมือสองที่นี่มีราคาพอ ๆ กับราคาของเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลที่เจียงเฉิง ซึ่งเกือบสองแสนต่อตารางเมตรอพาร์ทเมนต์เล็ก ๆ มือสองมีมูลค่าหลายสิบล้านแต่หลินตงจะไม่ซื้อบ้านมือสอง ถ้าเขาต้องการซื้อ เขาก็จะซื้อบ้านใหม่ ยิ่งแพงก็ยิ่งดีแต่หลังจากวนไปรอบ ๆ ก็ไม่พบตึกที่สร้างขึ้นใหม่ อาจเป็นเพราะค่าปรับปรุงรอบ ๆ มหาวิทยาลัยชิงมู่นั้นแพงเกินไป และผู้พัฒนาไม่คิดว่าจะคุ้มทุนหลินตงจึงต้องขยายขอบเขตการค้นหาในที่สุดก็พบที่พักที่พัฒนาขึ้นใหม่ซึ่งใช้เวลาขับรถประมาณสิบนาทีจากมหาวิทยาลัยชิงมู่หลังจากดูแล้วก็ทุ่มเงินร้อยกว่าล้านเพื่อซื้อบ้านชั้นเดียวขนาดใหญ่หลินตงวิ่งไปทั่วจิงตูตามใจชอบทั้งวัน เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นอาคารใหม่ขาย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 253
แต่หลินตงไม่ได้สังเกตว่าตอนที่เขายืนอยู่หน้าประตูมหาวิทยาลัยชิงมู่ ดวงตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเขาอยู่ไม่ไกลชายคนนี้ตัวสูงนิดหน่อยและสวมหมวกแก๊ป เห็นแล้วบอกได้ทันทีว่าเขามาจากต่างประเทศ แต่ในมหาวิทยาลัยชั้นนำของโลกอย่างมหาวิทยาลัยชิงมู่ มีชาวต่างชาติจำนวนมากกำลังศึกษาอยู่ที่นั่น จึงไม่มีใครสังเกตเห็นเขาหลินตงต้องการเข้ามหาวิทยาลัยชิงมู่กับนักศึกษามหาวิทยาลัยชิงมู่เหล่านี้ แต่ถูกเจ้าหน้าที่ห้ามไว้เพราะเขาไม่มีบัตรนักเรียน"ลุง! ผมมาจากมหาวิทยาลัยเจียงหนานเพื่อแลกเปลี่ยนการศึกษา ลุงให้ผมเข้าไปเถอะ!" หลินตงพูดกับยาม"มาจากมหาวิทยาลัยเจียงหนาน ก็ให้บุคคลที่รับผิดชอบมหาวิทยาลัยของคุณมารับคุณ" ลุงยามกล่าวพูดยังไงยามก็ไม่ยอมให้หลินตงเข้าไป ไม่มีทางอื่น หลินตงจึงต้องโทรหาโจวลี่หมินไม่นานหลังจากนั้น โจวลี่หมินก็ออกมาและพาหลินตงเข้าไปในมหาวิทยาลัย"นักศึกษาหลินตง ทำไมนานขนาดนี้ถึงพึ่งมา?" โจวลี่หมินถามขณะที่เดิน"ผู้อำนวยการโจว ผมขอโทษ ผมมีธุระทำให้ล่าช้านิดหน่อย" หลินตงกล่าว"แม้ว่าการหาเงินเป็นสิ่งสำคัญ แต่คุณไม่สามารถละเลยการเรียนได้! คุณสามารถหาเงินได้ช้า ๆ หลังจากสำเร็จการศึกษา แต
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 254
ขณะที่นั่งอยู่ในห้องเรียน หลินตงแอบส่งข้อความถึงยุนซี!เขาบอกเธอว่าเขามาถึงมหาวิทยาลัยชิงมู่แล้ว และถามยุนซีว่ามีเวลาพบกันตอนเที่ยงหรือไม่เมื่อก่อนข้อความที่ส่งถึงยุนซีมักจะตอบกลับในไม่กี่วินาที แต่คราวนี้ไม่มีการตอบกลับ น่าจะเรียนอยู่ และคงปิดเสียงโทรศัพท์เมื่อหลินตงส่งข้อความถึงยุนซี มีคนในห้องเรียนก็ส่งข้อความด้วยนั่นคือโจวหวยหลี่ เขาส่งข้อความถึงฉินเจิง โดยบอกว่า หลินตงมาถึงมหาวิทยาลัยชิงมู่แล้วและกำลังเข้าเรียนฉินเจิงถามเขาเกือบทุกวันในช่วงสองวันที่ผ่านมาว่าหลินตงอยู่ที่นั่นหรือไม่ น่าจะอยากแก้แค้นครั้งที่แล้วฉินเจิงรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อได้รับข้อความจากโจวหวยหลี่ในที่สุดหลินตงก็มาถึง เจ้าหน้าที่ของดาร์กเว็บบอกเขาเมื่อวานนี้ว่าผู้ที่ปฏิบัติภารกิจมาจิงตูแล้ว แต่ไม่พบเป้าหมายฉินเจิงถามโจวหวยหลี่ และพบว่าหลินตงยังมาไม่ถึงมหาวิทยาลัยชิงมู่เลย สิ่งนี้ทำให้เขาวิตกกังวล ตอนนี้หลินตงมาถึงแล้ว ผลลัพธ์น่าจะออกมาในอีกสองวันข้างหน้า!ความคิดของเขาคือแม้ว่าเขาจะฆ่าหลินตงไม่ได้ อย่างน้อยเขาก็จะทำให้หลินตงพิการ โดยควรใช้เวลาที่เหลือทั้งชีวิตบนเตียงดังนั้นเขาจึงบอกเจ้าหน้าท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 255
"หลินตง ฉันมาแล้ว คุณเลิกเรียนแล้วหรือยัง?" เสียงที่ชัดเจนของยุนซีดังมาจากโทรศัพท์นี่เป็นครั้งแรกที่หลินตงได้ยินเสียงของยุนซีในรอบหลายปี มันยังคงเหมือนเดิม การติดต่อกันเป็นครั้งคราวในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาคือการส่งข้อความ"เลิกแล้ว! ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้!"หลินตงพูดขณะที่เขาเดินออกไปนอกห้องเรียนทันทีที่เดินออกจากห้องเรียนก็เห็นร่างสวยยืนถือโทรศัพท์อยู่ไม่ไกลเธอสวมชุดสีขาวบริสุทธิ์ ผมสีดำของเธอรวบเป็นหางม้า และเธอยืนอยู่ที่นั่นด้วยสีหน้าตื่นเต้นผู้ชายที่ผ่านไปมาก็หันกลับมาและจ้องมองเธอทุกย่างก้าวจริง ๆ แล้ว หยุนซียังคงยอดเยี่ยมเหมือนสมัยมัธยมปลาย แม้แต่เมื่อมาถึงมหาวิทยาลัยชั้นนำอย่างมหาวิทยาลัยชิงมู่ก็เป็นเป้าหมายให้ผู้คนชื่นชมหลินตงวางสายโทรศัพท์แล้วเดินไปหายุนซีเดินมาห่างยุนซีแค่สิบกว่าเมตร ยุนซีถึงเห็นเขาหลินตงยิ้มและเดินต่อไปยังยุนซียุนซีดูตื่นเต้น แก้มแดงเล็กน้อย"ยุนซี ไม่เจอกันนาน!" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้ม"หลินตง ไม่เจอกันนาน!" ยุนซีตอบด้วยรอยยิ้มแม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้เจอกันมาเกือบสามปีแล้ว แต่พวกเขายังคงรู้สึกเหมือนเป็นสองเพื่อนเก่าโดยเฉพาะยุนซี หลินตงปรากฏตั
최신 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1415
อสูรดาราในอสูรกาแล็กซีเหล่านี้ไม่ได้ฆ่าหลินตงทันที แต่เลือกที่จะค่อยๆ เข้าใกล้และบีบวงล้อมของพวกมันพวกเขาจะทำเช่นนี้เพราะทั้งหลินตงและคนอื่นๆ ต่างก็เป็นปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินที่มีศาสตราเทพมายาอันตรายอย่างยิ่งหากทั้งสองร่วมมือกันและโจมตีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยกะทันหัน ก็มีแนวโน้มว่าจะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถึงแก่ชีวิตได้ดังนั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันไม่ให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานตอบโต้ตราบใดที่ขวางทางถอยของหลินตงและค่อยๆ รุกคืบ แม้ว่าหลินตงจะลอบโจมตี พวกเขาก็จะมีเวลาตอบสนองและหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาอันเลวร้ายหากปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินเกือบสามสิบคนรวมใจกันเป็นหนึ่ง แล้วโจมตีพร้อมกัน โดยไม่สนว่าตัวเองจะบาดเจ็บหรือไม่ หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานจะไม่มีโอกาสต้านทานท้ายที่สุดแล้ว ความแตกต่างด้านจำนวนคนของทั้งสองฝ่ายนั้นมากมายเกินไปน่าเสียดายที่ไม่ใช่พวกเขาอสูรยักษ์สีทองเหล่านี้คือกำลังรบชั้นนำของเผ่าพันธุ์ของตน ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์ตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนของอสูรดาราที่ัตัวเองสังกัดอยู่ด้วยหากใครคนใดคนหนึ่งถูกหลินตงเล็งเป้าโจมตีอย่างกะทันหันจนได้รับบาดเจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1414
หลังจากเข้าใกล้เต่ายักษ์แล้ว พวกเขาก็ถอนกายาทองคำอมตะและยืนอยู่บนกระดองของมันอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์การเคลื่อนไหวของพวกเขาดึงดูดความสนใจของอสูรยักษ์สีทองที่อยู่รอบ ๆ ทันที“เกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้แกยังทำเป็นเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ไม่เพียงแต่แกเรียกพวกเราว่าสัตว์เดรัจฉาน แถมยังบอกอีกว่าถึงเราจะโจมตีพร้อมกัน ก็ยังไม่สามารถฆ่าแกได้ ตอนนี้ทำไมล่ะ? กลัวขึ้นมาแล้ว? ถ้ากแน่กริงก็เข้ามา! มาสู้กันอีกสามร้อยยก!” ป้าเทียนเยาะเย้ย"ชิ!!! ในหัวนั่นมีสมองอยู่ไหม? แกมองยังไงว่าฉันหนี? ถ้าฉันกลัวคงวิ่งหนีไปแล้ว? ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าพวกแแกกล้าก็มาฆ่าฉันสิ!" เฉินจิงจื่อหานตะโกนตอนนี้ เขาได้กลับมามีท่าทีเหมือนเจ้าสำนักน้อยแห่งสำนักดาวสวรรค์อีกครั้งแล้วนี่แหละยังอธิบายได้ว่า ใช้อำนาจรังแกคนอื่นมีไป๋หลี่เหยียนหง ปรมาจารย์ระดับราชันย์อมตะหนุนหลังอยู่แน่นอนว่าเขาจะไม่กลัวขยะพวกนี้เฉินจิงจื่อหานเมินอสูรยักษ์สีทองที่กำลังเข้ามาเหล่านี้แต่หลินตงที่อยู่ข้างๆ กลับรู้สึกกังวลเล็กน้อยไป๋หลี่เหยียนหงเคยกล่าวไว้90% ของพลังการต่อสู้ของเธอ จะต้องใช้เพื่อระงับความปรารถนาที่กำ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1413
คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1412
ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
