Share
Chapter50
Related chapter
นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter51
เมื่อไม่ได้กลับภูมิลำเนาเดิม แม้ว่าทุนจะถูกยกเลิก อลันก็ต้องนั่งทำงานในสวนพฤกษศาสตร์แห่งชาติเช่นเดิม หลายคนคิดว่าเป็นเพราะเขาชอบทำงาน แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่าหนุ่มไทยไม่กลับประเทศเพราะชอบทำงานแต่เพราะต้นไม้แน่นอนว่าสิ่งนี้ไม่ได้หมายถึงต้นไม้ธรรมดา แต่หมายถึงต้นไม้ที่อายุน้อยและหล่อเหลาที่อยู่ในรอยเปื้อนของนักสำรวจ ซึ่งมีพฤติกรรมที่ห่างไกลจากสิ่งเหล่านี้ พวกเขายังดูโลภมากจนคนในองค์กรบางครั้งสงสัยว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่อยู่นอกเหนือขอบเขตของเพื่อน แต่ไม่มีใครกล้าถาม กล้าถามได้ยังไง? อลันยังคงเป็นคนเดิม ที่เพื่อนร่วมงานของเขาโหวตว่าไม่น่ารัก และแม้กระทั่งตอนนี้เดวิดก็ยังมองดูผู้ชายตัวเล็ก ๆ ที่ถูกล้อเลียนตลอดเวลาที่ทำงานอยู่ เป็นคนรักของเขาแต่ไม่สำคัญสำหรับโจเซ่ที่ใส่ใจแค่ความรู้สึกของอลัน ที่อดทนศึกษาต้นไม้แปลก ๆ ที่เขาฝากไว้อย่างไม่เต็มใจเพื่อแลกกับอิสรภาพเป็นเวลาหลายเดือน สุดท้ายนี้เป็นความเห็นอกเห็นใจเพราะความเห็นอกเห็นใจ โจเซ่จึงต้องการการปลอบโยน เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เขาเข้าร่วมงาน World Horticultural Symposium ที่บราซิล เขาได้รับของขวัญจากเพื่อนที่เคยเรียนต้นป็อปลาร์มาก่อน นี่เ
นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter52
เดวิดเดินตรงเข้ามาจูบหน้าผากกลมๆ แล้ววางแผนจะเข้าห้องน้ำ แต่ก่อนที่เขาจะเดินจากไป ดวงตาของเขาเห็นบางสิ่งที่สูงตระหง่านอยู่บนโต๊ะของอลัน แม้ว่าจะไม่ใหญ่มาก แต่ก่อนที่ภาวะซึมเศร้าจะปะทุ ร่างกายของเขาก็ชาและหันไปตะโกนใส่อลันที่เพิ่งปิดประตู“อลัน! ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร!”อลันตกใจหันกลับมาเห็นใบหน้าที่ทำหน้าบึ้งของเดวิด ทันใดนั้นเขาก็ตื่นตระหนกอีกครั้งและจู่ ๆ ก็โกรธอีกครั้ง เขาไม่รู้ว่าทำไม“เพื่อร่วมงานหรอ” อลันถามออกไปเพราะไม่รู้เดวิดพยายามกระทืบเท้าของเขา เขาเป็นเด็กน้อย เขามองตาเขาแล้วถามว่าเขาเป็นใคร!“เห็นแก่พระเจ้า คุณไม่สามารถแสร้งทำเป็นไม่เห็นได้!”"ผมไม่รู้ว่าทำไม"เดวิดยังคงโง่เขลา เห็นอลันมึนงงตลอดเวลา ก็ยังโง่อยู่ถ้ากล้าทำกับเขาแบบนี้จะไม่สงสาร!ผมทนไม่ได้!เดวิดโยนกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาลงบนพื้น พร้อมกับทำหน้าบึ้ง ซึ่งบังคับให้อลันต้องขมวดคิ้ว อลันไม่เคยเห็นเดวิด มีปฏิกิริยาเช่นนี้ตั้งแต่พบกัน และอลันต้องขมวดคิ้วเมื่อเดวิดพูด“คุณโกหกผมได้อย่างไร อลัน!”“ความไม่ซื่อสัตย์หมายความว่าอย่างไร!”อลัน เริ่มโกรธและถูกกล่าวหาในทันใด แต่เดวิดก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเขาหายไปเพียงไม่กี่วัน
นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter53
อลันรำคาญมาก เห็นเดวิด พูดไม่ออก และใจเขาร้อนรนมาก เขาพูดต่อ แต่ยังคงพยายามเก็บอารมณ์ พยายามตบหน้าคนตรงหน้าแล้วปล่อยให้พวกเขาแยกจากกัน แต่เมื่อเห็นว่าเดวิดตัวเล็กมาก เขาจึงวางมันไว้ โดยคิดว่าจะทำอย่างไรให้รู้ว่าเป็นเดวิด ไม่ใช่ต้นกระบองเพชรที่เขาห่วงใย และเมื่อเขาโยนกระบองเพชรทิ้งไป เขาก็เห็นอกเห็นใจโจเซ่มาก ถ้าเขาถามถึงเรื่องนี้แล้วเขาบอกว่าเขาโยนทิ้งไป มันจะไม่สุภาพ จู่ๆ เขาก็นึกขึ้นได้ว่าถ้าเขารับไม่ได้ เขาสามารถทำอย่างอื่นได้ถ้าคุณไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ให้ใช้ภาษากายเพื่อแสดงออกอลันไม่ได้บอกเดวิดว่าต้องทำอะไรมาก่อน แต่แค่คิดและลงมือทำ จากนั้นอลันก็ยืดตัวและถอดเสื้อยืดออก เดวิดลืมตาเมื่อเห็น ความคับข้องใจหายไปแล้ว เขาประหลาดใจและกลืนน้ำลายเข้าไปใหญ่ เดวิดตกใจมากเมื่อจู่ๆ อีกคนก็ลงไปและดึงกางเกงของเขาลงมา"ตอนนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่?""หุบปาก."พอถามก็โดนดุ เดวิดเป็นไก่ที่มีตาเปิดอยู่แล้ว เขาไม่เข้าใจว่าอลันจะทำอะไร แต่รู้ว่าสิ่งต่อไปคงเป็นความสุขที่เขาเฝ้ารอมาหลายวันอลันวางมือที่เรียวลงบนแกนลำตัวแล้วสัมผัสเบาๆ แล้วเนื้อนุ่มจะค่อยๆ แข็งตัว นิ้วทั้งห้าจับแกนที่แข็งแรงแน่น จากนั้นค่อยๆ เล
นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter54
เมื่อคำพูดที่จริงจังหลุดออกจากปากของคนตรงหน้า ดาวิดก็จะนิ่งงัน โดยปกติแล้ว อลันจะเป็นคนดื้อรั้น และไม่มีความรู้สึกใดจะหลุดออกมาจากปากเขาได้ง่ายๆ แค่พูดว่ารักก็พูดยากอลัน ยังคงพูดต่อโดยไม่ขยับเขยื้อน“ผมรักคุณ... หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว”มันเขินอายที่จะพูดมัน เพราะมันไม่ค่อยมีใครพูด มันจึงต้องใช้ความกล้าหาญอย่างมากในการบอกรักทุกครั้งเดวิดดีใจมากที่ได้ยินว่าหัวใจของเขาพองโตในทันใดดังนั้น...แม้แต่กระบองเพชรหรือใครๆ ก็ไม่สำคัญ ขอเพียงเขาเป็นคนสำคัญและเป็นคนรักของอลันก็พอ“ผมก็รักคุณเหมือนกัน อลัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมพอใจเหมือนกัน คุณรู้ไหม มันต้องแสดงออกด้วยวิธีอื่น”เดวิดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ไม่จำเป็นต้องอธิบาย อลันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น"ผมเพิ่งจะเสร็จ"“เสร็จแล้ว ค่อยทำใหม่ก็ได้ ไม่ต้องนอน แต่ต้องนอนรอดูก็แล้วกัน”ชายร่างใหญ่เห็นว่าการโต้เถียงของอลันทำให้คนคนนั้นถอนหายใจด้วยอมยิ้ม ด้วยความโล่งอกและตอบโต้ แต่ก่อนที่ทุกอย่างจะดำเนินไป อลันถามก่อน ทำไมเดวิดถึงอิจฉากระบองเพชรมากมาย?“ถามสิ เดวิด คุณโกรธผมจริง ๆ ที่อิจฉาต้นกระบองเพชรหรือเปล่า”"ใช่""คุณมีความรู้สึกเกี่ยวกับแคคตัสหรือไม่"รอย
นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter55 (nc)
ผมไม่อยากจะรบกวนอลัน เพราะเรื่องพวกนี้ในตอนนี้ แต่เมื่อเห็นว่านี่เป็นสิ่งเดียวที่เขาทำได้และเก่งมาก ผมจึงตัดสินใจทำให้อลันผ่อนคลายด้วยวิธีนี้อลันบอกว่าคุณสามารถทำทุกอย่างที่คุณต้องการ อลันเป็นของเขา ไม่จำเป็นต้องขอความยินยอมล่วงหน้าเขาครุ่นคิดครู่หนึ่งและลงมือทันที เริ่มต้นด้วยการปล่อยเถาวัลย์ เขาหยิบเอกสารจากมือของอลัน ทันใดนั้น เขาถูกรบกวนด้วยอาฟเตอร์ช็อก เขาหันไปมองพวกเขาและตะโกนเสียงดัง“เดวิด! ผมบอกคุณแล้วว่าอย่ารบกวน!”แค่ตะโกน เดวิดไม่ฟังและตั้งใจที่จะผ่อนคลายอลันซึ่งเป็นเรื่องที่จริงจัง“อย่ากวนผม ผมจะช่วยคุณ”“ช่วยผมหน่อย อย่าแสร้งทำเป็นอย่างนั้น คุณทำให้ผมช้าลง รู้ไหม”เดวิดยังคงตะโกนต่อไป ลุกขึ้นแสร้งทำเป็นดึงเอกสารคืนจากเถาวัลย์ จากนั้นยักไหล่อย่างไม่อดทน แล้วบังคับเถาวัลย์อีกต้นหนึ่งรอบเอวของอีกฝ่ายหนึ่งเพื่อยกขึ้น เขาถูกดึงอย่างแรงจนนอนตายอยู่บนเตียง อ้าปากพร้อมที่จะพูดอะไร แต่เขาก็ถูกจับโดยเดวิดคุณรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณเห็นสถานการณ์นี้ อลันขู่ด้วยเสียงต่ำ“ไม่ วันนี้ผมไม่มีอารมณ์ ผมต้องการทำงาน ถ้าคุณอยากก็ไปช่วยตัวเองด้วย”พูดตรงๆ ว่าไม่มีความเขินอายเพราะเมื่อเ
นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter56 (nc)
ผมไม่ได้โกรธ แค่กระสับกระส่าย และอารมณ์ไม่ดีขึ้น ผมต้องการให้เดวิดช่วยคลายเครียด เมื่อเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเล็กๆ ผมไม่ได้ตระหนักถึงความผิดของตัวเอง ดังนั้นฉันจึงอยากจะแข็งแกร่งขึ้น จากนั้นเขาก็วางแขนใหญ่ไว้บนลำตัว และในดวงตาที่ประหลาดใจของเดวิด เขาก็ลุกขึ้นนั่ง"อะไร?"อีกฝ่ายตะโกน แต่อัลเลนไม่สนใจ เขาแค่นั่งในที่นั่งธรรมดาและนั่งบนเดวิด เดวิดไม่เคยถูกอลันรุกมาก่อน ซึ่งไม่คิดว่าเขามีความกล้าหาญขนาดนี้ แต่เนื่องจากเขาได้ทำเช่นนั้น เขาจึงต้องดำเนินการต่อ“ก็...คุณทำให้ผมโกรธอีกแล้ว จะให้ทำยังไง”ขณะที่อลันพูด เขาปฏิเสธการสบตา และดึงชายกางเกงลงด้วยมือข้างหนึ่ง คลุมร่างกายครึ่งหนึ่ง ซึ่งค่อยๆ ตื่นขึ้นอีกครั้ง ท่าทางนี้ทำให้เดวิดหัวเราะ“ผมไม่คิดว่าคุณจะเงี่ยนขนาดนี้”ใครเปลี่ยนผมเป็นคนแบบนี้!เมื่อเห็นสีหน้าของกันและกัน เดวิดก็หุบปากลงอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็จับสะโพกของกันและกันด้วยมือทั้งสองเพื่อให้กันและกันเข้ามาและในขณะเดียวกันก็แสดงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“ผมจะจ่ายเอง ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย”อลันแสร้งทำเป็นพูดเป็นทางการอีกครั้ง
นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter57 (nc)
“มันขึ้นอยู่กับว่าคุณจะสามารถทำให้ผมพอใจได้ ทักษะของคุณคืออะไร แสดงออกมา”อลันพยักหน้า นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำให้เดวิดแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่ทำ เขารู้สึกเหมือนสุนัขที่เชื่อฟัง แต่เพื่อให้เดวิดพอใจและสงสารเขา เขาต้องยอมอลันเงยหน้าขึ้น ดึงเข็มขัดด้วยปาก และดึงเข็มขัดด้วยมือ เขาใช้เวลาพอสมควรในการคลายเข็มขัด จากนั้นจึงใช้แปรงปัดใบหน้าเข้าหาตัวกลางลำตัว และถึงแม้เขาจะยังไม่ตื่น แต่มันก็ใหญ่มาก จูบและขีดด้วยริมฝีปากของคุณ และในไม่ช้ามันก็จะตอบสนองต่อการสัมผัสอลันเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆ พยายามดึงขอบกางเกงในของอีกฝ่ายให้ต่ำเพื่อดึงเสื้อผ้าออก จากนั้นเขาก็จับส่วนนั้นด้วยปากจนเสียงครางออกมามันไม่ใช่เสียงของเดวิดมันเป็นเสียงของอลัน อลันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำเสียงแปลกๆ แบบนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนจริงๆเดวิดยืนและมองดูเขาโดยกัดฟันแน่น เมื่อใบหน้าและท่าทางของชายที่อยู่ด้านล่างเริ่มอึดอัดกว่าที่เขาเป็นอยู่ และเขาต้องเอามือแตะศีรษะของกันและกัน แล้วลงมือทำด้วยตัวเองเมื่อเดวิดย้อนวัย ลำคอของเขาดูลึกมากจนอลันแทบจะสำลัก น้ำตาไหลลงมาเล็กน้อย และการหายใจของเขาก็ราบรื่นขึ้น แม้ว่าการลงโทษยังไม่จบ แต่น้
นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter1
เมื่อความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเดินหน้าไปอีกระดับการวิจัยระดับสูงได้ถูกจัดตั้งขึ้นมา ความรู้เก่าถูกมองว่าล้าสมัย ขณะที่ความคิดใหม่เข้ามาแทนที่แนวคิดที่ว่า 'การตกแต่งยีนของมนุษย์' ถูกปฏิเสธโดยสิ้นเชิงและยิ่งศึกษารหัสพันธุกรรมของมนุษย์ลึกลงไป ยิ่งเผยให้เห็นข้อเท็จจริงที่น่าสนใจเกี่ยวกับยีนของมนุษย์"รหัสพันธุกรรมของมนุษย์สามารถเปลี่ยนแปลงได้"โปรแกรมการทดลองมยุษน์ (HT) จึงถือกำเนิดขึ้นอย่างลับๆโครงการที่จะเปลี่ยนรหัสพันธุกรรมของมนุษย์โดยการแทรกยีนจากสิ่งมีชีวิตอื่นโครงการที่ใช้ "มนุษย์" แทนหนูเพื่อการวิจัยการทดลองมนุษย์ในยุคแรกหนึ่งในนั้นคือ......... รหัสทดสอบ "V"ผม...ช่วยด้วย...บางคน...ช่วยด้วย...เมื่อขยับไม่ได้ผมก็ขอความช่วยเหลือริมฝีปากของเขาแห้งผาก พยายามที่จะขยับและพูด แต่ไม่มีเสียงใดๆ ออกมา มีเพียงเสียงหายใจดังเสียงฮืดๆ ที่ดูคล้ายกับเขากำลังพยายามเอาชีวิตรอด จิตใจของเขากำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น หากเขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล เขาจะได้บอหมอเกี่ยวกับอาการของเขาได้ แต่เขากลับจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้ ทั้งหมดที่จำได้คือเขากำลังเก็บรวบรวมพืชแปลกๆ ที่จะ
Latest chapter
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter57 (nc)
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter56 (nc)
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter55 (nc)
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter54
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter53
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter52
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter51
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter50
- นักพฤกษศาสตร์แสนเนิร์ดกับหนุ่มเถาวัลย์สุดฮอต Chapter49
