มหาวิทยาลัยเรนนี่แต่งตัวเรียบหรู เสื้อเชิ้ตขาวกระโปรงพลีทยาว คล้ายภาพนักการเมืองสาวในอนาคต เธอเดินมาหน้าอาคารบริหาร ที่วันนี้พระเอกมีประชุมกับคณะกรรมการมหาวิทยาลัย เมื่อเห็นเขาเธอยิ้มและเขาก็หันมาทักด้วยน้ำเสียงนุ่มเย็น“ยังไม่กลับหอเหรอ?”เธอรีบตอบเสียงแผ่ว“หนูอยากมาขอบคุณ…ที่วันนั้นพี่ให้กำลังใจหนู”พระเอกยิ้มบาง“ผมให้โอกาสทุกคนที่พร้อมจะเปลี่ยนตัวเอง”แค่คำนั้น…เรนนี่ก็คิดไปไกล เธอไม่รู้เลยว่านี่คือกับดักที่เขาวางไว้ให้ “หลุด”ในด้านของเจ้าหญิงเจ้าหญิงนั่งอยู่มุมห้องเรียน กลางเสียงซุบซิบของเพื่อนๆ และมีคนแอบถามเธอว่า“นี่ แกเป็นคนปล่อยข่าวทุนเรนนี่ป่ะ?”“หรือว่ามีคนช่วยแกจัดการอยู่ลับๆ กันแน่?”เจ้าหญิงยิ้มแต่ไม่ตอบ และก็ไม่สามารถบอกความจริงได้ ว่าคนที่ “เล่นงานเรนนี่” คือแฟนของเธอเองหรือท่านผู้บริหารมหาวิทยาลัยของพวกเธอนั่นแหล่ะคนที่ใครหลายคนในมหาวิทยาลัยมองว่า “โสดและเย็นชา”เพนท์เฮ้าส์ในเวลา 2 ทุ่มบทร้ายนั่งพิงโซฟา กำลังเซ็นเอกสารบางอย่างเจ้าหญิงเดินเข้าไปกอดเขาจากข้างหลัง“วันนี้เรนนี่เข้าใจว่าคุณใจดีด้วย…เธอคงคิดว่าคุณชอบเธอ”“หนูไม่ผิดเลย แต่พี่มองออก…ว่าหนูกำลังเหนื่อ
เพนท์เฮ้าส์เจ้าหญิงที่ได้นอนห้องเดียวกันกับบทร้ายเกือบจะ 2 สัปดาห์แล้ว เธอก็เริ่มทีีจะปรับตัวได้และชินกับการมีเขาอยู่ในห้องนอนไปแล้ว แต่เจ้าหญิงยังไม่ได้บอกกับใครว่าคบกับเขายกเว้น...แม่ “ ดีใจด้วยนะคะ ” บทร้ายที่นอนอยู่ข้างๆเจ้าหญิงนอนตะแคงหันหน้าเข้าไปหาเธอพร้อมกับกล่าวยินดีกับเรื่องที่เธอเหนื่อยกับเพื่อนๆพี่ๆของเธอมาตลอดเกือบหนึ่งเดือน“ ขอบคุณค่ะ มันทำให้หนูรู้ว่าความยุติธรรมยังมีอยู่บนโลกใบนี้ ” เจ้าหญิงที่นอนอยู่ท่าเดียวกันยิ้มอย่างสดใส ....หลังจากแถลงข่าวของท่านอธิการบดี โลกภายนอกดูจะเริ่มเงียบลง แต่ในโลกเงียบๆของเรนนี่หลานสาว… เสียงในหัวของเธอดังก้อง“ฉันไม่ยอมเสียหน้าเพราะพวกเด็กทุนสถุนอย่างแกหรอก”มหาวิทยาลัยเรนนี่พูดในคลาส “การสื่อสารการเมือง” ต่อหน้ารุ่นพี่รุ่นน้อง น้ำเสียงเธอนุ่มนวล ฉลาด และดูเหมือนมีอุดมการณ์“ในระบอบประชาธิปไตย ถ้ามหาวิทยาลัยถูกควบคุมโดยคนมีอำนาจเงา…เราควรตั้งคำถาม ไม่ใช่ยอมรับแค่เพราะเขาหล่อ รวย หรือเป็นเจ้าของที่นี่”นักศึกษาหลายคนเริ่มสนใจเพจเฟซบุ๊กสายสังคมของคณะรัฐศาสตร์เริ่มแชร์คลิปเธอหัวข้อ: “นักศึกษาคนหนึ่งตั้งคำถามต่อโครงสร้างอำนาจในมหา
เพจ: แฉคนโกงมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง📝 “ปีนี้…ดาวเดือนของมหาวิทยาลัยไม่ได้ถูกเลือกจากคะแนนโหวตหรือความสามารถแต่ถูกกำหนดไว้แล้ว…ด้วยเงินสดและอำนาจจากใครบางคนที่อยู่ ‘เหนือหัวนักศึกษา’ ทุกคน”📹 [แนบคลิปที่ไม่มีการพาดพิงตัวบุคคลโดยตรง แต่ชี้ให้เห็นพฤติกรรมน่าสงสัย]🚨 “ไม่ได้ต้องการดราม่า…แค่อยากให้รู้ว่าเสียงของพวกเรามีความหมายมากกว่าเงินของใครบางคน”บรรยากาศหลังโพสต์โพสต์นั้นไม่เอ่ยชื่อ ไม่ใส่รูปบุคคล ไม่กล่าวหาใครตรงๆ แต่ภายใน 1 ชั่วโมง กลุ่มนักศึกษาหลายคณะเริ่มแชร์ข้อความและคลิปนั้นต่อกันเป็นวงกว้างบางคนคอมเมินท์และเริ่มตั้งคำถาม...“ปีนี้ดาวเดือนดูผิดฟอร์มไปเยอะนะ…”“มีใครคิดเหมือนเราบ้างว่า คะแนนดูแปลกๆ?”“ได้ข่าวมาว่า…ญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งอยู่ในคณะกรรมการ?”....ห้องกลุ่มนักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ในไลน์เด้งไม่หยุดข้อความ แชร์ และโพสต์เริ่มลุกลามราวกับไฟไหม้ทุ่งหญ้า แม้ต้นโพสต์จะไม่ระบุตัวบุคคล แต่ทุกคน “เดาได้”“ปีนี้ดาวมันปลอมชัดๆ อะ ใครๆ ก็รู้ว่าใครดันอยู่ข้างหลัง”“เธอไม่รู้เหรอว่าหลานท่านนั่น…ชื่อขึ้นบอร์ดทุกงาน”“เสียงเราคือขยะสินะ สุดท้ายคนที่มีเงินก็ชนะ”ด้านของท่านอธิกา
“ คืนนี้… นอนห้องพี่นะ ” น้ำเสียงของบทร้ายนุ่มนวล ไม่ใช่คำสั่งเหมือนแต่ก่อน“ ไม่สิ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเรานอนห้องนี้ด้วยกัน ”“ ตลอดไป ” บทร้ายพูดยิ้มๆ“ 0.0 ” เจ้าหญิงตกใจตาโต“ น่ะ นอนด้วยกันเลยเหรอคะ ” เจ้าหญิงพูดติดๆขัดๆ“ ละ แล้วบ้านหลังเล็กของเจ้าหญิงล่ะ ” เจ้าหญิงถามเขา เพราะเธอรู้สึกผูกพันกับบ้านหลังเล็กสีขาวแล้วน่ะสิ บทร้ายเดินเข้ามาสวมกอดเจ้าหญิงจากทางด้านหลังพร้อมกระซิบที่ข้างหูเจ้าหญิงเบาๆว่า...“ นะคะ ” “ เราเป็นแฟนกันแล้ว ต้องนอนห้องเดียวกันสิ ” บทร้ายขอด้วยน้ำเสียงหวานหยดย้อย ถ้าใครได้ยินและได้เห็นเขาในตอนนี้คงจะไม่เชื่อหูและตาของตัวเอง มาเฟียที่โหดที่สุดในใต้หล้ามีความรักแล้วเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ “ -/////- ” เจ้าหญิงไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้าตอบรับเพื่อเป็นการส่งสัญญาณบอกบทร้ายว่า...เจ้าหญิงนอนด้วยกันก็ได้ค่ะวันแรกที่เป็นแฟนกันทั้งคู่ก็แยกกันนอนตั้งแต่วันแรกเลย ครั้งนี้เจ้าหญิงก็มาบอกว่าพรุ่งนี้เจ้าหญิงมีเรียนเช้าและจะต้องยืนพรีเซ็นงานอาจารย์หน้าห้องด้วยและน่าจะไปเตรียมแผนจัดการท่านอธิการบดีกับหลานสาวต่อ คืนนี้เขาเลยยอมๆปล่อยเธอไปก่อน เจ้าหญิงหลับแล้ว ZZzzzzบ
ริมแม่น้ำเจ้าพระยาเวลาใกล้ค่ำเสียงน้ำกระทบฝั่งเบาๆ ดังคลอไปกับเสียงลมพัดอ่อนๆ ที่พัดเส้นผมของเจ้าหญิงปลิวไหว ใต้แสงไฟจากเสาไฟริมถนนที่ทอดยาวตามทางเดินริมแม่น้ำเจ้าพระยาในยามค่ำงามจับใจ แสงสะท้อนระยิบระยับบนผืนน้ำ สะท้อนดวงตาของบทร้ายที่ยืนอยู่ข้างเธอ...“ รู้มั้ย…” น้ำเสียงทุ้มนุ่มแต่แฝงไปด้วยอำนาจของเขาดังขึ้น ทำให้เจ้าหญิงเงยหน้ามอง“ หืม คะ :) ” เจ้าหญิงยิ้ม“ พี่อยู่ในโลกที่มีแต่ความรุนแรง การหักหลัง แล้วก็เลือด… แต่ตั้งแต่เจอหนู พี่เริ่มสงสัย… ว่าความสงบสุขมันหน้าตาเป็นยังไง ”เจ้าหญิงไม่ตอบ ดวงตากลมโตสบกับสายตาคมเข้มที่เหมือนอ่านใจได้ทุกอย่างบทร้ายยิ้มมุมปาก ก่อนจะหยิบกล่องเล็กๆ ออกจากกระเป๋าเปิดออกให้เห็นสร้อยเส้นเล็กประดับจี้รูปปีกนกสีเงินอ่อนๆ“ พี่ไม่ใช่คนดี… แต่ถ้าเธอยอมเดินอยู่ข้างพี่ พี่สัญญา… จะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเธอได้อีก ”บทร้ายเงียบไปชั่วขณะ ก่อนพูดต่อด้วยเสียงแผ่วเบาว่า...“ เป็นแฟนฉันนะ… ไม่ใช่เพราะพี่ต้องการครอบครองเธอ แต่เพราะพี่อยากปกป้องเธอในฐานะคนที่เธอเลือกจะอยู่ด้วย ”เสียงหัวใจของเจ้าหญิงดังสอดรับกับจังหวะคลื่นน้ำเบื้องหน้า ราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุนเพื่อต้อง
ก็อก ก็อก ก็อก ไม่กี่นาทีเจ้าหญิงก็ได้ยินเสียงเคาะประตู เธอเดินออกไปเปิดประตูก็พบกระเป๋าเครื่องสำอางแขวนไว้ที่ลูกบิดประตูสีทองพร้อมกับราวเสื้อผ้าขนาดใหญ่พร้อมกับเสื้อผ้าเป็นร้อยๆตัว “ 0.0 ” เจ้าหญิงตกใจตาโต“ ซื้อมาเยอะเชียว เจ้าหญิงคิดว่าซื้อมาให้ตัวเดียวซะอีก ” เจ้าหญิงบ่นพึมพำคนเดียว “ ผมขออนุญาตคุณหนูช่วยเอาเข้าไปให้นะครับ :) ” กันต์ตอบยิ้มๆ พร้อมกับนมที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆ ตอนนี้บทร้ายเริ่มจะเปิดใจให้กับคนสนิทมากขึ้นแล้ว เขาให้ขึ้นมาบนห้องได้แต่ต้องได้รับอนุญาตจากเขาก่อน โดยปกติจะไม่มีใครได้ก้าวขาเข้ามาในบ้านหลังใหญ่เลย “ ขะ ขอบคุณค่ะ ” เจ้าหญิงที่ยังตกใจอยู่ตอบด้วยน้ำเสียงติดๆขัดๆ ...พอกันต์กับนมออกไปแล้ว...“ เป็นแผนการของนายท่านแหล่ะมั้ง อยากให้คุณหนูมานอนด้วย ” นมบอกยิ้มๆอย่างชื่นใจ เพราะเจ้าหญิงเป็นเด็กดีพวกเธอไม่ติดเลยว่าเจ้าหญิงจะมาเป็นคุณนายของที่นี่ เจ้าหญิงเธอไม่ได้หวังผลประโยชน์อะไรจากนายท่านของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย มีแต่นายท่านของพวกเขาแหล่ะหวังกับคุณหนู...:)เจ้าหญิงเลือกชุดอยู่พักนึงก่อนจะจบลงที่กางเกงยีนส์ขากระบอกแบรนด์หรูแบรนด์หนึ่งกับเสื้ิอยืดสีขาวรัดรูป เธอ