บทร้าย

บทร้าย

last updateDernière mise à jour : 2025-05-26
Par:  ชิซุกะจังMis à jour à l'instant
Langue: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 Note. 1 commentaire
61Chapitres
422Vues
Lire
Ajouter dans ma bibliothèque

Share:  

Report
Overview
Catalog
Scanner le code pour lire sur l'application

ฉันที่กำลังเลิกเรียนและยืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่จู่ๆ ก็มีกลุ่มผู้ชายชุดดำฉุดฉันขึ้นไปบนรถตู้ทันที " กรี๊ด! " ฉันกรี๊ดร้องเสียงดัง ซึ่งตอนนี้ที่ป้ายรถเมล์ไม่มีคนอยู่สักคนเลย เพราะทุกคนทำกิจกรรมกีฬาสีอยู่ในโรงเรียนกันหมด เลยยังไม่มีใครออกมานอกโรงเรียน ฉันโดนฉุดกระชากลากถูให้ขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำ ฉันดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เพราะผู้ชาย 2 คนล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แน่น ฉันที่มีแรงเท่ามดตะนอยจะไปสู้แรงพวกเขาได้ยังไง " พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนูนะ ปล่อยหนู " ฉันที่ตอนนี้ตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก และร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว " เรียบร้อยครับท่าน " ผู้ชายอีก 1 คนพูดกับใครก็ไม่รู้และเขาก็ปิดประตูรถตู้ทันที " หึ " ฉันที่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเลยหันหลังไปดูต้นเสียงที่เบาะด้านหลังของฉันทันที " ขะ คุณเป็นใครคะจับหนูมาทำไม ปล่อยหนูเถอะนะคะ หนูอยากกลับบ้าน " ฉันที่ตอนนี้ตัวสั่นเทา น้ำตาไหลอาบแก้ม หันไปยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง

Voir plus

Chapitre 1

บทนำ

ฉันที่กำลังเลิกเรียนและยืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่จู่ๆ ก็มีกลุ่มผู้ชายชุดดำฉุดฉันขึ้นไปบนรถตู้ทันที

" กรี๊ด! "

ฉันกรี๊ดร้องเสียงดัง ซึ่งตอนนี้ที่ป้ายรถเมล์ไม่มีคนอยู่สักคนเลย เพราะทุกคนทำกิจกรรมกีฬาสีอยู่ในโรงเรียนกันหมด เลยยังไม่มีใครออกมานอกโรงเรียน นอกจากฉันที่แม่โทรหาฉันเมื่อกี้แล้วบอกกับฉันว่าให้รีบกลับบ้านทันที ฉันเลยขอตัวกับเพื่อนๆเพื่อกลับบ้านก่อน

ฉันโดนฉุดกระชากลากถูให้ขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำ ฉันดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เพราะผู้ชาย 2 คนล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แน่น ฉันที่มีแรงเท่ามดตะนอยจะไปสู้แรงพวกเขาได้ยังไง TT

" พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนูนะ ปล่อยหนู " ฉันที่ตอนนี้ตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก และร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว ฉันโดนผู้ชายทั้ง 4 คนยัดเข้าไปในรถตู้คันสีดำนั้นทันที

" เรียบร้อยครับท่าน " ผู้ชายอีก 1 คนพูดกับใครก็ไม่รู้และเขาก็ปิดประตูรถตู้ทันที

" หึ " ฉันที่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเลยหันหลังไปดูต้นเสียงที่เบาะด้านหลังของฉันทันที เป็นผู้ชายผิวสองสี รูปร่างสูงน่าจะราวๆ 185 cm. มีหนวดเคราเล็กน้อย ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมออกมาประมาณ 4 เม็ด โชว์ให้เห็นซิกแพคเป็นก้อนๆ พร้อมกับสวมแว่นตาสีดำเพื่อปกปิดดวงตาของเขา

" ขะ คุณเป็นใครคะจับหนูมาทำไม ปล่อยหนูเถอะนะคะ หนูอยากกลับบ้าน " ฉันที่ตอนนี้ตัวสั่นเทา น้ำตาไหลอาบแก้ม หันไปยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง ผู้ชายคนนั้นก็คงจะเป็นท่าน ท่านหรือเจ้านายใหญ่ของคนที่จับฉันขึ้นมาบนรถแน่ๆ

" หึ " ผู้ชายคนนั้นหัวเราะออกมาเบาๆในลำคออีกครั้งโดยไม่ได้สนใจคำพูดของฉันเลยสักนิด

" ที่บ้านหนูไม่มีเงินหรอกนะคะ แม่ก็แค่ขายอาหารตามสั่งร้านเล็กๆเอง ถ้าคุณจะจับหนูไปเรียกค่าไถ่หนูบอกเลยว่าบ้านหนูไม่มีเงินนะคะ แถมพ่อเลี้ยงของหนูก็ติดหนี้ด้วยค่ะ " ฉันที่ตอนนี้พูดพร่ำไม่หยุดเพื่อหาเหตุผลให้ผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลังปล่อยตัวฉันไป

" ฉลาดพูดนี่ " เป็นคำแรกของผู้ชายคนนั้นที่ฉันได้ยินออกจากปากเขา น้ำเสียงของเขาฟังแล้วมันน่ากลัวมากเลย จนฉันที่ได้ยินเสียงของเขาครั้งแรกถึงกับต้องสะอึกด้วยความหวาดกลัวทันที

" จริงๆนะคะ บ้านหนูไม่มีเงินหรอกค่ะ " ฉันยกมือไหว้บอกผู้ชายคนนั้นไปอีกรอบทันที

" ได้ยินว่าพ่อเลี้ยงเธอติดหนี้ " ผู้ชายคนนั้นเขาพูดขึ้นทวนคำพูดของฉัน

" ใช่ค่ะ " ฉันพยักหน้าตอบเขาไป แต่มือก็ยังยกมือไหว้เขาอยู่อย่างนั้น

" ติดหนี้ใคร " เขาถามฉันขึ้นมาทันที

" หนูก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมากค่ะ เห็นว่าพ่อเลี้ยงไปกู้เงินนอกระบบมา 2 ล้านบาทค่ะ เห็นว่าเจ้าหนี้เขาดุมากเลย เขาส่งคนมารุมตีพ่อเลี้ยงที่บ้านทุกวันเลยค่ะ " ฉันตอบกลับเขาไปตามที่เห็นเพื่อให้เขาสงสารฉันและปล่อยฉันไป

" งั้นเหรอ แล้วรู้จักชื่อเจ้าหนี้พ่อเลี้ยงเธอไหมล่ะ " เขาถามฉันอีกครั้ง

" เห็นพ่อกับแม่เคยบอกว่าชื่อ คุณบทร้ายค่ะ " ฉันตอบกลับคนที่ถามทันที

.

.

.

" หึ ฉันนี้แหล่ะบทร้าย!! "

Déplier
Chapitre suivant
Télécharger

Latest chapter

Plus de chapitres

Commentaires

user avatar
ชิซุกะจัง
ฝากเรื่องใหม่ของไรท์ด้วยนะคะ สนุก ครบเครื่องแน่นอนค่า
2025-04-07 13:36:56
1
61
บทนำ
ฉันที่กำลังเลิกเรียนและยืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่จู่ๆ ก็มีกลุ่มผู้ชายชุดดำฉุดฉันขึ้นไปบนรถตู้ทันที" กรี๊ด! " ฉันกรี๊ดร้องเสียงดัง ซึ่งตอนนี้ที่ป้ายรถเมล์ไม่มีคนอยู่สักคนเลย เพราะทุกคนทำกิจกรรมกีฬาสีอยู่ในโรงเรียนกันหมด เลยยังไม่มีใครออกมานอกโรงเรียน นอกจากฉันที่แม่โทรหาฉันเมื่อกี้แล้วบอกกับฉันว่าให้รีบกลับบ้านทันที ฉันเลยขอตัวกับเพื่อนๆเพื่อกลับบ้านก่อนฉันโดนฉุดกระชากลากถูให้ขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำ ฉันดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เพราะผู้ชาย 2 คนล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แน่น ฉันที่มีแรงเท่ามดตะนอยจะไปสู้แรงพวกเขาได้ยังไง TT" พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนูนะ ปล่อยหนู " ฉันที่ตอนนี้ตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก และร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว ฉันโดนผู้ชายทั้ง 4 คนยัดเข้าไปในรถตู้คันสีดำนั้นทันที" เรียบร้อยครับท่าน " ผู้ชายอีก 1 คนพูดกับใครก็ไม่รู้และเขาก็ปิดประตูรถตู้ทันที" หึ " ฉันที่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเลยหันหลังไปดูต้นเสียงที่เบาะด้านหลังของฉันทันที เป็นผู้ชายผิวสองสี รูปร่างสูงน่าจะราวๆ 185 cm. มีหนวดเคราเล็กน้อย ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมออกมาประมาณ 4 เม็ด โชว์
last updateDernière mise à jour : 2025-04-05
Read More
บทที่ 1 คุณบทร้าย!
ฉันที่ได้ยินคำตอบของคนด้านหลังถึงกับสะดุ้งเฮือก ขะ เขาคือคุณบทร้าย คุณบทร้ายที่ดุๆ ที่แม่เคยเล่าให้ฟังน่ะเหรอ" หึ! ทำไม เงียบทำไม " เขาถามฉันขึ้นมาด้วยท่าทางพออกพอใจที่เห็นฉันตอนนี้หน้าซีดเผือดอย่างกับคนไม่มีเลือดสูบฉีดเข้าร่างกาย" คุณลักพาตัวหนูมาทำไมคะ " ฉันที่ตอนนี้น้ำเสียงเริ่มแผ่วเบาด้วยความกลัว เรี่ยวแรงที่จะพูดจะถามเขาก็แทบจะไม่มีเหลือแล้ว" หึ! ลักพาตัว กล้าดียังไงมาว่าฉันลักพาตัวเธอ ฮ่ะ!!!! " เขาตะคอกฉันเสียงดังลั่นรถ น้ำเสียงของเขาตอนนี้เหมือนเสือ เสือที่พร้อมจะตะครุบเหยื่อและกัด ฉีก เนื้อของเหยื่อออกมาเป็นชิ้นๆ ให้ทรมาน ฉันที่ตอนนี้หน้าซีดเผือดด้วยความกลัว ฉันกลัวมากเลย และฉันก็หมดสติไปในที่สุด@เพนท์เฮ้าส์ฉันที่ตอนนี้รู้สึกเย็นๆเปียกๆก็เริ่มรู้สึกตัวขึ้นมา ก็พบว่าฉันโดนเขาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้สาดน้ำลงมาใส่ใบหน้าของฉันจนเปียกชุ่ม ดีนะที่วันนี้ฉันใส่ชุดกีฬาของโรงเรียนมาเลยไม่โป๊มาก ถ้าเป็นชุดนักเรียนที่เคยใส่เป็นประจำกับเสื้อสีขาวๆ ถ้าเขาสาดน้ำลงมามันก็คงโป๊เปลือยไปหมดเลย" ตื่น!! " เขาตะคอกน้ำเสียงใส่ฉัน จนฉันที่ได้ยินถึงกับสะดุ้งอย่างตกใจ และฉันกลัวเขาจนสั่นไปหมด ทำไมเขา
last updateDernière mise à jour : 2025-04-05
Read More
บทที่ 2 เด็กขัดดอก
หลังจากที่เขาพาฉันเข้ามาในห้องสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มาก ที่ในห้องนั้นเป็นโทนห้องสีแดงจากไฟหรืออะไรก็ไม่รู้ แต่ห้องที่เขาพาฉันมาเหมือนเป็นห้องเชือดเอาไว้ฆ่าสัตว์อย่างไงอย่างนั้น เพราะฉันเหลือบไปเห็นอาวุธต่างๆ พร้อมกับเครื่องไม้เครื่องมือที่เอาไว้ทรมานสัตว์ ตอนนี้เขาเอาผ้ามาปิดตาฉันไว้อีกครั้งพร้อมทั้งดึงและลากฉันออกไปจากห้องนั้นทันที ฉันที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาจะพาตัวฉันไปที่ไหนเพราะผ้าที่ปิดตาของฉันไว้ทำให้ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย ไม่นานนักเขาก็ผลักฉันลงบนเตียงนุ่มๆ ฉันพอเดาได้ว่ามันน่าจะเป็นเตียงเพราะมันกว้างมาก จึงอาจจะไม่ใช่โซฟาอย่างแน่นอน แล้วเขาก็แกะที่ปิดตาของฉันออกให้ฉัน พอฉันพ้นจากพันธะทางสายตาฉันก็มองไปรอบๆ พบว่ามันคือห้องนอนของฉัน มันเป็นห้องสีเหลี่ยมขนาดใหญ่กว่าห้องเชือดเมื่อกี้ที่ฉันเห็นเล็กน้อย ในห้องจะมี โต๊ะเครื่องแป้ง ตู้เสื้อผ้า และโต๊ะเรียนให้ฉันพร้อมกับเก้าอี้ ซึ่งฉันคิดว่าของที่อยู่ในห้องนี้ก็จะน่าราคาสูงพอควร " นี่! คือที่อยู่ของเธอ " เขาบอกฉันพร้อมกับจ้องใบหน้าของฉันอย่างรู้สึกเกลียดชังฉันที่แผ่รังสีออกมาจากสายตาของเขา" ขอบคุณค่ะ " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณเขาจากใจจริง อย่าง
last updateDernière mise à jour : 2025-04-05
Read More
บทที่ 3 เถวะ
ฉันที่ตอนนี้นั่งซาฟารีมาลงด้านหน้าตรงบานรั้วประตูใหญ่สีดำของเพ้นเฮ้าท์ และเดินออกมานอกรั้วแล้วหยุดยืนนิ่งอยู่ซักพักหนึ่งฉันก็เดินออกไปทางด้านซ้ายมือตามที่คุณบทร้ายได้บอกเอาไว้เมื่อคืนนี้ ฉันเดินประมาณราวๆ 2 นาทีก็ถึงป้ายรถเมล์ที่คุณบทร้ายได้บอกฉันเอาไว้ ฉันยืนรอรถเมล์ได้สักพักรถเมล์ก็มาจอดอยู่ที่หน้าป้าย ข้อดีอีกอย่างคือรถเมล์เกือบทุกสายที่ป้ายนี้ จะวิ่งผ่านหน้าโรงเรียนของฉันทุกสาย โดยที่ฉันไม่ต้องลงมาป้ายอื่นเพื่อต่อรถไปโรงเรียนอีกครั้งเหมือนตอนที่ยังอยู่ที่บ้าน ฉันนั่งรถเมล์เดินทางประมาณ 30 นาทีรถเมล์ก็จอดตรงป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียนของฉันพอฉันก้าวขาลงมาจากรถเมล์ก็พบกับเถวะที่กำลังยืนรอฉันอยู่เฉียดเช่นประจำเหมือนทุกครั้งที่เคยทำ " เจ้าหญิง " เถวะโบกไม้โบกมือให้ฉันที่ตอนนี้ฉันกำลังก้าวขาลงจากรถเมล์ ฉันที่เห็นดังนั้นก็รีบลงจากรถเมล์และเดินเข้าไปหาเถวะทันที" เถวะ มารอนานหรือยัง " ฉันดินเข้าไปหาเถวะพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้เพื่อนชายคนเดียวของฉัน " ไม่นานหรอก ถึงนานกว่านี้ก็รอเจ้าหญิงได้เสมอแหล่ะ " เถวะตอบทีเล่นทีจริงพร้อมกับหัวเราะออกมาจนตาตี๋ๆของเขาแทบมองไม่เห็นลูกตาสีดำอยู่แล้ว" เราไ
last updateDernière mise à jour : 2025-04-05
Read More
บทที่ 4 เพื่อนของเจ้าหญิง
ฉันเดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมกับเถวะ ฉันเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกันกับหมวย ส่วนเถวะเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกันกับต่อ ที่นั่งโต๊ะอยู่ด้านหลังของฉันนั่นเอง" สวัสดีจ๊ะ หมวย " ฉันเอ่ยทักทายหมวยเพื่อนสาว สาวอวบอิ่ม ขาว ตาตี๋ที่น่ารักน่าหยิก ^^" สวัสดีจ๊ะ เจ้าหญิง " หมวยเอ่ยทักทายฉันด้วยรอยยิ้มหมวย เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉันมาตั้งแต่ ม.4 หมวยจะแตกต่างไปจากคนอื่นๆ ที่ตอนนี้คนอื่นๆมองฉันเหมือนเป็นตัวน่าแขยะแขยงไปหมด ส่วนหมวยจะเป็นเพื่อนที่น่ารักและเข้าใจฉันเสมอ เพราะทางบ้านของหมวยเองก็มีฐานะไม่ต่างจากฉันมากเท่าไหร่นักก็เลยพอจะเข้าอกเข้าใจคนหัวอกเดียวกันเป็นอย่างดี แตกต่างจากเถวะที่บ้านเป็นตระกูลผู้ดีแต่เขายังมาเกือกกลั้วอยู่เป็นเพื่อนกับฉันมาตั้งแต่ที่ฉันอยู่ ม.1 ส่วน ต่อ เป็นเพื่อนชายของเถวะ หล่อ คม เข้ม ผิวสีแทน ซึ่งลุคดูแตกต่างจากเถวะ แต่นิสัยดันเหมือนกันสุดขั้ว ต่อที่ฐานะทางบ้านดีพอๆกันกับเถวะ ฉัน หมวย เถวะ และต่อ ก็เลยเป็นเพื่อนเล่น เพื่อนเรียนกันมาตลอด และจะเป็นพวกเพื่อนทั้ง 3 คนของฉันเสมอที่คอยปกป้องและดูแลฉันมาตลอด " เจ้าหญิงเลือกคณะที่ตัวเองอยากเข้าเรียนหรือยัง เทอมหน้าพวกเราก็ขึ้น ม.6 แล้วนะ
last updateDernière mise à jour : 2025-04-05
Read More
บทที่ 5 ไร้เดียงสา
" ท่าทางดูเหมือนคุณจะเหนื่อย กินขนมปังหน่อยไหมคะ " ฉันที่หยิบขนมปังออกมาจากกระเป๋านักเรียนและได้ยื่นมันไปให้เขาทันทีเขาลืมตาขึ้นมาพร้อมกับหันหน้ามาทางฉันเล็กน้อย" ไม่กิน! " เขาตอบกลับฉันแต่มือของเขาดันหยิบขนมปังในมือของฉันออกและโยนมันเอาไปไว้เบาะด้านหลังรถทันทีและก็หันกลับไปนั่งและเอาหัวพิงเบาะและหลับตาลงต่ออย่างไม่ได้สนใจอะไรฉันนัก" ไม่กินก็ไม่ต้องกันซี่ โยนของหนูทิ้งทำไม " ฉันบ่นพึมพำของฉันเบาๆอยู่คนเดียวหลังจากที่รถขับมาได้เกือบหนึ่งชั่วโมง ก็มาจอดที่โรงจอดรถแห่งหนึ่งซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน" ถึงแล้วครับท่าน " ลูกน้องที่นั่งอยู่เบาะด้านหน้าคนขับหันหน้ามาบอกคุณบทร้าย" อืม " เขาลืมตาขึ้นมาพร้อมกับตอบกลับไปสั้นๆ หลังจากที่พวกเขาได้ยินคำตอบของผู้เป็นนายแล้วเขาก็ลงจากรถตู้ทันทีฉันที่เดินตามหลังของคุณบทร้ายมาก็พบว่าสถานที่ที่ฉันมาเป็นโรงแรมหรูขนาดใหญ่ พร้อมกับเขาที่เดินเข้ามาที่ห้องห้องหนึ่งซึ่งคล้ายๆเหมือนกับเป็นโต๊ะอาหาร ฉันที่เดินตามเขาเข้าไปพร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆเขา ซึ่งเขานั่งอยู่หัวโต๊ะอาหาร" เรามาทำอะไรกันเหรอคะ " ฉันหันหน้าไปถามเขาอย่างสงสัย" กินข้าว " เขา
last updateDernière mise à jour : 2025-04-05
Read More
บทที่ 6 แอบหนีออกจากโรงเรียน
พอถึงโรงเรียนเจ้าหญิงก็เดินเข้าไปในโรงเรียนตามปกติ พร้อมกับเถวะที่มายืนรอรับเจ้าหญิงหน้าป้ายรถเมล์อย่างเช่นทุกครั้ง" ไปกินข้าวเช้ากันเถอะ " เถวะหันหน้าไปชวนเพื่อนสาวที่สนิทสุดๆของตัวเอง" เรากินมาแล้ว " เจ้าหญิงตอบกลับเถวะไปพร้อมกับรอยยิ้มแสนน่ารัก จนทำให้รอยยิ้มที่เจ้าหญิงยิ้มส่งมาให้เถวะ ทำให้เถวะหัวใจหล่นวูบทันที แอบรักเพื่อนสนิทตัวเองมันเป็นแบบนี้นี่เอง เถวะได้แต่คิดในใจ" แต่เราหิวนี่น๊าาา " เถวะพูดพลางลูบท้องของเขาไปมา" งั้นเจ้าหญิงพาเถวะไปกินที่โรงอาหารนะ " เจ้าหญิงบอกกับเพื่อนชายที่สนิทที่สุดของเขาทันที เพื่อนรักทั้งสองคนเดินไปที่โรงอาหาร เจ้าหญิงก็นั่งรอเถวะกินข้าวพร้อมกับหยิบโทรศัพท์เครื่องใหม่ที่คุณบทร้ายซื้อให้ออกมากดเล่น" เจ้าหญิงเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่เหรอ " เถวะถามเจ้าหญิง เพราะปกติเจ้าหญิงจะไม่เปลี่ยนโทรศัพท์บ่อยๆ และเจ้าหญิงก็คงไม่ซื้อโทรศัพท์ที่ราคาแพงเกือบแสนแบบนี้" คุณบทร้ายซื้อให้เจ้าหญิงไว้โทรหาเขาตอนฉุกเฉิน คุณบทร้ายบอกว่าราคาไม่แพงมากนัก " เจ้าหญิงที่แสนไร้เดียงสาตอบกลับเถวะไป" เปลี่ยนเบอร์โทรด้วยเหรอ เมื่อคืนเราโทรหาเจ้าหญิงไม่ติดเลย เราว่าจะถามเรื่องการบ้าน
last updateDernière mise à jour : 2025-04-07
Read More
บทที่ 7 ขออนุญาต
1 เดือนต่อมาในทุกๆ วันศุกร์ของคาบโฮมรูมเจ้าหญิงกับเถวะก็จะแอบออกไปพบแม่ของเธอที่ร้านอาหารตามสั่งทุกวันตามปกติ และคุณบทร้ายก็ไม่ได้รับรู้ถึงการกระทำของเด็กน้อยของเขาเลย เพราะเขาไว้ใจเธอและคิดว่าเธอก็คงเป็นเด็กไร้เดียงสาคนหนึ่งที่ไม่กล้าต่อกรอะไรกับเขามากนักเขาก็เลยไม่ได้สั่งให้คนไปเฝ้าตามติดและคอยดูเธอเอาไว้ แค่ให้เฝ้ารอรับเธอที่หน้าประตูโรงเรียนในทุกๆ วันวันนี้เป็นวันสอบไฟนอลเพื่อจะจบปีการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เจ้าหญิงกับเพื่อนๆ ของเขาอีก 3 คนตั้งใจเรียนและพากันติวหนังสืออย่างหนักเพื่อการสอบในครั้งนี้" เป็นยังไงบ้าง ทำได้ไหมเจ้าหญิง " พอทุกคนเดินออกจากห้องสอบหมวยเพื่อนสาวคนเดียวของเจ้าหญิงก็ถามขึ้น" พอได้จ๊ะ ^^ " เจ้าหญิงตอบเพื่อนด้วยรอยยิ้มสดใสเฉียดเช่นทุกครั้ง" ระดับเจ้าหญิงไม่มีคำว่าไม่ได้อยู่แล้ว " เถวะพูดขึ้นมาบ้าง" งั้นไปกินข้าวกันไหมเจ้าหญิง ฉลองสอบเสร็จ " หมวยเอ่ยถามเจ้าหญิง พร้อมกับเพื่อนๆทุกคนก็เดินอยู่ถึงกับหยุดนิ่งยืนรอคำตอบของเจ้าหญิง เพราะทุกคนรู้ดีอยู่แล้วว่าเจ้าหญิงไปที่ไหนไม่ค่อยได้ถ้าคุณบทร้ายไม่ได้อนุญาต " เอ่อ...คือ " เจ้าหญิงอ้ำๆอึ้งๆ ใจหนึ่งก็อยากจะไ
last updateDernière mise à jour : 2025-04-07
Read More
บทที่ 8 เลี้ยงฉลองสอบเสร็จ
หลังจากที่วางสายคุณบทร้ายไปแล้ว เจ้าหญิงก็เดินกลับมาหาเพื่อนๆด้วยท่าทางหน้าสลดลง เจ้าหญิงทำหน้าทำตาเหมือนคุณบทร้ายไม่อนุญาตให้ไปเลี้ยงฉลองสอบเสร็จกับเพื่อนๆ เจ้าหญิงคิดจะแกล้งเพื่อนของเธอเล่นสักหน่อย ^^" เป็นไงบ้างเจ้าหญิง " ต่อถามเจ้าหญิงขึ้นมาทันทีหลังจากที่เจ้าหญิงได้เดินเข้ามาหาเพื่อนๆแล้ว พร้อมกับที่เพื่อนๆทุกคนจ้องมองหน้าเจ้าหญิงเพื่อรอเอาคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ" ไม่เป็นไรนะเจ้าหญิง " หมวยยื่นมือของเธอมากุมมือของเจ้าหญิงไว้ เพราะเห็นสีหน้าท่าทางของเจ้าหญิงเพื่อนของเธอแบบนี้แล้ว คุณบทร้ายไม่น่าจะอนุญาตให้ไปเลี้ยงฉลองสอบเสร็จกับพวกเธอเป็นแน่" ถ้าเจ้าหญิงไม่ไปเราก็ไม่มีอารมณ์จะไปหรอก " เถวะพูดขึ้นพลางยกมือขึ้นกอดอกอย่างไม่พอใจนัก เพราะถ้าไปที่ไหนแล้วไม่มีเจ้าหญิงไปด้วยเถวะก็ไม่อยากจะไปมากนักหรอก " เอ่อ...คุณบทร้าย " เจ้าหญิงทำท่าทางอ้ำๆอึ้งๆ เพื่อแกล้งเพื่อนของเธอเล่นต่อไป" คุณบทร้าย อนุญาต!! " เจ้าหญิงร้องตะโกนขึ้นมาพร้อมกับกระโดดโลดเต้นและปรบมืออย่างดีอกดีใจ " เจ้าหญิงแกล้งพวกเราเหรอ นี่แหนะ! " หมวยพูดขึ้นพลางยื่นมือไปจี้เอวของเจ้าหญิงเพื่อลงโทษฐานที่โกหกพวกเธอ " ฮ่าๆๆๆ อย่าจี
last updateDernière mise à jour : 2025-04-07
Read More
บทที่ 9 ได้เข้าบ้านหลังใหญ่ครั้งแรก
เพนท์เฮ้าน์หลังจากที่เจ้าหญิงได้เลี้ยงฉลองสอบเสร็จกับเพื่อนๆเสร็จเรียบร้อยแล้ว และเจ้าหญิงก็บอกให้พี่อัคคีขับรถไปส่งเพื่อนๆของเธอที่บ้านกันทีละคน พร้อมกับขับรถไปส่งเถวะที่หน้าโรงเรียนอีกครั้ง ก็เพราะว่าเถวะขับรถส่วนตัวไปโรงเรียนทุกวัน เถวะเลยต้องกลับเข้าไปเอารถที่จอดเอาไว้แถวๆด้านหน้าของโรงเรียนพอเจ้าหญิงมาถึงบ้านหลังเล็กสีขาว เจ้าหญิงก็อาบน้ำชำระร่างกายของตัวเอง และในการกระทำของเธอทุกๆฝีก้าวก็อยู่ในสายตาของคนที่ชื่อบทร้ายตลอดเวลา เขาเห็นแม้กระทั่งเจ้าหญิงเดินเข้ามาในบ้านด้วยรอยยิ้มที่สดใส เพราะเธอได้ออกไปสนุกกับเพื่อนๆ และเขาเห็นแม้กระทั่งเจ้าหญิงเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ และเธอก็เดินกลับออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูสีขาวพันรอบอกตัวเดียว" อึก! " สัดส่วนโค้งเว้าของเธอที่ดูโตกว่าเด็กสาวทั่วๆไป ทำให้คนที่จดจ่ออยู่หน้าจอกล้องวงจรปิดถึงกับแอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เจ้าหญิงอีกเพียง 1 เดือนเธอก็อายุครบ 18 ปีบริบูรณ์แล้ว เธอจะถึงกำหนดอายุเร็วหน่อยก็เพราะเธอดันเกิดต้นเดือนน่ะสิ วันทีี 1 เดือน 1 แต่เจ้าหญิงมีเพียงอายุแค่นี้ แต่สัดส่วนในร่างกายของเธอดันโตเร็วกว่าเด็กสาวปกติทั่วไป แม้ตัวเธอจะ
last updateDernière mise à jour : 2025-04-07
Read More
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status