บทร้าย

ฉันที่กำลังเลิกเรียนและยืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่จู่ๆ ก็มีกลุ่มผู้ชายชุดดำฉุดฉันขึ้นไปบนรถตู้ทันที

" กรี๊ด! "

ฉันกรี๊ดร้องเสียงดัง ซึ่งตอนนี้ที่ป้ายรถเมล์ไม่มีคนอยู่สักคนเลย เพราะทุกคนทำกิจกรรมกีฬาสีอยู่ในโรงเรียนกันหมด เลยยังไม่มีใครออกมานอกโรงเรียน นอกจากฉันที่แม่โทรหาฉันเมื่อกี้แล้วบอกกับฉันว่าให้รีบกลับบ้านทันที ฉันเลยขอตัวกับเพื่อนๆเพื่อกลับบ้านก่อน

ฉันโดนฉุดกระชากลากถูให้ขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำ ฉันดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เพราะผู้ชาย 2 คนล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้แน่น ฉันที่มีแรงเท่ามดตะนอยจะไปสู้แรงพวกเขาได้ยังไง TT

" พวกคุณเป็นใคร ปล่อยหนูนะ ปล่อยหนู " ฉันที่ตอนนี้ตื่นตะหนกเป็นอย่างมาก และร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว ฉันโดนผู้ชายทั้ง 4 คนยัดเข้าไปในรถตู้คันสีดำนั้นทันที

" เรียบร้อยครับท่าน " ผู้ชายอีก 1 คนพูดกับใครก็ไม่รู้และเขาก็ปิดประตูรถตู้ทันที

" หึ " ฉันที่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเลยหันหลังไปดูต้นเสียงที่เบาะด้านหลังของฉันทันที เป็นผู้ชายผิวสองสี รูปร่างสูงน่าจะราวๆ 185 cm. มีหนวดเคราเล็กน้อย ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมออกมาประมาณ 4 เม็ด โชว์ให้เห็นซิกแพคเป็นก้อนๆ พร้อมกับสวมแว่นตาสีดำเพื่อปกปิดดวงตาของเขา

" ขะ คุณเป็นใครคะจับหนูมาทำไม ปล่อยหนูเถอะนะคะ หนูอยากกลับบ้าน " ฉันที่ตอนนี้ตัวสั่นเทา น้ำตาไหลอาบแก้ม หันไปยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง ผู้ชายคนนั้นก็คงจะเป็นท่าน ท่านหรือเจ้านายใหญ่ของคนที่จับฉันขึ้นมาบนรถแน่ๆ

" หึ " ผู้ชายคนนั้นหัวเราะออกมาเบาๆในลำคออีกครั้งโดยไม่ได้สนใจคำพูดของฉันเลยสักนิด

" ที่บ้านหนูไม่มีเงินหรอกนะคะ แม่ก็แค่ขายอาหารตามสั่งร้านเล็กๆเอง ถ้าคุณจะจับหนูไปเรียกค่าไถ่หนูบอกเลยว่าบ้านหนูไม่มีเงินนะคะ แถมพ่อเลี้ยงของหนูก็ติดหนี้ด้วยค่ะ " ฉันที่ตอนนี้พูดพร่ำไม่หยุดเพื่อหาเหตุผลให้ผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะหลังปล่อยตัวฉันไป

" ฉลาดพูดนี่ " เป็นคำแรกของผู้ชายคนนั้นที่ฉันได้ยินออกจากปากเขา น้ำเสียงของเขาฟังแล้วมันน่ากลัวมากเลย จนฉันที่ได้ยินเสียงของเขาครั้งแรกถึงกับต้องสะอึกด้วยความหวาดกลัวทันที

" จริงๆนะคะ บ้านหนูไม่มีเงินหรอกค่ะ " ฉันยกมือไหว้บอกผู้ชายคนนั้นไปอีกรอบทันที

" ได้ยินว่าพ่อเลี้ยงเธอติดหนี้ " ผู้ชายคนนั้นเขาพูดขึ้นทวนคำพูดของฉัน

" ใช่ค่ะ " ฉันพยักหน้าตอบเขาไป แต่มือก็ยังยกมือไหว้เขาอยู่อย่างนั้น

" ติดหนี้ใคร " เขาถามฉันขึ้นมาทันที

" หนูก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมากค่ะ เห็นว่าพ่อเลี้ยงไปกู้เงินนอกระบบมา 2 ล้านบาทค่ะ เห็นว่าเจ้าหนี้เขาดุมากเลย เขาส่งคนมารุมตีพ่อเลี้ยงที่บ้านทุกวันเลยค่ะ " ฉันตอบกลับเขาไปตามที่เห็นเพื่อให้เขาสงสารฉันและปล่อยฉันไป

" งั้นเหรอ แล้วรู้จักชื่อเจ้าหนี้พ่อเลี้ยงเธอไหมล่ะ " เขาถามฉันอีกครั้ง

" เห็นพ่อกับแม่เคยบอกว่าชื่อ คุณบทร้ายค่ะ " ฉันตอบกลับคนที่ถามทันที

.

.

.

" หึ ฉันนี้แหล่ะบทร้าย!! "