บทที่6...เขาคงไม่ลืมนะว่าเธอเป็นนางเอก ไม่ใช่โสเภณี

“อืม....” เต็มปากเต็มคอของเธอเลย...แบบว่าคับแน่นปากไปหมด ส่วนหัวของมังกรกระทุ้งคอหอยของเธอจนแทบจะสำลักออกมาเลย...โอว...เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะเทสปากกับลิ้นของเธอด้วย เขาคงไม่ลืมนะว่าเธอเป็นนางเอก ไม่ใช่โสเภณีหรืออีตัวที่เขาอาจเคยหิ้วมานอนด้วย 

“อื้ม...อืม....อือ...” แต่เธอก็รู้งาน ในเมื่อเขาเสนอมา เธอก็ต้องสนองตอบสิ มันก็ไม่ได้ยากสำหรับเธอเสียหน่อย จัดการเลียเขาให้อยู่หมัดไปเลยนังนนนี่

สาวสวยจึงไม่รอช้า ใช้ลิ้นควานหาความหวานจากปลายเอ็นอุ่นอย่างสำรวจตรวจตรา ตวัดลิ้นดูดเลียความเป็นชายไปตามลำตัวจนจดโคน บำเรอความสุขซ่านให้แก่ชายหนุ่มจนหนำใจ หนำปาก...

“อ่า...โอ...โอเค...น่ารักมาก” เขาลูบเส้นผมยาวสลวยของนางเอกสาวขณะปล่อยน้ำรักเต็มปากเต็มคอของเธออย่างไม่เกรงใจ ก่อนจะถอนออกมาแล้วจัดเก็บมันกลับเข้าไปในกางเกงสแลกเรียบหรูราวกับว่าเสร็จสิ้นการทำหน้าที่ตรวจเช็คสินค้าของมันอย่างนั้นล่ะ

“ห้องน้ำอยู่ทางนั้นนะ เดี๋ยวผมออกไปรอที่ห้องทำงาน คุณจัดการตัวเองแล้วก็รีบตามออกไปนะ อยากได้กาแฟหรือชาสักถ้วยมั้ย เดี๋ยวผมให้เลขาจัดการให้”

“น้ำเปล่าดีกว่าค่ะ ขอบคุณนะคะคุณธี...”

เธอกำลังจะอ้าปากถามเขาว่ามีความสุขมั้ย และคิดจะสวมกอดเขาเสียหน่อย ให้มันสมกับที่ได้ร่วมรักกันอย่างสนุกสนาน แต่เขาก้าวเร็วมาก เพียงพริบตาเดียวเขาก็เดินออกจากห้องนี้ไปเสียแล้ว

“หืม...นี่เขา ไม่คิดจะจูบเราสักครั้งเลยเหรอ...เย็นชาจริงๆ เลยนะพ่อคู๊ณ ได้สมใจอยากแล้วก็ไปแบบนี้เลยสินะ ผู้ชายอะไรเนี่ย?”

เธอจับริมฝีปากตัวเองด้วยความโมโห ความเปียกชื้นจากคราบราคะทำให้เธอตาโตตกใจเล็กน้อย ว๊าย...นั่นเพราะเธอลืมไปเลยว่าใบหน้าสวย ๆ และริมฝีปากงดงามของเธอแปดเปื้อนไปด้วยน้ำใคร่ของเขาเสียแล้ว

“อุ๊ย! ถึงไม่ได้จูบปาก แต่จูบไอ้จู๋เขาเต็ม ๆเลย”

นางเอกสาวอารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย เมื่อนึกถึงรสชาติของ CEO สุดร้อนแรงที่ชายใดก็เทียบไม่ติดสมคำร่ำลือ

“คอยดูนะ จะยั่วซะให้เข็ด จะทำให้เขายอมเป็นของเราให้ได้เลย....อือ...หวังว่าที่ลงทุนไปจะไม่เสียเปล่านะ”