Chapter 33

ถ้าเขาต้องการจะโกหกหลอกลวงฉันยังไงให้ไม่สบตา หัวใจฉันกลับเย็นชาอีกครั้ง ฉันไม่อยากถูกล้อเล่นอีกแล้ว ฉันก็เลยปิดหัวใจ สาบานกับตัวเองว่าจะไม่หลงกลอุบายของเขาอีกต่อไป“เฮเดน เราไปต่อไม่ได้จริงๆ”

เฮเดน:

ในขณะนั้น ความไร้อำนาจอันยิ่งใหญ่ที่ไม่สามารถหลีกหนีจากชะตากรรมก็เข้าเล่นงานผม และทันใดนั้นผมก็ตระหนักได้ว่าผมกำลังอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเธอ ทันใดนั้นลูกก็ร้องไห้ออกมา ผมกอดเขา “เด็กดี อย่าร้องไห้อีกเลย” ผมกอดลูกชายไว้แน่น ถือเขาราวกับว่าชีวิตของผมขึ้นอยู่กับเขา

ดวงตาของเขาปิดลงและความเจ็บปวดในใจทำให้เขาหายใจลำบาก หลับตาแน่นและกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลอาบหน้า "พ่อ."

ในที่สุด เสียงเรียกหาจากลูกชายก็ทำให้ผมกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง และผมก็มองลงไปเห็นลูกน้อยจ้องมาที่ใบหน้าของผม เห็นดวงตาของเขาทำให้ผมรู้สึกว่าถูกเขารัก แม้จะไม่มีแม่ของเขา จากนั้นผมก็สังเกตเห็นว่าเขากำลังร้องไห้ เขารู้สึกในสิ่งที่ผมรู้สึก โดยรู้ว่าแม่ของเขาจะทิ้งเขาไว้ข้างหลังจริงๆ

ผมมองดูเอเลน่าที่ยืนหันหลังให้เธอกับผม ผมยังยอมแพ้เธอไม่ได้ แต่เธอก็ยืนกรานที่จะจากไป ไม่รู้จะทำอะไรแล้วโดยเฉพาะการที่เรามีอีเดนเข้ามาในชีวิต แต่ผมจะทำอะไ