บทที่ 16

ฉู่หลินเฉินออกไปได้ไม่นาน ฉินซูก็เดินออกมาจากห้อง

รู้สึกหิวแล้วสิ

ไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน เมื่อเห็นว่าเป็นเวลาอาหารเย็นเธอก็เตรียมลงไปทำอะไรกินที่ห้องครัว

เมื่อเปิดตู้เต็นเครื่องใหญ่ออกมาแล้ว ก็พบว่านอกจากน้ำดื่มแล้วก็ไม่มีอะไรอย่างอื่นในตู้เย็นเลย

ปกติผู้ชายคนนั้นอยู่บ้านไม่ทำกับข้าวเหรอ?

เธอมองไปที่เตาและเครื่องครัวที่แทบจะใหม่เอี่ยม เป็นการยืนยันว่าสิ่งที่เธอเดาของเธอนั้นถูกแล้ว

ฉินซูวุ่นวายอยู่พักหนึ่ง เธอทนไม่ได้จึงกดโทรเบอร์ของผู้ชายคนนั้น

"คุณชายฉู่ ไม่ทราบว่าคุณจะกลับมาเมื่อไร?"

ฉู่หลินเฉินพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ "มีเรื่องอะไร?"

"เปล่า ฉันแค่อยากถามว่าข้าวเย็นต้องทำยังไง?"

ฉินซูเหลือบมองไปที่ห้องครัวไรควันนั่นอีกครั้ง พลางพูดขึ้นว่า "ถ้าจะให้ออกไปกินข้างนอก ฉันดูมาแล้วว่าข้างนอกไม่มีร้านอาหาร ถ้าไปไกลกว่านั้นก็จะเจอกับนักข่าว....."

เธอไม่อยากถูกรายล้อมไปด้วยนักข่าวเหมือนคราวก่อน

ฉู่หลินเฉินตกอยู่ในความเงียบครู่หนึ่ง

ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาถามขึ้นเบา ๆ ว่า "ขับรถเป็นไหม?"

"เป็น ฉันสอบใบขับขี่เมื่อปีที่แล้ว และก็เคยช่วยคุณครูขับรถอยู่หลายครั้ง"

"กุญแจอยู่ในลิ้นชักชั้นแ