บทที่ 28 ฟื้นคืนชีพจากความตาย

ฉันคาดไม่ถึงว่าหวังเสวียนอยากจะลงมือกับฉันตอนอยู่บนรถ! เดิมทีฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา ตอนนี้เขาทำกับฉันแบบนี้ ทำให้ฉันเริ่มรังเกียจเขาแล้ว ทว่าขณะกำลังจะดึงมอเขาออก ตัวลื่นเกลี้ยงเกลาที่พันอยู่รอบข้อมือ ก็เลื้อยขึ้นไปบนแขนของฉัน จากนั้นทะลวงเข้าไปในร่างกายฉัน

ทันใดนั้นทั่วทั้งร่างกายเสมือนเต็มไปด้วยไฟฟ้าอย่างไรอย่างนั้น ฉันรู้สึกว่าตัวเองทรงพลังไร้เทียมทาน หลิวหลงถิงควบคุมร่างกายฉันไว้ทั้งหมดแล้ว ฉันยื่นมือออกแรงเขี่ยมือของหวังเสวียนที่จับฉันไว้ออก จากนั้นก็ตบเข้าที่ใบหน้าหวังเสวียนไปหนึ่งฝ่ามือเต็ม ๆ จนเกิดรอยมือสีแดงห้านิ้วแจ่มชัด ใบหน้าของหวังเสวียนบวมขึ้นมาในทันที

หวังเสวียนอาจจะคิดไม่ถึงว่าฉันจะแรงเยอะถึงขนาดนี้ เขาถึงกับตกตะลึงมองฉันอยู่แวบหนึ่ง ทว่ายังไม่ยอมแพ้ยื่นมือกดฉันลงต่อ พร้อมกล่าว “นังตัวดี เธอยังกล้าตบฉัน เธอให้ฉันรอมาหนึ่งปี มีแฟนแล้วยังแสร้งทำตัวใสซื่อบริสุทธิ์? เธอลืมเรื่องก่อนหน้านี้ว่าคุยกับฉันยังไงแล้วเหรอ?”

ว่าแล้วเขาก็ตรงมาแย่งมือถือฉันไป ฉันไม่ได้ล็อกหน้าจอไว้พอดี เขาจึงค้นหาบันทึกที่ฉันคุยกับเขา เมื่อหนึ่งปีกว่าไม่อย่างรีรอ เขาอ่านคำพูดที่ล้อเล่นตอนนั้นทีล