บทที่ 30 ลิงแมนดริล

กลางวันแสก ๆ แบบนี้ มีผู้หญิงมากมายขนาดนี้อาบน้ำริมอ่างเก็บน้ำ ในตอนแรกฉันแยกไม่ออกเลยว่าพวกเธอเป็นมนุษย์หรือผี!

“ที่แท้เถ้าแก่คนนั้นไม่ได้หลอกพวกเรา ริมอ่างเก็บน้ำมีผู้หญิงอาบน้ำจริง ๆ ด้วย!” เหยาน่าหันมาถามฉัน “ป๋ายจิ้ง เธอว่าผู้หญิงพวกนี้เป็นพวกธุรกิจเชิญชวนลูกค้าของที่นี่หรือเปล่า?”

ฉันก็มาสถานที่แห่งนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน จะรู้ได้ยังไงว่าผู้หญิงพวกนี้มาทำอะไร ทว่ามองดูรูปร่างของพวกเธอแล้ว แต่ละคนสวยสดงดงามมาก ไม่ต้องพูดถึงผู้ชาย แม้แต่ผู้หญิงอย่างฉันก็ถูกยั่วยวน จนเลือดร้อน ทันใดนั้นปลายจมูกก็รู้สึกร้อน ๆ พอยื่นมือออกไปแตะมือก็เต็มไปด้วยเลือดกำเดา!

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเราพูดเสียงดัง หรือว่ากลุ่มผู้หญิงที่อาบน้ำสังเกตเห็นการมาถึงของพวกเรา จึงทยอยหันตัวมาเผชิญหน้ากับพวกเราตรง ๆ พวกหล่อนยื่นแขนทำท่ากวักมือเรียกให้พวกเราไปหา ใบหน้าของผู้หญิงทุกคนแย้มยิ้ม ขำขัน ไม่แตกต่างจากมนุษย์อย่างพวกเรา

ฉันเป็นเด็กผู้หญิง ถึงหล่อนจะสวยแค่ไหน ก็ดึงดูดฉันไม่ได้ แต่ว่าผู้ชายในห้องเรานั้นต่างจากพวกเรา พวกเขามีพละกำลัง บางคนไม่เคยลิ้มรสชาติของผู้หญิงมาก่อน ถูกหลอกล่อขนาดนี้ ทุกคนต่างเดินไปหาผู้หญิ