Share

บทที่ 37 ควบคุมดูแลเงินทอง

“นายกำลังแก้แค้นหล่อนใช่มั้ย?” ฉันถามหลิวหลงถิง

“ไม่ใช่ ฉันแค่กำลังลงโทษหล่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นเอง และตอนนี้ฉันก็กำลังลงโทษเธออยู่ต่อไปห้ามสงสัยในตัวฉันอีกแล้วนะเข้าใจไหม” หลิวหลงถิงที่กำลังพูดอยู่นั้น เอียงหน้ามองมาที่ฉันด้วยหน้าตาที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม ฉันก็มองไปที่เขาอยู่สักพัก แต่ก็ไม่เข้าใจว่าเขากำลังหมายถึงอะไร แต่ด้วยเวลาผ่านไปนาน ฉันก็เริ่มเข้าใจว่าการลงโทษที่เขาพูดถึงคืออะไร

เมื่อถึงเวลานอน ฉันกังวลอยู่ตลอดว่าท้ายที่สุดแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับเหยาน่ากันแน่ แชทห้องเรียนมีแต่คำนินทาเกี่ยวกับเธอ ด่าเธอว่าเป็นโสเภณีหรือไม่ก็ทำให้มหาวิทยาลัยของเราเสื่อมเสียชื่อเสียง ฉันส่งข้อความไปหาเธอ แต่เธอไม่ตอบกลับมา ฉันอยากไปหาเหยาน่า แต่ว่าหลิวหลงถิงนอนอยู่ข้าง ๆ ฉัน เขาเข้านอนไปพร้อมกับฉันด้วย มือหนาโอบรอบเอวของฉันไว้แน่นจนขยับไม่ได้เลย

ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน เมื่อหลิวหลงถิงตื่นขึ้นในตอนเช้า ฉันตื่นนอนขึ้นมาพร้อมกับเขาด้วย ร่างบางอาบน้ำอย่างลวก ๆ หน้าก็ไม่แต่ง และบอกเขาว่าฉันไปเรียนแล้วนะ

ฉันไปมหาวิทยาลัยเช้ามาก แต่หลิวหลงถิงก็ไม่ได้ห้ามอะไรฉัน เขาควักเงินให้ฉันยี่สิบหยวนและบอกให้
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status