บทที่ 58 ไม่ให้ได้ผุดได้เกิด

เพราะว่าเห็นคนรักของตัวเองตายไป จึงต้องการทำให้คนทั้งหมู่บ้านถูกฝังพร้อมกับเธอ ตอนที่ฉันได้ยินคำพูดนี้ของหลิวหลงถิง ในใจก็รู้สึกไม่ดีมาก ๆ ยื่นมือไปหยิบอินกวนอินในมือเฟิ้งฉีเทียน แล้วเอ่ยถามหลิวหลงถิงว่า “ถ้าอย่างนั้นในเมื่อคนทั้งหมู่บ้านตายหมดแล้ว งั้นพ่อของฟ่านเหม่ยฉี ที่มาต้อนรับพวกเราล่ะ? พวกเขาก็เป็นคนตายฟื้นคืนชีพเหมือนกับฟ่านเหม่ยฉีใช่ไหม?”

“คาดว่าพวกเขาไม่ใช่ เหมือนเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมามากกว่า บรรยากาศของที่นี่แปลกประหลาดมาก เธอดูพระอาทิตย์นั่นสิ ตั้งแต่ตอนที่พวกเราออกมา มันก็ลอยอยู่ตำแหน่งนั้นตลอด ตอนนี้พวกเราออกมาได้ครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว มันก็ยังคงไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว พวกเราน่าจะเข้ามาอยู่ในภาพลวงตาซะแล้ว”

“ก็แค่เป็นโลกโลกหนึ่งที่จินตนาการออกมาไม่ใช่เหรอ?” ฉันถามหลิวหลงถิง

“ไม่ใช่จินตนาการ ตอนนี้พวกเจ้าอยู่ในภาพวาดของข้า ทุกอย่างที่พวกเจ้าเห็น นอกจากศาลแห่งนี้แล้ว ข้าเป็นคนวาดทั้งหมดเอง” จู่ ๆ อินกวนอินในมือฉันก็พูดโพล่งขึ้นมา

พอเฟิ้งฉีเทียนได้ยินว่าอินกวนอินในมือฉันพูด จึงรีบปัดอินกวนอินในมือลงพื้น พลางถามเขา “ทำไมเจ้าต้องดึงพวกข้าเข้ามา?”

“ข้าไม่รู้จักพวกเจ้า แต