Share
บทที่ 50
Bab terkait
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 51
ในขณะที่แจสเปอร์ได้เอาเงินทั้งหมดของเซย์เดนไป โดยที่แจสเปอร์ไม่ได้ดูแลตลาด หุ้นของอสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ก็พังทลาย มันเป็นการดิ่งลง ลืมเรื่องนักลงทุนรายย่อยไปได้เลย แต่แม้แต่เหล่าองค์กรทั้งหลายเองก็ยังตกตะลึง ไม่มีใครรู้ว่าอสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ไปล่วงเกินเหล่านักลงทุนแบบไหน จนทำให้พวกเขาพังตลาดแบบนี้ “คุณได้เงินมาเท่าไหร่?” เวนดี้เอนตัวลง เส้นผมบางส่วนลูบไล้ไปที่ปลายจมูกของแจสเปอร์ และนำกลิ่นหอมอันละเอียดอ่อนของหญิงสาวมาด้วย เวนดี้ไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้น เพราะเธอสนใจแค่เบื้องหลังการทำงานของแจสเปอร์เท่านั้น “เมื่อหักค่าใช้จ่ายทางธุรการแล้ว ก็รวมเป็นเงิน 4,578,888,542.85 ดอลลาร์” “ผมเริ่มต้นด้วยเงินทุนสามพันล้านและจบลงด้วยเงินประมาณ 4,570,000,000 ในบัญชีของผม พูดได้อย่างสบายใจเลยว่า เซย์เดนแห้งกรอบแน่นอน” แจสเปอร์ส่งเงิน 600 ล้านไปที่บัญชีของดอว์สัน ก่อนที่จะโอนเงินที่เหลือกลับเข้าบัญชีของเขาเอง เมื่อนับรายรับของเขาในรอบนี้ เขามีรายได้เกือบ 900 ล้านหลังจากไม่รวม 600 ล้านที่เป็นของดอว์สัน “คุณพระช่วย!” ถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอดูแจสเปอร์ทำเงิน แต่
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 52
เสียงตะคอกของซิลวาทำให้เหงื่อไหลท่วมหน้าผากของเซย์เดน “คนที่มีความสามารถขนาดนี้ มันจะต้องเก่งมากแน่ ๆ พ่อ ผมจะหามันให้เจอ!” เซย์เดนตอบอย่างมุ่งมั่น ซิลวาเย้ยหยัน “ครอบครัวเราต้องสูญเสียเงินไปพันล้านดอลลาร์ ด้วยเหตุนี้ต่อให้แกไม่พูดถึง เราก็ไม่มีทางที่จะให้อภัยมันได้ ช่วงนี้ก็อย่าทำอะไรให้มันโฉ่งฉ่างนัก ไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วพักผ่อนซะ” “ดอว์สันไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่ายเลย ครอบครัวเราจะต้องเตรียมรับมือกับการแก้แค้นของเขา แกเข้าใจสิ่งที่ฉันพยายามจะบอกแกไหม” เซย์เดนปฏิเสธที่จะเชื่อในสิ่งที่ซิลวาพูดเป็นนัย ๆ “บางทีเขาอาจจะไม่ได้คิดที่จะโจมตีผมก็ได้นะ” “แกคิดว่าดอว์สันสามารถสร้างชื่อให้กับตัวเองท่ามกลางผู้คนที่โดดเด่นมากมายขนาดนั้น และได้ตำแหน่งเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดมานานขนาดนี้ได้ยังไงล่ะ? ฉันจะบอกแกให้นะ ทุกสิ่งที่แกรู้เกี่ยวกับดอว์สัน ชูเลอร์ แกจะรู้ เท่าที่ผู้ชายคนนั้นอยากให้แกรู้เท่านั้น” เขาไม่พูดต่อให้เปลืองน้ำลายอีก ซิลวาตัดสายของเซย์เดน สีหน้าของเซย์เดนดูน่ากลัวและชั่วร้าย หากแผนของเขาสำเร็จ ในตอนนนั้น ชูเลอร์กรุ๊ปจะตกเป็นจองเขาอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้...
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 53
นั่นอธิบายได้ว่าทำไมถึงแม้จะอยู่ในตัวจังหวัด แต่โชว์รูมของเบนท์ลีย์ก็แทบจะไม่มีคน การมาถึงของแจสเปอร์และเวนดี้ได้รับความสนใจจากพนักงานขายสองสามคน แต่พวกเขาตัดสินใจปล่อยพวกเขาไว้ตามลำพัง เมื่อรู้ว่าทั้งสองเป็นเพียงวัยรุ่น ท้ายที่สุดแล้ว แค่เชฟโรเลตธรรมดาก็แทบจะไม่มีใครสามารถซื้อได้ นับประสาอะไรกับเบนท์ลีย์ที่มีราคาสูงกว่าล้านดอลลาร์ แจสเปอร์ไม่ได้คิดแบบนั้น เพราะเขาเห็นเบนท์ลีย์ มัลซานที่เขาโหยหามาเป็นเวลานาน ในขณะที่เขาเดินผ่านประตู สิ่งหนึ่งที่ดีกว่าของแบรนด์อย่างเบนท์ลีย์และโรลส์รอยซ์คือการออกแบบที่คลาสสิกของพวกเขา นั่นคือเหตุผลที่เบนท์ลีย์ไม่ได้ดูแตกต่างจากเมื่อ 20 ปีก่อนมากนัก ตั้งแต่ไฟหน้าทรงกระบอกสุดคลาสสิกที่ไร้กาลเวลา ไปจนถึงกระจังหน้าไอดีอันทรงพลัง ไปจนถึงโลโก้ Bentley และสองปีกที่แสดงถึงเกียรติยศและความมั่งคั่ง นี่คือการออกแบบแบรนด์อันเป็นสัญลักษณ์ที่ผู้ชายทุกคนจะไม่มีวันลืม “คุณสองคนสนใจที่จะซื้อมัลซานคันนี้ไหมคะ ดิฉันสามารถแนะนำให้คุณเพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกนี้ได้นะคะ” เสียงที่ขี้อายดังขึ้นจากข้าง ๆ แจสเปอร์หันหน้าไปและเห็นว่าเป็นเด็กผู้หญิงในชุดเครื
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 54
ถัดจากพวกเขา เวนดี้ขมวดคิ้วกับทัศนคติและการเลือกใช้คำพูดของพนักงานขาย "บริการของคุณไม่ย่ำแย่ไปหน่อยเหรอ? คุณจะทำงานขายด้วยทัศนคติแบบนี้ได้ยังไง?” “โอ้ว” พนักงานขายมองหน้าเวนดี้และเย้ยหยัน “คุณไม่รู้เหรอว่าคุณอยู่ที่ไหน นี่คือโชว์รูมของเบนท์ลีย์! รถทุกคันที่นี่มีราคาเป็นล้านเหรียญ!” “ต้องยอมรับว่าคุณมีรสนิยมที่ดีนะ ตั้งแต่คุณเดินเข้ามาคุณมุ่งไปที่มัลซาน ดูจากสารรูปของคุณแล้ว คุณไม่น่ามีปัญญาซื้อได้ไม่ว่าจะมองยังไง แล้วทำไมเราต้องสุภาพกับคุณด้วย?” “รู้ได้ไงว่าเราไม่มีปัญญาซื้อ?” เวนดี้หงุดหงิด พนักงานขายหัวเราะคิกคัก เธอพูดเล่น ๆ ว่า “ฉันจะกลืนผ้าเช็ดตัวผืนนี้ซะ ถ้าคุณมีปัญญาซื้อ ดีไหมล่ะ?” จากนั้น พนักงานขายก็โบกมือไล่พวกเขาอย่างฉุนเฉียว “พอแล้ว คุณได้เห็นมันแล้ว ดังนั้นอย่ายืนอยู่ให้รำคาญลูกหูลูกตาเลย ถามจริงเถอะ พวกคุณกล้าเข้ามาในนี้ด้วยสารรูปแบบนี้ได้ยังไง?” เมื่อเธอพูดจบแจสเปอร์ก็ยื่นบัตรเครดิตธนาคารให้ซีน่า “เขียนสัญญาและรูดบัตรนี้ครับ ผมจะจ่ายเต็มจำนวน” แจสเปอร์ชี้ไปที่รถเบนท์ลีย์ มัลซาน “ผมเอามัลซานคันนี้ครับ” ด้วยเหตุนี้ แจสเปอร์จึงมองไปที่พนักงานขายที
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 55
เนื่องจากแจสเปอร์ไม่ได้ปรับแต่งรถของเขาด้วยอุปกรณ์เสริมเพิ่มเติมอื่น เขาทำตามขั้นตอนพักหนึ่งและสามารถขับรถกลับบ้านได้เลย อุตสาหกรรมรถยนต์ในปี 2543 ไม่ได้น่าขยะแขยงเหมือนในอนาคต เพราะประกันภัยแบบรวมกลุ่มก็ยังไม่มีความสำคัญ เมื่อแจสเปอร์ได้กุญแจแล้ว เขาก็ได้รับอนุญาตให้ขับรถไปที่กรมการขนส่งเพื่อขอป้ายทะเบียนทันที แจสเปอร์หยิบกุญแจรถจากซีน่าแล้วขึ้นรถ ขณะที่พนักงานขายตัวสั่นเพื่อเอาผ้าเช็ดรถยัดเข้าปาก เขาขับรถออกไปจากที่นั่นและออกจากโชว์รูม เวลาเร่งรีบ ดูเหมือนว่าแจสเปอร์จะไม่ได้ตรวจสอบว่าพนักงานขายคนนั้นได้กลืนผ้าเช็ดตัวเข้าไปจริง ๆ หรือเปล่า แจสเปอร์ขับรถอย่างรวดเร็ว เขาขับรถไปตามถนน ด้วยรถมูลค่าหกเกือบเจ็ดล้านดอลลาร์ของเขา แจสเปอร์รู้สึกเบิกบานอย่างเต็มที่ ในขณะที่รถที่หรูหราคันนี้ไม่เป็นที่รู้จักในหมู่คนทั่วไปในยุคนี้ แต่ความสง่างามของมันก็ไม่อาจปฏิเสธได้ ผู้ที่มีไหวพริบทุกคนสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่าเป็นรถราคาแพง แจสเปอร์ไม่สนใจการจ้องมองจากคนรอบข้าง แต่เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้นั่งในรถในฝันของเขา “ว้าว รถคันนี้แตกต่างจริง ๆ มันดีกว่า BMW ของฉั
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 56
เมื่อได้ยินคำพูดของแจสเปอร์ เวนดี้ก็ถามด้วยความสงสัย “เขาต้องการอะไรเหรอ?” “สิ่งที่ผู้จัดการที่มีความทะเยอทะยานสูงสุดต้องการก็คือ การพบเวทีที่เขาสามารถแสดงความสามารถที่แท้จริงของเขาได้” แจสเปอร์ยิ้ม “และบังเอิญว่า นั่นคือสิ่งที่ผมกำลังจะเสนอให้กับเขา” เวนดี้ไม่ได้เข้าใจทั้งหมด แต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมทีเดียว แทนที่จะพาเวนดี้ไปที่ออฟฟิศของแจ็ค แจสเปอร์กลับพาเธอไปร้านกาแฟแทน เมื่ออ่านชีวประวัติของแจ็คอย่างละเอียดแล้ว แจสเปอร์ก็รู้ว่าร้านกาแฟแห่งนี้เป็นสถานที่ที่แจ็คชอบมากที่สุด ในขณะที่เขาทำงานในอันดรอส นี่เป็นที่ที่เขาแน่ใจว่าจะแวะมาหลังเลิกงานทุกวัน “ขอคาปูชิโน่กับจาไมกันบลูเมาเท่นอย่างละแก้วครับ” หลังจากสั่งอาหารแล้ว ทั้งแจสเปอร์และเวนดี้ก็เดินไปนั่งริมหน้าต่าง เวนดี้อยากจะถามว่าทำไมแจสเปอร์ถึงไม่ไปที่ห้องทำงานของชายคนนั้น แต่แจสเปอร์ไม่พูดอะไร เธอจึงระงับความอยากที่จะถาม ตอนนี้เวนดี้รู้แล้วว่าแจสเปอร์ทำสิ่งต่าง ๆ อย่างไร รวมทั้งข้อเท็จจริงที่ว่าเขาจะวางแผนก่อนลงมือทำบางสิ่งเสมอ ทุกครั้งที่เขาลงมือ มันจะมีอัตราความสำเร็จร้อยเปอร์เซ็นต์เสมอ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 57
แจสเปอร์พูดอย่างสบาย ๆ ขณะที่เขาเล่นกับถ้วยกาแฟในมือ ขาของแจ็คหยุดนิ่งอยู่กับที่ในขณะที่เขาจ้องไปที่แจสเปอร์อย่างโกรธเคือง เขากล่าวออกมา “ผมไม่คิดว่าผมเข้าใจสิ่งคุณพูด มันหมายถึงอะไร?” แจสเปอร์มองขึ้นไปที่แจ็คแล้วยิ้ม “ปริญญาเอกของคุณในสาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ที่มหาวิทาลัยฟอร์เนียสเตท มันเป็นของปลอม” น้ำเสียงของแจสเปอร์ไม่ใช่คำถาม แต่เป็นคำแถลงที่มั่นใจอย่างยิ่ง ในชาติที่แล้วของเขา คงใช้เวลาเพียงไม่กี่ปีก่อนที่คุณสมบัติที่เป็นการปลอมแปลงของแจ็คจะปรากฏให้เห็น มันทำให้เขาเดือดร้อนมาก ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เขาออกจากแวร์ซอฟต์ การแสดงออกของแจ็คเปลี่ยนไปเมื่อคำได้ยินพูดนั้น และเขาก็ตกตะลึง “คุณต้องการอะไร?” “ผมไม่ได้พยายามจะขู่คุณนะ คุณทันเนอร์ แต่ผมมั่นใจมากว่าคุณใช้เวลาทุกนาทีกังวลกับเรื่องใบปริญญาปลอมของคุณ เรื่องโกหกยังไงก็เป็นเรื่องโกหกวันยังค่ำ อีกไม่นานคนอื่นก็จะรู้” แจสเปอร์มองแจ็คอย่างใจเย็น “แทนที่จะกังวลเรื่องแบบนั้นอยู่เรื่อย จะดีกว่าไหมถ้ายอมรับคำเชิญของบริษัทที่ชื่นชมคุณและเต็มใจที่จะยอมรับจุดด่างพร้อยของคุณ?” แจ็คเย้ยหยัน “เงินเดือนประจำปีขอ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 58
“มากกว่าสี่พันล้าน...” เป็นตัวเลขที่สามารถเพิ่มความดันโลหิตและหลอดเลือดแดงจนระเบิดได้เลยทีเดียว แจ็ครู้สึกว่าหัวของเขาชาเมื่อได้เห็นมัน แม้ว่าเจ้านายคนปัจจุบันของเขาคือชาร์ลส์ เกรนเจอร์ คนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก และเงินสี่พันล้านดอลลาร์ก็เป็นเพียงเศษเสี้ยวของความมั่งคั่งของเขา แต่เป็นเพราะชาร์ลส์เป็นเจ้านายของเขาเท่านั้น ในฐานะผู้จัดการมืออาชีพ เงินเดือนประจำปีของแจ็คถือว่าเป็นหนึ่งในอาชีพที่ได้รับค่าแรงสูงสุดของประเทศแล้ว ถึงกระนั้น ปากของแจ็คแห้งเหือดเมื่อเห็นตัวเลขนั้น “หากคุณยังมีข้อสงสัยใด ๆ คุณทันเนอร์ คุณสามารถไปธนาคารพาณิชย์กับผมเพื่อตรวจสอบได้นะ” แจสเปอร์พูดอย่างตรงไปตรงมา แจ็คยิ้มด้วยความอาย และได้ยินการพูดแหย่ของแจสเปอร์ “ไม่เป็นไรครับ ผมแน่ใจว่าคุณไม่มีเหตุผลที่จะต้องล้อเล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณเลน” “แน่นอนครับ เวลาของเราทั้งสองมีค่าเกินไปสำหรับเรื่องนั้น” แจสเปอร์ชี้ไปตรงนั่งที่แจ็คเคยนั่งก่อนหน้านี้ เมื่อเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แจ็คจึงนั่งลง แจ็คจำอารมณ์ของเขาได้และกล่าวว่า “ขออนุญาตถาม คุณเลน ทั้งหมดนี้เป็นทุนของคุณหรือของครอบครัว หรือเป็นการร่วมลงทุน
Bab terbaru
