Share
บทที่ 56
Related chapters
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 57
แจสเปอร์พูดอย่างสบาย ๆ ขณะที่เขาเล่นกับถ้วยกาแฟในมือ ขาของแจ็คหยุดนิ่งอยู่กับที่ในขณะที่เขาจ้องไปที่แจสเปอร์อย่างโกรธเคือง เขากล่าวออกมา “ผมไม่คิดว่าผมเข้าใจสิ่งคุณพูด มันหมายถึงอะไร?” แจสเปอร์มองขึ้นไปที่แจ็คแล้วยิ้ม “ปริญญาเอกของคุณในสาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ที่มหาวิทาลัยฟอร์เนียสเตท มันเป็นของปลอม” น้ำเสียงของแจสเปอร์ไม่ใช่คำถาม แต่เป็นคำแถลงที่มั่นใจอย่างยิ่ง ในชาติที่แล้วของเขา คงใช้เวลาเพียงไม่กี่ปีก่อนที่คุณสมบัติที่เป็นการปลอมแปลงของแจ็คจะปรากฏให้เห็น มันทำให้เขาเดือดร้อนมาก ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เขาออกจากแวร์ซอฟต์ การแสดงออกของแจ็คเปลี่ยนไปเมื่อคำได้ยินพูดนั้น และเขาก็ตกตะลึง “คุณต้องการอะไร?” “ผมไม่ได้พยายามจะขู่คุณนะ คุณทันเนอร์ แต่ผมมั่นใจมากว่าคุณใช้เวลาทุกนาทีกังวลกับเรื่องใบปริญญาปลอมของคุณ เรื่องโกหกยังไงก็เป็นเรื่องโกหกวันยังค่ำ อีกไม่นานคนอื่นก็จะรู้” แจสเปอร์มองแจ็คอย่างใจเย็น “แทนที่จะกังวลเรื่องแบบนั้นอยู่เรื่อย จะดีกว่าไหมถ้ายอมรับคำเชิญของบริษัทที่ชื่นชมคุณและเต็มใจที่จะยอมรับจุดด่างพร้อยของคุณ?” แจ็คเย้ยหยัน “เงินเดือนประจำปีขอ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 58
“มากกว่าสี่พันล้าน...” เป็นตัวเลขที่สามารถเพิ่มความดันโลหิตและหลอดเลือดแดงจนระเบิดได้เลยทีเดียว แจ็ครู้สึกว่าหัวของเขาชาเมื่อได้เห็นมัน แม้ว่าเจ้านายคนปัจจุบันของเขาคือชาร์ลส์ เกรนเจอร์ คนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก และเงินสี่พันล้านดอลลาร์ก็เป็นเพียงเศษเสี้ยวของความมั่งคั่งของเขา แต่เป็นเพราะชาร์ลส์เป็นเจ้านายของเขาเท่านั้น ในฐานะผู้จัดการมืออาชีพ เงินเดือนประจำปีของแจ็คถือว่าเป็นหนึ่งในอาชีพที่ได้รับค่าแรงสูงสุดของประเทศแล้ว ถึงกระนั้น ปากของแจ็คแห้งเหือดเมื่อเห็นตัวเลขนั้น “หากคุณยังมีข้อสงสัยใด ๆ คุณทันเนอร์ คุณสามารถไปธนาคารพาณิชย์กับผมเพื่อตรวจสอบได้นะ” แจสเปอร์พูดอย่างตรงไปตรงมา แจ็คยิ้มด้วยความอาย และได้ยินการพูดแหย่ของแจสเปอร์ “ไม่เป็นไรครับ ผมแน่ใจว่าคุณไม่มีเหตุผลที่จะต้องล้อเล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณเลน” “แน่นอนครับ เวลาของเราทั้งสองมีค่าเกินไปสำหรับเรื่องนั้น” แจสเปอร์ชี้ไปตรงนั่งที่แจ็คเคยนั่งก่อนหน้านี้ เมื่อเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แจ็คจึงนั่งลง แจ็คจำอารมณ์ของเขาได้และกล่าวว่า “ขออนุญาตถาม คุณเลน ทั้งหมดนี้เป็นทุนของคุณหรือของครอบครัว หรือเป็นการร่วมลงทุน
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 59
“ผมรู้ว่าคุณเชื่อผม และผมสัญญาว่าจะทำให้มันเป็นจริง ผมต้องการให้คุณอยู่กับผม เมื่อมันเกิดขึ้น” แจสเปอร์หัวเราะเบา ๆ โดยทิ้งมือข้างหนึ่งไว้บนพวงมาลัย ขณะที่เขาเอื้อมมือไปจับมือเวนดี้ เขาจับมือเธอเบา ๆ และใส่เกียร์ เธอช่างสวยงามในที่นั่งผู้โดยสารบนรถสุดหรูของเขา ในขณะที่เขาขับรถออกไป นี่เป็นฉากที่ผู้ชายเกือบทุกคนจินตนาการถึง ในขณะนี้ แจสเปอร์กำลังจะประสบความสำเร็จ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเวนดี้ เธอเป็นคำนิยามของความงดงาม มือที่เรียวเล็กและบอบบางของเธอสั่นสะท้านในฝ่ามือที่อบอุ่นของแจสเปอร์ด้วยความเขินอาย และความเรียบเนียนของผิว ทำให้เขาไม่อยากปล่อยมือ เวนดี้ไม่คิดว่าแจสเปอร์จะเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเช่นนี้ ขอบคุณพระเจ้าที่ไฟมันสลัวในรถ แก้มที่แดงก่ำของเธอจะมองเห็นได้ก็ต่อเมื่อไฟถนนกระพริบเป็นครั้งคราวเท่านั้น หัวใจของเวนดี้เต้นแรงขณะที่เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอหยุดนิ่ง ความรักนวลสงวนตัวในใจของเธอบอกกับเธอว่า เธอไม่สามารถปล่อยให้แจสเปอร์แตะต้องเธอได้ตามที่เขาต้องการ และเธอก็ควรดึงมือของเธอกลับ ทว่าเสียงในหัวใจกลับปฏิเสธว่า... เราแค่จับมือกัน มันไม่มีอะไรมาก
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 60
จะมีบริษัทกี่แห่งในประเทศกัน ที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านดอลลาร์? โดยไม่นับวิสาหกิจที่เป็นของชาติ มีองค์กรเอกชนน้อยกว่าร้อยแห่งในประเทศที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านดอลลาร์ ซึ่งหมายความว่า ทันทีที่บริษัทของแจสเปอร์จดทะเบียนแล้ว บริษัทก็จะเป็นส่วนหนึ่งของร้อยบริษัทชั้นนำในประเทศทันที “คุณนี่ม้ามืดจริง ๆ แจสเปอร์” เซจเลอร์ถอนหายใจด้วยความชื่นชม “ขอบคุณที่ช่วยผมนะครับ คุณเซจเลอร์ ไม่อย่างนั้นขั้นตอนการลงทะเบียนทั้งหมดอาจใช้เวลานานกว่านี้มาก” แจสเปอร์กล่าวขอบคุณอย่างสุภาพ เซจเลอร์โบกมือเพื่อปฏิเสธ เมื่อรัฐบาลท้องถิ่นทุกแห่งเริ่มขอการลงทุนอย่างเปิดเผย นักธุรกิจที่ร่ำรวยอย่างแจสเปอร์จะถูกมองว่าเป็นแขกพิเศษไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหน ไม่มีเหตุผลใดที่เขาจะต้องทำตัวสูงส่งและมีอำนาจ “คุณเกรงใจเกินไปแล้วครับ ผมก็แค่ทำงานของผม ว่าแต่คุณต้องการตั้งชื่อบริษัทของคุณว่าอะไรงั้นเหรอ?” แจสเปอร์เหลือบมองที่เวนดี้ซึ่งเธอกำลังเม้มปาก และเขาก็บอกชื่อที่เขาตั้งขึ้นมาเมื่อนานมาแล้ว “เจดับเบิ้ลยูแคปปิตอล” เวนดี้ตกตะลึง จากนั้นหน้าเธอก็แดง สิ่งสุดท้ายที่เธอคาดหวังคือให้แจสเปอร์ตั้งชื่อบ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 61
ถ้าหากไม่ใช่เพราะเพื่อนสาวคนสนิทของฉันส่งคำเชิญมาล่ะก็ ฉันไม่มีทางไปหรอก” เวนดี้อธิบาย “อย่ากังวลไปเลย ผมไม่ได้คิดมาก มันเป็นเรื่องของอีวาน ช่างเขาเถอะ ถ้าหากเขาต้องการที่จะวิ่งไล่ตามคุณ มีคนอีกตั้งมากมายทำแบบเดิมกัน ยังไงก็เถอะ ในเมื่อเขากำลังจะแสดงตัวกับคุณ ผมคงต้องบอกเขาว่า เขาควรเลิกหมกมุ่นอยู่กับการคิดเพ้อฝันนั้นเสียที” แจสเปอร์หัวเราะเบา ๆ “คำพูดของคุณทำให้คนอื่นเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราได้ง่ายนะ” เวนดี้บ่น “จะไม่มีการเข้าใจผิดอีก ผมหมายถึงในสิ่งที่ผมพูด คุณก็รู้อยู่แล้วเหมือนกัน” แจสเปอร์พูดยืนยัน “เฮ่! คุณยังไม่ได้เตรียมตัวเลยด้วยซ้ำ คุณ...จะพูดแบบนั้นได้ยังไง?” “ผมต้องเตรียมตัวอะไรล่ะ? สิ่งที่ผมหมายถึงคือการที่คุณควรจะจดจ่อในเรื่องการทำงานอยู่เคียงข้างผม แทนที่จะคิดแต่เรื่องความสัมพันธ์ ในฐานะหัวหน้า ผมไม่ต้องการเลขาที่คิดถึงแต่ผู้ชายคนอื่นอยู่ตลอดเวลา” “...ไปตายซะ!” …...เวลา 5 โมงเย็น ณ โรงแรมเชอราตัน ในฐานะที่เป็นกลุ่มโรงแรมตะวันตกกลุ่มแรก ๆ ในจังหวัด สำหรับคนธรรมดาไม่สามารถที่จะไปเชอราตันได้ ผู้คนต่างรู้สึกอยากรู้อยากเห็นและชื่นชมโรงแรมห้าดาวแ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 62
ความสนิทสนมอย่างไม่ทันตั้งตัวของแจสเปอร์ทำให้เวนดี้เองก็ตกใจเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้แสดงท่าทีขัดขืนแต่อย่างใด และปล่อยให้เขาโอบเธอไว้ เธอรู้ว่าในฐานะผู้หญิง เธอต้องสนับสนุนผู้ชายที่อยู่ข้ายกายอย่างเต็มที่ “ถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ?” แจสเปอร์ถามอย่างใจเย็น สีหน้าของอีวานกลับเคร่งขรึมกว่าเดิม เขาเยาะเย้ยอย่างเย็นชา “หมดอาลัยตายอยากกับชีวิตมากขนาดนั้นเลยสินะ” เมื่อสังเกตเห็นว่าทุกอย่างกำลังจะยุ่งเหยิง ควินนี่จึงดึงอีวานออกไปทันที และหัวเราะเพื่อกลบเกลื่อน “อีวาน เราทุกคนเป็นเพื่อนห้องเดียวกันนะ อย่าทำให้มันน่าอึดอัดมากเกินไปเลย จริงสิ นายไม่ได้อยากจะสอนเราเล่นหุ้นหรอกเหรอ? ต่อเลยสิและสอนเพื่อนเก่าของนายให้กระจ่างเลย” อีวานชี้ไปที่แจสเปอร์และหัวเราะเยาะ “เวนดี้แค่แสดงความเห็นอกเห็นใจกับคนโง่เง่าที่น่าสงสารอย่างนายเท่านั้นแหละ อย่าคิดอะไรเกินตัวและจริงจังไปล่ะ ฉันจะแสดงให้นายเห็นถึงความแตกต่างระหว่างเราในวันนี้” ด้วยเหตุนี้ อีวานจึงขยับเสื้อของเขาด้วยท่าทีเย่อเหยิ่ง และประกาศว่า “หุ้นที่ฉันอยากแนะนำให้พวกคุณทุกคนคือแอตแลนทิสเทค ราคาของมันจะพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอนเมื่อตล
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 63
“พวกคุณทุกคนใจดีเกินไปแล้ว” แจสเปอร์พูดพร้อมรอยยิ้ม เขารู้เจตนาดีเบื้องหลังการกระทำของจอห์น จอห์น แจ็กสัน และคนอื่น ๆ ล้วนเป็นคนมีไหวพริบและเฉลียวฉลาด พวกเขาสามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าเกิดอะไรขึ้น เพียงแค่ชำเลืองมอง บอกได้เลยว่าบรรยากาศในห้องไม่ค่อยสู้ดีนัก คนอื่น ๆ ในห้องไม่ได้อยู่ในระดับที่จะดื่มกับพวกเขาได้ ในขณะที่บรรยากาศมืดมนลงเล็กน้อย ด้วยเหตุนี้ จอห์นและคนอื่น ๆ จึงชนแก้วกับแจสเปอร์และออกจากห้องไป แจสเปอร์ไม่สนใจที่จะอยู่ที่นั่นเช่นกัน เขาตามจอห์นและคนอื่น ๆ ไปที่ห้องกล้วยไม้ชั้นบน ในทางกลับกัน เวนดี้ไม่ได้ออกไปในขณะที่เธอถูกกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นรายล้อมในทันที “เวนดี้ คนพวกนั้นมาที่นี่เพื่อตามหาแจสเปอร์ เลน เหรอ?” “ดูเหมือนพวกเขาจะปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพมากเลยนะ” “แจสเปอร์ ตอนนี้เป็นคนแบบไหน? แล้วเขาจะไปกินข้าวกับคนที่มีชื่อเสียงพวกนั้นได้ยังไงกัน?” เธอรำคาญคำถามของทุกคน เวนดี้พูดออกมาตรง ๆ ว่า “เมื้อกี้พวกนายยังสนใจอีวาน เลอร์สัน อยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ทำไมพวกนายถึงหันมาสนใจแจสเปอร์ได้ล่ะ คนโง่เง่าอย่างเขาสมควรได้รับความสนใจจากพวกนายด้วยเหรอ?” เป็น
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 64
เวนดี้ขมวดคิ้ว จ้องมองไปที่อีวาน เธอถามอย่างฉงนใจ “มีอะไรอีก?” สีหน้าของอีวานเปลี่ยนไป ท่าทางที่เย่อหยิ่งและจองหองหายไปนานแล้ว เขาเป็นเพียงผู้แพ้ที่เจ็บปวดในตอนนี้ “ในเมื่อแจสเปอร์มีเงินมากขนาดนั้น ช่วยพูดให้ฉันหน่อยได้ไหม? ช่วยฉันด้วยนะ พวกเราทุกคนเคยเป็นเพื่อนห้องเดียวกัน เธอจะยอมทนดูฉันจมลงไปอย่างนี้ได้งั้นเหรอ?” คำพูดของเขาช่างดูน่าสมเพช “ใช่แล้ว ในเมื่อรวยขนาดนั้น เขาควรจะแบ่งมาให้เราบ้าง” “เขาหาเงินได้มากมายขนาดนั้น ยังไงเขาใช้ไม่หมดหรอก เขาจะทนดูเราได้ยังไง?" เมื่ออีวานพูดออกมา ผู้คนจำนวนเล็กน้อยก็เริ่มเข้าร่วมด้วยเช่นกัน “พวกนายมันไม่เจียมกะลากันจริง ๆ ... !” เวนดี้ตะโกน เธอตกใจอย่างยิ่งกับความไร้ยางอายของคนเหล่านี้ “แจสไม่เคยอยากอวดสิ่งที่เขามีเลย ไม่ว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นหรือไม่ก็ตาม เขาไม่เคยใส่ใจ พวกคุณถามตัวเองดูนะ ในช่วงสมัยเรียนหรือแม้แต่ตอนนี้ มีใครบ้างไหมที่เคยปฏิบัติกับเขาเหมือนเพื่อนบ้าง?” “ฉันเสียใจจริง ๆ ที่ชวนเขามางานแย่ ๆ แบบนี้ อย่าได้เจอกันอีกดีกว่า” “อย่าปล่อยให้ความไร้ยางอายนั่นมาทำลายความรู้สึกสุดท้ายที่ฉันมีต่อพวกคุณทุกคนเลยนะ” หลั
Latest chapter
