Share
บทที่ 67
Related chapter
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 68
แจ็คมองแจสเปอร์ด้วยความประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมเลย แต่เขาสามารถบอกได้ว่าความคิดของแจสเปอร์นั้นเป็นไปได้จริง ๆ จากสีหน้าของคนอื่น ๆ เจ้านายคนใหม่ของเขาไม่เพียงแต่เป็นอัจฉริยะในแง่ของการหารายได้เท่านั้น แต่ยังรู้วิธีการเขียนโปรแกรมด้วยงั้นเหรอ? เด็กหนุ่มอย่างเขาไม่สามารถเรียนรู้ทั้งหมดนี้ได้ในท้องของแม่ ถูกไหม! สิบนาทีต่อมา โลแกนและคาเมรอนเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้า ขณะที่มองไปที่เซิร์ฟเวอร์ที่ค่อย ๆ ลดลง พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ในที่สุดเราก็เอาโล่งอกไปเปราะหนึ่ง มันจะอยู่ได้อย่างน้อยอีกหนึ่งสัปดาห์” “ถ้าให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เซิฟเวอร์จะสามารถรองรับผู้ใช้ได้อีกแค่สี่ถึงห้าวันครับ คุณต้องพิจารณาถึงอัตราการเพิ่มของผู้ใช้ด้วยนะ” แจสเปอร์แก้ไขให้พวกเขาด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้น เซ็นต์ก็ยืนขึ้นและจ้องมองไปที่แจสเปอร์อย่างตั้งใจ ราวกับว่าเขาเพิ่งค้นพบดินแดนใหม่ “ผมชื่อ เซ็นต์ โคลตัน เป็นคำแนะนำที่ดีจริง ๆ ขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือครั้งนี้นะครับ" แจสเปอร์หัวเราะขึ้น อันที่จริงเขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมเลย เซ็นต์คือคนที่คิดเกี่ยวกับแนวคิดนี
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 69
“หนึ่งพันล้านเหรียญงั้นเหรอ?” โลแกนถามเซ็นต์ด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา เซ็นต์ส่ายหัวตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ผมไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนั้นเลยด้วยซ้ำ ผมเดาว่าเงินน่าจะเติมเต็มบ้านหลังนี้ได้… และห้องน้ำด้วย” “เฮ้อ…” คาเมรอนถอนหายใจเฮือก นี่เป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อ ผู้ก่อตั้งทั้งห้าของเทอไรโซน ไม่ได้มาจากครอบครัวที่ยากจน ในยุคนี้ครอบครัวของพวกเขาถือได้ว่าเป็นครอบครัวที่มั่งคั่งด้วยเงินจำนวนพอสมควร มิฉะนั้น จะเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะรวมตัวกันเพียงเพื่อสิ่งที่เรียกว่า 'ความฝัน' และอดทนมา 2-3 เดือนโดยไม่มีเงินเดือนเพื่อสร้างเทอไรโซน อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างดูจืดชืดไปเลยเมื่อเทียบกับพันล้านดอลลาร์ หลังจากรู้จักกัน พวกเขาบอกฮัดสันว่าแจสเปอร์มีแนวคิดที่ช่วยลดภาระของเซิร์ฟเวอร์อย่างมีประสิทธิภาพได้อย่างไร ทันใดนั้นฮัดสันก็เริ่มมองแจสเปอร์แตกต่างไปจากเดิม แจสเปอร์ชี้ไปที่กล่องอาหารในมือของฮัดสัน “ผมกับแจ็ครีบเข้ามา เรายังไม่ได้รับประทานอะไรมาเลย จะรังเกียจไหมถ้าเราจะร่วมวงอาหารกลางวันกับพวกคุณด้วย?” เขาถามด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน มาเลยครับ” ฮัดสันกล่าว “แต่ว่าอาหารอาจจะน้อยไปหน่อย และไม่รู้
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 70
ไม่ต้องพูดถึงราคาของเซิร์ฟเวอร์เลย ลำพังเงินเดือนสองสามเดือนที่แล้ว พวกเขายังไม่สามารถจ่ายให้ตัวเองได้ หากพวกเขาไม่ได้รับการช่วยเหลืออะไรเลย เทอไรโซนจะล้มละลายอีกไม่นาน เทอไรโซนกำลังผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุด นักลงทุนจำนวนมากเข้าหาพวกเขาเนื่องจากเคเคซึ่งมีผู้ใช้จำนวนมากที่สุดในประเทศ อย่างไรก็ตาม พวกเขาโลภในแง่ของความต้องการหรือมองโลกในแง่ร้ายต่อการพัฒนาในอนาคตของเทอไรโซน ในระยะสั้นพวกเขาไม่สามารถตกลงอะไรได้ ฮัดสันกระตือรือร้นที่จะได้รับการลงทุน เขาเคยคิดที่จะขายเคเคด้วยซ้ำ มูลค่าที่เขาคิดคือ 1,000,0000 ดอลล่าร์ แต่เจ้านายที่สนใจเสนอราคาสูงสุดเพียง 800,000 ดอลลาร์เท่านั้น ความขัดแย้งจึงเกิดขึ้นเนื่องจากความแตกต่าง 200,000 ดอลลาร์ นี่จะกลายเป็นเรื่องตลกที่สำคัญในอนาคต เจ้านายคนนั้นพลาดโอกาสในการลงทุนในบริษัทมูลค่าล้านล้านดอลลาร์เพียงเพราะเขาไม่สามารถทนจ่ายเพิ่มอีก 200,000 ดอลลาร์ได้ “ใช่ ผมตั้งใจจะลงทุนสิบล้านเหรียญ” แจสเปอร์กล่าวคำที่น่าตกใจออกมาด้วยน้ำเสียงที่สงบ “ฮึก! แฮ่ก!" โลแกนสำลักและน้ำลายพุ่งออกมาทันที น้ำลายของเขาพุ่งไปโดนคาเมรอนซึ่งนั่งอยู่ตรงข้าม อย่างไร
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 71
“พระเจ้า เขาพูดจริงเหรอ!” โลแกนกลืนน้ำลาย สายตาของเขาลุกโชนขึ้น เซ็นต์ส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อ ฮัดสันจ้องแจสเปอร์ด้วยความตกใจ หากไม่ใช่เพราะตัวตนของอีกฝ่าย ฮัดสันคงคิดว่าเขาสะดุดเข้ากับคนบ้า แม้แต่แจ็คก็ตกตะลึง เขารู้ว่าแจสเปอร์ชอบเทอไรโซน แต่เขาไม่ได้คิดว่าชายผู้นี้จะประเมินมันสูงเช่นนี้ มีเพียงแจสเปอร์ที่มาจากอนาคตเท่านั้นที่รู้อย่างชัดเจนว่าทุกสิ่งที่เขาพูดจะเป็นจริง เมื่อเขาย้ายถิ่นฐาน เทอไรโซนจะมีมูลค่า 460 พันล้านดอลลาร์และสร้างรายได้ปีละ 360 พันล้านดอลลาร์ เทอไรโซนจะมีผู้ใช้ผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันมากกว่าหนึ่งพันล้านรายทั่วโลก แจสเปอร์จะใช้เงิน 10 ล้านซื้อหุ้น 51% ของบริษัทโดยเอากระเบื้องไปแลกกับทอง สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือระบบของโซเชียลมีเดียในอนาคตที่สามารถสร้างขึ้นได้โดยการพึ่งพากลุ่มผู้ใช้จำนวนมากที่น่าสะพรึงกลัว นั่นคือเป้าหมายหลักของแจสเปอร์ ในการใช้ประโยชน์จากทราฟฟิกด้วยเงินทุน และใช้ทราฟฟิกดังกล่าวเพื่อควบคุมระบบนิเวศเพื่อให้ระบบสามารถปกครองได้! แล้วฮัดสันคิดอะไรอยู่? ฮัดสันไม่ได้นึกถึงอนาคตที่สดใสอย่างที่แจสเปอร์พูดถึง เพราะเขากังวลเรื่องอื่นมากกว่า
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 72
สินค้าในอนาคต เช่น เคเคโชว์ เคโซน และเคเคเมมเบอร์ เป็นสินค้าต้นแบบที่จะนำมาซึ่งผลกำไรที่คาดไม่ถึง คุณกล้าที่จะเชื่อไหมว่าโค้ดและรูปภาพบางส่วนสามารถขายได้ในราคาสิบเหรียญ แต่นั่นก็เป็นความจริง นอกจากนี้ สินค้าต้นแบบเหล่านี้ยังสร้างมากกว่าผลกำไรให้กับเทอไรโซน พวกเขายังขยายสายสินค้าของเคเคให้กว้างขึ้นและทำให้ลูกค้ามีความเหนียวแน่น และมีความสามารถในการแข่งขันระหว่างสินค้าต่าง ๆ ได้อีกด้วย มันจะไปได้สวยแน่นอน เมื่อควบคู่ไปกับทฤษฎีเชิงรุกของเคเคในรูปแบบของเกม แจสเปอร์รู้จักผู้หญิงที่ร่ำรวยคนหนึ่งในชาติที่แล้ว ซึ่งใช้เงินสี่ล้านตามลำพังในสกุลเงินเสมือนสำหรับเกมโป๊กเกอร์ของเคเค ทว่าวิธีที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเทอไรโซนในขณะนั้นเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ บริการมือถือที่มีชื่อเสียงของเคเค “พวกคุณทุกคนมีเจ้าสิ่งนี้กันใช่ไหมล่ะ?” แจสเปอร์ดึงโทรศัพท์มือถือออกมา ในขณะนั้น เขาเห็นฮัดสันและคนอื่น ๆ มองเขาอย่างประหลาด โทรศัพท์มือถือเป็นวิธีการสื่อสารที่ทันสมัยในปัจจุบัน แน่นอนว่ามีโทรศัพท์ที่ดีกว่า สเปคสูงกว่าด้วย แต่โทรศัพท์เหล่านั้นมีราคาหลายพันดอลลาร์และแพงเกินไป ดูเหมือนว่าโทรศัพท์มือถื
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 73
“เอาล่ะ ผมจะเริ่มดำเนินการในวันพรุ่งนี้ครับ!” เซ็นต์พยักหน้าอย่างจริงจัง ตอนนี้เงินไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป และพวกเขาก็ไม่ต้องกังวลว่าเซิร์ฟเวอร์จะพังเมื่อไหร่ เซ็นต์สามารถจดจ่ออยู่กับสิ่งอื่นได้แล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่าเหตุการณ์ในอดีตพิสูจน์ได้ว่าเป็นมูลค่าสุทธิที่น่าสะพรึงกลัวของเขา หรือสิบล้านดอลลาร์ที่เขาหามาได้อย่างง่ายดาย เช่นเดียวกับวิธีการของเขาในการช่วยให้เทอไรโซนทำกำไร ความสามารถของแจสเปอร์เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถไล่ตามได้ คำพูดของแจสเปอร์ไม่ต่างจากคำพูดของเทพเจ้า แม้ว่าเซ็นต์และคนอื่น ๆ จะกังวลก็ตาม ฮัดสันมองไปยังสิ่งที่เกิดตรงหน้าด้วยความโมโห เขารู้ว่าทีมเล็ก ๆ ของเขาแพ้ให้กับแจสเปอร์อย่างราบคาบ 'แล้วยังไงต่อครับ?' ฮัดสันเปลี่ยนความคิดในเวลาไม่นานนัก ตราบใดที่เทอไรโซนยังสามารถเติบโตอยู่ ความสำเร็จของเขาจะไม่สูญหาย เมื่อมองดูแบบนั้น ความจริงที่ว่าแจสเปอร์ชื่นชอบเทอไรโซน ดูเหมือนจะเป็นความโชคดีของพวกเขามากกว่า ท้องฟ้าเริ่มมืดลง แจสเปอร์กับแจ็คตัดสินใจกลับไปที่โรงแรม ก่อนที่พวกเขาจะจากไป แจสเปอร์แนะนำให้ฮัดสันและคนอื่น ๆ หยุดการออกหมายเลขห้าหลักสำหรับเคเค และเริ่มต้น
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 74
"ที่บ้านงั้นเหรอ? พ่อแม่ของคุณอยู่ที่ไหน?” เวนดี้รีบถาม แจสเปอร์พยักหน้าและตอบว่า “แม่โทรหาผมเมื่อเช้านี้และบอกว่าเพื่อนบ้านของผมตัดสินใจจะสร้างบ้าน พวกเขามีที่ดินของครอบครัวผมมากกว่าครึ่ง พ่อของผมได้ไปคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว และพวกเขาเกือบจะทำร้ายพ่อ แม่อยากให้ผมไปดูสักหน่อย” “เพื่อนบ้านแบบไหนกัน? นั่นมันการกลั่นแกล้งกันชัด ๆ !” เวนดี้พูดอย่างโกรธจัด “การสร้างบ้านมันไม่ใช่เรื่องผิด แต่คุณไม่สามารถเอาที่ดินของคนอื่นไปได้ แล้วยังมาทำร้ายอีก” “นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องหยุดเรื่องที่เมืองคาเวิร์นไว้ชั่วคราว เพราะผมต้องกลับไปจัดการกับเพื่อนบ้านก่อน บางทีผมอาจจะใช้โอกาสนี้ขอให้พ่อกับแม่ย้ายไปอยู่ที่วิลล่าใหม่ด้วย เพื่อที่พวกเขาจะได้ผ่อนคลายและไม่ต้องกังวลอีก” แจสเปอร์พูด เวนดี้พยักหน้าเห็นด้วย “ฉันจะไปกับคุณ!” “แน่นอน คุณจะต้องพบพ่อกับแม่ของผม ไม่ช้าก็เร็วอยู่ดี” ในที่สุดแจสเปอร์ก็ยิ้มออกมา เวนดี้กระพริบตา “ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าคำพูดของคุณมีอะไรมากกว่านั้น? ฉันแค่ไม่ชอบเห็นคุณโดนดูถูกเหยียบย่ำ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นพ่อแม่ของคุณก็ตาม… อย่าขับรถเร็วเกินไปล่ะ กำลังแต่งหน้าอยู่”
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 75
“แจสเปอร์เหรอ?!” ท่ามกลางการพูดคุยกันของชาวบ้านคนอื่น ๆ แจสเปอร์ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย แจสเปอร์หันกลับมามองผู้หญิงที่แต่งตัวเรียบง่ายและมีผมสีขาวมากกว่าครึ่งศีรษะ เขายังพบเห็นความแก่ของเธอที่เกิดจากลมและแสงแดด “แม่” แจสเปอร์เดินไปแล้วพูดอย่างสำนึกผิด “แม่ครับ ผมขอโทษที่มาช้า” ไม่ว่าจะชาติที่แล้วหรือชาตินี้ คนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อเขาก็คือพ่อแม่ของเขา เมื่อเขาหมกมุ่นอยู่กับเพเนโลเป้ เขาได้สูบเลือกสูบเนื้อของพ่อแม่ของเขามาตลอด ทุกบาททุกสตางค์ที่ขยันขันแข็งทำงานมาเพียงเพื่อเอาใจเธอ เขาลงเอยด้วยความทุกข์ทรมานและเขายังลากพ่อแม่ของเขาไปสู่ชีวิตที่ยากลำบากด้วย ในที่สุดเขาก็เปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตนี้ และในขณะที่เขาควรจะพาพ่อแม่ของเขามาที่เมืองเพื่อดูแลพวกเขาตั้งนานแล้ว แต่เขาก็จบลงด้วยทำสิ่งต่าง ๆ ล่าช้าไป เมื่อมองดูใบหน้าของแม่ซึ่งมีอายุมากกว่าที่เขาจำได้ แจสเปอร์รู้สึกผิดเกินจะบรรยาย แซลลี่ไม่รู้ถึงความปั่นป่วนภายในของแจสเปอร์ เธอจึงตอบเพียงว่า “สิ่งที่สำคัญคือลูกกลับมาแล้ว” “นี่เพื่อนของผม เวนดี้” แจสเปอร์กล่าวแนะนำเธอและดึงเวนดี้ที่เขินอายจนไม่กล้าแสดงตัว “สวัสดีค่ะ คุณ
Latest chapter
