บทที่34

ณ เวลา 19.30 น. ชั้น 21 ตึก จารวรี กรุ๊ป

หญิงสาวรูปร่างสวยสมส่วนบิดตัวเล็กน้อย..เธอนวดขมับสองข้างเบาๆ .. ใบหน้าเนียนสวยเหนื่อยล้า..กว่าจะสรุปเอกสารการประชุมเสร็จก็เกือบสองทุ่ม..เล่นเอาท้องเธอร้อง..จนต้องนิ่วหน้า

วาลุกาหันไปมองบริเวณรอบๆ ชั้น21..ความรู้สึกชวนหดหู่ตีตื้นขึ้นมา..ทำให้อยากร้องไห้..ช่วงปีหลังๆเธอรู้สึกถึงความเหงามากกว่าปกติ..และเธอไม่ชอบมันเลย

เวลานี้ทุกคนกลับกันหมดแล้ว..โดยเฉพาะคนที่สั่งงาน..พี่เขาออกจากบริษัทตั้งแต่บ่าย3 โมง แสงไฟจึงถูกเปิดแค่ส่วนที่เธอนั่ง..กับตรงหน้าลิฟต์เท่านั้น

รปภ.บริษัทคนละคนกับกะเช้าขึ้นมาเดินวนเช็กหลายรอบ..ราวกับกลัวว่าเธอจะทำอะไรไม่ดี..พนักงานใหม่แบบเธอจึงทำได้เพียงแต่เก็บอารมณ์

"~คนสวย... รับโทรศัพท์หน่อยค่ะ~ คนสวยรับโทรศัพท์หน่อยค่ะ~" เบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์ของคุณวิโรจน์..หญิงสาวรับสายทันที

"นี้..คุณทราย ทำไมยังไม่กลับอีก ไม่รู้หรือยังไง ถ้าไม่ใช่ผู้บริหาร หรือพนักงาน Ot เขาไม่ให้อยู่ดึก"เสียงดุเข้มมาตามสาย วาลุกาเม้มปากแน่น..ก็ใครละสั่งง