LOGINShare
บทที่ 1055
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1056
เมดูซ่ากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายเซถอยหลังไปหลายก้าว เธอจ้องมองไปข้างหน้าด้วยความตกตะลึงและหวาดหวั่นเย่ซิวมาถึงทันเวลาเมื่อเห็นเย่ซิวปรากฏตัวขึ้น ทุกคนต่างก็ถอนหายใจโล่งอก พวกเขาเผยรอยยิ้มราวกับรอดตายจากเงื้อมมือมัจจุราชแต่เมื่อเย่ซิวเห็นทุกคนได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ เขาก็รู้สึกทั้งเจ็บปวดใจและรู้สึกผิด "ขอโทษนะ ผมมาช้าไป""ไม่เป็นไร แค่นายมาทันก็ดีแล้ว""ช่วยล้างแค้นให้พวกเราด้วย""ฉันไม่ชอบขี้หน้ายายผู้หญิงนั่นเลย คืนนี้มากินซุปงูกันเถอะ"......เย่ซิวหัวเราะพลางพยักหน้า "ได้ ตามที่พวกเธอว่าเลย"พูดจบเขาก็เร่งวิชาเวทธาตุไม้ ใช้วิชาเวทฟื้นฟูสมานบาดแผลแสงสีเขียวนับไม่ถ้วนโปรยปรายลงมาบนร่างของทุกคนบาดแผลทั้งภายในและภายนอกของพวกเขาค่อย ๆ ฟื้นตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าเมดูซ่าเห็นเย่ซิวยืนหันหลังให้ตัวเอง โดยที่ไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย เธอก็ยิ่งเดือดดาล‘นี่มันไม่เห็นหัวกันเลยใช่ไหม!?’ดวงตาของเธอฉายประกายเย็นยะเยือก พลังสาปให้กลายเป็นหินถูกปลดปล่อยออกมาในพริบตาทว่ากลวิธีที่เคยใช้ได้ผลทุกครั้ง พอใช้กับเย่ซิวกลับไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงเห็นเพียงแ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1057
ปัง!เย่ซิวฟาดฝ่ามือลงบนกระหม่อมของเธอพลังอันไร้เทียมทานก็ทำให้ร่างของเธอแตกสลายเป็นกองเลือดเนื้อในพริบตา ดับสิ้นชีวิตทันทีผู้หญิงอย่างเมดูซ่าที่ชั่วร้ายและน่ารังเกียจขนาดนี้ เย่ซิวไม่มีทางแม้แต่จะชายตามองทั้งสนามเงียบกริบผู้มีพลังวิเศษและนักรบยีนจากทุกประเทศต่างตัวสั่นระริกชายคนนี้น่ากลัวเกินไปโชคดีที่เมื่อครู่พวกเขายังไม่ได้ลงมือ จึงยังพอมีโอกาสรอดชีวิตไม่มีใครลังเล ทุกคนคุกเข่าลงพร้อมกันภาพของฝูงชนมหาศาลที่หมอบกราบ ดูยิ่งใหญ่อลังการแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ลงมือโดยตรง แต่ความจริงแล้วก็เป็นผู้ที่เคยทำลายความสงบสุขและส่วนใหญ่ก็มาจากประเทศจ้านอิงตี้ในเมื่อพวกเขาเสนอหน้ามาถึงที่ เย่ซิวจึงไม่มีความจำเป็นต้องปรานีเขาชักกระบี่หายนะออกมา และฟันลงไปแปดครั้งอย่างต่อเนื่องหลังจากกระบี่ทั้งแปดครั้งถูกฟันลงไป พลังของพวกเขาก็ลดลงไปจนแทบไม่เหลือแม้แต่หนึ่งในสิบแต่ละคนใบหน้าซีดเผือดเย่ซิวกลับมีใบหน้าที่เปล่งปลั่ง สดชื่น ได้รับประโยชน์มหาศาลเทียบเท่ากับการเพิ่มระดับพลังขึ้นไปอีกหลายร้อยปี!“พวกแกไปได้แล้ว! ถ้ายังกล้าบุกรุกเขตของสำนักโอสถโดยไม่ได้รับอนุญาตอีก ฉันจะฆ่าให้ห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1058
เขาออกคำสั่งลงไปทันทีว่า ตราบใดที่เย่ซิวไม่เป็นฝ่ายลงมือก่อนก็ห้ามใครโจมตีเขาเด็ดขาดเวลานี้สิ่งที่ควรทำก็คือต้องยอมจำนนพลังอำนาจที่เย่ซิวแสดงออกมา ได้ทำลายแนวป้องกันทางจิตใจของชายผู้นี้จนพังทลายเย่ซิวมาถึงฐานทดลองชีวภาพหมายเลขหนึ่ง โดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาก็ยกมือขึ้นแล้วฟาดลงไปเต็มแรงตู้ม！เสียงระเบิดดังสนั่น ทั้งห้องทดลอง รวมถึงผู้คนภายใน ข้อมูลทุกอย่าง ล้วนมอดไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านข้อมูลที่อยู่ในห้องทดลองนี้ ไม่ได้เชื่อมต่อกับเครือข่ายภายนอก อาจมีการสำรองข้อมูลไว้ที่อื่นแต่ก็ไม่สำคัญอีกต่อไปแค่ห้องทดลองถูกทำลายไป เครื่องมือ วัสดุ และอุปกรณ์ทั้งหมด ถ้าจะสร้างขึ้นใหม่คงต้องใช้เวลาอีกนานมากช่วงเวลานี้อย่าหวังจะฟื้นตัวกลับมาได้เลยจักรพรรดิอินทรีครามสะดุ้งเฮือก เมื่อเข้าใจสิ่งที่เย่ซิวต้องการทำแต่ตอนนี้ ถึงเขาจะคิดหาทางรับมือ ก็คงสายเกินไปแล้วเย่ซิวรู้ว่าห้องทดลองทั้งเก้าแห่งตั้งอยู่ที่ไหนในเมื่อเขามาด้วยเพลิงโทสะเช่นนี้ ก็ย่อมไม่มีทางปล่อยให้พวกมันคงอยู่ต่อไปตู้ม！ตู้ม！ตู้ม！ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงฐานทดลองชีวภาพทั้งเก้าแห่งก็ถูกเย่ซิวทำลายจนสิ้นซากจากนั้นเขาก็จากไปอย่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1059
เย่ซิวบีบแก้มของเธอเบา ๆ "เจอฉันก็ไม่คิดจะทักทายกันเลยเหรอ ไร้มารยาทจริง ๆ"เย่หลิงปัดมือของเขาออกด้วยความรำคาญ สายตาเต็มไปด้วยความเป็นศัตรู "ตอนนี้คุณไม่ใช่หัวหน้าหน่วยเขี้ยวมังกรแล้ว ฉันจะต้องเรียกคุณทำไม"เย่ซิวหัวเราะออกมาเบา ๆที่ยายหนูนี่มีท่าทีเป็นศัตรูกับเย่ซิว ก็เพราะเมื่อก่อนเย่ซิวเห็นว่าเธอมีพรสวรรค์ดีที่สุด เลยเข้มงวดกับเธอมากเป็นพิเศษมักจะให้เธอ ‘ฝึกพิเศษ’ อยู่เสมอไม่อย่างนั้นพลังฝีมือของยัยหนูนี่ก็คงไม่ก้าวหน้าได้รวดเร็วขนาดนี้แต่เด็กสาวก็มักจะมีนิสัยขบถอยู่บ้าง เคยโดนเย่ซิวปฏิบัติด้วยแบบนั้น ในใจก็คงมีความขุ่นเคืองอยู่บ้างเป็นธรรมดา"เมื่อกี้ฉันช่วยเธอนะ ปฏิบัติกับผู้มีพระคุณแบบนี้เลยเหรอ"เย่หลิงแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา "ฉันไปขอให้คุณช่วยตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? คุณมายุ่งเรื่องคนอื่นเองแท้ ๆ"นี่แหละคือสาวน้อยผู้หยิ่งยโสอย่างแท้จริงเย่ซิวมองเธอด้วยรอยยิ้มที่คล้ายจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม “เธอลืมไปแล้วหรือ ว่าเคยถูกฉันลงโทษต่อหน้าฝูงชนมาก่อน”สีหน้าของเย่หลิงเปลี่ยนไปทันที รีบถอยห่างจากเย่ซิวโดยไม่รู้ตัวเธออดไม่ได้ที่จะหวนคิดถึงเรื่องราวอันไม่น่าพิสมัยบางอย่างเมื
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1060
ดวงตาของเธอไม่ได้เย็นชาอีกต่อไปแล้ว แต่กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ราวกับหญิงสาวที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรักในวันนี้ ณ ประเทศหนึ่งซึ่งมีชื่อเสียงด้านการท่องเที่ยวเย่ซิวพาน่าอีออกไปเที่ยวเล่นมาทั้งวัน ก่อนที่ทั้งสองจะเข้าพักในโรงแรมน่าอีเข้าไปอาบน้ำส่วนเย่ซิวนั่งอยู่ริมเตียง ลูบคางอย่างครุ่นคิดแน่นอนว่าเขาไม่ได้พาน่าอีมาที่นี่อย่างไร้เหตุผลทุกอย่างเริ่มต้นจากเหตุการณ์ที่เขาทำลายห้องทดลองชีวภาพหมายเลขเก้าของประเทศจ้านอิงตี้ และสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างทางขากลับในตอนนั้น เขาได้นำกล่องเล็ก ๆ ที่หญิงสาวบนดวงจันทร์ให้เขาติดมือกลับมาด้วยเมื่อเย่ซิวเปิดดูของที่อยู่ภายใน สิ่งที่เห็นทำให้เขาตกตะลึงอย่างหนักมันคือค่ายกลพิเศษชนิดหนึ่ง และในขณะเดียวกันก็เป็นกุญแจกุญแจที่จะพาพวกเขาออกจากที่นี่บนค่ายกลนั้นระบุจุดที่ผนึกของโลกนี้เกิดความเสียหาย รวมถึงพื้นที่ที่พลังค่ายกลอ่อนแอที่สุดเหตุผลที่หญิงสาวบนดวงจันทร์มอบสิ่งนี้ให้เขาเป็นเพราะเธอหวังว่าสักวันเย่ซิวจะช่วยปลดปล่อยพันธนาการที่กักขังเธอ และช่วยเธอออกไปจากดวงจันทร์เธอถูกกักขังอยู่ที่นั่นมาหลายพันปี และต้องการจะจากไปมานานแล้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1061
ไม่มีใครโง่พฤติกรรมของเย่ซิวชัดเจนเกินไปเพียงแต่ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้เอ่ยออกมาเท่านั้นแต่ตอนนี้น่าอีอดทนต่อไปไม่ไหวแล้วเย่ซิวยกมือขึ้นบีบจมูกเธอเบา ๆ “อุตส่าห์อดทนมาถึงตอนนี้ได้ก็นับว่าลำบากเธอเหมือนกันนะ”น่าอีจ้องเย่ซิวเขม็งเดิมทีเธอเกลียดเขามากแต่ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา เธอไม่อาจต้านทานเสน่ห์และการเอาอกเอาใจของเย่ซิวได้เลยแม้จะรู้ว่าเขามีจุดประสงค์บางอย่าง แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้เขาอยู่ดี“จริง ๆ แล้วฉันแค่เห็นว่าร่างกายเธอมีพลังที่แข็งแกร่งซ่อนอยู่ เลยอยากให้เธอมาเป็นพวกเดียวกับฉัน”คำตอบนี้ทำให้น่าอีโล่งใจขึ้นมาหน่อยตอนแรกเธอคิดว่าเย่ซิวกำลังทำอะไรบางอย่างที่คล้ายกับการเลี้ยงหมูคือเลี้ยงให้โตแล้วเชือดในภายหลังเธอเม้มปากแล้วถามต่อเป็นคำถามที่สอง “นายชอบฉันบ้างไหม?”พอถามออกไป เธอก็รู้สึกกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูกทันที“แน่นอนอยู่แล้ว” เย่ซิวตอบโดยไม่ต้องคิด “เธอสวยขนาดนี้ เสียงก็น่าฟัง ตัวก็นุ่มนิ่ม แถมยังมีพรสวรรค์อีก จะมีผู้ชายที่ไหนไม่ชอบเธอบ้างล่ะ”น่าอียิ้มกริ่ม เธอรู้สึกดีจนเผลอเคลิ้มไปแต่เย่ซิวก็เอ่ยต่อ “แต่ทั้งหมดนี้ต้องอยู่บนเงื่อนไขที่ว่าเธอจะต้องไม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1062
“ยังยืนอึ้งอยู่อีกทำไม? รีบไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย!”……“ที่แท้ก็พยัคฆ์สายฟ้านี่เอง” เย่ซิวพึมพำ “มันอยู่ในระดับไหนแล้ว”“น่าจะอยู่ในช่วงขั้นต้นของระดับถอดจิต อย่างมากก็ไม่เกินขั้นกลาง”หลังจากระดับวิญญาณก่อกำเนิดแล้ว ขั้นต่อไปก็คือระดับถอดจิตในระดับนี้ จิตจะสามารถออกจากร่างกายและเดินทางภายนอกได้นานหลายปีโดยที่ร่างกายยังคงสภาพปกติ“เธอพูดออกมาแบบนี้ไม่กลัวว่าประเทศวูจะจับพ่อแม่เธอไปเป็นตัวประกันเหรอ”“ซวยแล้วไง” น่าอีหน้าถอดสี ก่อนจะรีบยกมือขึ้นทุบหัวตัวเองแรง ๆ “ฉันมันโง่ ลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย”เมื่อกี้เธอมัวแต่มองเย่ซิวจนเผลอไผลพออารมณ์พาไปก็เผลอพูดเรื่องนี้ออกมาโดยไม่ทันคิดพอถูกเย่ซิวเตือน สติของเธอก็กลับมาเต็มที่ ร่างกายเย็นเฉียบ มือไม้สั่นเทา ความหวาดกลัวถาโถมเข้าใส่ ดวงตาเริ่มแดงก่ำ“ทำยังไงดีล่ะ? ฉันทำให้พวกเขาตายแน่ ๆ”จากนั้นน้ำตาเธอก็เริ่มไหลออกมาไม่หยุดเย่ซิวรู้ดีว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตบบ่าเธอเบา ๆ “ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปกับเธอเอง”“ไม่เอา” น่าอีส่ายหัวรัว ๆ “นายต้องตายแน่ พยัคฆ์สายฟ้าแข็งแกร่งเกินไป ตอนนี้นายยังสู้มันไม่ได้”“นั่นก็ไม่แน่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1063
เย่ซิวเก็บวิชาอักขระเข้าไปในตราประทับเทียนฝูที่เป็นธาตุไฟทั้งหมดเพราะไฟสามารถกดข่มสายฟ้าได้เป็นอย่างดี เหมาะสำหรับใช้รับมือกับพยัคฆ์สายฟ้าที่สุดเมื่อบินไปได้ครึ่งทาง เขาก็เก็บวิชาอักขระได้ครบหนึ่งพันบทพอดีจากนั้นเย่ซิวก็หยิบเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ออกมาหลายชิ้นจากนั้นก็ให้ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งไปห้าหกชิ้นและแบ่งให้ร่างแยกทั้งสองอีกสิบกว่าชิ้นส่วนน่าอีก็ให้เครื่องรางป้องกันตัวไปอีกหลายชิ้นนี่อาจจะเป็นการเตรียมตัวที่รอบคอบที่สุดของเย่ซิวเท่าที่เคยมีมาน่าอีโอบเย่ซิวจากด้านหลัง “นายต้องปลอดภัยนะ ถ้าเกิดอันตรายที่นายต้านทานไม่ไหวก็หนีไปก่อนเลย”แค่เย่ซิวยอมมาประเทศวูกับเธอ เธอก็ซาบซึ้งใจมากแล้ว“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่มีวันแพ้หรอก”เสียงของเย่ซิวเต็มไปด้วยความมั่นใจระดับถอดจิตแล้วไง?!คำพูดของเย่ซิวทำให้น่าอีรู้สึกฮึกเหิมไปด้วยเธอเผยรอยยิ้มออกมาม้าศึกเพลิงน้ำแข็งเบ้ปากเล็กน้อยสองคนนี้ช่างใจร้ายจริง ๆ ที่มาหวานใส่กันต่อหน้ามันแบบนี้มันมาอยู่ในสังคมมนุษย์ได้สักพักแล้วเลยเข้าใจคำศัพท์บางอย่างพฤติกรรมของสองคนนี้เรียกได้ว่าโปรยอาหารหมาชัด ๆ“ฮึ่ม ไว้ฉันจะหาม้าเพศเมียสักร้อย
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1176
“รู้…แล้ว...”เฉินเยียนจือตอบเสียงแผ่วเบาอย่างที่ใคร ๆ ว่ากันไว้ คนเลวต้องเจอกับคนที่เลวยิ่งกว่า คนแบบเธอ มีแต่ต้องเจอคนที่โหดเหี้ยมกว่าเท่านั้น ถึงจะถูกกำราบอยู่หมัด“ในเมื่อเข้าใจแล้ว ลองเรียกคำว่านายท่านให้ฉันฟังหน่อยสิ”เย่ซิวไม่ได้หลงเชื่อว่าเธอจะยอมสยบง่าย ๆ สิ่งที่เธอแสดงออกตอนนี้มีแต่จะเป็นการยอมจำนนแบบชั่วคราวเท่านั้นและก็จริงตามคาด สีหน้าของเฉินเยียนจือพลันแข็งกระด้างขึ้นมาอีกครั้ง“หืม ไม่อยากพูดงั้นเหรอ” เย่ซิวแกล้งทำหน้าบึ้ง “แสดงว่าบทเรียนเมื่อกี้ยังเบาเกินไปสินะ”เฉินเยียนจือถึงกับสั่นไปทั้งตัว เรื่องเมื่อกี้ยังคงเป็นฝันร้ายที่เธอไม่อยากเผชิญซ้ำอีก“นาย…ท่าน...”สองคำนั้นหลุดออกจากปากเธอด้วยความรู้สึกอัปยศเกินบรรยายเย่ซิวยิ้ม แล้วบิดแหวนผนึกของจากนิ้วของเธอออกมา “เปิดมันซะ”เฉินเยียนจือรู้ว่าขัดขืนไปก็ไม่มีประโยชน์ จึงทำตามอย่างว่าง่ายเย่ซิวใช้พลังจิตสำรวจภายในทันที ด้านในมีทั้งศิลาวิญญาณจำนวนมาก สมุนไพรหายาก และโอสถล้ำค่า รวมมูลค่าแล้วไม่น่าจะต่ำกว่าสิบล้านศิลาวิญญาณเย่ซิวเก็บทั้งหมดเอาไว้โดยไม่ลังเลเฉินเยียนจือเจ็บใจจนแทบร้องไห้ทรัพยากรจำนวนมหาศา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1175
“ฉัวะ!!”สายฝนสีเลือดโปรยปรายลงมาทั่วฟ้าเย่ซิวฉีกสัตว์วิญญาณของเฉินเยียนจือเป็นชิ้น ๆ อย่างไม่ลังเลจากนั้นเตะเข้าหน้าอกเธอเข้าเต็มรักร่างของเธอลอยละลิ่วไปกระแทกกับเนินเขาอย่างรุนแรงเสียงกระดูกหักดังทั่วร่าง ไม่รู้ว่าหักไปกี่จุดเฉินเยียนจือมองเย่ซิวที่ลอยตัวอยู่ตรงหน้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บแค้น“ไอ้สารเลว แกตายแน่ แกต้องตาย ฉันไม่มีวันปล่อยแกไปเด็ดขาด!!!”ถึงจะเจ็บปางตาย เธอก็ยังไม่หยุดอาฆาต ใจคิดแต่จะแก้แค้นให้ได้ในภายหลัง“เพียะ ๆ ๆ”เย่ซิวไม่ใช่คนที่จะใจอ่อนให้กับคนอย่างเธอเขาตบซ้ายทีขวาที เพียงพริบตาก็ฟาดไปกว่าร้อยครั้งแรงฝ่ามือแต่ละครั้ง ทำให้ใบหน้าที่เคยสวยงามของเธอบวมช้ำจนดูไม่ได้ความแค้นในใจของเธอระเบิดออกจนแทบปิดไม่อยู่ ดวงตาแดงก่ำราวกับจะสังหารได้ทุกสิ่งเธอไม่เคยถูกปฏิบัติแบบนี้มาก่อน ตั้งแต่เด็กก็เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของพ่อแม่และแฟนหนุ่มถูกตามใจทุกอย่างราวกับแตะต้องไม่ได้ แต่วันนี้กลับโดนกระทืบจนแทบจำหน้าตัวเองไม่ได้เย่ซิวเห็นสภาพเธอก็รู้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้ยังไม่ยอมแพ้ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็ไม่ต้องปรานีอีกต่อไปเขาควักโอสถสองเม็ดออกมา แล้วยัดใส่ปาก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1174
เจ้าสำนักจ้องมองห้าพี่น้องตรงหน้า พยายามทำให้ท่าทางของตัวเองดูเป็นมิตรมากที่สุด “ไม่ต้องกลัวไปนะ พวกเราไม่ได้มาร้าย เคยได้ยินชื่อสำนักอวิ้นหลิงกันบ้างไหม…”ทั้งห้าคนพยักหน้าเบา ๆผ่านไปครึ่งชั่วโมง เหล่าผู้อาวุโสที่ออกไปตรวจสอบหมู่บ้านก็กลับมาจากที่ตรวจสอบข้อมูลแล้ว ไม่พบอะไรผิดปกติ ห้าพี่น้องก็อยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้มาตลอดแต่พวกเขาไม่มีทางรู้เลยว่า คนทั้งหมู่บ้านถูกฝังความทรงจำบางอย่างเพิ่มเติมเข้าไปและเรื่องนี้ แน่นอนว่าเป็นฝีมือของจอมมารโลหิตนั่นเอง ซึ่งเชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะส่วนระดับพลังของห้าร่างแยกในตอนนี้ ก็ถูกถ่ายโอนมาไว้ที่ร่างหลักของเย่ซิวชั่วคราวทั้งหมดดังนั้น พวกเขาจึงดูเป็นเพียงคนธรรมดา ไม่มีใครจับพิรุธได้แม้แต่น้อยแนวคิดนี้ เย่ซิวเคยคิดไว้ตั้งแต่ตอนสอบเข้าเป็นศิษย์ใหม่แล้วสายเซียนกระบี่ในลัทธิ เป็นสายที่มีอิทธิพลและมีพลังมากการเผชิญหน้าตรง ๆ ไม่มีทางชนะแน่นอนเย่ซิวจึงวางแผนจะส่งร่างแยกไปแฝงตัวอยู่ฝั่งนั้นเพราะหากเจออัจฉริยะระดับนี้ แน่นอนว่าทางสำนักต้องทุ่มสุดตัวในการฝึกฝนแน่ซึ่งก็หมายความว่าเหล่าศิษย์รุ่นใหม่คนอื่น ๆ จะได้รับทรัพยากรน้อยลงอย่างมาก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1173
เจ้าสำนักนำเหล่ายอดฝีมือมาถึงหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในหุบเขาหนึ่งในผู้อาวุโสเอ่ยถามขึ้นว่า “เจ้าสำนัก พวกเรามาที่นี่ทำอะไรกันแน่? ตลอดทางที่มาคุณก็ไม่พูดอะไรสักคำ”เจ้าสำนักส่ายหน้า “ก่อนอื่น ไปปิดล้อมหมู่บ้านนี้ไว้ก่อน แล้วลองหาดูว่ามีเด็กชายที่มีหน้าตาเหมือนกันห้าคนไหม”แม้ทุกคนจะไม่เข้าใจนัก แต่ก็เริ่มลงมือทันทีเจ้าสำนักระงับพลังของตัวเองไว้ แล้วเดินเข้าไปในหมู่บ้านอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับปล่อยพลังจิตออกไปตรวจสอบทั่วพื้นที่ที่นี่เป็นเพียงหมู่บ้านธรรมดา ผู้คนภายในก็ล้วนแต่เป็นชาวบ้านธรรมดา ไม่มีอะไรผิดปกติแต่เมื่อเขาเดินมาถึงกลางหมู่บ้าน กลับพบเด็กหนุ่มที่หน้าตาธรรมดาห้าคน แต่เปล่งพลังวิญญาณออกมาอย่างชัดเจน แต่ละคนกำลังช่วยกันแบกฟืนและตักน้ำอย่างขยันขันแข็งบรรยากาศอบอุ่นและมีความสุขอย่างน่าประหลาดหัวใจของเจ้าสำนักสั่นสะเทือนเบา ๆ ก่อนที่เขาจะไปเคาะประตูบ้านหลังหนึ่งไม่นานก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินมาเปิดประตู “สวัสดีครับ มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?”เจ้าสำนักยิ้มอย่างเป็นมิตร “พอดีผ่านมาแถวนี้ รู้สึกคอแห้งนิดหน่อย เลยอยากขอน้ำดื่มสักแก้วน่ะ”เด็กหนุ่มเกาหัวแล้วยิ้มอย่างซื่อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1172
“แกจะส่งมาดี ๆ หรือจะให้ฉันลงมือเอามาเอง”เย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย “ผมไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรื่องอะไร”“แกน่าจะรวยมากเลยสินะ บอกไว้เลยนะ ฉันนี่แหละที่เป็นคนขายปีศาจแมวให้แก”เย่ซิวจึงเข้าใจทันที “ก็แสดงว่านายแอบทำอะไรไว้ในตัวเสี่ยวโหรว เพื่อใช้ติดตามฉัน… ดูท่าจะไม่ใช่ครั้งแรกที่นายทำแบบนี้สินะ”ดูจากท่าทางก็รู้ว่าเป็นมืออาชีพใช้วิธีเอาเสี่ยวโหรวไปขายในตลาดมืด พอมีคนซื้อก็ค่อยตามไปแล้วหาจังหวะชิงตัวกลับมาจากนั้นก็เอาไปขายใหม่ วนลูปแบบนี้ไปเรื่อย ๆถือเป็นวิธีหาเงินที่รวดเร็วจริง ๆแต่น่าเสียดายที่คราวนี้ดันมาเจอของแข็งเข้าแล้ว“ใช่เลย แกน่ะเป็นคนที่อ่อนที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลยนะ อยู่แค่ระดับสร้างรากฐานปราณแท้ ๆ แต่กลับพกศิลาวิญญาณมามากขนาดนั้น อย่างนี้ต้องรวยมากแน่…”พูดยังไม่ทันจบ อีกฝ่ายก็ลอบโจมตีทันทีทั้งที่มีพลังระดับวิญญาณก่อกำเนิด แต่ยังเล่นสกปรกด้วยการลอบจู่โจม เรียกได้ว่าทั้งเลวทั้งเจ้าเล่ห์สุด ๆเปรี้ยง!ทันใดนั้นก็มีสายฟ้าสีม่วงเส้นหนึ่งก็ผ่าลงมากลางหัวอย่างจังชายคนนั้นถูกฟาดจนร่างแหลกละเอียดกลายเป็นเศษธุลีแทบไม่เหลือชิ้นดีเสี่ยวโหรวที่ยืนข้าง ๆ ถึงกับหน้าซีด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1171
“สินค้าชิ้นที่สองของงานประมูล เป็นจิตวิญญาณนักรบระดับถอดจิตขั้นต้นเนื่องจากได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้สภาพจิตวิญญาณจึงยังไม่คงที่เราต้องใช้วิชาเฉพาะตัวเพื่อรักษาสภาพเอาไว้ชั่วคราว ต้องพาไปที่ที่มีพลังหยินหนาแน่น หรือไม่ก็ต้องมีจิตวิญญาณนักรบที่แข็งแกร่งช่วยรักษาให้ ราคาเริ่มต้นที่หนึ่งแสนศิลาวิญญาณ”พูดจบ เธอก็หยิบลูกแก้วคริสตัลออกมา ภายในมีวิญญาณของปีศาจหมาป่าตนหนึ่งถูกผนึกไว้บนร่างมันมีรูโหว่อยู่หลายแห่งมีหลายคนให้ความสนใจ ต่างเริ่มเสนอราคากันเย่ซิวเองก็ถูกจิตวิญญาณนักรบตนนั้นดึงดูดสายตาเข้าแล้วเขาไม่ได้สังเกตเลยว่าหลังจากให้กระบี่แม่ลูกกับเสี่ยวโหรวไป เธอก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยไม่นานราคาก็ถูกดันขึ้นไปถึงสองล้านกว่าศิลาวิญญาณถ้ามันไม่บาดเจ็บล่ะก็ ต่อให้มีหลายสิบล้านก็อาจจะยังซื้อไม่ได้ด้วยซ้ำจำนวนคนที่ร่วมประมูลค่อย ๆ ลดลงเย่ซิวจึงเสนอราคาไปที่สามล้านศิลาวิญญาณในครั้งเดียว และชนะการประมูลไปอย่างราบรื่นของก็ถูกส่งมาถึงมือเย่ซิวอย่างรวดเร็วเขานำมันเก็บเข้าไปในธงหมื่นวิญญาณแล้วให้จิตวิญญาณนักรบทั้งสามที่อยู่ภายในช่วยรักษาบาดแผลให้แน่นอนว่าจอมมารโลหิตดู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1170
แน่นอนว่าการค้างคืนด้วยกันนั้นไม่ได้ทำให้เย่ซิวเสียสมาธิอะไรหากพูดถึงความเย้ายวน ก็ไม่มีใครจะสู้เสวี่ยเหมยได้อยู่แล้วในตลาดมืดแห่งนี้มีขายเสื้อคลุมแบบเดียวกับที่เย่ซิวสวมอยู่เขาซื้อมาเพิ่มอีกสองชุดเก็บไว้หนึ่งชุด อีกชุดให้เสี่ยวโหรวสวมไม่งั้นสายตาโลมเลียจากรอบข้างจะมากเกินไปหน่อยจากนั้นเขาก็พาเสี่ยวโหรวเดินเล่นในตลาดมืดต่อจริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาซื้อของอะไรเดินวนไปหนึ่งรอบก็ไม่เจอของอะไรที่ดูมีค่าเป็นพิเศษแบบที่ในนิยายบางเรื่องชอบเขียนว่าพระเอกเดินผ่านตลาดแป๊บเดียวก็เจอสมบัติล้ำค่าอะไรแบบนั้น เรื่องแบบนั้นไม่มีเกิดขึ้นที่นี่หรอกสุดท้ายเขาก็มาถึงอาคารจัดประมูลของตลาดมืดถึงจะเรียกว่าอาคาร แต่จริง ๆ ก็แค่โรงเรือนที่มีขนาดใหญ่กว่าร้านทั่วไปนิดหน่อยเท่านั้นเองการเข้าไปข้างในต้องจ่ายค่าผ่านประตูคนละหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณเย่ซิวจ่ายไปสองร้อยแล้วก็จับมือเสี่ยวโหรวเดินเข้าไปมือของเธอนุ่มมาก แถมยังเย็นนิด ๆ ชวนให้รู้สึกอยากจับไม่ปล่อยตอนเข้าไป ที่นั่งก็เหลือว่างอยู่ไม่มากแล้วคนอื่น ๆ แค่เหลือบมองเย่ซิวแล้วก็หันหน้ากลับไปทันทีเพราะที่นี่ ถ้าจ้องใครนานเกินไปจะถูก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1169
“วันนี้บังเอิญมีงานประมูลจัดขึ้นพอดี หนึ่งในของประมูลสำคัญคือหุ่นเชิดโบราณตัวหนึ่งมีพลังระดับถอดจิต ถ้าคุณมีฝีมือก็ลองประมูลดูได้”เย่ซิวสะดุดใจขึ้นมาทันที พลังต่อสู้ของหุ่นเชิดระดับถอดจิตนั้นสูงมากถ้าได้มาจะช่วยยกระดับพลังโดยรวมของเขาได้มากทีเดียวเขาพยักหน้าแล้วก็ตรงเข้าสู่เขตตลาดมืดทันทีบรรยากาศภายในตลาดมืดดูไม่ต่างจากตลาดนัดทั่วไปผู้บำเพ็ญตนนั่งเรียงกันสองฝั่งข้างทาง หน้าแต่ละคนมีแผงเล็ก ๆ วางของขายหลากหลาย“แวะมาดูได้เลย ของดีราคาถูก รับประกันไม่มีโกง”“คัมภีร์ประจำตระกูลของแท้ ขอแลกกับหินธาตุไฟ”“หญิงแท้ ขอแลกแต่งงานกับร้อยศิลาวิญญาณ”……ของหลากหลายจนมองตามแทบไม่ทันเย่ซิวเดินผ่านแผงขายของทีละอันของบางอย่างเขาก็สนใจ แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่มีประโยชน์กับเขามากนัก เลยไม่ได้ซื้ออะไรจู่ ๆ เขาก็หยุดที่แผงหนึ่งแผงนี้ไม่ได้มีของวางขายเหมือนแผงอื่น ๆ แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่แทนเธอสวมเสื้อผ้าบางเบา ร่างเล็กบอบบางแต่รูปร่างกลับพอดีสัดส่วน หน้าตาจัดว่าระดับแปดเต็มสิบที่เด่นที่สุดคือดวงตาสีฟ้าราวกับไพลินแค่เห็นแวบเดียวก็ยากจะละสายตามีคนจำนวนไม่น้อยหยุดมองที่แผงนี้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
